Σαν σήμερα, στις 16/2/1942 ιδρύεται ο ΕΛΑΣ, σαν ατσάλινο τείχος στα πεδία των τίμιων μαχών

Ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ) ιδρύθηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1942.

Τ' όνειρό σας δεν πεθαίνει, είναι μέσα στην καρδιά μας σαν τ' αγέννητα παιδιά μας

Ωδή στους νικημένους - Χαΐνηδες

(Το βίντεο  είναι ένα σπάνιο ντοκουμέντο από τον αφοπλισμό του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας στις 12/2/1945).

Η θρυλική επιστολή του Άρη Βελουχιώτη ενάντια στη συμφωνία της Βάρκιζας

Το γράμμα του Άρη στα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ, το Μάρτη του 1945, για το μέλλον του αγώνα και τη συμφωνία της Βάρκιζας:

Σαν σήμερα (2/2/1943) ο Κόκκινος Στρατός τσακίζει τον φασισμό

«Δεν υπάρχει γη για μας πέρα από το Βόλγα»! Ήταν τα λόγια του ελεύθερου σκοπευτή Βασίλι Ζάιτσεφ, ενός από τους ήρωες εκείνης της μάχης. Της μάχης που έως εκείνη τη στιγμή δεν υπήρξε παρόμοια της στην Ιστορία. Η μάχη του Στάλινγκραντ.

Ρόζα Λούξεμπουργκ. 100 χρόνια από τη δολοφονία της κόκκινης Ρόζας που "έλεγε την αλήθεια στους φτωχούς"

«Οι μάζες είναι ο αποφασιστικός συντελεστής,

αυτές είναι βράχος που πάνω του θα θεμελιωθεί

της επανάστασης η τελική νίκη. Οι μάζες στάθηκαν

στο ύψος τους, την "ήττα" αυτή την έκαναν πραγματικά

έναν κρίκο στην αλυσίδα των ιστορικών εκείνων ηττών

που είναι η δόξα και η δύναμη του διεθνούς σοσιαλισμού.

Και γι' αυτό μέσ' απ' αυτή την "ήττα" θα βλαστήσει η

μελλοντική νίκη.

"Τάξη επικρατεί στο Βερολίνο!". Ηλίθιοι δήμιοι! Η "τάξη"

σας είναι χτισμένη πάνω στην άμμο. Η επανάσταση αύριο

"θα υψώσει τη βροντερή φωνή της ως τους ουρανούς".

Τρομαγμένοι θ' ακούσετε το νικητήριό της σάλπισμα:

- Ήμουν, είμαι και θα είμαι»

Ρόζα Λούξεμπουργκ

(«Τάξη επικρατεί στο Βερολίνο...», πρόκειται για το τελευταίο άρθρο της γραμμένο στις 14/1/1919)

8/1/1991,δολοφονήθηκε ο αγωνιστής καθηγητής Ν.Τεμπονέρας απο τον Καλαμπόκα σε επίθεση τάγματος της Ν.Δ.

Δεν ξεχνάμε. Σαν σήμερα,8/1/1991,δολοφονήθηκε στην Πάτρα, ο αγωνιστής καθηγητής κι αιώνιος σύντροφος Ν. Τεμπονέρας , απο τον Καλαμπόκα σε επίθεση τάγματος της Ν.Δ.

Τα τάγματα εφόδου της Ν.Δ - ΟΝΝΕΔ «Κένταυροι» και «Ρέιντζερ», βαφτίζονται από την τότε κυβέρνηση της Ν.Δ «ομάδες αγανακτισμένων πολιτών» και επιστρατεύονται με στόχο την ανακατάληψη των σχολείων που τελούσαν υπό κατάληψη,στη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο για την παιδεία, του τότε Υπουργού Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλου.

Την Πρωτοχρονιά του 1994 αρχίζει η επανάσταση των Ζαπατίστας

Την Πρωτοχρονιά του 1994 άρχισε στην περιοχή Τσιάπας στο Μεξικό η επανάσταση των Ζαπατίστας στο όνομα της αξιοπρέπειας. Αφορμή ήταν η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου στη Βόρεια Αμερική (NAFTA) μεταξύ ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού. Οι Ζαπατίστας ανακοίνωσαν ότι με αυτήν θα βυθιζόταν στην εξαθλίωση το 70% του πληθυσμού της περιοχής.

