Ο όρκος της πρώτης αντάρτικης ομάδας στη Ρούμελη που έγραψε ο Άρης Βελουχιώτης
και δόθηκε το 1942 στη Γραμμένη Οξιά:
"Εγώ
παιδί του ελληνικού λαού, ορκίζομαι να αγωνιστώ πιστά από τις τάξεις του ΕΛΑΣ,
χύνοντας και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου, σαν γνήσιος πατριώτης για το
διώξιμο του εχθρού από τον τόπο μας, για τις ελευθερίες του λαού μας, κι ακόμα
να είμαι πιστός και άγρυπνος φρουρός προστασίας στην περιουσία και το βιός του
αγρότη. Δέχομαι προκαταβολικά την ποινή του θανάτου αν ατιμάσω την ιδιότητά μου
ως πολεμιστής του Έθνους και του λαού και υπόσχομαι να δοξάσω και να τιμήσω το
όπλο που κρατώ και να μην το παραδώσω αν δεν ξεσκλαβωθεί η Πατρίδα μου και δε
γίνει ο λαός νοικοκύρης στον τόπο του"
Ο
"όρκος του Ελασίτη", όπως καθιερώθηκε από τη κυβέρνηση του βουνού το
1944. (Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης)
"Ορκίζομαι
ότι θα αγωνιστώ έως την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για
την πλήρη απελευθέρωση, ακεραιότητα και ανεξαρτησία της πατρίδας.
Για
την περιφρούρηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και
κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του. Για τον σκοπό
αυτό θα υπακούω στις πράξεις και αποφάσεις της ΠΕΕΑ και θα εκτελώ ευσυνείδητα
και πειθαρχικά τις εντολές και οδηγίες των ανωτέρων μου καιθα αποφεύγω κάθε
πράξη που θα με ατιμάζει σαν άτομο και σαν αγωνιστή του
ελληνικού λαού"..
" Ήρωες, άπαρτα βουνά.
Ήρωες,
με δώδεκα ζωές,
κάστρα
του Ολύμπου
και
του Παρνασσού φαντάσματα,
ήρωες
μες στα χαλάσματα."
" Εμπρός
αδέρφια εμπρός
κι
είναι μαζί μας ο λαός
στα
πιο μεγάλα μας τα κατορθώματα
μες
στις πέτρες και στα χώματα."
"Εγώ,
παιδί του λαού της Ελλάδας και μαχητής του ΔΣΕ, ορκίζομαι να πολεμήσω με το
όπλο στο χέρι, να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να
διώξω απ' τα χώματα της Πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτητή. Για να
εξαφανίσω κάθε ίχνος φασισμού. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω την εθνική
ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας μου. Για να εξασφαλίσω και
να υπερασπίσω τη Δημοκρατία, την τιμή, την εργασία, την περιουσία και πρόοδο
του λαού μας.
Ορκίζομαι
να 'μαι καλός, γενναίος και πειθαρχικός στρατιώτης, να εκτελώ όλες τις διαταγές
των ανωτέρων μου, να τηρώ όλες τις διατάξεις του κανονισμού και να κρατώ τα
μυστικά του ΔΣΕ.
Ορκίζομαι
να 'μαι υπόδειγμα καλής συμπεριφοράς προς τον λαό, φορέας και εμψυχωτής στη
λαϊκή ενότητα και συμφιλίωση και να αποφεύγω κάθε πράξη που θα με εκθέτει και
θα με ατιμάζει σαν άτομο και μαχητή. Ιδανικό μου έχω τη λεύτερη και ισχυρή
Δημοκρατική Ελλάδα και την πρόοδο και ευημερία του λαού. Και στην υπηρεσία του
ιδανικού μου θέτω το όπλο μου και τη ζωή μου.
Αν
ποτέ φανώ επίορκος και από κακή πρόθεση παραβώ τον όρκο μου, ας πέσει πάνω μου
αμείλικτο το τιμωρό χέρι της Πατρίδας και το μίσος και η καταφρόνια του λαού
μου".
Ο
όρκος του κυβερνητικού στρατού ή αλλιώς, ο όρκος του ταγματασφαλίτη στην υπηρεσία των ΝΑΖΙ.
"Ορκίζομαι
εις τον Θεόν τον άγιον τούτον όρκον, ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς
του ανωτάτου αρχηγού του γερμανικού στρατού Αδόλφου Χίτλερ.
Θα
εκτελώ πιστώς απάσας τας ανατεθησομένας μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων
εις τας διαταγάς των ανωτέρων μου.
Γνωρίζω
καλώς ότι διά μιαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεών μου, τας οποίας διά του
παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των γερμανικών στρατιωτικών
νόμων".
(Ο όρκος του ταγματασφαλίτη απο το βιβλίο του Ηλία Παπαστεργιόπουλου "Ο Μωριάς στα όπλα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου