Λίγα λόγια για την κατάσταση στην εκπαίδευση:
Όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν
η κατάσταση στα σχολεία μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Η
υποβάθμιση της Εκπαίδευσης και του δημόσιου σχολείου εντείνεται μέσα από την
υποχρηματοδότηση, τον κατακερματισμό της παρεχόμενης γνώσης, την καθηγητική
αυθαιρεσία και αυταρχισμό, το σχολείο εξεταστικό κέντρο και την υποταγή της
εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς. Η
έλλειψη υποδομών και η συμπτύξεις σχολικών κτιρίων μετατρέπουν τη σχολική
αίθουσα σε ακροατήριο, οι εξοντωτικές «παραδόσεις» και τα 90λεπτα διδασκαλίας
και τα αναχρονιστικά σχολικά βιβλία στοχεύουν στην πειθάρχηση και τον
περιορισμό της δημιουργικότητας και της κριτικής ικανότητας του μαθητή, την
υποταγή του μαθητή στην καθηγητική και συστημική αυθεντία. Η παπαγαλία αποτελεί
το βασικό συστατικό της επιβίωσης και επιτυχίας του μαθητή απέναντι σε ένα
εκπαιδευτικό σύστημα που αντιμετωπίζει την παιδική αμφισβήτηση και την κριτική
ως παραβατική συμπεριφορά. Απέναντι στον ορυμαγδό της κρίσης τους, ο μονόδρομος
της υποταγής των μαθητικών αμφισβητήσεων αποτελεί την κύρια λειτουργία του
σχολείου. Άλλωστε, αποτελεί μονόδρομο προκειμένου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να
συνεχίζει πιστά το έργο των προκατόχων της, εφαρμόζοντας το σύνολο των
πολιτικών της Ε.Ε., των μνημονίων και του ΟΟΣΑ για την παιδεία, διαμορφώνοντας
ένα σχολείο πολλών ταχυτήτων, με κατάργηση όποιας έννοιας «δημόσιου» και
«δωρεάν» φορτώνοντας τα βάρη στην εργατική και λαϊκή οικογένεια, με τα υπέρογκα
έξοδα για τα φροντιστήρια των παιδιών να αποτελούν μόνιμο βάσανο για τους
γονείς. Η πολιτική των περικοπών για την «εξοικονόμηση δαπανών» όπως την
ονομάζουν δεν έχει αφήσει όρθιες στοιχειώδεις εκπαιδευτικές δομές του δημόσιου
σχολείου όπως τα τμήματα ένταξης, το ολοήμερο σχολείο και την ενισχυτική
διδασκαλία ενώ ολόκληρα διδακτικά αντικείμενα καταργούνται ή συρρικνώνονται,
μειώνοντας τις ώρες διδασκαλίας και απολύοντας εκπαιδευτικούς, δικαιολογώντας με
αυτό τον τρόπο τις μειώσεις μισθών των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας.
Διαμορφώνεται συνολικά ένα σχολείο αυταρχικό και καθόλου δημιουργικό, που θα
λειτουργεί με ό,τι έχει διαθέσιμο σε επίπεδο προσωπικού και πόρων, με λογική
κινητικότητας, που θα διαμορφώνει προγράμματα και περιεχόμενα με βάση τις κάθε
φορά κατευθύνσεις του ΕΣΠΑ.
Φυσικά εκεί που διαλύονται τα
δημόσια αγαθά χτίζονται οι ιδιωτικοποιήσεις και τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Έτσι, ήδη προετοιμάζεται η θεσμοθέτηση της
δυνατότητας επενδύσεων από ΜΚΟ μέσα στις εκπαιδευτικές δομές και της
κάλυψης κομβικών λειτουργιών της εκπαίδευσης από χορηγίες και ιδιωτική
χρηματοδότηση (πχ. εκπαίδευση προσφυγόπουλων, σίτιση).
Οι αλλαγές οι οποίες έρχονται να επιβληθούν άμεσα:
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η
κυβέρνηση επιδιώκει να φέρει ριζικές αλλαγές, σαρώνοντας κάθε δικαίωμα στη
μόρφωση και την εργασιακή προοπτική των μαθητών με το νέο νομοσχέδιο για την
Παιδεία που ετοιμάζεται. Βασική
κατεύθυνση του θα είναι η υλοποίηση των σχεδίων που έχουν χαραχτεί από τα
αντίστοιχα επιτελεία της Ε.Ε. για να στείλουν περίπου το 70% των μαθητών στην
Τεχνική Εκπαίδευση (δημόσια ή ιδιωτική) και μόνο ένα 30% των μαθητών να
πηγαίνει στο νέο Λύκειο των «λίγων». Με την ενίσχυση της Τεχνικής Εκπαίδευσης
και την επιβολή του θεσμού της μαθητείας στέλνουν τους μαθητευόμενους να γίνουν
μαζικά απλήρωτοι υποχρεωτικά εργαζόμενοι για ένα χρόνο σε επιχειρήσεις
προκειμένου να πάρουν ένα πτυχίο ειδίκευσης, χωρίς κατοχυρωμένα εργασιακά
δικαιώματα. Και πώς θα καταφέρουν να στείλουν την πλειοψηφία των μαθητών στην
Τεχνική Εκπαίδευση;
Για το σκοπό αυτό προωθείται το
μοντέλο ενός 4τάξιου Γυμνασίου και 2τάξιου Λυκείου για λίγους και εκλεκτούς, με
σκληρούς εξεταστικούς και ταξικούς
φραγμούς. Όσοι μαθητές φτάσουν στο 2ετές Γενικό Λύκειο θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα σκληρό εξεταστικό σύστημα
προκειμένου να εισαχθούν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Πρόκειται για ένα σύστημα που
προσομοιάζει σε αυτό των ιδιωτικών σχολείων όπου η αξιολόγηση των μαθητών θα
είναι ανελέητη και συνεχής, ενώ επανέρχεται η Τράπεζα Θεμάτων της οποίας την εφαρμογή κατάφεραν τα προηγούμενα
χρόνια να ανατρέψουν οι αγώνες των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Ακόμα και
αυτοί οι λίγοι που θα περνούν στο Λύκειο θα είναι αναγκασμένοι να βρίσκονται σε
ένα διαρκές κυνήγι προσόντων για να βελτιώσουν τον ατομικό τους φάκελο ενώ
τελικά δε θα έχουν ενιαίο τίτλο σπουδών. Συγκεκριμένα, όσοι παρακολουθήσουν τα
μαθήματα υψηλού επιπέδου και πετύχουν στις εξετάσεις θα παίρνουν «Εθνικό
Απολυτήριο», ενώ όσοι παρακολουθήσουν χαμηλού επιπέδου θα αρκεστούν σε ένα απλό
Πιστοποιητικό Παρακολούθησης αμφιβόλου αξίας στην πραγματική ζωή.