Συγκρούστηκαν με τον στρατό και την αστυνομία και κατόρθωσαν να κατακτήσουν το αυτοδιοίκητο μιας μικρής έκτασης.

Οι επαναστάτες μπαίνουν στην Αβάνα την Πρωτοχρονιά του 1959. Δείτε το βίντεο

Οι επαναστάτες μπαίνουν στην Αβάνα την Πρωτοχρονιά του 1959. Δείτε το βίντεο:

Χριστούγεννα 1944: Ο λαός της Λέσβου, οργανωμένος σε ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αποτρέπει την απόβαση των αγγλικών στρατευμάτων

Mια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές στην ιστορία της Λέσβου είναι οι ημέρες των Χριστουγέννων του 1944. Κυριακή παραμονή Χριστουγέννων ήταν τότε που ο λαός της Μυτιλήνης και των χωριών έγραψε τη δική του εποποιία υπερασπιζόμενος την ελευθερία που είχε κατακτήσει. 

Καλάβρυτα 13/12/1943. Πατριώτη από ποια μεριά της κάνης νομίζεις πως είναι η ΧΑ;

Σαν σήμερα, στις 13 Δεκεμβρίου 1943 ημέρα Δευτέρα, πραγματοποιήθηκε μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες στον ελληνικό χώρο κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου με την ολοκληρωτική σφαγή των Καλαβρύτων, από στρατιώτες της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Καλάβρυτα».

"Όποιος περιμένει μια «καθαρή» κοινωνική επανάσταση, δε θα τη δει ποτέ του" Β.Ι.Λένιν

« Όποιος περιμένει μια «καθαρή» κοινωνική επανάσταση, δε θα τη δει ποτέ του. Αυτός είναι επανάστατης στα λόγια που δεν καταλαβαίνει τι θα πει αληθινή επανάσταση… Η σοσιαλιστική επανάσταση στην Ευρώπη δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά το ξέσπασμα της μαζικής πάλης όλων των καταπιεζομένων και δυσαρεστημένων. Αναπόφευκτα θα πάρουν μέρος σ’ αυτήν τμήματα των μικροαστών και των καθυστερημένων εργατών – χωρίς μια τέτοια συμμετοχή δεν είναι δυνατή η μαζική πάλη, δεν είναι δυνατή καμιά επανάσταση – κι εξίσου αναπόφευκτα θα φέρουν μαζί τους στο κίνημα τις προλήψεις τους, τις αντιδραστικές τους φαντασιοπληξίες, τις αδυναμίες και τα λάθη τους. Αντικειμενικά, όμως, θα επιτίθενται ενάντια στο κεφάλαιο και η συνειδητή εμπροσθοφυλακή της επανάστασης, το πρωτοπόρο προλεταριάτο, εκφράζοντας αυτή την αντικειμενική αλήθεια της ποικιλόχρωμης και ποικιλόφωνης, παρδαλής κι εξωτερικά κομματιασμένης μαζικής πάλης θα μπορέσει να τη συνενώσει και να την κατευθύνει, να καταχτήσει την εξουσία, να καταλάβει τις τράπεζες, να απαλλοτριώσει τα μισητά για όλους (αν και για διάφορους λόγους!) τραστ και να πραγματοποιήσει άλλα δικτατορικά μέτρα, που στο σύνολό τους μας δίνουν την ανατροπή της αστικής τάξης και τη νίκη του σοσιαλισμού, νίκη που κάθε άλλο παρά «θα ξεκαθαρίσει» αμέσως τη μικροαστική σκουριά » (Λένιν: «Απαντα», τ. 30, σελ. 54-55).

Η φωτο είναι από την εξέγερση των "κίτρινων γιλέκων" στη Γαλλία.

2/12/1956: Οι επαναστάτες αποβιβάζονται στην Κούβα και αλλάζουν το μπόι του κόσμου

Σαν σήμερα, στις 2 Δεκεμβρίου του 1956 ένα πλοιάριο με το όνομα «Γκράνμα», αποβιβάζει 82 νέους μαχητές-επαναστάτες στις ακτές της Κούβας, στην Πλάγια Ολοράδα. 

Η ομάδα δέχεται επίθεση από μονάδες του δικτάτορα Μπατίστα και οι περισσότεροι σκοτώνονται. 

Οι εναπομείναντες μαχητές, 22 άντρες, ανάμεσά τους ο Φιντέλ Κάστρο και ο Τσε Γκεβάρα, συνεχίζουν και προωθούνται στην οροσειρά Σιέρα Μαέστρα. 

Δυόμισι μήνες αργότερα, ο Φιντέλ στη συνέντευξή του στον απεσταλμένο των «Νιου Γιορκ Τάιμς» δηλώνει: «Πολεμάμε επί 79 ημέρες και είμαστε δυνατότεροι από ποτέ!».

 Η πορεία για τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης είχε ανοίξει.

«Γκράνμα» θα ονομαζόταν αργότερα η εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας.

"60 χρόνια Κουβανικής Επανάστασης" στη Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Γρεβενών

Αφιέρωμα στα 60 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης με εκδήλωση την Κυριακή 2/12 κάνει η Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Γρεβενών.

                                                  

Η Λέσχη Εργασίας, Αλληλεγγύης και Πολιτισμού αυτοσυστήνεται ως εξής: είναι μια πρωτοβουλία η οποία μετά από πολλές συζητήσεις έχει πάρει πλέον σάρκα και οστά, σκοπεύοντας τα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά των Γρεβενών. 

ο «ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ»

επιμέλεια: Κλάδης Διονύσης

Και ξημέρωσε 3 Δεκεμβρίου του 1944… 

Καμία Μέρα δεν θα ήταν σαν και αυτή καμία μέρα δεν θα ήταν ίδια . Αυτή ήταν Η Μέρα Η Κυριακή 3 του Δεκέμβρη 1944 που ο Λάος της Αθήνας επέλεξε να σπάσει τις αλυσίδες και να μην υποκύψει στην τυραννία. Και τότε γράφτηκε άλλη μια σελίδα εποποιΐας του Ελληνικού Λαού , γράφτηκαν νέες σελίδες ηρωισμού και αυταπάρνησης . 

Γράφει ο Μενέλαος Λουντέμης: 

«…Και ξημέρωσε η 3 του Δεκέμβρη. Τρεις του Δεκέμβρη!.. Όποιος έζησε στις 3 του Δεκέμβρη, στις 4 μπορούσε να πεθάνει. Ο προορισμός του ανθρώπου, που είναι: να κάνει κάτι μεγάλο ή να ζήσει κάτι μεγάλο εκπληρώνεται. Γιατί ο λαός, ο Αθηναϊκός λαός, κείνη τη μεγάλη μέρα αποκαλύφθηκε μπροστά στο ίδιο του το μεγαλείο» 

Και το μεγαλείο του Αθηναϊκού λαού ήταν να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του ΕΑΜ και να συγκεντρωθεί από το πρωί της 3ης του Δεκέμβρη στο κέντρο της πρωτεύουσας για να διαδηλώσει την αντίθεσή του στην πολιτική του εμφυλίου πολέμου που προωθούσαν η ντόπια αντίδραση και οι Άγγλοι , για να διακηρύξει τη θέλησή του να αγωνιστεί για εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατία.

“στη μνήμη των ιερών εκείνων ημερών”

Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα στέλνει περήφανο χαιρετισμό!

25 Νοέμβρη 1942 η ημερομηνία της κορυφαίας αντιστασιακής πράξης κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής , της ανατίναξης της Γέφυρας του Γοργοποτάμου. Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μία από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης και έδωσε κουράγιο στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Ήταν η πρώτη μεγάλη νίκη του ΕΛΑΣ ενάντια στις δυνάμεις του Φασισμού. Ήταν η πρώτη μεγάλη νίκη του αγωνιζόμενου λαού ενάντια στο Ναζισμό σε όλη την Ευρώπη. Τιμώντας τον Πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ τους αγώνες του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ παραθέτουμε ένα τμήμα από το βιβλίο του Θανάση Χατζή (Θανάσης Χατζής - Η νικηφόρα επανάσταση που χάθηκε, σελ 307-308) :

