Σύρος -Έκθεση Φωτογραφίας "ΓΥΑΡΟΣ"

"ΓΥΑΡΟΣ..."
Ένα ταξίδι στη Γυάρο... Καλοκαίρι και το μέρος να καίει... Το τοπίο διαλυμένο... Κάποιοι δεν θέλουν να θυμόμαστε τι ήταν η Γυάρος... Αυτό ήταν και η αφορμή για αυτή την έκθεση φωτογραφίας...

"Μόνες περγαμηνές μας: τρεις λέξεις: Μακρόνησος, Γυάρος και Λέρος.
Κι αν αδέξιοι
μια μέρα σας φανούν οι στίχοι μας, θυμηθείτε μονάχα πως γραφτήκαν
κάτω από τη μύτη των φρουρών, και με τη λόγχη πάντα στο πλευρό μας"

Γιάννης Ρίτσος

Παρασκευή 28/11
ELIA Bar-Restaurant Τεχνοχώρος
Χίου 32, Πλατεία Μιαούλη, Ερμούπολη, Σύρος

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΡΟΣΟΥ ΞΕΝΙΩ

Σημαντική αναδημοσίευση ομιλίας Δ.Γληνού - συμβολή στον αγώνα της νεολαίας στα πανεπιστήμια

Σημαντική αναδημοσίευση - συμβολή στον αγώνα της νεολαίας

Which side are you on?

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας σκληρής επίθεσης απέναντι στα πιο πρωτοπόρα κομμάτια της νεολαίας της χώρας μας  στο χώρο των πανεπιστημίων που αντιστέκονται στις φασιστικές πρυτανικές αρχές, οι οποίες πιστές στα προστάγματα της μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαράς θέλουν να σπείρουν τον τρόμο. Είναι πολύ θετικό λοιπόν το γεγονός της παραίτησης του φασίστα αντιπρύτανη στη Θεσσαλονίκη.Στην Αθήνα οι πρυτανικές αρχές συνεχίζουν το έργο καταστροφής και απαξίωσης του δημοσίου ελληνικού πανεπιστημίου.Πιστοί σε αυτούς τόσο οι δήθεν "ανεξάρτητοι φοιτητές" μπλε απόχρωσης που με την λογική της ομαλότητας των πανεπιστημίων εν τέλει βρίσκονται σε πλήρη συνεργασία με την αντίδραση, όσο και οι καθεστωτικές παρατάξεις και μερίδα αντιδραστικών καθηγητών που παρέα με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ  φωτογραφίζουν πρωτοπόρους φοιτητές με καταπάτηση των προσωπικών τους στοιχείων.

Για όλα αυτά τα παραπάνω και για να συμβάλλουμε στον εξοπλισμό του αγώνα των πρωτοπόρων φοιτητών αναδημοσιεύουμε την ομιλία του ακαδημαϊκού και πρωτοπόρου αγωνιστή και κομμουνιστή Δημήτρη Γληνού. Οι σκέψεις του για τη νεολαία δεκαετίες μετά, συνεχίζουν να είναι ξεκάθαρα επίκαιρες. Κρατάμε το ερώτημα που απευθύνουμε προς όλους τους νεολαίους που θα το διαβάσουν.Εσύ με ποια πλευρά είσαι;

                                                                                                                                   "Προμηθέας"

         Ομιλία του Δημήτρη Γληνού

Αγαπητοί μου νέοι,

Μ’ ερωτάτε να σας πω κι εγώ, ποιοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά σας και φυσικά ποιον από όλους να ακολουθήσετε. Ίσως αρμοδιότεροι απ” όλους εμάς της ώριμης γενιάς, είσαστε “σεις οι ίδιοι, για να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα. Γιατί το αντίκρισμα της ζωής, που ζείτε τώρα εσείς στα είκοσι χρόνια σας και στη σημερινή κρίσιμη θέση του κόσμου, εμείς δεν το ζήσαμε κι ούτε μπορούσαμε να το ζήσουμε, όταν είμαστε στη δική σας θέση στα πανεπιστημιακά θρανία. Γι” αυτό μπορείτε βέβαια να ακούσετε τι θα σας πούμε εμείς οι άλλοι, να τραβήξετε όμως το δρόμο, που θα νιώσετε μέσα σας να σας δείχνει με εσωτερική αναγκαιότητα ο ίδιος σας ο εαυτός.

Ν’ ακολουθήσετε τη φωνή της συνείδησής σας, γιατί μέσα σε αυτή θα μιλάει και κάτι πλατύτερο από το άτομο σας, η κοινωνική και ταξική συνείδηση, που ζει χωρίς άλλο μέσα σας.

Οι δρόμοι που ανοίγονται σήμερα μπροστά σας, δεν είναι πολλοί, είναι δύο. Είτε το θελήσετε να τους αναγνωρίσετε είτε όχι, είτε προσπαθήσουν να σας τους κρύψουν μέσα στην ομίχλη ιδεαλιστικών σοφισμάτων, οι δρόμοι, που ανοίγονται μπροστά σας, είναι και μένουνε δυο: ή θα πάτε με το μέρος της συντήρησης και της αντίδρασης, ή θα πάτε με το μέρος της επανάστασης. Tetrium non datur. Μα θα μου πείτε: Τι δουλεία έχουμε “μείς με την αντίδραση ή με την επανάσταση; Πολιτικάντηδες ήρθαμε να γίνουμε; Ήρθαμε να σπουδάσουμε μιαν επιστήμη και να ζήσουμε έπειτα στην κοινωνία με την άσκηση της επιστήμης αυτής. Τι δουλειά έχει η μελέτη της επιστήμης μας με την πολιτική;

Αλήθεια υπάρχουν άνθρωποι, που θα σας μιλήσουνε με φρικη και αηδία με εσχάτη περιφρόνηση για την «πολιτική» και θα σας ξορκίσουνε να μην έχετε καμιά σχέση μ” αυτή την κατάρα του καιρού μας, την «πολιτική», που χώνει σαν τον Μεφιστοφελή την ουρά της στην «καθαρή φιλοσοφία», στην «καθαρή επιστήμη», στην «καθαρή τέχνη» και τα μολύνει όλα.

Και όμως και όμως! Δεν πιστεύω να σας ξέφυγε, αγαπητοί μου νέοι, πως και άλλοι συμβουλάτορες, που προηγήθηκαν από μένα, ας αναφέρω τους κ.Λουβαρι, Θεοδωρακόπουλο και Κανελλόπουλο, κάτω από τις βαθυστόχαστες φιλοσοφοντυμένες συμβουλές, που σας έδωκαν, δεν έκαμαν τίποτε άλλο από την πολιτική, από αυτή την καταραμένη πολιτική, που πάει να χωθεί και μέσα στο 2+2=4. Και οι τρεις τους κρατώντας από μια φιλοσοφική αγιαστούρα ξόρκιζαν τον «ιστορικό υλισμό» και τίποτα άλλο. Εκαναν καθαρή, καθαρότατη, αλλά ανομολόγητη… πολιτική.

Εγώ πάλι από την άλλη μεριά πιστεύω, πως είναι των αδυνάτων αδύνατο να ξεχωρίσει κανείς οποιοδήποτε κλάδο της ανθρώπινης πνευματικής ενέργειας από την πολιτική. Γιατί ο άνθρωπος ούτε σαν άτομο (που ουσιαστικά δεν υπάρχει) ούτε σαν σύνολο, μπορεί να μεταβληθεί ποτέ σ’ένα απλό και μόνο θεωρητικό πλάσμα. Ζωή σημαίνει ενέργεια και τρόπος ενέργειας. Τρόπος ενέργειας σημαίνει πολιτική, είτε συνειδητή, είτε όχι. Γιατί δεν υπάρχει ενέργεια του ανθρώπου, που δεν είναι κοινωνικά καθορισμένη. Ο τρόπος λοιπόν, που πραγματώνεται η ομαδική βούληση, είτε μέσα στις ομαδικές, είτε μέσα στις ατομικές ενέργειες, είναι πολιτική, αφού στον έναν τρόπο μπορεί να αντιταχθεί ένας άλλος τρόπος.

Μα ας εξετάσουμε τα ζητήματα κάπως ειδικότερα με τη δική σας περίπτωση. Ας υποθέσουμε λοιπόν, «έξω από κάθε πολιτική», ότι ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά σας και το μοναδικό χρέος που έχετε, είναι να γίνετε επιστήμονες. Τι είναι όμως επιστήμη; Θα μου απαντήσετε: «ένα συστηματοποιημένο σύνολο από γνώσεις, που αναφέρονται σε μια περιοχή από φαινόμενα του φυσικού κόσμου ή της ανθρώπινης κοινωνίας». Ωραία. Ποιος είναι λοιπόν ο σκοπός σας, όταν λέτε πως πρέπει να γίνετε επιστήμονες; Θα μου απαντήσετε: «να οικειοποιηθούμε αυτό το συστηματοποιημένο σύνολο σε μια περιοχή του επιστητού και να αποχτησουμε την ικανότητα από τη μια μεριά να πλουτίζουμε με νέες έρευνες και από την άλλη να εφαρμόζουμε ένα μέρος από τις γνώσεις αυτές για την ωφέλεια των συνανθρώπων μας». Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνεστε την κάθε επιστήμη σαν ένα άθροισμα από μερικές θεωρητικές και πραχτικές ικανότητες, που θα σας προσπορίζουνε και τα μέσα της ζωής σας.

Ο επιστήμονας είναι ουσιαστικά για σας ένας δεξιοτέχνης γιατρός, δικηγόρος, δάσκαλος, θεολόγος κλπ.

Μα εδώ αμέσως γεννιέται μια σειρά από απορίες. Πώς και δημιουργήθηκε αυτό το συστηματοποιημενο σύνολο από γνώσεις, που το καλούμε επιστήμη; Γιατί έχει τούτη τη μορφή, που έχει σήμερα και τούτη τη θέση, που έχει σήμερα στη ζωή; Και οι απορίες αυτές μας φέρνουν αμέσως έξω από το γυάλινο πύργο της «καθαρής επιστήμης» και μας οδηγούνε να αναζητήσουμε τα κοινωνικά αίτια, που ευνοούνε τη γέννηση, την ανάπτυξη και τη θέση, που έχει σήμερα η κάθε επιστήμη στη ζωή. Έπειτα μια δεύτερη απορία. Με τον τρόπο της ζωής σας έξω από τον κύκλο αυτής της δεξιοτεχνίας, που θα ασκείτε το επάγγελμα, δεν έχει να κάνει τίποτε η επιστήμη; Η επιστήμη διαλύεται σε ατομικές δεξιοτεχνίες και δεν επιδρά καθόλου επάνω στον τρόπο της ζωής, που πρόκειται να ζήσετε σα μέλη της κοινωνίας; Η επιστήμη είναι χωρισμένη από τη ζωή;

Εδώ και εσείς οι ίδιοι, όσοι δεν είσαστε διαλεχτικοί ματεριαλιστές, μα και η ολότητα ίσως από τους δάσκαλους σας, θα απαντήσουνε μ’ ένα στόμα. Ναι! Τη ζωή ρυθμιζουνε, θα σας πούνε, άλλες «αξίες», ηθικές, θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτικές. Και οι αξίες αυτές δεν πηγάζουν από τη γνώση. Άρα η επιστήμη μπορεί να μελετάει τις αξίες σαν δεδομένα, ποτέ όμως δεν μπορεί να γίνει ρυθμιστής τους. Μα αν ρωτήσετε ποια είναι η πηγή αυτών των αξιών, θα πάρετε τις πιο σκοτεινές, τις πιο αόριστες, τις πιο θολές απαντήσεις, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλες οδηγούνε στο μυστήριο, στην αποκάλυψη, στο υπερκοσμικό και φανταστικό.

Αυτή όμως η επίμονη τάση να χωριστεί η αξία, που ρυθμίζει τη ζωή από τη γνώση, φαντάζεσθε πως δεν είναι και αυτή κοινωνικά καθορισμένη; Είναι γνώρισμα όλων των κοινωνιών, που είναι χωρισμένες σε κοινωνικές τάξεις και στηρίζονται στην κυριαρχία μιας τάξης επάνω στις άλλες. Και το λόγο του χωρισμού θα τον δείτε παρακάτω.

Αν όμως ακολουθήσετε μιαν άλλη σειρά στοχασμών, θα φτάσετε σε διαφορετικό συμπέρασμα. Για θέσετε παρακαλώ το ερώτημα, ποια είναι η σχέση, που κάθε φορά, σε κάθε ιστορική στιγμή της ανθρωπότητας, υπάρχει ανάμεσα στο «είναι», στο «νοειν» και στο «πραττειν»; Η μόνη απάντηση, που μπορείτε να έχετε σε μιαν αντικειμενική έρευνα του προβλήματος αυτού, είναι, πως σε κάθε στιγμή της ιστορικής διαδρομής, σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία, το «είναι», το «νοειν» και το «πραττειν» είναι αλληλένδετα και αλληλοεξαρτημένα. Το είναι, δηλαδή οι αντικειμενικοί όροι της ανθρώπινης ζωής, καθορίζουν τη γνώση και αυτή οδηγεί την πράξη, που από την άλλη μεριά κι αυτή είναι κάθε φορά το κίνητρο και το κριτήριο της γνώσης. Και η πράξη πάλι με τη γνώση μαζί επιδρούνε επάνω στην πραγματικότητα και την μεταβάλλουν.

Γι αυτό κι όταν αλλάζουν οι αντικειμενικοί όροι και δημιουργείται νέα γνώση και βγαίνει ένα καινούργιο πρέπει, ξεσπάει η αντίθεση με το παλιό και δημιουργείται η ανάγκη μιας καινούργιας σύνθεσης. Γι” αυτό και η τάξη, που άρχει κάθε φορά, θέλει από τη μια μεριά να μονοπωλεί και να κοντρολάρει τη γνώση, δηλαδή την επιστήμη και από την άλλη μεριά να χωρίζει από αυτή το «πρέπει» (το «πρέπει» που τους συμφέρει) και να το ανάγει σε θεία καταγωγή, για να μην επηρεαστεί από την αλλαγή της γνώσης (δέκα εντολές δοσμένες από το Θεό στο Μωυσή, ηθικός νόμος που πηγάζει από την υπερβατική φύση του ανθρώπου κλπ, κλπ).

Αν αυτό είναι έτσι, τότε η αντίληψη, που πρέπει να περιορίζει την έννοια της επιστήμης στην κατάκτηση μιας περιορισμένης περιοχής του επιστητού, ξεχωρισμένης με σινικά τείχη από κάθε γενική επισκόπηση του επιστητού και από την άλλη μεριά χωρίζει με στεγανά και αδιαπέραστα χωρίσματα την επιστήμη από τη ρύθμιση της ζωής, η αντίληψη λοιπόν αυτής της «καθαρής επιστήμης» είναι και αυτή μια «πολιτική αντίληψη» της επιστήμης. Όπερ εδει δειξαι. Δικαιούμαστε λοιπόν σε αυτή την αντίληψη της επιστήμης να αντιτάξουμε τη δική μας, που δε χωρίζει την επιστήμη από τη ρύθμιση της ζωής. Και την αντίληψη τούτη για την ενότητα επιστήμης και πράξης τη βλέπουμε να εφαρμόζεται πέρα για πέρα στη μόνη χώρα, που θέτει τα θεμέλια μιας νέας αταξικής κοινωνίας, που καταργεί την εκμετάλλευση και βαδίζει προς τον κομμουνισμό, δηλαδή τη Σοβιετική Ένωση. Συμφωνώ με την αντίληψη αυτή, η σπουδή της επιστήμης είναι αναπόσπαστα ενωμένη με γενική θεώρηση της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Και η γενική αυτή θεώρηση είναι μια επιστημονική φιλοσοφία.

Επιστήμονας χωρίς τέτοια γενική επιστημονική κοσμοθεωρία είναι ένας απλός δεξιοτέχνης, ένας επαγγελματίας, πολύ κατώτερος από έναν εργάτη, γιατί ο τελευταίος, όταν είναι συνειδητός, έχει, έστω και στις γενικές γραμμές, την επιστημονική θεώρηση του κόσμου.


Με την έννοια αυτή μπορώ λοιπόν να σας πω κι εγώ: Ο δρόμος, που ανοίγεται μπροστά σας είναι να γίνετε επιστήμονες. Μου αρκεί αυτό. Γιατί είμαι βέβαιος, πως τότε τα εννιά δέκατα από “σας θα δεχτούνε μια μόνη επιστημονική κοσμοθεωρία, που θα τους ικανοποιήσει, το διαλεχτικό ματεριαλισμό. Κι έτσι λέγοντας σας να γίνετε αληθινοί επιστήμονες, είναι το ίδιο σας να σας λέω: γίνετε οπαδοί του διαλεχτικού υλισμού.

Κι έχω τούτη την πεποίθηση, γιατί αυτός είναι και ο μόνος γνήσιος κοινωνικός σας καθορισμός.

Αλήθεια! Σκεφτείτε λιγάκι. Από πού έρχεστε εσείς, παιδιά μου; Από ποια κοινωνικά στρώματα; Πού ανήκετε; Το μεγαλύτερο πλήθος από σας είναι φτωχά παιδιά. Η αστική τάξη βέβαια υψώνει μπροστά στα μάτια όλων σας το τίμημα της προδοσίας: θέσεις κρατικές, πελατεία, αξιώματα, τίτλους, για να γίνετε οι πνευματικοί στυλοβάτες της. Ένα τραγικό παιδομάζωμα! Έτσι και οι γενίτσαροι γίνονταν οι πιο φανατικοί διώκτες των χριστιανών, όπως τα παιδιά των φτωχών, που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια και αλλάζουν κοινωνική κατάσταση, γίνονται οι πιο φανατικοί αντιδραστικοί.

Αν όμως ακούσετε τι σας λέει κατάβαθα το αίμα σας, δε θα αλλαξοπιστήσετε, δεν θα προδώσετε την τάξη σας. Θα πάτε με το μέρος των φτωχών και θα αγωνιστείτε κι εσείς για να θεμελιώσετε τη νέα ζωή.

Και τότε θα βαδίσετε με βήμα ακλόνητο στο μόνο δρόμο, που αληθινά ανοίγεται μπροστά σας.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ - Όλοι στην απεργία της Πέμπτης 27/11 !!!

Ανακοίνωση σωματείου ΝΟΚΙΑ για την υπογραφή ΕΣΣΕ στη WIND

Νίκος Γόδας - Ο αγωνιστής του ΕΛΑΣ - "Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού

"Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου", ήταν τελευταία λόγια του φεύγοντας από τη φυλακή, όπως τα διασώζει ο συγκρατούμενός του εκείνα τα χρόνια, Σταμάτης Σκούρτης.

Μέσα στην χειρότερη και πιο άθλια περίοδο του Ελληνικού ποδοσφαίρου καλό θα είναι πολλές φορές να θυμόμαστε διάφορα περιστατικά τα οποία θα πρέπει να μας βάζουν σε σκέψη και να μας κάνουν να επαναφέρουμε στο νου μας ότι το ποδόσφαιρο αλλά και γενικότερα ο αθλητισμός είναι κάτι που φτιάχτηκε από τον λαό  για την ψυχαγωγία του λαού και όχι κάτι που φτιάχτηκε για να δημιουργεί πειθήνιους όχλους στην υπηρεσία του εκάστοτε προέδρου - κεφαλαιοκράτη και στην υπηρεσία των εκάστοτε σχεδίων της άρχουσας τάξης . 

Αυτές τις μέρες λοιπόν ... στις 19 Νοεμβρίου του 1948 εκτελέστηκε ο Αγωνιστής του ΕΛΑΣ Νίκος Γόδας. Ο  Νίκος Γόδας εκτελέστηκε στο νησάκι Λαζαρέτο στην Κέρκυρα αρνόυμενος να υπογράψει δηλώση μετανίας . Ο Νίκος Γόδας ηταν αγωνιστής του ΕΛΑΣ, μέλος του 5ου επίλεκτου λόχου, δεν φοβήθηκε τους αγώνες, δεν έλειψε από τους αγώνες... Και πέθανε σαν γνήσιος αγωνιστής, των βουνών και των γηπέδων... Όταν του πρότειναν να του δέσουν τα μάτια είπε:

«Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με την φανέλα του Ολυμπιακού και να μη μου δέσετε τα μάτια, για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από την χαριστική βολή»…

Είχε πει «όχι» ακόμη και όταν ο διευθυντής των φυλακών τον ενημέρωσε ότι παράγοντες του Ολυμπιακού είχαν ενδιαφερθεί για εκείνον...

«Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον τους. Εγώ όμως είμαι αθλητής και νόμος αιώνιος για μας είναι ένας: Ο αθλητής να μην επιστρέφει ποτέ στην αφετηρία. Να πέφτει ή να φτάνει στο τέρμα νικητής. Αυτά που λετε ισχύουν για όσους δεν μπήκαν στον στίβο. Εμείς έχουμε έναν άλλον τρόπο σκέψης. Η χαρά που ένιωσε ο Μαραθωνοδρόμος όταν έφερε το Νενικήκαμεν στους Αθηναίους, είναι το ιδανικό μας. Εμεινε αθάνατος» (Σταμάτης Σκούρτης, «Ωσπου να ξημερώσει»).

Γυρνάμε τον χρόνο πίσω, θυμόμαστε και σας θυμίζουμε την ιστορία του Νίκου Γόδα και τα όσα δήλωσε για τον θρύλο του Ολυμπιακού και της αντίστασης ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής των «ερυθρόλευκων», Σάββας Παπάζογλου.

Αλλά και τις τελευταίες του ώρες πριν από την εκτέλεση έτσι όπως τις κατέγραψε ο Σταμάτης Σκούρτης στο συγκλονιστικό βιβλίο του «Ωσπου να ξημερώσει».

«Τους όρκους σας τους ξέρω. Σταθείτε λοιπόν να ντυθώ και έρχομαι. Εβαλε κατάσαρκα όπως τότε το λευκό παντελονάκι και την ερυθρόλευκη φανέλα που ταχε στη βαλίτσα του κρυμμένα επί τούτου. Αφού φίλησε τους συγκελλίτες του, χαιρέτησε κι εμάς και στάθηκε στη μέση της αχτίνας και μας αποχαιρέτησε με τούτα τα λόγια: «σ. Χαίρομαι που σαν αθλητής θα κόψω αύριο το πρωί το νήμα, χαρίζοντας σ όλους τους φιλάθλους την ωραιότερη νίκη της ζωής μου. Νενικήκαμεν-Ζήτων οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου».

Λίγα πράγατα ακόμα για το Νικο Γόδα...

Από το Sport24.gr

Ο Νίκος Γόδας υπήρξε ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού την περίοδο 1943-44 και η ασπρόμαυρη φωτογραφία που βλέπετε, είναι η τελευταία που έστειλε στους γονείς του.

"Αφιερωμένη στη μανούλα μου και στον πατέρα μου εις ένδειξη σεβασμού και αγάπης. Φυλακές Κέρκυρας 22/2/48", γράφει πάνω σε αυτήν, λίγο πριν πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα, όντας καταδικασμένος σε θάνατο.

Ο υπερήφανος αυτός άνδρας, που λάτρεψε όσο λίγοι τον Ολυμπιακό, γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί. Βρέθηκε στη Μυτιλήνη μετά τη μικρασιατική καταστροφή και εν συνεχεία στην Κρήτη, λίγο πριν ριζώσει στην Παλαιά Κοκκινιά του Πειραιά. Το ποδόσφαιρο ήταν η διαφυγή του από τη σκληρή καθημερινότητα και την προσπάθεια του ίδιου και της οικογένειάς του για επιβίωση. Είχε περάσει ο δύσκολος χειμώνας της μεγάλης πείνας του '41 και είχε αρχίσει να αναπτύσσεται στοιχειωδώς μια αθλητική δραστηριότητα.

Ο ίδιος είχε ταλέντο στη μπάλα και αυτό φάνηκε στην ομάδα της Κοκκινιάς, όπου πρωτοφόρεσε ποδοσφαιρικό φανελάκι και σορτς. "Ο βασιλιάς του ξερού", τον αποκαλούσαν!

Εν μέσω του πολέμου, ο Γόδας πραγματοποιεί το παιδικό του όνειρο, που δεν ήταν άλλο να φορέσει την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα του κοσμαγάπητου και λατρεμένου Ολυμπιακού. Παράλληλα, αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση ως μέλος του 5ου Επίλεκτου Λόχου του ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά.

Το 1942 αγωνίζεται δίπλα στον Βάζο, τον Αναματερό, τον Συμεωνίδη, τον Γραμματικόπουλο και σκοράρει για πρώτη φορά ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σε βάρος του Εθνικού και εν συνεχεία και επί του Απόλλωνα.

Τον Μάιο του 1943 αγωνίζεται βασικός απέναντι στον Παναθηναϊκό στον τελικό ενός τουρνουά που διοργάνωσε ο Δήμος Πειραιά και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους πρωταγωνιστεί στον τελικό του Κυπέλλου Χριστουγέννων, όπου ο Ολυμπιακός συντρίβει 5-2 τον Παναθηναϊκό.

Μια από τις σπάνιες φωτογραφίες, με πρωταγωνιστή το Νίκο Γόδα

Βασικός στους αγώνες του Ολυμπιακού, "βασικός" και στον αγώνα για τη λευτεριά εναντίον των Γερμανών. Στη μάχη της "Ηλεκτρικής" στο Κερατσίνι, βρισκόταν στα πολυβολεία. "Πρώτη γραμμή" και στη μάχη της Κοκκινιάς, την 7η Μαρτίου του 1944. Τον Δεκέμβρη του 1944 ο εχθρός έχει αλλάξει και ο Γόδας πλέον πολεμά τους Άγγλους στο νεκροταφείο της Ανάστασης στον Πειραιά.

Αρχές του 1945, παθαίνει πνευμονία και επιστρέφει από το Βελούχι (όπου είχε αποσπαστεί) στην Αθήνα. Τον "κάρφωσαν". Συνελήφθη και οδηγείται στις φυλακές της Αίγινας. Το σώμα του ήταν φυλακισμένο, όχι όμως και το πνεύμα του: Η μάχη, ο αγώνας, η μπάλα, ο Ολυμπιακός, ήταν φλόγες που έκαιγαν μέσα του. Ακόμα στην Αίγινα έπαιζε ποδόσφαιρο στην ομάδα που είχε δημιουργηθεί από τους φυλακισμένους.

Κατόπιν οδηγείται στην απομόνωση των φυλακών της Κέρκυρας. Ο Γόδας μαζί με τα άλλα Πειραιωτάκια, τον Λούβαρη και τον Κουφαδάκη, ακόμα και λίγο πριν το απόσπασμα, σχεδιάζουν πώς θα στήσουν την ομάδα όταν βγουν από τη φυλακή.

Η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη... Στις 13 Ιουλίου του 1945, ο Νίκος Γόδας και άλλοι 10 συναγωνιστές του, καταδικάζονται σε θάνατο.

Στη φυλακή της Κέρκυρας έμεινε τρία χρόνια. Μέχρι να ξημερώσει η 19η Νοεμβρίου του 1948...

Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μας να μεταφερθούμε όλοι μας νοερά σε εκείνο το πρωινό. Ακριβώς, όπως μας είχε ταξιδέψει με τη μοναδική του περιγραφή στις "Θρυλικές Ιστορίες" ο συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης...

Στο κελί κάνει αφόρητο κρύο. Ο βοριάς περονιάζει. Στο βάθος της αυλής, βλέπει ένα δέντρο. Ψηλό, περήφανο, μοιάζει άνθρωπος. Εστιάζει το βλέμμα του για ώρα. Ωραίο, δέντρο, μόνο, ελεύθερο, με τα κλαδιά του να απλώνονται και τα φύλλα να κυματίζουν στον αέρα. Ξαφνικά, από το βάθος του διαδρόμους ακούγεται η φωνή του αγρυπνητή:

"Έρχονται, σύντροφοι, ετοιμαστείτε".

Τα χωνιά είναι έτοιμα από νωρίς. Ακούει τα βήματα του φύλακα. Η πόρτα ανοίγει.

"Γόδας! Σε θέλουν στη διεύθυνση".

Η ώρα έχει φτάσει. Βγάζει την ερυθρόλευκη φανέλα από το καρφί και ακολουθεί τον φύλακα στο γραφείο. Ο διευθυντής κρατάει ένα στυλό, έχει μπροστά του ένα χαρτί, ένα χαρτί που το ξέρει καλά.

"Τελευταία σου ευκαιρία ποδοσφαιριστή. Υπογράφεις;"

Ούτε καταδέχεται να απαντήσει.

"Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό;"

"Ναι".

"Αγύριστο κεφάλι είσαι. Έχεις καμιά τελευταία επιθυμία;"

Ο Νίκος ζητάει να του δώσουν το άσπρο σορτσάκι, που του 'χαν κρατημένο. Δίνει κι ένα σημείωμα για τους συγγενείς του. "Θέλω να ζήσετε καλά. Πεθαίνω για την πατρίδα και τα ιδανικά μου. Αν κάνετε γιο, να του δώσετε το όνομά μου" - το είχε γράψει από μέρες (οι συγγενείς του θα τον τιμήσουν: Ο αδερφός του, Δημήτρης, θα ονομάσει την κόρη του, Νίκη).

Βάζει την ερυθρόλευκη φανέλα, κι έτσι ντυμένος με τη στολή της ομάδας που τόσο είχε αγαπήσει, ακολουθεί τους αστυφύλακες στην έξοδο. Με το που τον βλέπουν να βαδίζει στο διάδρομο, οι συγκρατούμενοί του αρχίζουν να φωνάζουν με τα χωνιά το σύνθημα που συνόδευε κάθε εκτέλεση: "Κερκυραϊκέ λαέ, σήμερα πάλι παίρνουν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης για εκτέλεση". Σαν χορός αρχαίας τραγωδίας.

"Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου", ήταν τελευταία λόγια του φεύγοντας από τη φυλακή, όπως τα διασώζει ο συγκρατούμενός του εκείνα τα χρόνια, Σταμάτης Σκούρτης.

Ο Νίκος περνάει την έξοδο της φυλακής ντυμένος με την εμφάνιση του Ολυμπιακού, σαν να βγαίνει στο γήπεδο. Τον μεταφέρουν στο Λαζαρέτο, ένα νησάκι έξω από το λιμάνι. Σε λίγη ώρα ο παίκτης του Θρύλου βρίσκεται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ενώ ο ήλιος μόλις είχε κάνει δειλά την εμφάνισή του πίσω από τα βουνά.

