Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

3η Σεπτεμβριου

εξέγερση ενάντια στην απολυταρχία, την βαυαροκρατία, την ξενοκρατία και την κλεφτοκρατία






 το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη πάντα επίκαιρο

 

Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2017

Ολοκαύτωμα Χορτιάτη: Η άλλη μισή αλήθεια που δεν υπάρχει στο μνημείο



του Στέλιου Νικητόπουλου*

Στο κεντρικό μνημείο του Ολοκαυτώματος του Χορτιάτη αναγράφεται η μισή αλήθεια: «Εκάησαν ζώντες υπό των Γερμανών Ναζί την 2/9/1944». Αποσιωπάται η άλλη μισή: «και υπό των Ελλήνων Ταγματασφαλιτών συνεργατών τους». Η μισή αλήθεια αναγράφεται και στους δύο χώρους του μαρτυρίου, τον «Φούρνο Γκουραμάνη» και την «Οικία Νταμπούδη».

Η εφημερίδα «Χορτιάτης 570», που μοιράστηκε στο μαρτυρικό χωριό, σήμερα ημέρα μνήμης, εξιστορεί τα πραγματικά περιστατικά:

«Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944 η δρεπανοφόρος Άτροπος Μοίρα επέλεξε τον Χορτιάτη να ακοντίσει τα δικά της αιματοβαμμένα μηνύματα. Να θερίσει 149 μίσχους, να κόψει με μια απότομη κίνηση τα χρώματα της ίριδας που ρίζωναν στους πρόποδες του Χορτιάτη και να αφήσει μόνο μαύρο και κόκκινο, καπνό και αίμα.

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944 ο Χορτιάτης πλήρωσε βαρύ τίμημα για την αντιστασιακή του δράση. Πλήρωσε με 149 αθώες ζωές και τη σχεδόν εκ βάθρων καταστροφή του, διότι δεν έσκυψε το κεφάλι στον κατοχικό ζυγό, δεν έπλευσε στα δύσκολα χρόνια κόστα – κόστα, ούτε έμεινε στα ρηχά, μα έστρεφε το ακρόπρωρό του στα ανοικτά, μπήκε στις τρικυμίες με υψωμένη την αντιστασιακή παντιέρα.

Ο θάνατος ενός Γερμανού στρατιώτη – χημικού σε μια τυχαία ένοπλη συμπλοκή στο Ρωμαϊκό Υδραγωγείο (Καμάρα), μεταξύ ανταρτών του ΕΛΑΣ, που είχαν στήσει ενέδρα για άλλο λόγο και Γερμανών, που συνόδευαν προπορευόμενο (κατά μία ώρα περίπου…) όχημα της εταιρείας Ύδρευσης και μετέβαιναν στις πηγές της Αγίας Παρασκευής για να τις απολυμάνουν, επίσπευσε την προαποφασισμένη και καλά οργανωμένη απόφαση των Γερμανών και των Σουμπερταίων Ταγματασφαλιτών να αφανίσουν τον Χορτιάτη και τους κατοίκους του.

Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ - ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

20 χρόνια, χωρίς την Σωτηρία Μπέλλου


"Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό)
ήρθε απ’ τη Σμύρνη το `22 ( θα χαθώ απ’ τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ’ ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ’ ένα κατώι μυστικό)

Σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)"


Ελληνίδα τραγουδίστρια και αγωνίστρια του ΕΛΑΣ Σωτηρία Μπέλλου: Αγωνίστρια του λαϊκού τραγουδιού. 

Η Σωτηρία Μπέλλου γεννήθηκε από εύπορη οικογένεια της Χαλκίδας το 1921. Η οικογένεια της, αρβανίτες στην καταγωγή, επιθύμησαν να της δώσουν από μικρή μια καθώς πρέπει ανατροφή όπως άρμοζε στα κορίτσια της εποχής. Η Σωτηρία από μικρή είχε «ξερό κεφάλι» και δεν αποδέχονταν τον ρόλο που προορίζονταν για εκείνη χωρίς εκείνη. Από μικρή εξελίσσεται σε ένα επαναστατικό αντισυμβατικό παιδί. Διαβάζει όλες τις εφημερίδες που φέρνει ο πατέρας της σπίτι, ψέλνει στην εκκλησία του θείου της στο Σχηματάρι και παίζει με τα αγόρια στις αλάνες. Παιδί ακόμα θα ζητήσει από τον πατέρα της να την πάει σινεμά να δει την «Προσφυγοπούλα» με την Βέμπο, στην οποία η Σωτηρία ήθελε από μικρή να μοιάσει.

Δυστυχώς ο αντισυμβατισμός της Σωτηρίας θα την φέρει σε ρήξη με την οικογένειά της στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας. Η Σωτηρία θα γνωριστεί με έναν πολύ μεγαλύτερο άνδρα στο μαγαζί του πατέρα της, τον Βαγγέλη Τριμούρα. Παρά τις οικογενειακές ενστάσεις, η άπειρη ακόμα Σωτηρία, θα τον παντρευτεί στα 17 της. Ο γάμος της δεν θα γνωρίσει ευτυχία. Ο άνδρας της μέθυσος και άπιστος την χτυπά συχνά, όμως η Σωτηρία δεν δέχεται τέτοια μεταχείριση και σε έναν τους καβγά του καίει το πρόσωπο με βιτριόλι. Για την πράξη της αυτή θα καταδικαστεί σε τρία χρόνια φυλακής στις φυλακές Αβέρωφ. Η αποφυλάκισή της την φέρνει αντιμέτωπη με το γεγονός του στιγματισμού της και έτσι η Σωτηρία φεύγει για την Αθήνα σε ένα τραίνο γεμάτο φαντάρους το 1940…

Στην Αθήνα της κατοχής, η Σωτηρία Μπέλλου, οργανώνεται στο ΕΑΜ. Πηγαίνει μηνύματα σε γιάφκες, συμμετέχει σε συσσίτια αλλά και σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Η επαναστατικότητα του χαρακτήρα της γνωρίζει διέξοδο στην επαναστατικότητα των ιδεών του αντάρτικου. Το 1943, η Σωτηρία θα συλληφθεί από τους Γερμανούς στην Καισαριανή, καθ’ υπόδειξη ενός ντόπιου καταδότη. Την μεταφέρουν στην Μέρλιν και την βασανίζουν για τρεις μέρες. Ακολουθεί η φυλάκισή της μέχρι το 1944 όπου με την απελευθέρωση την αφήνουν ελεύθερη. Γνωρίζεται με τον Χαρίλαο Φλωράκη και στα Δεκεμβριανά λαμβάνει μέρος στις αιματηρές μάχες του ΕΛΑΣ στην Καισαριανή. Με την έναρξη του εμφυλίου, η Σωτηρία Μπέλλου συλλαμβάνεται ξανά από τους χωροφύλακες και γνωρίζει έναν νέο κύκλο ξυλοδαρμών και βίας λόγω των φρονημάτων της. Την κρατάνε με άλλους κομμουνιστές και αριστερούς στο υπόγειο της οδού Βουκουρεστίου, στο καμπαρέ «Κιτ-Κατ». Αργότερα αφήνεται ξανά ελεύθερη και πιάνει δουλειά στο μαγαζί του «Τζίμη του Χοντρού» με τον Τσιτσάνη. Στο μαγαζί θα γνωρίσει και νέες περιπέτειες το 1946. Μια βραδιά μια παρέα από χίτες μπαίνουν στο μαγαζί και της ζητάνε να πει το «Του αετού ο γιός». Η Μπέλλου που δεν ανέχεται να σκύβει κεφάλι για κανέναν του απαντά «Α πάενε ρε» και τότε οι χίτες της ορμάνε και την ξυλοφορτώνουν. «Έξι άτομα με βαράγανε στο πάλκο αλλά αυτό που με πόνεσε πιο πολύ ήταν που δεν σηκώθηκε ένας άντρας να με υπερασπιστεί» λέει η ίδια για το περιστατικό.

Δύο χρόνια μετά, η Μπέλλου θα φύγει από το μαγαζί για να δουλέψει μαζί με τον Βαμβακάρη. Τότε είναι που ξεκινά η εποχή φτώχειας και για την τραγουδίστρια. Για να επιβιώσει πλένει σκάλες, ξεφορτώνει λεωφορεία και πουλά τσιγάρα με ένα καρότσι στην Ομόνοια. Τις νύχτες κοιμάται σε βαγόνια και παγκάκια. Με τα λίγα της λεφτά αγοράζει παπούτσια και κουβέρτες. Τελικά θα καταφέρει να νοικιάσει μια μικρή κάμαρα στην οδό Αβάτων στο Περιστέρι και να αγοράσει μια κιθάρα, όνειρο που το είχε από μικρή.

Η Σωτηρία Μπέλλου σε όλη της την ζωή αγωνίστηκε. Πάλεψε ενάντια στα όσα της προόριζαν για την ζωή της, ενάντια σε κατακτητές και φασίστες, ενάντια στην φτώχεια και κατάφερε να επιβιώσει. Με την μεταπολίτευση συνεργάστηκε με αρκετούς γνωστούς δημιουργούς, όπως ο Μούτσης, ο Σαββόπουλος και ο Άσημος. Όντας πάντα εκτός του γνωστού τζετ-σετ,  η Μπέλλου έφυγε το 1997. 

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΘ 2017

Ένα χρόνο μετά την μεγάλη συγκέντρωση της Καμάρας και τη διαδήλωση της ΔΕΘ το 2016, το εργατικό και λαϊκό κίνημα της πόλης μετράει βήματα ταξικής συσπείρωσης, αγώνων και νικών σε επιμέρους μάχες. 

Η περσινή διαδήλωση, πιάνοντας το νήμα από σημαντικούς αγώνες όπως το πολύμορφο κίνημα ενάντια στα μνημονιακά μέτρα, την μάχη της Χαλκιδικής ενάντια στην el dorado, την εργατική χειραφέτηση της ΒΙΟΜΕ, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την αναγκαία συνέχεια με βήματα στην ταξική ανασυγκρότηση. 