Την νύχτα της 25ης προς 26η του Νοέμβρη 1942 πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση και κατάληξε στην ανατίναξη της μεγάλης σιδηροδρομικής γέφυρας του Γοργοποτάμου. Είναι εξακριβωμένο τώρα από τα δημοσιεύματα αγωνιστών που πήραν μέρος σε αυτή: ο ΕΛΑΣ είναι δυόμιση φορές περισσότερους αντάρτες από τον ΕΔΕΣ. Συγκεκριμένα πήραν μέρος 150 αντάρτες του ΕΛΑΣ 60 του Ζέρβα και 12 άγγλοι σαμποτέρ. Η σύγκρουση με την Ιταλική φρουρά ήταν πολύ σκληρή και χρειάστηκε πείσμα και επιμονή για να εξουδετερωθεί η άμυνα και να δοθεί καιρός στους τεχνικούς να τοποθετήσουν τις εκρηκτικές ύλες και να ανατινάξουν την γέφυρα. Χωρίς την συμμετοχή των ανταρτών ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί το πρώτο μεγάλο σαμποτάζ στην κατεχόμενη Ευρώπη που αποδεδειγμένα έπαιξε μεγάλο ρόλο στην καταστροφή της γερμανικής στρατιάς του στρατάρχη Ρόμελ και βοήθησε στην συμμαχική νίκη στην Αφρική.

Πυρ στην Αλαμάνα και φωτιά στο Γοργοπόταμο. 25/11/1942: η ανατίναξη της γέφυρας

Ήρωες, άπαρτα βουνά.

Ήρωες, με δώδεκα ζωές,

κάστρα του Ολύμπου

και του Παρνασσού φαντάσματα,

ήρωες μες στα χαλάσματα.

Αίματα, κόκκινο νερό,

αίματα, ποτάμι βουερό,

πυρ στην Αλαμάνα

και φωτιά στο Γοργοπόταμο.

Εμπρός αδέρφια εμπρός

κι είναι μαζί μας ο λαός

στα πιο μεγάλα μας τα κατορθώματα

μες στις πέτρες και στα χώματα.

Θάνατος, μαύρος αδερφός.

Θάνατος, θα γίνω αθάνατος,

πυρ στην Αλαμάνα

και φωτιά στο Γοργοπόταμο.

Αέρας στις κορφές

μαύρο φεγγάρι στις καρδιές

έλα και πάρε μόνος σου τη λευτεριά

με τραγούδια, όπλα και σπαθιά.

«Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού». Σαν σήμερα εκτελέστηκε ο Νίκος Γόδας, βασικός του Ολυμπιακού και της λευτεριάς

Σαν σήμερα πριν 70 χρόνια, στις 19/11/1948, εκτελέστηκε ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Νίκος Γόδας, στο νησάκι Λαζαρέτο , λίγο έξω από την Κέρκυρα.

Τελευταία του επιθυμία ήταν να εκτελεστεί φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα και το σορτσάκι του Ολυμπιακού.

Ο Νίκος Γόδας γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί και η Μικρασιατική Καταστροφή τον έστειλε μαζί με την οικογένειά του πρώτα στη Μυτιλήνη, μετά στην Κρήτη και τελικά στην Κοκκινιά, όπου και ρίζωσαν. Ο Νίκος, όπως και όλοι του οι συνομήλικοι, αναζητούσε μέσα από το παιχνίδι του με την μπάλα μικρές χαρές που θα τον έκαναν έστω και για λίγο να ξεχάσει τη δύσκολη καθημερινότητα που αντιμετώπιζε. 

Στο δρόμο του Νοέμβρη. Εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης για ένα κίνημα ανατροπής, στην Πολυτεχνική Σχολή (Φωτο)

Κατάμεστη ήταν η Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ στην εκδήλωση που διοργάνωσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης με θέμα: "Στο δρόμο του Νοέμβρη... Η πολιτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για ένα κίνημα ανατροπής". Κεντρικοί ομιλητές ήταν τα μέλη του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Γιώργος Κουβακάς, Γιάννης Κούτρας και Άννα Μπαχτή.

Οι νεκροί της εξέγερσης του Νοέμβρη. Ονόματα και φωτογραφίες

1.Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του. 

                                                   

2.Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο). 

                                                   

                                                    

Η συγκλονιστική, ανατριχιαστική κατάθεση του Αλέκου Παναγούλη στη δίκη των βασανιστών το 1975 (video)