Οι φυλακές της Κέρκυρας και το Αστικό Νοσοκομείο, όπως φαίνονταν από το Παλιό Φρούριο, πριν αναπτυχθεί το σημερινό άλσος

Το απόσπασμα στη θέση του. Ο Νίκος φωνάζει: "Mε δολοφονείτε με τη φανέλα του Ολυμπιακού! Μη μου δέσετε τα μάτια για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από τη χαριστική βολή".

Ο αξιωματικός σηκώνει το χέρι. Οι στρατιώτες έχουν απέναντί τους έναν συμπατριώτη τους, έναν συνομίληκο νεαρό αθλητή. Κάποιοι τρέμουν λίγο. Η διαταγή: "Πυρ!". Το κόκκινο απλώνεται στο κόκκινο. Ο Νίκος φεύγει, ψηλά, για την τελευταία κεφαλιά. Νικητής!

Ο Νίκος Γόδας, εκτελέστηκε ως κομμουνιστής στις 19 Νοεμβρίου του 1948 στη νησίδα Λαζαρέτο της Κέρκυρας, φορώντας την εμφάνιση του Ολυμπιακού, την ερυθρόλευκη φανέλα και το λευκό σορτσάκι...

*** Ο άνθρωπος που έχει βάλει ως στόχο ζωής να προβάλει το έργο, τη ζωή και τις ιδέες του Νίκου Γόδα, είναι ο ανιψιός του, Χρήστος Γόδας. Ο νεαρός σκηνοθέτης από τον Πειραιά γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τον ξεχωριστό πρόγονό του, περιγράφοντας μεταξύ άλλων την ασύγκριτη αγάπη που είχε για τον Ολυμπιακό. Για εκείνον, ο θείος του ήταν ένας ήρωας που πέθανε με την ερυθρόλευκη φανέλα. Ενας άνθρωπος που πέθανε για τα ιδανικά του, τον Ολυμπιακό...

Ενα video για το Νικο Γόδα 

Ο Πάνος Γεραμάνης από την εκπομπή της ΕΡΤ "Η διαρκής γοητεία της στρογγυλής θεάς" περιγράφει τη δραματική εκτέλεση του παίκτη του Ολυμπιακού Νίκου Γόδα ο οποίος ως τελευταία του επιθυμία ζήτησε να φορά τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας

Αθάνατος....

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΝΟΤΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ

Ανεργία, φτώχεια, μισθοί πείνας, ξενιτιά, καταπίεση

ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ;

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΟΧΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

Κυριακή 23 /11 στις 6:30 μ.μ

ΟΜΙΛΗΤΕΣ: 

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ 

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ 

-μπορούμε να δούμε άσπρη μέρα χωρίς διαγραφή του χρέους; 

-μονομερής παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους σημαίνει ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας; 

-μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος εντός του ευρώ και της ΕΕ; 

-τίνος είναι το χρέος και γιατί το πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μικρομεσαίοι;

Απειλές εργοδότη σε έγκυο γυναίκα: να ρίξει το παιδί ή να παραιτηθεί!

Από  ΕΡΤ OPEN

Πρωτοφανή γενναιότητα έδειξε μια ετοιμόγεννη γυναίκα, 33 χρονών, από το Ηράκλειο, προχωρώντας σε καταγγελία προς τον εργοδότη της, ο οποίος την απείλησε να ρίξει το παιδί της αν ήθελε να κρατήσει τη δουλειά της!

Η 33χρονη γυναίκα είναι απλήρωτη από τον Ιούνιο, της χρωστούν δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδόματα και υπόλοιπο αδείας. Η εταιρία στην οποία εργάζεται δεν έχει καλύψει το εργατικό της ατύχημα, ενώ την έχει απλήρωτη για υπερωρίες και εργασία τα Σάββατα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα, λίγες μέρες πριν η καταγγέλουσα φέρει στον κόσμο το 3οτης παιδί, οι εργοδότες της τής ζητούν να υπογράψει την παραίτησή της αν θέλει να πληρωθεί τα δεδουλευμένα της!

Οι υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας στο Ηράκλειο εξεπλάγησαν χθες το πρωί, όταν είδαν στα γραφείο τους πλήθος εργαζομένων που βρίσκονται στο πλευρό της 33χρονης να καταθέτουν από κοινού την καταγγελία στην οποία προχώρησε το Παράρτημα Ηρακλείου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών. Ήταν η πρώτη φορά που είδαν τόσο μαζική συμπαράσταση σε εργαζόμενο εξαιτίας εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Στα γραφεία της Επιθεώρησης Εργασίας έφτασαν και κατέθεσαν ψηφίσματα εκπρόσωποι έντεκα σωματείων και ομάδων εργαζομένων. Συγκεκριμένα, το ψήφισμα της καταγγελίας υπέγραψαν το Πανελλήνιο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, η ΕΛΜΕ Ηρακλείου, ο Σύλλογος Δασκάλων «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος», το Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών «Γαλάτεια Καζαντζάκη», ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων, το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, ο Σύλλογος Μεταπτυχιακών Φοιτητών Σχολής Επιστημών Υγείας, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΑ Ηρακλείου, ο Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών και το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής.

Οι καταγγελλόμενοι εργοδότες έλαβαν σήμερα έγγραφη κλήση από την Επιθεώρηση Εργασίας προκειμένου να πραγματοποιηθεί τριμερής συνάντηση την Παρασκευή, με δεδομένο ότι η ημέρα τοκετού της 33χρονης εργαζόμενης είναι την ερχόμενη Δευτέρα.

Η καταγγελία αναφέρει:

«Το Παράρτημα Ηρακλείου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την εταιρία ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει προχωρήσει σε πλήθος αυθαιρεσιών εναντίον εγκύου εργαζόμενής της.

Η εργαζόμενη προσλήφθηκε με την ΕΓΣΣΕ της ΓΣΕΕ ως υπάλληλος γραφείου (615€ μικτά) ενώ έχει καθήκοντα μηχανικού, με τις ανάλογες ευθύνες. Η εργαζόμενη ενώ είχε σύμβαση αορίστου χρόνου εντάχθηκε σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Έτσι, παρά το γεγονός ότι ο μισθός της καλύπτεται από λεφτά φορολογούμενων πολιτών, δηλαδή η επιχείρηση επιδοτήθηκε για να βγάλει κέρδος και να καρπωθεί το κέρδος από τη δουλειά της εργαζόμενης (ο εργοδότης με δικά του έξοδα καλύπτει μόνο ασφαλιστικές εισφορές), η εργαζόμενη είναι απλήρωτη από τον Ιούνιο (οφειλές εργοδοσίας και επιδόματα ΙΚΑ). Η εταιρία οφείλει επίσης δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδόματα και υπόλοιπο αδείας. Επιπλέον, η εταιρία δεν έχει καλύψει στην εργαζόμενή της εργατικό ατύχημα, ενώ την έχει απλήρωτη και για υπερωρίες και εργασία τα Σάββατα.

Η ασυδοσία της εν λόγω εταιρίας δε σταματάει εκεί. Η συνάδελφος έχει δεχτεί απειλές να ρίξει το παιδί της προκειμένου να συνεχίσει να δουλεύει(!), έχει δεχτεί απειλές για χειροδικία, ενώ παράλληλα η εργοδοσία έχει καταφερθεί εναντίον της υβριστικά. Η συνάδελφος έχει αντιμετωπίσει ρατσιστική συμπεριφορά, με διακρίσεις σε βάρος της λόγω εγκυμοσύνης. Τελικά η συνάδελφος δέχεται εκβιασμό προκειμένου να υπογράψει παραίτηση ως προϋπόθεση για να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα. Αυτό γίνεται γιατί με βάση τη νομοθεσία, η εργαζόμενη από τη στιγμή που θα γεννήσει δεν μπορεί να απολυθεί για 18 μήνες. Αν κάτι τέτοιο συμβεί η εταιρία θα είναι υποχρεωμένη τα καταβάλλει όλους τους μισθούς για αυτό το διάστημα και επιπλέον να πληρώσει πρόστιμο.

Σαν Σήμερα το 1999 - Επισκεψη του Clinton Στην Αθήνα (video)

Πολυτεχνείο 2014: Στιγμιότυπα από την πορεία στην Αθήνα (video)

Κυκλοφόρησε η Αριστερή Ανατροπή τ.04 / Νοέμβρης '14

Η έκδοση του τέταρτου τεύχους της Αριστερή Ανατροπής πραγματοποιείται στο φόντο μιας σειράς κοινωνικών και πολιτικών μετασχηματισμών στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Συγκλονιστικά είναι τα γεγονότα που προκαλούνται από τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Έξι χρόνια μετά από το σημείο μηδέν της έκρηξης της καπιταλιστικής κρίσης τόσο το κεφάλαιο όσο και οι σύμμαχες προς αυτό τάξεις έχουν αδυναμία να περιγράψουν ένα σχέδιο καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση. Εντείνονται ακόμα περισσότερο οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, σφραγίζοντας μια νέα φάση διατάραξης των εύθραυστων ισορροπιών με κύρια θύματα τους λαούς. Τους πολέμους που διεξάγουν στο εξωτερικό, διαδέχονται μια σειρά επιθέσεων στις δυνάμεις της εργασίας στο εσωτερικό των χωρών του «ανεπτυγμένου» καπιταλισμού. Ιδιαίτερα στη χώρα μας οι επιταγές των μνημονίων και της Τρόικας εφαρμόζονται με αμείωτη ένταση, θέτοντας την ελληνική κοινωνία σε μια παρατεταμένη δοκιμασία, από τις πιο δύσκολες στην εξέλιξη της σύγχρονης ιστορίας μας.