Το “μπλοκ της Καμάρας” αποτύπωσε ένα ευρύτατο φάσμα συσπείρωσης ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων, σωματείων και αγωνιστικών συλλογικοτήτων με ποικιλία εμπειριών και στόχων. Ακόμα όμως κι από άλλους δρόμους κοινή είναι η αγωνία για τη συγκρότηση άλλου κέντρου αγώνα στο επίπεδο του μαζικού κινήματος. Αταλάντευτη είναι η στόχευση για περιεχόμενο και αγώνες που δεν θα ακολουθούν την πεπατημένη του αστικοποιημένου και κυβερνητικού συνδικαλισμού της ήττας, που θα ετοιμάζουν δυνάμεις, θα εκφράζουν τις πιο ανήσυχες και ριζοσπαστικές τάσεις αγώνα μέσα στους εργαζόμενους. Θα ξεφεύγουν από τις «συμβολικές κινήσεις», την άσφαιρη διαμαρτυρία, θα εμπνέουν και θα έχουν συνέχεια, θα χτίζουν μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα. Θα εκφράζουν τη διάχυτη αγανάκτηση και οργή των εργατικών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς που επιβάλλουν κυβερνήσεις και κεφάλαιο. Είναι προφανώς και αυτό αναντίστοιχο των απαιτήσεων της εποχής και έχει κάνει μικρά και ανολοκλήρωτα βήματα στη κατεύθυνση ανάπτυξης μαζικών αγώνων. Ωστόσο στην παρούσα συγκυρία, μέσα στην κατάσταση εκφυλισμού του αστικοποιημένου συνδικαλισμού δείχνει να συσπειρώνει με σταθερό τρόπο ένα μπλοκ αγώνα και στις επιμέρους μάχες: 

· στους αγώνες σε δύσκολους κλάδους του ιδιωτικού τομέα (εμπόριο, επισιτισμός) όπως η κυριακάτικη αργία, οι απολύσεις, τα εργατικά ατυχήματα/δολοφονίες κ.α., 

· στους επίμονους αγώνες στην εκπαίδευση, την υγεία, τους δήμους με μάχες ενάντια στη διάλυση των κοινωνικών αγαθών, 

· στους αγώνες της νεολαίας για να μη ζήσει σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, 

· στον αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό αγώνα, 

· στις μάχες για τη γη και το περιβάλλον, 

· στο κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς που δημιούργησε ήδη μια σημαντική "ρωγμή" στο μέτωπο της αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τράπεζες και κράτος, ωςαποτέλεσμα του ανυποχώρητου αγώνα χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς ξεπουλήματα και διαπραγματεύσεις "για το μοίρασμα της φτώχειας μας". 

Είναι λοιπόν, ανάγκη των καιρών το πνεύμα του ανυποχώρητου αγώνα να περάσει σ' όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα και να γίνει επικίνδυνο για την πολιτική τους συνολικά. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση παρά μόνο ο αποφασιστικός, αδιαπραγμάτευτος, ανυποχώρητος αγώνας για κάθε ζήτημα, σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά. Με σύνδεση των «μικρών» και καθημερινών μαχών με τη συνολική αντιπαράθεση με την αστική στρατηγική υπέρβασης της κρίσης. Αναγκαίος κρίκος σε αυτήν την προσπάθεια είναι η αναμέτρηση και η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης με τα 113 «προαπαιτούμενα μέτρα» ενόψει της 3ηςαξιολόγησης, με το δικαίωμα στην απεργία να μπαίνει στο στόχαστρο. Με αγωνιστική ταξική ενότητα και το απαραίτητο πρόγραμμα θα ανατρέψουμε το αντιδραστικό πλαίσιο της ΕΕ και του Ευρώ. 

Είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός και η ανάληψη αγωνιστικών, επιθετικών και δυναμικών πρωτοβουλιών για όλα τα ζητήματα, τόσο αυτά που έρχονται αλλά και όλα αυτά που έχουν ήδη επιβάλει με τα ευρωμνημόνια στους εργαζομένους, συνολικά στον λαό και την νεολαία σε όλα τα επίπεδα. Το “μπλοκ της Καμάρας” στην παρούσα φάση δεν έχει διαμορφωμένα χαρακτηριστικά και σταθερή συγκρότηση, δείχνει όμως τις δυνατότητες αυτού του δρόμου.Για πιο μόνιμα χαρακτηριστικά και δομές στη λειτουργία ενός ταξικού κέντρου αγώνα χρειάζεται να συγκροτηθούν καλύτερα και πιο στέρεα πρώτα από όλα τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία, να συνδεθούν με όλες τις αγωνιστικές συλλογικότητες, τις επιτροπές αγώνα που είτε δρουν, είτε εμφανίζονται στη δράση με αφορμή κάποιο θέμα. 

Οι αλλαγές που έρχονται θα είναι κατακλυσμιαίες και αν θέλουμε άμεσα να αποκρούσουμε την αντεργατική επίθεση και στη συνέχεια να την ανατρέψουμε θα πρέπει σήμερα να σπάσουμε το φράγμα της απογοήτευσης, των αυταπατών αλλά και των υπαρκτών ανεπαρκειών. Είναι η στιγμή να διαλέξουμε πλευρά. Η ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη του 2017 με διοργάνωση από ταξικά σωματεία, αγωνιστικές συλλογικότητες και επιτροπές αγώνα θα είναι ένα ακόμα βήμα στο δρόμο της ταξικής ανασυγκρότησης και του ανυποχώρητου αγώνα. 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ για τη ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ της ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ την Τρίτη 22 Αυγούστου, 7μ.μ., στην ΕΔΟΘ


1. Αγαπητός Θανάσης, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, περιφερειακός σύμβουλος Κεν. Μακεδονίας

2. Αλβανούδη Ζωή, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

3. Αλεφαντή Μελίνα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια

4. Αντύπας Βαγγέλης, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

5. Αντωνίου Αγγελική, μέλος Γενικού Συμβουλίου της ΟΤΟΕ

6. Αντωνόπουλος Παύλος, καθηγητής, πρόεδρος Ε΄ΕΛΜΕ Αθήνας

7. Αρβανιτάκη Αγγελική, μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας

8. Αρλαπάνου Λένα, ΛΑΝΤΖΑ στον Επισιτισμό – Τουρισμό

9. Ασαλουμίδης Κώστας, πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια-Σ.Ε.ΕΝ. «Εργατική Αλληλεγγύη»

10. Ασπράγκαθος Αβραάμ, μέλος Δ.Σ. της Εργατικής Λέσχης Κοζάνης

11. Βασιλειάδης Δημήτρης, ελεύθερος επαγγελματίας, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

12. Βασιλειάδου Δέσποινα, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσσαλονίκης

13. Βλαχομήτρος Δημήτρης, συνταξιούχος, δημοτικός σύμβουλος Θέρμης

14. Βουρτσάκη Βάνα, πρόεδρος Γ' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

15. Βραδής Στέλιος, μηχανικός, μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ

16. Γαζάκης Αντώνης, εκπαιδευτικός, πρόεδρος ΔΣ Σχολείου Αλληλεγγύης “Οδυσσέας”

17. Γαλατάς Ζώης, γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ιωαννίνων

18. Γεωργάκη-Κόλλια Ειρήνη, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

19. Γιαϊτζής Μιχάλης, αυτοκινητιστής, μέλος Σωματείου Οδηγών «Ερμής»

20. Γκινούδης Αλέξης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ

21. Γκόβας Δημήτρης, βιβλιοϋπάλληλος, μέλος Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής

22. Γκότσης Στάθης, εργαζόμενος Υπ. Πολιτισμού, μέλος ΕΕ ΑΔΕΔΥ

23. Γρηγοριάδου Ισμήνη, πρόεδρος του Συλλόγου Τοπογράφων Χαλκιδικής

24. Δημητριάδης Βλάσης, μέλος ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

25. Δημητρόπουλος Γιάννης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Μεταλλειολόγων – Μεταλλουργών ΕΜΠ

26. Διαμαντής Δημήτρης, Αttack Βέροιας

27. Δώδου Λήδα, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

28. Ζαγανίδης Χρήστος, πρόεδρος Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ

29. Ζαμπουλάκης Νίκος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Ηρακλείου «Δ. ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ», αντιπρόεδρος Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ηρακλείου

30. Ζαχαρόπουλος Αχιλλέας, σπουδαστής ΕΠΑΣ Νεμέας

31. Ζυμάρα Νεφέλη, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Χημικού ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

32. Ηλίας Νίκος, μέλος του Δ.Σ. Σωματείου Μετάλλου Ιωαννίνων, μέλος της Γενικής Συνέλευσης αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων

33. Ιακωβάκης Αχιλλέας, μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών

34. Καλημερίδης Γιώργος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Σύρου-Τήνου-Μυκόνου

35. Καλογρηάς Μένιος, νοσηλευτής, μέλος Γ.Σ. ΕΔΟΘ/ΝΤ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

36. Καλουδάς Χρήστος, φοιτητής Ηλεκτρ-Μηχ. ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

37. Καλούσης Ακρίτας, δάσκαλος, γεν. γραμματέας Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Νίκαιας

38. Καμηλάκης Μανόλης, μέλος της Κεντρικής Διοίκησης Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής και του Δ.Σ. Ένωσης Υπαλλήλων Ξενοδοχείου Χίλτον

39. Καπακτσής Αλέξανδρος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/νίκης

40. Καπακτσής Δημήτρης, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/νίκης,αντιπρόσωπος στη Γ.Σ. ΔΟΕ

41. Καπέτης Δημήτρης, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

42. Καπλανίδου Χρύσα, ταμίας ΕΛΜΕ Χαλκιδικής

43. Καραβιάκος Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια-Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

44. Καραγιαννίδης Λάζαρος, αντιπρόεδρος Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης

45. Καραγκούνη Βάσω, μέλος Δ.Σ. Ε' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

46. Καραμήτρου Χρύσα, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτ. Εκπαίδευσης “Περικλής”

47. Καραμπατζάκης Ηλίας, αγρότης, μέλος Αγροτικού Συνεταιρισμού Αχλαδοχωρίου Πέλλας

48. Καρανίκου Φωτεινή, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

49. Καρυώτης Δημήτρης, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ

50. Κάτσαρης Παναγιώτης, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού «Δήμητρα»

51. Κατσαρού Ιωάννα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

52. Κατσέλας Βασίλης, μέλος Δ.Σ. της Εργατικής Λέσχης Κοζάνης

53. Κατσίμπα Γιάνα, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, και της Κίνησης Πολιτών Χορτιάτη

54. Κατσίμπα Δάφνη, πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης

55. Κλάδης Διονύσης, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

56. Κλεισιάρης Ζήσης, δικηγόρος, πρ. μέλος Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

57. Κλωνιζάκης Μάρκος, πρόεδρος του ΣΕΙΙΝΑΠ (Σύλλογος Εργαζομένων Ιατρών Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων Αθήνας-Πειραιά

58. Κόγιας Μιχάλης, του μέλος Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων

59. Κοκκίνου Μαίρη, νηπιαγωγός, μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αργολίδας

60. Κόλλια Γωγώ, μέλος της ΛΑΝΤΖΑ-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

61. Κολωνιώτου Αναστασία, μέλος του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αργολίδας, αντιπρόσωπος στη Γ.Σ. της ΔΟΕ

62. Κονδύλη – Σαρίκα Φοίβη, μέλος του Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων

63. Κονδυλίδης Γιάννης, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

64. Κοντελές Δημήτρης, εκπαιδευτικός, αιρετός ΠΥΣΔΕ Λάρισας

65. Κοντομάρης Σπύρος, μέλος Δ.Σ. Ένωσης Εργαζομένων ΕΠΑ Αττικής

66. Κορδίλας Ξενοφών, μέλος Δ.Σ. Γ' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

67. Κοτίνης Χρήστος, γ. γραμματέας Β' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

68. Κούτσου Πέννυ, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Φιλολογίας ΑΠΘ

69. Κρεασίδης Γιώργος, μέλος Δ.Σ. Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ

70. Κωστοπούλου Βάσω, ΕΕΔΙΠ στο ΑΠΘ

71. Λαθήρας Γιάννης, χημικός, πρόεδρος Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

72. Λακκοβικιώτης Βαγγέλης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Χημείας ΑΠΘ

73. Λιόντος Βασίλης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Χανίων

74. Λιτητάρης Αντώνης, Λάντζα-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

75. Λογοθέτης Νίκος, εργαζόμενος ΒΙΟΜΕ

76. Λούβρου Σοφιάννα, μέλος ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

77. Μαγαλιού Μάτα, μέλος Δ.Σ. ΣΤ' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

78. Μακρόγλου Βίβιαν, άνεργη, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

79. Μακρυγιάννης Στέφανος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Ροδόπης

80. Μανίκας Σταύρος, εργαζόμενος ΕΘΕΛ, μέλος Δ.Σ. ΕΚΑ

81. Μανωλάκου Φωτεινή, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Μολάων

82. Μανωλόπουλος Γιάννης, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

83. Μαρκάκος Αναστάσιος, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

84. Μαρκέτος Σπύρος, ιστορικός, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ.

85. Μητώνας Γιώργος, εργαζόμενος στην ΕΥΑΘ-συνδικαλιστής

86. Μούστος Αλέξης, φοιτήτης Χημ. Μηχανικών ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

87. Μπακάλη Χριστίνα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια

88. Μπακόλας Δημήτρης, μέλος του Δ.Σ. Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων (παράρτημα Ιωαννίνων)

89. Μπάρκα Ρόζα, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Πολ-Μηχ ΑΠΘ, ΕΑΑΚ,

90. Μπαχτή Άννα, εκπαιδευτικός, μέλος Ε’ ΕΛΜΕ Ανατ. Αττικής, πρώην μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ

91. Μπέτης Γιώργος, πρώην μέλος Κεντρικής Διοίκησης του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής

92. Μπινιώρης Νίκος, δημοτικός υπάλληλος, μέλος του Γεν. Συμβουλίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ

93. Μπούντρη Σοφία, μέλος Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

94. Μπουτούλη Εύη, μέλος Δ.Ε. Συλλόγου Αδιορίστων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

95. Μπρόβα Ελένη, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

96. Νάνος Βαγγέλης, πρόεδρος Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου, μέλος του Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωπόνων (ΠΟΣΓ)

97. Νιάκα Φωτεινή, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

98. Νικητόπουλος Στέλιος, δημοσιογράφος

99. Νικολοπούλου Κωνσταντίνα, Λάντζα-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

100. Νικολούδης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

101. Ξεφτέρης Χρήστος, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Μετάλλου Βορείου Ελλάδος

102. Ξιφαρά Μαρία, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας

103. Ξοπλίδης Παναγιώτης, γραμματέας Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης

104. Παντελίδης Ντίνος, αντιπρόεδρος ΣΤ' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ

105. Παπαδόπουλος Δημήτρης, καθηγητής, αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Λάρισας

106. Παπαδόπουλος Θάνος, μέλος του Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

107. Παπαδοπούλου Ελισάβετ, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Μολάων Λακωνίας «Γ. Ρίτσος»

108. Παπαδοπούλου Μαρία, νηπιαγωγός, μέλος Η’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

109. Παπαθανασίου Αργύρης, δάσκαλος, μέλος του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

110. Παπανικολάου Πάνος, γιατρός, γραμματέας της ΟΕΝΓΕ

111. Παπαχρόνης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αρκαδίας

112. Παράσχος Παναγιώτης, μέλος ΔΣ Πανελλήνιου Συλλόγου διπλωματούχων Χημικών Μηχανικών

113. Περιβολάρη Μάγδα, μέλος Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζόμενων Θεσσαλονίκης

114. Πράσσος Στέφανος, συνταξιούχος, πρ. πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

115. Πρωτογεράκη Κατερίνα, μέλος του Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

116. Ρεμπάπης Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ ΕΛΜΕ Λάρισας, αναπλ/κός αιρετός ΠΥΣΔΕ Λάρισας

117. Ρέππα Ντίνα, δασκάλα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αθήνας «Αριστοτέλης»

118. Ρηγόπουλος Γιώργος, μέλος Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση», Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη

119. Ρηγόπουλος Κώστας, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

120. Ρηγόπουλος Φραγκίσκος, μέλος Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού Πολυγύρου

121. Ρίζου Ντορέτα, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, αντιπρόεδρος Σωματείου Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

122. Ρίζου Φένια, μέλος της ΛΑΝΤΖΑ στον Επισιτισμό – Τουρισμό

123. Σαββανάκη Βάσω, μέλος του Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

124. Σακαλής Νίκος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Φαρμακευτικής ΑΠΘ

125. Σαραϊδάρη Πόπη, μέλος Δ.Σ. Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γ.Σ. ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

126. Σιδηρόπουλος Χρήστος, ηλεκτρολόγος, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

127. Σιμηνού Ευαγγελία, νηπιαγωγός, ταμίας Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

128. Σιούτης Σπύρος, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας περιφέρειας Ηπείρου, μέλος της Ε.Ε του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Πρέβεζας

129. Σιτέλας Κώστας, μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΕΛΒΟ

130. Σκλήρης Κώστας, μέλος του Συλλόγου Γεωπονικού Παν/μίου Αθήνας

131. Σκουνάκη Αρετή, δικηγόρος, πρ. μέλος Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

132. Σμήλιος Ηλίας, δάσκαλος, πρόεδρος Ζ’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων-Μενεμένης

133. Σπανούδης Δημήτρης, ταμίας Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

134. Στάγκος Κωνσταντίνος, οργανωτικός γραμματέας Σωματείου Συνταξιούχων Ν. Θεσσαλονίκης «Η Συσπείρωση»

135. Στεφανίδου Σοφία, εκπαιδευτικός, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

136. Στεφούδης Μόρφης, συνταξιούχος δημοτικός υπάλληλος, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Συνταξιούχων Ν. Θεσσαλονίκης «Η Συσπείρωση»

137. Τάκη Βούλα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Χώρος Αλληλεγγύης Γυναικών

138. Ταλαχούπης Νίκος, εργαζόμενος στην «Κοινωφελή»-8μηνα Δήμου Κιλελέρ Λάρισας, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας

139. Τζαμαδάνης Γιώργος, πρ. μέλος Δ.Σ. Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/νίκης, ποιητής

140. Τζαμουράνης Δημήτρης, πρόεδρος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

141. Τζέρπος Νίκος, μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας

142. Τζιουβάρα Ολύβια, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια (Αθήνα)

143. Τουλγαρίδης Κώστας, εκπαιδευτικός, μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ

144. Τρώντσιου Λίτσα, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης Υπαίθρου Θεσσαλονίκης, αντιπρόσωπος στη ΓΣ της ΔΟΕ

145. Τσελεπίδης Σάββας, μέλος ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης

146. Τσιαμούρα Ιωάννα, φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

147. Τσιάνου Μαριάννα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια Βέροιας

148. Τσιράκης Βασίλης, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπ/κών Θεσ/νίκης, συγγραφέας

149. Τσολάκης Νίκος, φοιτητής Ηλεκτρ-Μηχ. ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

150. Τσολακίδης Ηλίας, δάσκαλος, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Κορινθίας, αντιπρόσωπος στη Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ

151. Χαντζή Μαρία, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπ/κών Θεσ/νίκης

152. Χαριστού Μάρη, φοιτήτρια Χημικού ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

153. Χεκίμογλου Άκης, μέλος Γενικής Συνέλευσης αντιπροσώπων Εργατικού Κέντρου Θεσπρωτίας

154. Χεκίμογλου Νώντας, σπουδαστής Δομικών Έργων ΤΕΙ Θεσ/νίκης, μέλος ΕΑΑΚ

155. Χοτζόγλου Αλέξαντρος, μέλος ΔΣ Συλλόγου Υποψηφίων Διδακτόρων ΕΜΠ

156. Χρήστου, Δήμητρα, μέλος Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

157. Χριστοφόρου Νίκος, δάσκαλος, γραμματέας Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά, αιρετός ΠΥΣΠΕ Δυτικής Θεσ/νίκης

[Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται]

Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ ΒΑΡΙΑΣ ΜΟΜΦΗΣ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟΝ ΜΑΚΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ






Πηγή  Αντί, Τεύχος 209, 9 Ιουλίου 1982, σελ. 26-27 (η υπογράμμιση είναι δική μας)

Απόφαση του «ΚΣ» σχετικά με την περίπτωση του Σωτήρη Πετρούλα

1. Το ΚΣ παράλληλα με την περίπτωση του Μ.Π. εξέτασε και όλες τις πλευρές που πα­ρουσιάζει η περίπτωση του φ. Σ. Π. — Στην έρευνα του προβλήματος, που έγινε τόσο από το ΚΣ όσο και κατά την συζήτηση στο Γραφείο της Σπουδάζουσας προκείπτει το συμπέρασμα, ότι ο φ. Σ. Π. ανέπτυξε μέσα στις γραμμές της οργάνωσης μια παράλληλη δραστηριότητα, σχετικά με τα προβλήματα της συγκρότησης της οργάνωσης, της γραμμής-της, των προσανατολισμών-της, των μορφών δράσης-της κλπ. — Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τις από­ψεις, που υπεράσπισε σε ανοιχτή συζήτηση έ­ξω από το Θέατρο «Διάνα» μετά την αναγγε­λία της ενοποίησης, όλη τη δουλειά, που γί­νονταν σε βάρος του κύρους της Οργάνωσης για «καμπιοκτόνους» κλπ. και το γεγονός ό­τι πριν είκοσι μέρες ακόμα δήλωνε υπεύθυνα ότι είχε ανάγκη να σκεφθεί αν θα... προσχω­ρήσει στην καινούρια οργάνωση και ζητούσε πίστωση χρόνου γι’ αυτό, εκφράζοντας έτσι κατά τον ποιό ανοιχτό τρόπο και τον πιο επίσημο την αντίθεση των απόψεών-του, σαν σύνολο, στην ίδια την αναγκαιότητα της δη­μιουργίας της ΔΝΛ και την γραμμή-μας. — Όλα αυτά συντελούνται μέσα σ' ένα κλί­μα στενών και επιστήθιων σχέσεων με τον Μ. Π.

2. Εν τούτοις το ΚΣ θεωρεί ότι οι ευθύνες του φ. Σ. Π. δεν είναι οι ίδιες με του Μ. Π. που α­ποτελεί το κέντρο, τον εγκέφαλο της διαβρωτικής δραστηριότητας σε βάρος της οργάνω­σης, όπως εκθέτουμε στη σχετική ανακοίνωσή-μας.

3. Με βάση τα πιο πάνω θεωρούμε ότι ο φ. Σ. Π. με όλη τη στάση-του έβλαψε σημαντικά την όλη υπόθεση της οργάνωσης, δεν βοήθη­σε καθόλου, αντίθετα δυσκόλεψε τη συσπεί­ρωση γύρω στη γραμμή-μας, συντέλεσε ση­μαντικά, να διαβρωθεί το κύρος-της, και, τε­λικά, η όλη-του στάση είναι στάση ανθρώπου που δεν πιστεύει στην ίδια την οργάνωσή και τη γραμμή-της. Η δε τοποθέτηση-του απέ­ ναντι σ’ αυτά τα προβλήματα υπήρξε καθαρά εικονική. — Με βάση όλα αυτά, όλη τη δραστηριότητα που έβλαψε σημαντικά την υπόθεση της ορ­γάνωσης μέχρι σήμερα, το ΚΣ αποφασίζει:
α) Να επιβάλει στον φ. Σ. Π. την ποινή της βαριάς μομφής. 
β) Να συνοδευτεί αυτή με αυστηρή κριτική των απόψεών-του και όλης-του της δραστη­ριότητας μέσα στην οργάνωση,
γ) Θεωρεί ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εισηγητής των θέσεών-μας στην προσυ­νεδριακή δουλειά της οργάνωσης, και
δ) Θεωρεί επίσης, ότι δεν μπορεί να παίξει καθοδηγητικό ρόλο σε μια οργάνωση που α­ποτελεί νέα, ανώτερη φάση στο νεολαιίστικο κίνημα της χώρας-μας και στης οποίας την γραμμή δεν πιστεύει.

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

ΡΕΠΟΡΤΕΡΣ- Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ


Ένα σημαντικό πολιτικό Ντοκουμέντο για την ζωή και την πολιτική δράση του Πέτρουλα,
μιλούν η Μητέρα,  ο Πατέρας, η αδελφή του Σωτήρη Πέτρουλα,
ο Γιώργος Χατζόπουλος, ο Μάκης Παπούλιας, ο Μίκης Θεοδωράκης και άλλοι.

Αυτόπτες μάρτυρες διηγούνται τις συνθήκες της δολοφονίας του στις 21 Ιουλίου του 1965.



Σε πήρε ο Λαμπράκης στη Λευτεριά !


Από aristerisispeirosi.gr

Τετάρτη 21 Ιούλη του 1965, η Αθήνα σείεται από τα συνθήματα μεγάλης διαδήλωσης φοιτητών και οικοδόμων, «Κάτω οι αυλόδουλοι», «Έξω οι Αμερικάνοι», «1 – 1 – 4».
Ξεκινούν από τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου,στρίβουν στην Ομόνοια και ανεβαίνουν τη Σταδίου. 
Στο ύψος της οδού Χρ. Λαδά, βρίσκουν τις «αύρες» και στημένα οδοφράγματα των Σωμάτων Ασφαλείας.

Η αστυνομία χτυπάει αδίστακτα τη διαδήλωση, αμέτρητοι τραυματίες και ανάμεσά τους πέφτει νεκρός ο 23χρονος φοιτητής της ΑΣΟΕΕ Σωτήρης Πέτρουλας, χτυπημένος αλύπητα στο κεφάλι με κλομπ.

Ο Πέτρουλας γεννήθηκε στο Οίτυλο της Μάνης το 1942, η φτωχή αντιστασιακή οικογένεια του αναγκάζεται να καταφύγει στην Αθήνα, καθώς βρίσκεται στο στόχαστρο των τοπικών συμμοριών της Δεξιάς. Ο Σωτήρης εργάζεται από πολύ μικρός και παράλληλα καταφέρνει να εισαχθεί στην Ανωτάτη Εμπορική,

Από το 1959 είναι μέλος της Νεολαίας ΕΔΑ, και παρά τη διαφωνία του για τη διάλυσή της, εντάσσεται στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη (ΔΝΛ) αμέσως μετά την ίδρυσή της το 1964 και αποτελεί ηγετικό στέλεχος της αριστερής πτέρυγάς της.

Στις κινητοποιήσεις για το «114» και το «15%» είναι ένα από τα βασικά καθοδηγητικά στελέχη. Τον Ιούλιο του 1962 είναι επικεφαλής μιας ομάδας που υψώνει τη σημαία του «114» στην Ακρόπολη, στο Υπουργείο Βιομηχανίας και το Πανεπιστήμιο.

Τον Μάρτιο του 1965 το Κ.Σ. της Δ.Ν.Λ. του επιβάλει την ποινή της μομφής, λόγω διαφωνιών του με τη στρατηγική της οργάνωσης.

Σαν σήμερα, στις 21/7/1965,δολοφονείται από την αστυνομία ο 22χρονος φοιτητής μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη Σωτήρης Πέτρουλας.






Σαν σήμερα, στις 21/7/1965, στη συμβολή των οδών Σταδίου και Εδουάρδου Λο, δολοφονείται από την αστυνομία ο 22χρονος φοιτητής μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη Σωτήρης Πέτρουλας.
Η Δολοφονία εγινε σε διαδήλωση κατά της κυβέρνησης της «αποστασίας», η οποία χτυπήθηκε άγρια από την αστυνομία (Ιουλιανά). Η κυβέρνηση Αθανασιάδη- Νόβα επιχείρησε να συγκαλύψει τα αίτια της δολοφονίας του ενώ η κηδεία του μετατράπηκε σε ογκώδη αντικυβερνητική διαδήλωση.

Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Η Ηριάννα θα αθωωθεί. Οι φασίστες που την κρατάνε φυλακή θα καταδικαστούν από την κοινωνία


Από ΑΝΤΑΡΣΥΑ 

H απόφαση του δικαστηρίου με 3-2 για την συνέχιση της φυλάκισης της Ηριάννας αποτελεί μνημείο του έρποντος φασισμού, της αίσθησης απόλυτης ασυλίας για αυθαιρεσία που υπάρχει μέσα στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και στην δικαστική εξουσία. Ο ίδιος εισαγγελέας που είχε προτείνει την αποφυλάκιση των ηγετών της δολοφονικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, ο ίδιος διέταξε την συνέχιση της προφυλάκισης της Ηριάννας, σαν συνέχεια μιας καταδίκης χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο.

Η απόφαση αυτή δεν είναι μόνη της. Αποτελεί συνέχεια της απόφασης του Αρείου Πάγου που δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες να μην πληρώνουν τους εργαζόμενους τους, των αποφάσεων που έχουν βγάλει "συνταγματικά" τα μνημόνια και πολλών άλλων πρόσφατων ποινικών δικαστικών αποφάσεων για καταδίκες διαδηλωτών, νεολαίων, απεργών. Αποτελεί την απόδειξη ότι κοινωνική εξαθλίωση και καταστολή βαδίζουν μαζί και υπηρετούνται από όλους τους φορείς των εξουσιών διαλύοντας κάθε αντίθετη αυταπάτη.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ έχει πρωταρχικές ευθύνες για αυτή την κατάσταση. Πρώτον γιατί έχει αφήσει άθικτο όλο το τρομακτικό οπλοστάσιο της "αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας". Και δεύτερο γιατί έχει αφήσει άθικτο όλο το θεσμικό πλαίσιο ανάδειξης και άσκησης εξουσίας των δικαστών και των κατασταλτικών μηχανισμών. Τρίτο γιατί στα δύο χρόνια που κυβερνά δεν προσπάθησε ποτέ να απαιτήσει τον σεβασμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών, αλλά ισχυροποίησε όλο το βαθύ κράτος και αντιτάχθηκε στη δικαστική εξουσία μόνο όταν φρέναρε τις κομματικές της επιδιώξεις..

Η υπόθεση της Ηριάννας αποκτά τεράστια πολιτική και ηθική σημασία. Ο αγώνας συνεχίζεται εδώ και τώρα! Η Ηριάννα θα αθωωθεί και θα είναι μέρα μεσημέρι! Οι συνεχιστές των χουντικών στρατοδικείων που την καταδίκασαν παραδίνονται στην πολιτική και ηθική καταδίκη όλης της κοινωνίας, μαζί με τους πολιτικούς τους επίτροπους !!

Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

Αριστερή Συσπείρωση - 1η Μάη 2017


Όλοι στην Πορεία της Εργατικής Πρωτομαγιάς
Συγκέντρωσεις
Αθήνα: στις 11.00 στο Μουσείο
Θεσσαλονίκη: στις 10.00 στην Καμάρα 
 
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι, άνεργοι
Από την αιματοβαμμένη εργατική Πρωτομαγιά του Σικάγο το 1886 στην Πρωτομαγιά της Θεσσαλονίκης και των καπνεργατών το 1936 και την εκτέλεση 200 Κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944 μέχρι τις μέρες μας τίποτα δεν έχει χαριστεί στο λαό και στους εργαζόμενους και τίποτα δεν έχει τελειώσει.
Αγώνες δεκαετιών απεργίες , διαδηλώσεις και νεκροί εργάτες για τα δίκαια της εργατικής τάξης αναζητούν ακόμα την δικαίωση τους στο Σήμερα.
Η συνεχιζόμενη πάλη μας για τα δικαιώματα στην εργασία, το 8ωρο, τους αξιοπρεπείς μισθούς, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, το δικαίωμα στον ελεύθερο συνδικαλισμό και τον ελεύθερο χρόνο, για την εργατική χειραφέτηση και την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας των εργατών, είναι η έμπρακτη συνέχεια των αγώνων που τιμούμε.

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Τομέας Νεολαίας – Αριστερή Συσπείρωση - Διάλυση των ΕΑΑΚ και στήσιμο κομματικής φοιτητικής παράταξης επιχειρεί η ΛΑΕ.



Τα όσα εξελίσσονται το τελευταίο χρονικό διάστημα στα ΕΑΑΚ και με ιδιαίτερη ένταση στη Θεσσαλονίκη αποκαλύπτουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την προσπάθεια της ΛΑΕ να προκαλέσει και να πυροδοτήσει οργανωτικού τύπου ένταση στο εσωτερικό των ΕΑΑΚ, με απώτερο στόχο να αποσταθεροποιήσει, να συκοφαντήσει, να υπονομεύσει και τελικά να διασπάσει τα ΕΑΑΚ.
Τα ΕΑΑΚ, η πιο αυθεντική πολιτική έκφραση του ανυπόταχτου, ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος δέχονται αυτό το ξεδιάντροπο και θρασύτατο χτύπημα, όχι από κάποιο επίσημο μηχανισμό του Κράτους, αλλά από την «κινηματική» ΛΑΕ για δύο λόγους.
Πρώτο, διότι το πανκοινωνικό, διαταξικό σχέδιο της ΛΑΕ, να εντάξει τα ΕΑΑΚ σε ένα μέτωπο με πατριωτικά και ρεφορμιστικά (ΔΡΑΣΗ, ΕΠΑΜ, κ.α.) χαρακτηριστικά, δεν περνάει και δεν πείθει την συντριπτική πλειοψηφία των σχημάτων των ΕΑΑΚ, εξ' ου και η οργανωτική πόλωση και η ανάγκη κατασκευής φοιτητικής παράταξης που θα το υποστηρίξει.
Δεύτερο, διότι η ΛΑΕ επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την δημοκρατική, μαζική και πολυτασική πολιτική κουλτούρα των ΕΑΑΚ. Εκεί δηλαδή που δεν βγάζουν άχνα απέναντι στη Δούρου και στον Παναγόπουλο επιδιώκουν να βάζουν διαρκή αναχώματα στην πολιτική λειτουργία του δικτύου των ΕΑΑΚ.

Μην ξεχνάς τον Ωρωπό (1974) - Μίκης Θεοδωράκης



     

Την 21η Απριλίου οσοι έβαλαν το πρωι το ραδιοφωνο ξύπνησαν ακούγοντας στρατιώτικά εμβατήρια.
Ας ξυπνήσουμε σήμερα ακούγωντας κατι άλλο κρατώντας την Ιστορική μας Μνημη ζωντανή και να μην ξεχασουμε τι ηταν οι Απριλιανοι, ποιος τους στηριξε και ποιοι ειναι αυτοι που θέλουν να τους ξεθαψουν . 
Ας θυμηθουμε λοιπόν και τον Ωρωπό..

Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης Μουσική:Μίκης Θεοδωράκης

Ο πατέρας εξορία και το σπίτι ορφανό
ζούμε μες στην τυραννία, στο σκοτάδι το πηχτό
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό.

Κλαίει κι η μάνα τώρα μόνη, κλαιν τα δέντρα, τα πουλιά
στην πατρίδα μας νυχτώνει, ορφανή η αγκαλιά
Κι έσυ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό

Μες στα σύρματα κλεισμένοι, μα η καρδιά μας πάντα ορθή
πάντα ο ίδιος όρκος μένει, λευτεριά και προκοπή
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Ταξική πρωτομαγιά με συγκέντρωση στο Μουσείο

Τη διοργάνωση ταξικής πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης στο Μουσείο αποφάσισε η σύσκεψη που πραγματοποίησε η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για το συντονισμό στη ΔΟΕ, την Τετάρτη 12/4.
Η ανακοίνωση της πρωτοβουλίας αναφέρει:
• Η εργατική 1η Μάη να γίνει πρώτος σταθμός συσπείρωσης και αγώνα
• Κάτω τα νέα μέτρα και η βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-εργοδοσίας
• Όχι στον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις
• Μόνος δρόμος, ο δρόμος των αγώνων μας
Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 12/4, μετά από πρόσκληση της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων για συντονισμό, σύσκεψη σωματείων, συλλογικοτήτων και αγωνιστών – ταξικών συνδικαλιστών με θέμα την διοργάνωση του ταξικού γιορτασμού της εργατικής Πρωτομαγιάς.
Στη σύσκεψη διαπιστώθηκε ότι η φετινή Πρωτομαγιά έρχεται σε μια περίοδο που από τη μια τα σύννεφα του πολέμου των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών πυκνώνουν και απειλούν ευρύτερα την ανθρωπότητα και από την άλλη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωράει ξεδιάντροπα στο κλείσιμο της περίφημης 2ης αξιολόγησης με νέα σφαγιαστικά μέτρα για τους εργαζόμενους και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με πρώτο αυτή τη φορά το ξεπούλημα της ΔΕΗ / ΑΔΜΗΕ.
Τονίστηκε ιδιαίτερα από όλους τους συμμετέχοντες η ανάγκη να εκφραστεί η ταξική αγωνιστική τάση στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα που δρα από τη σκοπιά της υπεράσπισης της εργατικής τάξης και της συνολικής της χειραφέτησης. Οι αναγκαίοι ταξικοί αγώνες και ο κόσμος της δουλειάς που καλείται για άλλη μια φορά να πληρώσει το λογαριασμό των μέτρων για να αναταχθούν τα κέρδη της εργοδοσίας, έχουν απέναντι τους τον υποταγμένο κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, που στην πράξη αντιστρατεύονται τα εργατικά συμφέροντα και διευκολύνουν την κυβέρνηση και τις δυνάμεις όλου του πολιτικού συστήματος να περάσουν την πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου.
Η σύσκεψη αποφάσισε ότι θα οργανώσει την ταξική πρωτομαγιά με συγκέντρωση στις 11.00 π.μ. στο Μουσείο και με διαδήλωση στη Βουλή. Στη συγκέντρωση θα μιλήσουν εκπρόσωποι σωματείων και εργαζόμενοι από χώρους δουλειάς και κλάδους που βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Αποφασίστηκε επίσης να εκδοθούν ανακοίνωση – κάλεσμα και αφίσα για την 1η Μάη.
Στη σύσκεψη εκφράστηκε η αγωνία και η ανάγκη, η εργατική πρωτομαγιά να αποτελέσει έναν αγωνιστικό σταθμό ενάντια στη νέα συμφωνία και το νέο Μνημόνιο διαρκείας που φέρνει κι αυτή η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την καταστροφική πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων υπέρ του κεφαλαίου. Για το σκοπό αυτό θα εντείνουμε την δράση και παρέμβασή μας, με εξορμήσεις στους εργασιακούς χώρους, με υλικά και νέα συνέλευση αγώνα αμέσως μετά την 1η Μάη.
Η διοργάνωση της ταξικής πρωτομαγιάς είναι ανοιχτή σε κάθε εργαζόμενο, σωματείο, συλλογικότητα του αγώνα που θέλει να παλέψει με μαχητικότητα για να ζήσει ο κόσμος της δουλειάς, για να ανατραπούν οι βάρβαρες πολιτικές κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ-εργοδοσίας. Με συσπείρωση στους χώρους δουλειάς, με συνελεύσεις και ταξική ενότητα, με συντονισμό των ταξικών και αγωνιστικών σωματείων και συλλογικοτήτων, με αιτήματα και δράση που εμπνέουν τους εργαζόμενους και σπάνε το κλίμα των «κινήσεων διαμαρτυρίας» και τις άσφαιρες ντουφεκιές. Κόντρα στην υποταγή, τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό της ήττας, αλλά και τις κομματικοκεντρικές λογικές που είναι αναποτελεσματικές στη μεγάλη μάχη που έχουμε μπροστά μας.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε κάθε ταξικό σωματείο και αγωνιστή να συμμετέχει, να συμβάλει και συνδιοργανώσει στον ταξικό γιορτασμό της 1ης Μάη στο Μουσείο.
Ζήτω η εργατική 1η Μάη
Οι εργαζόμενοι έχουν δύναμη. Να μη ζήσουμε σα σκλάβοι.
Να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε, τον κόσμο που μας ανήκει!
Όλοι την Πρωτομαγιά στο Μουσείο, ώρα 11.00 πμ
Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για συντονισμό

Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

Νέο Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα


epanastasi.jpgτου Στέλιου Βραδή*
Δημιοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ στις 9/4/2017


Η συζήτηση για την αναγκαιότητα του νέου κομμουνιστικού κόμματος της εποχής μας μετράει ήδη αρκετό καιρό. Επανέρχεται με μία κυκλικότητα ανάλογα με τη ευρύτερη συγκυρία, ενώ υποχωρεί ανάλογα με τη συγκυρία στο εσωτερικό της επαναστατικής αριστεράς.
Παρότι αναμφίβολα το δεύτερο στοιχείο επηρεάζεται από το πρώτο, ακολουθεί πάντοτε και μία πορεία αυτό-καθορισμού, συνήθως υποτάσσεται σε άμεσα πολιτικά καθήκοντα αλλά κυρίως σε πολιτικές επιδιώξεις και συσχετισμούς. Η τάση αυτή εκτός του ότι αναδεικνύειτις αδυναμίες αλλά και τις δυσκολίες που αντικειμενικά υπάρχουν στο εγχείρημα, αδικεί τις εργασίες που έχουν γίνει, τις οργανώσεις και τη συμβολή τους σε αυτήν την κίνηση, αλλά κυρίως το ευρύ δυναμικό που αναζητά κατά την εκτίμησή μας το πολιτικό υποκείμενο που μπορεί να εμπνεύσει και να δώσει νέες ανάσες, με πολιτικές πρωτοβουλίες και τακτικές στο δύσκολο πεδίο που διεξάγεται η ταξική σύγκρουση. Ακόμα και εάν η αναγκαιότητα του κομμουνιστικού κόμματος δεν ήταν στο κέντρο της συζήτησης, το άθροισμα και πολλαπλασιασμός των δυνάμεων που επιμένουν στην επαναστατική τομή απέναντι στις πολλές διαχειριστικές γραμμές, πρέπει να αποτελείτον πυρήνα της συζήτησης, ώστε να εξισορροπείται τουλάχιστον η τάση υποχώρησης της δυναμικής του κινήματος στο εσωτερικό των δυνάμεων του επαναστατικού δρόμου.

Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

YOLO ΦΑΣΗ (VIDEO)

Στη Χώρα που εν' έτη 2017 αγιάζουν Δρόμους ο Τσίπρας Χαρακτηρίζεται σαν "ακροαριστερός"
Και ο Παπάς βγάζει selfi και το κοινο τον λέει "Μαοϊκο". YOLOOOOO


Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Αριστερή Συσπείρωση - Να μην ζήσουμε σαν σκλάβοι - Διήμερο Αγώνα 5 και 6 Απριλίου


Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζοντας στον ίδιο αντιλαικό δρόμο με τις ευλογίες των ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου είναι έτοιμη να ολοκληρώσει την μετατροπή της νεολαίας σε εκ περιτροπής ανέργους. Αυτό γίνεται με τα σχέδια για τα νέα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στο δημόσιο και τα προγράμματα ελαστικής εργασίας για όλους. Μπλοκάκια, μαθητεία, voucher, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι οδηγούν στην ανακύκλωση της ανεργίας με τον πέλεκυ του ποινολογίου των ανέργων να αναγκάζει την νεολαία να πειθαρχίσει στις νέες μορφές εκμετάλευσης.
Η Αριστερή Συσπείρωση μαζί με όλες τις αγωνιστικές ταξικές δυνάμεις, εργατικά σωματεία, συλλογικότητες αγώνα λαού και νεολαίας και την πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων συμμετέχει και στηρίζει το διήμερο αγώνα στις 5 και 6 Απριλίου ενάντια στις νέες μορφές εκμετάλευσης που σχεδιάζουν.
Καλούμε στην Αθήνα την Τετάρτη 5 Απρίλη: «Μέρα Αγώνα ενάντια στην ελαστική εργασία, τη μαθητεία και την ανεργία για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους» στη 01:00 μμ στο Υπουργείο Εργασίας και την Πέμπτη 6 Απρίλη, στο Παλλαϊκό Συλλαλητήριο στις 6.30μμ στα Προπύλαια και στην Θεσσαλονίκη την Πέμπτη 6 Απρίλη στις 6.30μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου.
Η πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων για συντονισμό σε ανακοίνωσεις της αναφέρει: 

Σάββατο 11 Μαρτίου 2017

Κάλεσμα Τ.Ε. ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χαλκιδικής



Στις 13 Μάρτη όλοι στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης


Στις 13 Μάρτη ξεκινά η δίκη 21 αγωνιστών του κινήματος της Χαλκιδικής, για την υπόθεση εμπρησμού στο εργοτάξιο των Σκουριών. Η υπόθεση αυτή στάθηκε ως αφορμή για να στηθεί μία βιομηχανία διώξεων απέναντι στο κίνημα της Χαλκιδικής, για να τρομοκρατηθούν οι αγωνιστές, για να κατασταλούν δικαιώματα και ελευθερίες, για να στηθεί ένας μηχανισμός ενάντια σε κάθε ενεργό πολίτη που αντιστεκόταν στην καταστροφή του τόπου του.

Ο μηχανισμός αυτός, πρωτόγνωρος τόσο για την τοπική όσο και για το σύνολο της κοινωνίας, λειτουργούσε με βία, καταστολή, παράνομη λήψη γενετικού υλικού και προφυλακίσεις. Τις μέρες που ακολούθησαν τον «εμπρησμό», η αστυνομία μπούκαρε σε σπίτια και εξαφάνιζε αγωνιστές με τις οικογένειές τους να μένουν σε αγωνία, χωρίς πληροφόρηση. Δημιουργήθηκε, για πρώτη φορά σε τέτοια μεγέθη, τράπεζα γενετικών δεδομένων. Στις 7 Μάρτη του 2013 η αστυνομία εισέβαλε στην Ιερισσό, με ολόκληρο στρατό από ΜΑΤ και ΟΠΚΕ, αποδεικνύοντας ότι στοχοποιεί ολόκληρη την κοινωνία. Λίγες μέρες μετά, πραγματοποιήθηκαν 2 προφυλακίσεις με fast track δικαιοσύνη, με χαλκευμένες κατηγορίες ενώ θα ακολουθούσαν ακόμα 2 προφυλακίσεις το επόμενο διάστημα.

Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με όλες τους τις μορφές, είχαν δείξει ότι «η επένδυση θα προχωρήσει με κάθε κόστος». Μία φράση που ακούστηκε από κομματικούς και κυβερνητικούς παράγοντες αλλά και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, Α. Σαμαρά. Και όταν μία κυβέρνηση κινείται με το δόγμα αυτό, χάνονται οι ελευθερίες και τα δικαιώματα. Καταστρέφεται η Δημοκρατία. Για μία ακόμη φορά, αποδείχθηκε ότι οι πολιτικές των κομμάτων εξουσίας και των κυβερνήσεων που σχηματίζουν, χαράζονται από τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των εταιρειών. Και το κόστος αυτό, το πλήρωσαν και το πληρώνουν ακριβά, ακόμη και σήμερα, οι αγωνιστές του κινήματος της Χαλκιδικής.

Η σημερινή κυβέρνηση, σαν γνήσιος συνεχιστής ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, αποδεικνύει καθημερινά ότι κινείται ενάντια στο κίνημα και τους αγωνιστές. Η Eldorado του Μπόμπολα λαμβάνει τη μία άδεια μετά την άλλη, οι συλλήψεις και η καταστολή συνεχίζονται και η τοπική κοινωνία εξακολουθεί να βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας και εκβιασμών. Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να κοιμίσει την τοπική κοινωνία με υποσχέσεις και μεγάλα λόγια. Κατέληξε στο να εκβιάζει τους αγωνιστές χρησιμοποιώντας την νομιμότητα που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Λαφαζάνης, Σκουρλέτης και Σταθάκης, με συνεχείς και μονόπλευρες υποχωρήσεις, με την υπογραφή της CETA, με τα εγκαίνια του ΣΜΑ Ευκαρπίας, απέδειξαν σε ποια πλευρά ανήκουν.

Στις 13 Μάρτη δεν δικάζονται, μόνο, 21 αγωνιστές της Χαλκιδικής. Δικάζεται ολόκληρη η κοινωνία. Δικάζεται κάθε ελεύθερος νους. Δικάζονται οι αγώνες και τα κινήματα. Δε μπορούμε να επιτρέψουμε σε κανέναν να βρεθεί μόνος του απέναντι στα γρανάζια του συστήματος που στήθηκε από το κεφάλαιο και τους υποτελείς του.

  • Καλούμε όλους να στηρίξουν τον δίκαιο αγώνα της Χαλκιδικής και να συμπαρασταθούν στους αγωνιστές. 
  • Καλούμε όλους στις 13 Μάρτη στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης για να δηλώσουμε ότι δε μένει κανένας μόνος του.




                                                                                   

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Αριστερή Συσπείρωση - ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ. ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ!



Από  Αριστερή Συσπείρωση

Tην τελευταία διετία οι Φοιτητές του Δημοκρήτειου Πανεπιστημίου Ξάνθης έχουν γίνει πολλές φορές αποδέκτες αυταρχικών και αυθαίρετων πρακτικών από πλευράς καθηγητικού σώματος οι οποίες συνοδεύονταν από φασιστική ρητορεία και ρατσιστικούς διαχωρισμούς ανάμεσα στους φοιτητές.
Επικεφαλής αυτών των λογικών ο καθηγητής Παύλου, γνωστός για τις ναζιστικές πεποιθήσεις που δε διστάζει να αποτυπώσει ακόμα και σε δημόσια κείμενα. Απέναντι στα παραπάνω ο Σύλλογος Φοιτητών Ξάνθης με τις συλλογικές του αποφάσεις και με μια σειρά κινητοποιήσεων απομόνωσε και καταδίκασε στην πράξη αυτές τις πρακτικές. Στις κινητοποιήσεις αυτές ωστόσο ο καθηγητής Παύλου μαζί με άλλους ενδοσχολικούς ‘’συμμάχους’’ του ξεκίνησαν μια σειρά απειλών σε βάρος των αγωνιζόμενων φοιτητών και μετά τις 3 περσινές μηνύσεις προχώρησε φέτος ο ίδιος σε εκ νέου 9 καταγγελίες (εκ των οποίων και σφοι-μέλη του σχήματος ΕΑΑΚ), με αβάσιμες και ανυπόστατες κατηγορίες.

Συνέλευση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών


Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Ανακοίνωση Επιτροπών Αγώνα Χαλκιδικής ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού


Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο καταγγέλουμε την στοχοποίηση 9 φοιτητών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης από καθηγητή ακροδεξιών απόψεων του τμήματος ΗΜΜΥ.

Το μόνο “ενοχοποιητικό στοιχείο” των φοιτητών είναι η συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση. Ο αγώνας τους ενάντια στις αυθαιρεσίες του συγκεκριμένου αλλά και στις φασιστικές του προκλήσεις.

Είναι γνωστός άλλωστε ο ρόλος των φασιστών ιστορικά. Στοχοποίηση μειονοτήτων και πληττόμενων κομματιών της κοινωνίας (μετανάστες, ομοφυλόφιλοι) και χτυπήματα στα αγωνιζόμενα κομμάτια του λαού. Κράτος και παρακράτος πάνε χέρι χέρι με το πρώτο να εξαπολύει επιθέσεις ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαικές κατακτήσεις, να προχωρά στην αυταρχική θωράκιση του (ποινικοποίηση του αγώνα, τρομονόμοι, καταστολή, κατάργηση του ασύλου) και το δεύτερο να κάνει τη “βρωμοδουλειά” για το κράτος. Κάτω από το μανδύα της δήθεν αντισυστημικότητας είναι εκεί για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εργοδοτών και να ξεπλύνουν την κρατική καταστολή, να χρησιμοποιηθούν από το κράτος ως μέσο εκφοβισμού και “συμμόρφωσης” όσων αντιστέκονται και αμφισβητούν.

Η υπόθεση των 9 φοιτητών λοιπόν πρόκειται για ευθύ χτύπημα στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Για χτύπημα στο συνδικαλισμό και την πολιτική δράση. Ο λαός και οι φοιτητές με αγώνες κατέκτησαν το δικαίωμα στο συνδικαλισμό και στο σήμερα βλέπουμε κράτος και φασίστες να προσπαθούν να το καταστρατηγήσουν.

Η καταδίκη των φοιτητών αντανακλά στην πραγματικότητα σε καταδίκη του συνδικαλισμού και του αγώνα, αφήνοντας μία κακή παρακαταθήκη για τους συλλογικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις του μέλλοντος, εγκαθιδρύοντας κλίμα τρομοκράτησης και φόβου.



Ο αγώνας των 9, είναι αγώνας όλων μας!

Δηλώνουμε την συμπαράσταση μας στους φοιτητές που διώκονται, διεκδικώντας να μην αποδοθεί καμιά κατηγορία σε βάρος τους.

Καλούμε την κυβέρνηση, το υπουργείο Παιδείας και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να καταδικάσουν τις διώξεις για λόγους φρονηματισμού και να απομονώσουν την τρομοκρατία, την αυθαιρεσία και τον πολιτικό αυταρχισμό στους ακαδημαϊκούς χώρους.

Καλούμε το λαό να σταθεί στο πλευρό των 9 φοιτητών.

Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου - ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ


Λίγα λόγια για την κατάσταση στην εκπαίδευση:

Όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν η κατάσταση στα σχολεία μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Η υποβάθμιση της Εκπαίδευσης και του δημόσιου σχολείου εντείνεται μέσα από την υποχρηματοδότηση, τον κατακερματισμό της παρεχόμενης γνώσης, την καθηγητική αυθαιρεσία και αυταρχισμό, το σχολείο εξεταστικό κέντρο και την υποταγή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς. Η έλλειψη υποδομών και η συμπτύξεις σχολικών κτιρίων μετατρέπουν τη σχολική αίθουσα σε ακροατήριο, οι εξοντωτικές «παραδόσεις» και τα 90λεπτα διδασκαλίας και τα αναχρονιστικά σχολικά βιβλία στοχεύουν στην πειθάρχηση και τον περιορισμό της δημιουργικότητας και της κριτικής ικανότητας του μαθητή, την υποταγή του μαθητή στην καθηγητική και συστημική αυθεντία. Η παπαγαλία αποτελεί το βασικό συστατικό της επιβίωσης και επιτυχίας του μαθητή απέναντι σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αντιμετωπίζει την παιδική αμφισβήτηση και την κριτική ως παραβατική συμπεριφορά. Απέναντι στον ορυμαγδό της κρίσης τους, ο μονόδρομος της υποταγής των μαθητικών αμφισβητήσεων αποτελεί την κύρια λειτουργία του σχολείου. Άλλωστε, αποτελεί μονόδρομο προκειμένου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να συνεχίζει πιστά το έργο των προκατόχων της, εφαρμόζοντας το σύνολο των πολιτικών της Ε.Ε., των μνημονίων και του ΟΟΣΑ για την παιδεία, διαμορφώνοντας ένα σχολείο πολλών ταχυτήτων, με κατάργηση όποιας έννοιας «δημόσιου» και «δωρεάν» φορτώνοντας τα βάρη στην εργατική και λαϊκή οικογένεια, με τα υπέρογκα έξοδα για τα φροντιστήρια των παιδιών να αποτελούν μόνιμο βάσανο για τους γονείς. Η πολιτική των περικοπών για την «εξοικονόμηση δαπανών» όπως την ονομάζουν δεν έχει αφήσει όρθιες στοιχειώδεις εκπαιδευτικές δομές του δημόσιου σχολείου όπως τα τμήματα ένταξης, το ολοήμερο σχολείο και την ενισχυτική διδασκαλία ενώ ολόκληρα διδακτικά αντικείμενα καταργούνται ή συρρικνώνονται, μειώνοντας τις ώρες διδασκαλίας και απολύοντας εκπαιδευτικούς, δικαιολογώντας με αυτό τον τρόπο τις μειώσεις μισθών των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας. Διαμορφώνεται συνολικά ένα σχολείο αυταρχικό και καθόλου δημιουργικό, που θα λειτουργεί με ό,τι έχει διαθέσιμο σε επίπεδο προσωπικού και πόρων, με λογική κινητικότητας, που θα διαμορφώνει προγράμματα και περιεχόμενα με βάση τις κάθε φορά κατευθύνσεις του ΕΣΠΑ.
Φυσικά εκεί που διαλύονται τα δημόσια αγαθά χτίζονται οι ιδιωτικοποιήσεις και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Έτσι, ήδη προετοιμάζεται η θεσμοθέτηση της δυνατότητας επενδύσεων από ΜΚΟ μέσα στις εκπαιδευτικές δομές και της κάλυψης κομβικών λειτουργιών της εκπαίδευσης από χορηγίες και ιδιωτική χρηματοδότηση (πχ. εκπαίδευση προσφυγόπουλων, σίτιση).

Οι αλλαγές οι οποίες έρχονται να επιβληθούν άμεσα:

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η κυβέρνηση επιδιώκει να φέρει ριζικές αλλαγές, σαρώνοντας κάθε δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασιακή προοπτική των μαθητών με το νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία που ετοιμάζεται. Βασική κατεύθυνση του θα είναι η υλοποίηση των σχεδίων που έχουν χαραχτεί από τα αντίστοιχα επιτελεία της Ε.Ε. για να στείλουν περίπου το 70% των μαθητών στην Τεχνική Εκπαίδευση (δημόσια ή ιδιωτική) και μόνο ένα 30% των μαθητών να πηγαίνει στο νέο Λύκειο των «λίγων». Με την ενίσχυση της Τεχνικής Εκπαίδευσης και την επιβολή του θεσμού της μαθητείας στέλνουν τους μαθητευόμενους να γίνουν μαζικά απλήρωτοι υποχρεωτικά εργαζόμενοι για ένα χρόνο σε επιχειρήσεις προκειμένου να πάρουν ένα πτυχίο ειδίκευσης, χωρίς κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα. Και πώς θα καταφέρουν να στείλουν την πλειοψηφία των μαθητών στην Τεχνική Εκπαίδευση;
Για το σκοπό αυτό προωθείται το μοντέλο ενός 4τάξιου Γυμνασίου και 2τάξιου Λυκείου για λίγους και εκλεκτούς, με σκληρούς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς. Όσοι μαθητές φτάσουν στο 2ετές Γενικό Λύκειο θα βρεθούν  αντιμέτωποι με ένα σκληρό εξεταστικό σύστημα προκειμένου να εισαχθούν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Πρόκειται για ένα σύστημα που προσομοιάζει σε αυτό των ιδιωτικών σχολείων όπου η αξιολόγηση των μαθητών θα είναι ανελέητη και συνεχής, ενώ επανέρχεται η Τράπεζα Θεμάτων της οποίας την εφαρμογή κατάφεραν τα προηγούμενα χρόνια να ανατρέψουν οι αγώνες των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Ακόμα και αυτοί οι λίγοι που θα περνούν στο Λύκειο θα είναι αναγκασμένοι να βρίσκονται σε ένα διαρκές κυνήγι προσόντων για να βελτιώσουν τον ατομικό τους φάκελο ενώ τελικά δε θα έχουν ενιαίο τίτλο σπουδών. Συγκεκριμένα, όσοι παρακολουθήσουν τα μαθήματα υψηλού επιπέδου και πετύχουν στις εξετάσεις θα παίρνουν «Εθνικό Απολυτήριο», ενώ όσοι παρακολουθήσουν χαμηλού επιπέδου θα αρκεστούν σε ένα απλό Πιστοποιητικό Παρακολούθησης αμφιβόλου αξίας στην πραγματική ζωή.

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

Οι μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Περάματος έδειξαν τον δρόμο



Οι μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Περάματος έδειξαν τον δρόμο. Με ανακοίνωση που εξέδωσαν τονίζουν πως αποφάσισαν ότι θέλουν τους πρόσφυγες στο σχολείο τους και καταδίκασαν τη ρατσιστική επίθεση της Χρυσής Αυγής. Παράλληλα αποφάσισαν να συγκεντρώσουν σχολικά είδη για να τους στηρίξουν.

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ



Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή 17/1/2017

Σύμφωνα και με την προηγούμενη σχετική μας ανακοίνωση, αντιπροσωπεία της ΟΕΝΓΕ επισκέφτηκε χθες (16/01) το Νοσοκομείο Ζακύνθου και πραγματοποίησε συναντήσεις με την Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Ζακύνθου, με το προεδρείο του Συλλόγου Εργαζομένων, τη Διοίκηση του νοσοκομείου και παρευρέθηκε σε συνέλευση των γιατρών και των λοιπών εργαζομένων , στην οποία συμμετείχαν και ο πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου και ο Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας. 