41 χρόνια μετά την γνήσια λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου επιβεβαιώνεται για ακόμη μία φορά το πόσο σημαντική ήταν η συμβολή του, αλλά και το πόσο διαχρονικά και ζωντανά στο σήμερα είναι τα διδάγματα του. Ήταν και είναι διαχρονικά μια τομή μέσα στη συνέχεια της καπιταλιστικής ομαλότητας και της πολιτικής ενσωμάτωσης. Η καθοριστική εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο και ο τρόπος με τον οποίο αυτός ακύρωσε τα σχέδια ιδεολογικής υποταγής της Αριστεράς μέσω μιας ομαλής αποκατάστασης της Δημοκρατίας, είναι σήμερα απολύτως επίκαιρη. Το αίτημα ριζοσπαστικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης, χωρίς εκπτώσεις και χωρίς υπαναχωρήσεις, παραμένει ανεκπλήρωτο.

Διαβάστε περισσότερα...

Μέρες του '73: Τα ΜΑΤ χτύπησαν τους φοιτητές στη Νομική και το Πολυτεχνείο

Στο πνεύμα της Χούντας ο Φορτσάκης κάλεσε τα ΜΑΤ να κάνουν... κατάληψη στη Νομική - Κατά την πρωινή κατασταλτική επίθεσή τραυματίστηκαν δύο φοιτητές στο κεφάλι, ο ένας σοβαρά, σύμφωνα με πληροφορίες - Οι φοιτητές πραγματοποίησαν μαζική πορεία στους δρόμους της Αθήνας - Χιλιάδες κόσμου και στο απογευματινό συλλαλητήριο, το οποίο χτυπήθηκε εκ νέου από την αστυνομία στο Πολυτεχνείο (βλέπε βίντεο) - Νέο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Παρασκευή στις 12.00 στα Προπύλαια

Αριστερή Συσπείρωση - 41 χρόνια μετά, το Άσυλο επίκαιρο όσο ποτέ...

Από : Αριστερή Συσπείρωση 

Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση, το υπουργείο και οι νέοι αντιδραστικοί πρυτάνεις προσπαθούν να απονομιμοποιήσουν το θεσμό του πανεπιστημιακού ασύλου και να καταστείλουν κάθε φωνή αντίδρασης. Σήμερα 13/11, ενόψει του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου, ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Θ. Φορτσάκης, επέλεξε να καλέσει τις αστυνομικές δυνάμεις να περικυκλώσουν το κτήριο της πρυτανείας του ΕΚΠΑ και της Νομικής. Το ίδιο κλίμα επικρατεί και στο κτήριο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών υπήρχε προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού συλλόγου για σήμερα Πέμπτη, ενώ ο Φοιτητικός σύλλογος της Νομικής έχει πάρει απόφαση για κατάληψη εν' όψει του εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου η οποία θα ίσχυε από σήμερα Πέμπτη 13/11 έως τη Δευτέρα 17/11.

Φοιτητές από την Νομική και από όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Αθήνας και εργαζόμενοι έχουν συγκεντρωθεί από το πρωί έξω από την Νομική και απαιτούν την άμεση απομάκρυνση των αστυνομικών δυνάμεων. Όταν φοιτητές νωρίτερα προσπάθησαν να εισέλθουν στο κτήριο απωθήθηκαν με το πιο βίαιο και πρωτοφανή τρόπο από τις δυνάμεις καταστολής, με αποτέλεσμα και τον τραυματισμό δύο φοιτητών.

Τα γεγονότα αυτά δεν μας εκπλήσσουν, καθώς οι νέες πρυτανικες αρχές των πανεπιστημίων έχουν δείξει από την έναρξη της θητείας τους ότι ρόλος τους είναι να αποτελέσουν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια και να προωθήσουν με κάθε μέσο την άμεση εφαρμογή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Ας μην ξεχνάμε ούτε τα πρόσφατα γεγονότα σε κινητοποίηση των φοιτητών στην πρυτανεία του ΑΠΘ, αλλά ούτε τη στάση που ακολουθούν ο Φορτσάκης και οι πρυτανικές αρχές του ΕΚΠΑ τους τελευταίους μήνες. Μια στάση που συνίσταται στην πρόσληψη εταιρίας securityκαι τη διεξαγωγή facecontrolκατά την είσοδο στο χώρο της πρυτανείας, σε χουντικής εμπνεύσεως τακτικές όπως λοκ - άουτ χώρων του πανεπιστημίου για να αποτραπούν φοιτητικές κινητοποιήσεις, περιφρούρηση της πρυτανείας από ΜΑΤ εν ώρα διεξαγωγής συνεδριάσεων της συγκλήτου (π.χ. 30/10) και απειλές στους φοιτητές για προσωπικές μηνύσεις και εισαγγελικές παρεμβάσεις.

Η στάση των πρυτανικών αρχών είναι απαράδεκτη, καθώς για άλλη μια φορά στο πρόσωπο του φοιτητικού κινήματος, βλέπουν τον εχθρό τους και, μάλιστα, εν όψει του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου.Πράγματι, το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει να σταθεί εχθρικό ενάντια στις πραξικοπηματικές πρακτικές τους, ενάντια στην προσπάθεια κατάστρατήγησης του Ασύλου, ενάντια στη βίαιη καταστολή που εφαρμόζουν στην προσπάθεια τους να μας φιμώσουν και να προχωρήσουν τις αναδιαρθρώσεις που σχεδιάζει το κεφάλαιο! Οι φοιτητές και ο λαός, ενωμένοι, θα πρέπει μαζικά και δυναμικά να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα οτί κανένας Φορτσάκης δεν θα επιβάλλει τη «νομιμότητά» της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, των μνημονίων και των ΜΑΤ στο πανεπιστήμιο, καμία κυβέρνηση δεν θα διαλύσει το μέλλον μας.

Καταδικάζουμε με το πιο σκληρό τρόπο το σημερινό όργιο καταστολής και καλούμε όλους τους φοιτητές και όλο το λαό σε συμμετοχή στην σημερινή, 13/11, κινητοποίηση στα Προπύλαια, στις 17:00!

Καλούμε όλο το λαό και τη νεολαία στον τριήμερο εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου 15-17/11, να επανανοηματοδοτήσουν σήμερα, 41 χρόνια μετά το Νοέμβρη του ’73, το Άσυλο, ως προπύργιο των κοινωνικών αγώνων ενάντια στη λαίλαπα της επίθεσης του κεφαλαίου. Να θυμίσουν πως ο λαός είναι σε θέση να επιβάλλει τη θέλησή του όταν παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, όταν οργανώνεται, αγωνίζεται και διεκδικεί αυτά που έχει ανάγκη!

Αθήνα 13/11/2014

Τομέας Νεολαίας Αριστερής Συσπείρωσης

Εγκληματική και απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας σε φοιτητική κινοτοποίηση!Πρωτοφανής βία με στόχο να φιμώσουν τη νεολαία!

Μετά από όλα αυτά η σάλπιγγα καλεί όλο το προοδευτικό κόσμο για τα καλά!!

Στην οδό Στουρνάρη έλαβε χώρα ένα ακόμα έγκλημα εναντίον της νεολαίας!!

Αύριο θα είναι η μικρή κορούλα σου ή ο άνεργος γιος σου!!

Όλοι στον αγώνα ενάντια στις μνημονιακές πρυτανικές αρχές!!

Να ανατραπεί το μνημόνιο και όλοι οι υποτακτικοί του!!

Κάτω τα χέρια από το φοιτητικό κίνημα!!

Δεν θα περάσει ο Φασισμός!!

Ελευθερία!!

Ζήτω το ελεύθερο και δημοκρατικό ελληνικό πανεπιστήμιο και όλοι οι φοιτητές που αντιστέκονται και παλεύουν για την υπεράσπιση του!!

ΜΑΤ χτυπάνε φοιτητές στο Πολυτεχνείο | 13-11-2014 (video)

ΜΕΤΚΑ-όμιλος Μυτιληναίου: «Τον απολύσαμε γιατί δεν ήταν χαρούμενος»!

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ 

(ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ, ΓΕΩΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΙΚΩΝ, ΣΧΕΔΙΑΣΤΩΝ) 

Ερμού και Φωκίωνος 11, 4ος όροφος, ΑΘΗΝΑ, http://www.somt.gr,

τηλ. επικοινωνίας 6936760879 , 6977806266.

ΜΕΤΚΑ-όμιλος Μυτιληναίου: «Τον απολύσαμε γιατί δεν ήταν χαρούμενος»!

Παράσταση διαμαρτυρίας στην ΜΕΤΚΑ, Παρασκευή 14 Νοέμβρη στις 8 πμ (Αρτέμιδος 8, Μαρούσι)- Όλοι στην απεργία στις 27 Νοέμβρη

Ένα «πρωτότυπο» λόγο σκαρφίστηκαν οι υπεύθυνοι στην ΜΕΤΚΑ για να δικαιολογήσουν την εκδικητική απόλυση ενός εργαζόμενου τεχνικού. Σε ερώτηση του σωματείου μας «γιατί απολύθηκε ο συνάδελφος;», ο υπεύθυνος προσωπικού απάντησε: «γιατί ο εργαζόμενος δεν ήταν χαρούμενος»…

Ο συνάδελφος προσλήφτηκε στο εργοτάξιο της ΜΕΤΚΑ του έργου, που αφορά στην κατασκευή του προαστιακού για το τμήμα  Κιάτο-Ροδοδάφνη. Η κατασκευή του έργου χαρακτηρίζεται από την υπερεκμετάλλευση των ανθρώπων που το κατασκευάζουν. Η εταιρεία απαιτεί απλήρωτη δουλειά για 11ωρα και 12ωρα, το εξαήμερο θεωρείται αυτονόητο, ενώ σε όσους εργαζόμενους γίνεται πρόσληψη στο ΙΚΑ , οι συμβάσεις είναι ορισμένου χρόνου τρίμηνης διάρκειας, χωρίς να κοινοποιούνται οι όροι εργασίας. Ακόμα και οι εργάτες υποχρεώνονται σε 11ωρη εργασία χωρίς διάλλειμα. Οι μηχανικοί και οι περισσότεροι τεχνικοί προσλαμβάνονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών και βαφτίζονται «υπεργολάβοι» και ¨συνεργάτες¨, στερούμενοι όποιων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν απομείνει.

Η ένταση της εκμετάλλευσης και η αχαλίνωτη αυθαιρεσία της εργοδοσίας ενισχύεται από τα μνημόνια, τους αντεργατικούς νόμους, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την επέκταση την ελαστικών σχέσεων εργασίας. Παράλληλα η εργοδοσία αποθρασύνεται από την ανυπαρξία κάθε κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού για τις συνθήκες εργασίας και ασφάλειας στα τεχνικά έργα.

Αυτές οι εργασιακές συνθήκες, φαίνεται πως δεν έκαναν το συνάδελφο «χαρούμενο». Ζήτησε να του κοινοποιηθούν οι όροι της σύμβασης εργασίας όπου διαπίστωσε πως η σύμβαση του ήταν τρίμηνη-(ηλεκτρονική αναγγελία πρόσληψης στον ΟΑΕΔ, με δηλωμένο 5νθήμερο-8ωρο), ενώ του ανακοινώθηκε ότι θα δουλεύει τουλάχιστον 10ωρο για τις καθημερινές και 8ωρο για τα Σάββατα και «ίσως και παραπάνω, ξέρεις πώς είναι αυτά, όπως μας πάει το έργο...» , τη στιγμή που δεν είχαν συμφωνηθεί ούτε τρίμηνη σύμβαση ορισμένου χρόνου, ούτε ότι θα δουλεύει υπερωρίες. Όταν θέλησε να ενημερωθεί αν θα πληρωθούν οι υπερωρίες, του απάντησαν πως δεν προβλέπεται... Στην συνέχεια η εταιρεία προχώρησε στην απόλυση του. Όταν ο εργαζόμενος αρνήθηκε να συναινέσει στην απόλυση, δικαστικός επιμελητής του κοινοποίησε την απόλυση μαζί με την επιταγή.

Πρόκειται για παραδειγματική απόλυση, που στόχο έχει την τρομοκράτηση των εργαζόμενων στο εργοτάξιο. Η εταιρεία αξιώνει όχι μόνο την πλήρη αποδοχή του νόμου της ζούγκλας που επικρατεί στο εργοτάξιο, αλλά και το τσάκισμα της εργατικής αξιοπρέπειας.

Όλα αυτά συμβαίνουν στο πρώτο «μπάσιμο» του ομίλου της ΜΕΤΚΑ σε έργα σιδηροδρομικά στην Ελλάδα, στο οποίο επιζητά με διακαή πόθο να σχηματίσει το καλύτερο προφίλ και να αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις! Ας σκεφτούν οι συνάδερφοι τί έχει να γίνει στα επόμενα...

Ποιός έχει …κρίση είπατε;

Την ΜΕΤΚΑ και τον όμιλο Μυτιληναίου δεν τον «άγγιξε» η κρίση, όπως φαίνεται από τις οικονομικές τους επιδόσεις. Η ΜΕΤΚΑ κατατάσσεται στις ισχυρότερες πολυεθνικές του πλανήτη και συγκαταλέγεται στη δεύτερη εκατοντάδα των 500 μεγαλύτερων πολυεθνικών κατασκευαστικών. Ο όμιλος Μυτιληναίου που γιγαντώνεται εδώ και δεκαετίες, μέσα στην κρίση ανοίχτηκε σε νέες αγορές και τομείς, ισχυροποίησε την θέση του, ενώ απολαμβάνει πλείστα προνόμια από τις κυβερνήσεις και το κράτος. Σήμερα επιχειρεί να γιγαντωθεί μέσα από τις ΣΔΙΤ, τις ιδιωτικοποιήσεις, το ξεπούλημα των αεροδρομίων κα. Η κερδοφορία του ομίλου, είναι πρώτα και κύρια χτισμένη με τον ιδρώτα και τις θυσίες όλων των εργαζόμενων, των εργατών, αλλά και των τεχνικών. Η διοίκηση ξέρει πολύ καλά πως να μετατρέπει την κρίση σε ευκαιρία για να αυξήσει τα κέρδη της, και να κερδίζει στην ταξική αναμέτρηση με τους εργαζόμενους. Ξεκάθαρη εργοδοτική στρατηγική για την «έξοδο από την κρίση», είναι η λεηλασία της εργατικής δύναμης, η δραστική μείωση του κόστους εργασίας, τα εξοντωτικά ωράρια, οι απολύσεις χωρίς αποζημίωση στους εργαζόμενους με δελτίο, η προσπάθεια πλήρους πειθάρχησης των εργαζόμενων.

 Βέβαια, αυτοί τη δουλειά τους κάνουν.

Δουλειά δική μας, είναι να οργανώσουμε τους αγώνες μας για να απαντήσουμε με αξιώσεις στον πόλεμο των εργοδοτών. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούμε πλέον να στεκόμαστε ως αποσβολωμένοι παρατηρητές στη χειροτέρευση των όρων εργασίας μας, με την ψευδαίσθηση πως αφεντικά και εργαζόμενοι σαν μια οικογένεια θα ξεπεράσουμε την κρίση. Να επιλέξουμε το συλλογικό δρόμο και την αγωνιστική στάση, τη στάση της αντίστασης, τη συναδελφική αλληλεγγύη. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων μας.

Το σωματείο μισθωτών τεχνικών, θα σταθεί στο πλευρό του απολυμένου συναδέλφου για την επαναπρόσληψη και την δικαίωσή του. Καλούμε τα σωματεία του κλάδου σε κοινό αγώνα ενάντια στις συνθήκες γαλέρας που επικρατούν στις εταιρείες και στα εργοτάξια. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους τεχνικούς, να δυναμώσουνε το σωματείο, να ενισχύσουνε την ενότητα και την αλληλεγγύη μας.

Με ένα μαζικό σωματείο διεκδικούμε:

Υπογραφή αξιοπρεπούς συλλογικής σύμβασης με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς.

Κατάργηση της πληρωμής με δελτίο. Κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων που πηγάζουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας στους μισθωτούς που αμείβονται με δελτίο.

Μείωση των ωρών εργασίας (35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο), σαν μέσο τόσο για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, όσο και για το χτύπημα της ανεργίας. Να τηρηθεί άμεσα το νόμιμο ωράριο στα εργοτάξια.

Να σταματήσουν οι απολύσεις. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη δικαιώματα και κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής και προσωρινής εργασίας.

Ανταπόκριση από όσα συνέβησαν σήμερα το πρωί στη Νομική

Σε συνέχεια της σημερινής σχετικής δημοσίευσης μας αναδημοσιεύουμε video στα οποία γίνεται φανερή η κρατική καταστολή εις βάρος των φοιτητών έξω από την πόρτα της σχολής τους!

Μας προκαλεί έντονη αγανάκτηση η στάση των πρυτανικών αρχών , οι οποίες για άλλη μια φορά στο πρόσωπο των φοιτητών τους , που είναι τα υποκείμενα για τα οποία ο κ. Φορτσάκης πληρώνεται στην μία εκ των δύο δουλειών του, βλέπουν εχθρούς και μάλιστα εν όψει του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου. 

Όσα μπορείτε να δείτε και παρακάτω αποδεικνύουν του λόγου το αληθές! 

Οι μνημονιακές πρυτανικές αρχές οφείλουν να παραιτηθούν άμεσα!

Πανεπιστήμιο ανοιχτό στο μνημόνιο και τους εργολάβους ... 

& 

          Κλειστό για τους φοιτητές του ....

Η χούντα δεν τελείωσε το 73 ...  

Ευτυχισμένο το ... 1973

Ενόψει του Τριήμερου Εορτασμού του Πολυτεχνείου ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ επέλεξε να καλέσει τις αστυνομικές δυνάμεις να περικυκλώσουν το κτήριο της πρυτανείας του ΕΚΠΑ και της Νομικής .

Το ίδιο κλίμα επικρατεί και στο κτήριο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ).

Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών υπάρχει προγραμματισμένη συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου για σήμερα Πέμπτη, ενώ ο Φοιτητικός σύλλογος της Νομικής έχει πάρει απόφαση για κατάληψη εν'όψει του εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου η οποία θα ίσχυε σήμερα Πέμπτη 13/11 έως τη Δευτέρα 17/11. 

Φοιτητές Από την Νομική και από όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Αθήνας έχουν συγκεντρωθεί από το πρωί έξω από την νομική και απαιτούν την άμεση απομάκρυνση των αστυνομικών δυνάμεων.

...Και όμως είμαστε στο 2014

Μέρες Ελληνικής Δημοκρατίας...

ΕΚΠΑ 13-11-2014 (video) φοιτητες μπροστα στα ΜΑΤ

Βίαιη απομάκρυσνη από τα ΜΑΤ των φοιτητών έξω από τη Νομική (video)

Σχολές υπό κατάληψη των ΜΑΤ 13-11 (video)

Στο δρόμο του Νοέμβρη, εξέγερση παντού να διώξουμε κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης καλεί στην εκδήλωση της για την εξέγερση του Πολυτεχνείου την Κυριακή 16 Νοέμβρη, στις 6μμ, στο χώρο της Πολυτεχνικής του ΑΠΘ.

Θα μιλήσουν:

• Θοδωρής Βουρεκάς, μαθηματικός, φοιτητής στην κατάληψη του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης το Νοέμβρη του '73
• Μπάμπης Κουρουνδής, δικηγόρος, μέλος του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
• Γιώργος Τζαμαδάνης, μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, συμμετείχε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα

Ο Πρετεντέρης πήγαινε γυρεύοντας και τα άκουσε από τους μαθητές (VIDEO)

Στις 23 Νοέμβρη θα είμαστε όλοι στις Σκουριές!!!

Ο φόβος, ένα φυσιολογικό συναίσθημα που στις μέρες μας χρησιμοποιείται με στόχο την αδράνειά μας. Στόχος όμως δεν είναι να μην φοβόμαστε, αλλά να δρούμε βιώνοντας το συναίσθημα αυτό. Το να ζήσουμε τη ζωή μας χωρίς φόβο δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε άγνοια κινδύνου ή να υπερεκτιμούμε τις ικανότητές μας. Σημαίνει ότι χρειάζεται να νιώθουμε τον φόβο, να τον αξιολογούμε, να τον λαμβάνουμε υπόψη μας και παρ’ όλα αυτά να προχωράμε σε όσα θέλουμε.