Διαπιστώθηκε η τεράστια κωλυσιεργία που υπάρχει από όλους τους αρμόδιους (διοίκηση του νοσοκομείου, διοίκηση 6ης ΥΠΕ, πολιτική ηγεσία του υπ. Υγείας) εξαιτίας της οποίας, τα χειρουργεία του νοσοκομείου παραμένουν κλειστά για πάνω από 50 ημέρες.

Η αναγκαιότητα της δυνατότητας διενέργειας επειγουσών χειρουργικών επεμβάσεων είχε από τις πρώτες μέρες διατυπωθεί από το επιστημονικό προσωπικό, όταν την 7/12/16 από πλευράς της Ιατρικής Υπηρεσίας και του Επιστημονικού Συμβουλίου είχε γίνει εγγράφως στη διοίκηση συγκεκριμένη πρόταση για την ασφαλή λειτουργία μιας τουλάχιστον χειρουργικής αίθουσας, για τα άκρως επείγοντα περιστατικά, τα οποία δεν προλαβαίνουν να διακομιστούν εκτός του νησιού. Η πρόταση αυτή είχε γνωμοδοτικό χαρακτήρα και καθόλου δεν αποτελούσε Διοικητική απόφαση που όμως όφειλε η Διοίκηση να έχει εκδώσει. Η πρόταση αυτή όχι μόνο αγνοήθηκε για 40 ολόκληρες ημέρες αλλά πρόσφατα απορρίφθηκε και από την επιτροπή διερεύνησης των συμβάντων (την οποία σημειωτέον πως την όρισε η ίδια η πολιτική ηγεσία του υπ. Υγείας) χωρίς βέβαια η επιτροπή αυτή ή κάποιος άλλος αρμόδιος να προτείνει μια οποιαδήποτε άλλη λύση στο πρόβλημα.

Έτσι φτάσαμε μόλις χθες 16/1, μετά και από την έκταση που έχει πάρει το θέμα και αφού έγινε γνωστό πως στις 16/1 θα γινόταν επί τόπου παρέμβαση της ΟΕΝΓΕ για το ζήτημα, η ίδια η Διοίκηση του νοσοκομείου να ανακοινώνει επιτέλους την ίδια ακριβώς λύση που είχαν προτείνει οι γιατροί εδώ και 40 ημέρες ! 
Δεσμεύτηκε δηλαδή πως μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα είναι εφικτό να λειτουργήσει ασφαλώς μια τουλάχιστον χειρουργική αίθουσα στον χώρο του μαιευτηρίου.

Όμως ήδη πριν λίγες μέρες (11/1) η επιτροπή που ορίστηκε από το υπουργείο Υγείας είχε απορρίψει αυτή την λύση δηλώνοντας ότι καμία αίθουσα χειρουργείου δεν πληρεί τις προϋποθέσεις ασφάλειας, επιστρέφοντας έτσι στα δεδομένα προ μηνός …

Παραμένει επίσης άγνωστο αν και πότε θα ξαναρχίσει η κανονική, πλήρης, τακτική λειτουργία του χειρουργείου.

Είναι σαφές πως όλη αυτή η απαράδεκτη καθυστέρηση δεν είναι καθόλου τυχαία. Ήδη είναι διάχυτη η φημολογία στο νησί για την έναρξη λειτουργίας 2 ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων με μαγνητικό τομογράφο, ενώ μέχρι τώρα κανένα τέτοιο δεν υπήρχε .
Φημολογείται επίσης ότι δρομολογείται η λειτουργία ιδιωτικού θεραπευτηρίου τύπου "θεραπείας ημέρας" που με τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει ελαφρά χειρουργικά περιστατικά θα μπορούσε να κερδοσκοπήσει ασύστολα στους ξένους επισκέπτες του νησιού που έχουν - στην πλειοψηφία τους με ιδιωτική ασφάλειες - ενω "καμία σημασία δεν θα έχει" που η πλειοψηφία των κατοίκων του νησιού - χωρίς ιδιωτικές ασφάλειες - θα βρίσκει την πόρτα του κλειστή όταν παράλληλα θα έχουν καταρρεύσει και οι δομές του δευτεροβάθμιου δημόσιου Νοσοκομείου .

Από την άλλη μεριά, η πολιτική ηγεσία το υπ.Υγείας ενώ αρέσκεται να επισκέπτεται και να φωτογραφίζεται σε διάφορα νοσοκομεία και ενώ έσπευσε με συνοπτικές διαδικασίες να «εγκαινιάσει» τη λειτουργία του Νοσοκομείου Σαντορίνης – ΑΕΜΥ ΑΕ, εδώ που πλήττεται καίρια η δημόσια περίθαλψη σε ένα ολόκληρο νησί, λάμπει δια της απουσίας της 50 συνεχείς ημέρες. Και μάλιστα, τη στιγμή που μιλάμε για ένα ολοκαίνουργιο νοσοκομειακό κτίριο, το οποίο και πριν παρουσιαστεί το συγκεκριμένο οξύ πρόβλημα, ήταν δραματικά υποστελεχωμένο και υποχρηματοδοτούμενο Με όλη αυτή την κάτάσταση – τα χειρουργεία τελείως εκτός λειτουργίας και με όλα τα χειρουργικά περιστατικά να διακομίζονται εκτός του νησιού - είναι πραγματικά θέμα τύχης που δεν έχουμε θρηνήσει ακόμα κι άλλες ανθρώπινες ζωές.

Θα είναι απαράδεκτο και καταγέλαστο να αναζητηθεί ριζική λύση για το πρόβλημα μόνο με την έναρξη της τουριστικής περιόδου (κάτι το οποίο θα δείχνει πως η πολιτεία ουδόλως ενδιαφέρεται για τους μόνιμους κατοίκους του νησιού) ή η παρατεινόμενη κωλυσιεργία να οδηγήσει στη γνωστή λογική « η γραφειοκρατία του δημοσίου φταίει για όλα, ας παραδώσουμε και αυτό το νοσοκομείο στην ΑΕΜΥ ΑΕ ».

Το παράδειγμα της κατάστασης του νοσοκομείου Ζακύνθου αποδεικνύει πως η πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ – μνημονιακών κυβερνήσεων οδηγεί στην πλήρη διάλυση και κατάρρευση της δημόσιας περίθαλψης.

Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου σε συντονισμό με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, παράλληλα με το Εργατικό Κέντρο του νησιού προσανατολίζονται στην οργάνωση αγωνιστικής κινητοποίησης με συλλαλητήριο και πορεία την Πέμπτη 19/1/2017 έξω από το κτίριο της Περιφέρειας καλώντας και την τοπική κοινωνία να διεκδικήσει το αυτονόητο, την ασφαλή δηλαδή και αξιοπρεπή λειτουργία του Νοσοκομείου.

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2017

Αριστερή Συσπείρωση - Η Φρειδε-φρίκη του ΣΥΡΙΖΑ




Τα Υπουργεία Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη και Υγείας, συνολικά η Κυβέρνηση, προσωπικά ο Τσίπρας και σύσσωμα τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, κρατούν αιχμάλωτο σε καταναγκαστική νοσηλεία σε ψυχιατρική κλινική ένα 6χρονο παιδί για δεύτερο συνεχόμενο 24ωρο.

Τα αντίποινα του Κράτους απέναντι σε συγγενικά πρόσωπα κρατουμένων, υπόπτων ή κατηγορουμένων, αποτελεί πρακτική που ανήκει αποκλειστικά και μόνο στις Χούντες, στον Φασισμό και στα πιο φανατικά σκυλιά του Κεφαλαίου και του Καπιταλισμού.

Η αρπαγή παιδιών κρατουμένων και η απομάκρυνσή τους από το συγγενικό τους περιβάλλον, με προφανή επιδίωξη οι γονείς να «σπάσουν» και να δώσουν πληροφορίες, αποτελεί ιστορικά την πιο απάνθρωπη μορφή βασανισμού τόσο των παιδιών, όσο και των γονιών, σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας.

Οι επίσημες ανακοινώσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και οι δημόσιες δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, φανερώνουν ότι τα αρρωστημένα κυβερνητικά μυαλά δεν ενεργούν μόνο κάτω από την πίεση των κλιμακίων των ξένων μυστικών υπηρεσιών, αλλά και με δική τους βούληση.

Παρά την διεθνή κατακραυγή και την απεργία πείνας που έχουν ξεκινήσει οι γονείς του 6χρονου, η Κυβέρνηση συνεχίζει την ανάκριση του 6χρονου «τρομοκράτη» και κανένα από τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει παραιτηθεί ή διαφοροποιηθεί.

Τα κίνητρα της Κυβέρνησης δεν περιορίζονται μόνο στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τον ορυμαγδό των μέτρων λιτότητας. Η Κυβέρνηση, και μέσω αυτής το Κεφάλαιο και οι Θεσμοί, στέλνουν προς ολόκληρη την ελληνική κοινωνία μήνυμα «σιδηράς τάξης» μπροστά στην κλιμάκωση της αντικοινωνικής τους πολιτικής το επόμενο διάστημα. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται κατά τη γνώμη μας και οι τελευταίοι εναγκαλισμοί κυβερνητικών στελεχών με τους μαχαιροβγάλτες της ΧΑ.

Καλούμε την Κοινωνία να μην μείνει απαθής απέναντι σε αυτή την τραγωδία, να μην αποδεχθεί την εδραίωση της Βίας και του Φασισμού απέναντι σε αθώα μικρά παιδιά. Η κλιμάκωση της βίας δεν αφορά μια μειοψηφία ή το «περιθώριο» έχει στόχο το σύνολο του πληττόμενου Λαού.

Η μαζική συμμετοχή της κοινωνίας στις εκδηλώσεις αλληλεγγύης και στις κινητοποιήσεις είναι απαραίτητη και μπορεί να κερδίσει την απελευθέρωση του μικρού Λάμπρου.

Αριστερή Συσπείρωση,
07/01/17