Με ποιο κριτήριο όμως μπορούμε να αποφασίζουμε;

Στο ζήτημα των μεταλλείων Χρυσού της Χαλκιδικής και του αγώνα των κατοίκων, κυβέρνηση, δικαιοσύνη και ΜΜΕ έχουν σπείρει τον φόβο στους κατοίκους. Ψηφίζονται νόμοι, ενάντια σε κάθε λογική και κυριώς ενάντια στον σεβασμό της καθε ύπαρξης, είτε για ανθρώπινες ζωές είτε για το περιβάλλον.

Θα με ρωτήσετε “πώς λοιπόν ,θα νικήσω τον φόβο μου απέναντι στο κράτος; είναι πιο ισχυρό από μένα…”

Ένα και μόνο χρειάζεται να υπενθυμίζουμε όλοι στον εαυτό μας… Οι κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν, οι νόμοι ψηφίζονται και αργότερα αναιρούνται… Αυτό που μένει πάντα ίδιο είναι το δικαίωμα του ανθρώπου στη ζωή.

Όταν λοιπόν ο νόμος ή ο νομοθέτης, ή το κανάλι στην τηλεόραση ή οποιοσδήποτε άλλος προσβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τότε αυτός εγκληματεί!

Μπορεί αυτή τη χρονική στιγμή ο νόμος να του το επιτρέπει, αλλά οι νόμοι ξαναγράφονται..Τα ανθρώπινα δικαιώματα ΟΧΙ.

Η γενναιότητα, άλλωστε, δεν προϋποθέτει την απουσία του φόβου, αλλά αντίθετα τη διαχείρισή του. Έτσι, ο στόχος μας δεν πρέπει να είναι να μη φοβηθούμε ποτέ, αλλά να μη μας κρατήσει πίσω ο φόβος, να μην τον αφήσουμε να μας περιορίσει.

Με αυτά τα δεδομένα, για μια ακόμη φορά δίνουμε ραντεβού στον Κάκαβο. Δεν είναι απλά μια πορεία. Διεκδικούμε τη Γη μας και την Ελευθερία μας. Εμείς θα προστατέψουμε τις ζωές μας. Εμείς θα τους σταματήσουμε. Η 23 του Νοέμβρη είναι αυτή η ημέρα.

Προσυγκεντρώσεις: Χοροστάσι, Μεγάλη Παναγία, 10:30 π.μ. Ιερισσός, 10:30 π.μ

Ψυχολόγος ΑΠΘ, μέλος της επιτροπής Πολυγύρου

Αριστερή Συσπείρωση - Ο Νοέμβρης του 1973 δείχνει το δρόμο!

Από : Αριστερή Συσπείρωση 

Η 41η επέτειος από την λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας να βιώνουν μια ακόμα σκληρότερη επίθεση στα δικαιώματα και το βιωτικό τους επίπεδο από αυτήν που είχε προηγηθεί της εξέγερσης τότε. Η επίθεση είναι μακρά, άγρια και η έξοδος από το μνημόνιο και η “κυβέρνηση σωτηρίας” με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει αρκετά με την απόπειρα “κοινοβουλευτικοποίησης” της χούντας που τίναξε στον αέρα η εξέγερση. Μια εξέγερση που στο σήμερα όμως θα πρέπει να ξεπερνάει τα αστικοδημοκρατικά πλαίσια τα οποία της επιβλήθηκαν τότε, να αποτελεί αποτέλεσμα και συνάμα προχώρημα της αναγκαίας διαδικασίας ταξικής ανασυγκρότησης της εργατικής τάξης και να καταλήγει με αυτόν τον τρόπο σε κάτι περισσότερο και βαθύτερο από μια εξέγερση.

Στο σήμερα, όπου οι ανάγκες και τα αδιέξοδα της αστικής τάξης, η προσπάθειά της να ξεπεράσει τα προσκόμματα της κρίσης – τόσο σε διεθνές επίπεδο όπου φαίνεται να επιμένει, όσο και σε εγχώριο όπου τα φύλλα συκής περί ανάπτυξης και τέλους των μνημονίων τίποτα δεν μπορούν να κρύψουν πλέον – έχουν θέσει σε ασφυκτικό πλαίσιο τις ζωές των εργαζομένων στο τώρα αλλά και για το μέλλον. Το βιωτικό επίπεδο εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου επιδεινώνεται καθημερινά, κατακτήσεις αιώνων αναιρούνται, δικαιώματα εξεφτελίζονται. Ο ορίζοντας του τέλους αυτής της άνευ προηγουμένου επίθεσης απροσδιόριστος. Απροσδιόριστος – με διάρκεια δεκαετιών – αν ακολουθήσουμε τον δρόμο των τελευταίων χρόνων, τον δρόμο της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών, υποταγμένοι στους στόχους τους, τις προτεραιότητες και τα συμφέροντά τους. Για να αποφευχθεί αυτό το ζοφερό μέλλον που έχουν στα σχέδιά τους για τους εργαζόμενους της χώρας χρειάζεται ρήξη με τους “μονοδρόμους” τους. Θα πρέπει να γίνει συνείδηση σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα πως ο μόνος δρόμος που θα τους εξασφάλιζε αξιοπρέπεια και μια ζωή σαν αυτή που δικαιούνται είναι αυτός της αντίστασης, της οργάνωσης των αγώνων και της πάλης τους και της ρήξης με την πραγματικότητα της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης, με την πραγματικότητα των Μνημονίων, του ευρώ και της ΕΕ, του χρέους και των τραπεζών, με την μόνη σημερινή πραγματικότητα – εν τέλει – που είναι σε θέση να τους προσφέρει ο καπιταλισμός.

Έτσι λοιπόν, παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ και των ιδιοκτητών τους να δημιουργήσουν μια εικονική πραγματικότητα, παρά τις “νουθεσίες” της αξιωματικής αντιπολίτευσης για εκλογική αναμονή και “σοφία” στην κάλπη, οι αγώνες – αν και έχουν υποχωρήσει – ξεσπούν καθημερινά. Οι εργαζόμενοι στα ναυπηγεία της Ελευσίνας, οι αγωνιζόμενοι ενάντια στην αξιολόγηση (και τις απολύσεις που θα φέρει) δημόσιοι υπάλληλοι, οι μαθητές με τις καταλήψεις τους για πρώτη φορά μετά από χρόνια, οι φοιτητές ενάντια στις προσπάθειες εκφασισμού του χώρου του Πανεπιστημίου (απέναντι στις νέες πρυτανικές αρχές των Φορτσάκη, Μύτκα κλπ που η αποφορά χούντας η οποία αναδίδουν γίνεται ακόμα πιο πνιγηρή όταν γίνονται οι συνειρμοί που η ημερομηνία της 17ης Νοέμβρη προκαλεί).

Απόφαση της 3ης Ολομέλειας της Αριστερής Συσπείρωσης

Δημοσιεύουμε την περίληψη της απόφασης της 3ης Ολομέλειας της Αριστερής Συσπείρωσης 

Απο :   Αριστερή Συσπείρωση 

3η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ στις 12 Ιουλίου 2014

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

1. Όλοι οι βασικοί οικονομικοί δείκτες στις χώρες που το κεφάλαιο αποτυπώνει συντριπτική κοινωνική ισχύ (ΗΠΑ, Ιαπωνία, BRICS, Γερμανία, Γαλλία, ΗΒ, ΕΕ) αδυνατούν να σημειώσουν ανάκαμψη. Παρά το γεγονός ότι όλοι οι βασικοί δείκτες της εργασίας (ανεργία, παραγωγικότητα, μισθός, κόστος) φανερώνουν ένταση της εκμετάλλευσης και ταξική κατίσχυση.

Ελλείψει ενός νέου παραγωγικού και τεχνολογικού υποδείγματος ικανού να ανατάξει την κερδοφορία του, το κεφάλαιο επιχειρεί να διαχειριστεί την καπιταλιστική αστάθεια μεσοπρόθεσμα. Εξαντλεί τα καύσιμα της αναίρεσης του κοινωνικού συμβολαίου, προχωρά σε μικρής έκτασης καταστροφή κεφαλαίων κυρίως σε χώρες της περιφέρειας του καπιταλιστικού πυρήνα, υλοποιεί μικρής κλίμακας και μεγάλης σφοδρότητας ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε περιοχές έντασης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

2. Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών στην ΕΕ και την Ελλάδα, χαρακτηρίζονται από την τάση πολιτικής μετατόπισης ενδιάμεσων κοινωνικών στρωμάτων που ιστορικά ανήκαν στην κοινωνική συμμαχία του κεφαλαίου και σήμερα πιέζονται από την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού.

Ο πολιτικός χώρος της «λαϊκής δεξιάς», κυρίως όμως της σοσιαλδημοκρατίας συρρικνώνεται καθώς καταργείται ο ιστορικός του ρόλος, πρωτίστως εις όφελος εθνικιστικών και ακροδεξιών ρευμάτων στον πυρήνα της ΕΕ και λιγότερο εις όφελος της Αριστεράς εντοπισμένα σε ορισμένες χώρες των μνημονίων (Ελλάδα, Ισπανία, Ιρλανδία).

Παρά ταύτα η πολιτική ηγεμονία του κεφαλαίου στην ΕΕ διατηρείται καθώς πάνω από 70% των εδρών καταλαμβάνεται από ευρω-ομάδες σκληρά προσδεμένες στο άρμα του νεοφιλελευθερισμού.

3. Οι δυνάμεις της Ευρω-Αριστεράς βρίσκονται σε παρατεταμένη και βαθιά ιδεολογική κρίση, χάνουν μια ιστορική ευκαιρία να εκφράσουν τμήματα της εργατικής τάξης που συνθλίβονται κάτω από τις αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές της ΕΕ, αμετανόητα υπερασπιζόμενες την πάγια θέση της Ευρώπης των λαών.

Αρνούνται πεισματικά να διατυπώσουν και να διεκδικήσουν το ανεκπλήρωτο δικαίωμα των εκμεταλλευομένων τάξεων στην διεκδίκηση της πολιτικής εξουσίας, υποτάσσονται στο κεφάλαιο, την ΕΕ και τον μηχανισμό του χρέους ως εργαλείο απόσπασης πλούτου από τις λαϊκές τάξεις και αποθησαύρισης των ισχυρών καπιταλιστικών μερίδων.

Διαβεβαιώνουν ότι μια «αναπτυξιακού» και σοσιαλδημοκρατικού τύπου διαχείριση της κρίσης είναι αναγκαία και εφικτή , αποκρύπτοντας ότι η εφαρμογή έστω και μόνο ενός μικρού τμήματος αυτής της πρότασης θα προϋπέθετε τη συνολική σύγκρουση με το κεφάλαιο.

4. Στην Ελλάδα τα αποτελέσματα των 2πλών εκλογών δεν ανέδειξαν σημαντικές μεταβολές στο οικονομικό και κοινωνικό πεδίο. Η συγκυρία καθορίζεται από την ικανότητα του κεφαλαίου να διατηρεί την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία στις κεντρικές επιλογές του (ΕΕ και €, διαχείριση του χρέους δημόσιου και ιδιωτικού, ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγές στην αγορά εργασίας), και να διατηρεί την πρωτοβουλία σε όλα τα μέτωπα με μικρές υποχωρήσεις στο ρυθμό εμπέδωσης των αναδιαρθρώσεων.

Η ιδεολογική ηγεμονία επιτυγχάνεται με στοιχεία την επικράτηση της λογικής του ταξικού συμβιβασμού στο συνδικαλιστικό κίνημα, την ηττοπάθεια, τον ατομισμό, τη διάβρωση της επίσημης Αριστεράς από την εύκολη συνθηματολογία, την αδυναμία συγκρότησης ριζικά διαφορετικού σχεδίου υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, τον αυτοπεριορισμό σημαντικού τμήματος της αριστεράς εντός του συστήματος. Η πολιτική ηγεμονία συγκροτείται με όψεις κοινωνικών συμμαχιών με δεσπόζουσα ορισμένες αναγκαίες παραχωρήσεις που απαιτούνται για την απόσπαση «συναίνεσης» και πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου από συγκεκριμένα ενδιάμεσα κοινωνικά τμήματα. Κάποια μεσαία στρώματα που ευνοούνται από τη ανεργία και διάλυση του πλαισίου προστασίας της εργασίας. Κάποια τμήματα εργαζομένων και συνταξιούχων, που αν και έχουν υποστεί μεγάλες ζημιές, αισθάνονται ότι η κυβέρνηση και τα Μνημόνια τους εξασφαλίζουν μια θέση στα όρια της επιβίωσης. Τα σώματα ασφαλείας, οι δικαστές, το σύνολο του κατασταλτικού μηχανισμού που διατηρούν σε γενικές γραμμές τα κεκτημένα τους. Μεσαία και ανώτερα στελέχη σε επιχειρήσεις και στη δημόσια διοίκηση.

5. Η ύπαρξη δυνατοτήτων και σε κάποιες περιπτώσεις εστιών εργατικής αντίστασης δεν αναιρούν ότι το κίνημα βρίσκεται σε περίοδο ύφεσης, τροφοδοτούμενη από τον κοινωνικό κατακερματισμό, την ανεργία, την υποχώρηση μαζικών πρακτικών της Αριστεράς (απεργίες, κινητοποιήσεις μεγάλης εμβέλειας) και την πολιτική μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικές επιλογές έως και ταυτόσημες με την κυβέρνηση παρά την αναπτυσσόμενη εκλογική και πολιτική του δυναμική και την εμπέδωση της λογικής της εκλογικής αναμονής.

7 Νοέμβρη 2013 ~ Τα τελευταία λεπτά του ραδιοφώνου της κατειλημμένης ΕΡΤ...

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ - ΚΥΡΙΑΚΗ 23/11 ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΚΚΑΒΟ

Σερβία-Αλβανία σημειώσατε...

Από : η ΣΠΙΘΑ

Τι; Το παιχνίδι διακόπηκε και το αν και πότε θα παιχτεί το υπόλοιπο είναι αδιάφορο ίσως. Ποιο σημείο να συμπληρώσει κανείς λοιπόν; Υπήρξαν νικητές; Υπήρξαν ηττημένοι; Σαφέστατα. Ηττημένοι οι λαοί των δύο χωρών - και όχι μόνο. Νικητές διάφοροι εθνικιστικοί κύκλοι και των δύο χωρών - τουλάχιστον προσωρινά - δράκες ανθρώπων με μαφιόζικη λειτουργία (τα ξέρουμε αυτά κι από τη "δική μας" Χρυσή Αυγή), και τόσο μακροπρόθεσμα όσο και κοντοπρόθεσμα οι Ιμπεριαλιστές...

Φαίνεται τελικά πως παρά τις σκηνές αιματοχυσίας που μας κατακλύζουν από παντού η αβάσταχτη ελαφρότητα της ανθρώπινης ύπαρξης αρνείται να μάθει άμα δεν πάθει - ενίοτε δε αρνείται να μάθει ακόμα και όταν παθαίνει. Έτσι λοιπόν, με την ευρύτερη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία να φλέγονται και να πνίγονται στο αίμα, εθνικιστικές λογικές φαίνεται να ανθούν και να επεκτείνονται παρά το προφανές της κατάληξής τους.

Η πολύπαθη περιοχή των Βαλκανίων δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Άλλωστε έχει να προσφέρει "λαμπρά δείγματα" εθνικιστικής γραφής ιστορικά, τέτοια μάλιστα που δίνουν στην περιοχή ακόμα και σήμερα απλόχερα το προσωνύμιο "πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης". Καμβά των εθνικιστικών παραληρημάτων αυτή τη φορά αποτέλεσε το γήπεδο της Παρτιζάν Βελιγραδίου που το βράδυ της Τρίτης 14 Οκτώβρη "φιλοξένησε" των αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων της Σερβίας και της Αλβανίας. Προς το παρόν, ας αφήσουμε στην άκρη το γεγονός πως η ίδια η λογική που εμπνέει τις αναμετρήσεις μεταξύ "εθνικών αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων" είναι κατά βάση προβληματική. Δεν θα ασχοληθούμε ούτε με τις ιδεολογικές ορίζουσες του "ανταγωνιστικού" αθλητισμού οι οποίες σε περιπτώσεις αναμέτρησης "εθνικών ομάδων" λαμβάνουν ακόμα πιο έντονο χρώμα. Θα ξεκινήσουμε από τα ίδια τα γεγονότα και θα αποτολμήσουμε μια τοποθέτηση ως προς αυτά.

Μα το ντέρμπι είναι στημένο...

Θα μπορούσε κανείς να θυμηθεί πολλές περιπτώσεις όπου "θερμοκέφαλοι" εθνικιστές έκαναν ποδοσφαιρικούς αγώνες πεδίο της προπαγάνδας μίσους τους και είχαν "επεισοδιακή" κατάληξη. Αυτό που έγινε όμως το βράδυ της Τρίτης στο Βελιγράδι ήταν πιο ανησυχητικό και επικίνδυνο από το αποτέλεσμα της δράσης "μερικών θερμοκέφαλων στις κερκίδες". Φαίνεται πως το περιστατικό με το ιπτάμενο τηλεκατευθυνόμενο που έφερε σημαία με τον χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας ήταν μια προσχεδιασμένη προβοκάτσια από μεριάς της Αλβανικής αποστολής με στόχο να προκληθεί πολιτική ένταση μεταξύ των δύο χωρών και όχι μόνο. Με τον αδερφό του Αλβανού πρωθυπουργού να "συλλαμβάνεται για κατοχή τηλεχειριστηρίου" φαίνεται πως η συγκεκριμένη κίνηση ήταν σχεδιασμένη από τα υψηλότερα κλιμάκια της Αλβανικής κυβέρνησης (και ίσως και κέντρα που την υπερβαίνουν).

Σε παρόμοιες σκέψεις ωθούν τόσο η άμεση επίθεση που δέχτηκε ο Σέρβος παίκτης που κατέβασε τη σημαία από Αλβανούς ποδοσφαιριστές, όσο και η άρνηση της Αλβανικής αποστολής να αγωνιστεί αφού τα πνεύματα ηρέμησαν (;). Από την άλλη μεριά η αδράνεια των - συνήθως καλά οργανωμένων - Σέρβων - τουλάχιστον σε τέτοια θέματα, προκαλεί εντύπωση. Βέβαια η αδυναμία να προλάβει κανείς μια προβοκάτσια δεν ισοσκελίζει την ίδια την οργάνωση και την εκτέλεσή της.

Ο χρόνος έχει επίσης την δική του σημασία. Λίγες μόλις μέρες πριν από την 22α Οκτώβρη οπότε και ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα αναμένετο να επισκεφτεί το Βελιγράδι (η πρώτη επίσκεψη Αλβανού πρωθυπουργού στο Βελιγράδι έπειτα από 70 χρόνια). Οι δηλώσεις που αφορούν το συγκεκριμένο ζήτημα και από τις δύο μεριές είναι πιο εμπρηστικές από Αλβανικής μεριάς και πιο συγκρατημένες από Σερβικής (τουλάχιστον σε ότι αφορά "επίσημα" χείλη). Πέραν αυτής της γενικής διαπίστωσης δεν έχει και μεγάλο νόημα η ενασχόληση μαζί τους.

Κι από πριν ξεπουλημένο...

Στον φόντο της έντασης που διατρέχει τις σχέσεις των δύο χωρών από το 1990 και μετά, με το θέμα του Κοσόβου να έχει αφήσει πληγές ακόμα ανοιχτές, και με την όλο και αυξανόμενη ένταση τόσο διεθνώς όσο και στα Βαλκάνια, το συγκεκριμένο περιστατικό θα μπορούσε να σηματοδοτεί ανησυχητικές εξελίξεις. Σαν ίσως ο καλύτερος δείκτης των διαθέσεων του ιμπεριαλιστή επικυρίαρχου της περιοχής, η στάση της Αλβανικής κυβέρνησης είναι το βασικό ίσως θέμα που ανάδειξε το συγκεκριμένο περιστατικό. Πολύ κοντά στο να είναι το δεύτερο αμερικάνικο προτεκτοράτο στα Βαλκάνια - μετά το Κόσοβο - η στάση της Αλβανικής πολιτικής τάξης θα μπορούσε να μας πει πολλά για τις προθέσεις των Αμερικανών ιμπεριαλιστών που αυτή την ίδια στιγμή αιματοκυλούν και μια σειρά άλλων περιοχών (από το Κομπάνι και το Ιράκ, μέχρι το Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ και όχι μόνο).