ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ ΒΑΡΙΑΣ ΜΟΜΦΗΣ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟΝ ΜΑΚΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ

Πηγή  Αντί, Τεύχος 209, 9 Ιουλίου 1982, σελ. 26-27 (η υπογράμμιση είναι δική μας)

Απόφαση του «ΚΣ» σχετικά με την περίπτωση του Σωτήρη Πετρούλα

1. Το ΚΣ παράλληλα με την περίπτωση του Μ.Π. εξέτασε και όλες τις πλευρές που πα­ρουσιάζει η περίπτωση του φ. Σ. Π. — Στην έρευνα του προβλήματος, που έγινε τόσο από το ΚΣ όσο και κατά την συζήτηση στο Γραφείο της Σπουδάζουσας προκείπτει το συμπέρασμα, ότι ο φ. Σ. Π. ανέπτυξε μέσα στις γραμμές της οργάνωσης μια παράλληλη δραστηριότητα, σχετικά με τα προβλήματα της συγκρότησης της οργάνωσης, της γραμμής-της, των προσανατολισμών-της, των μορφών δράσης-της κλπ. — Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τις από­ψεις, που υπεράσπισε σε ανοιχτή συζήτηση έ­ξω από το Θέατρο «Διάνα» μετά την αναγγε­λία της ενοποίησης, όλη τη δουλειά, που γί­νονταν σε βάρος του κύρους της Οργάνωσης για «καμπιοκτόνους» κλπ. και το γεγονός ό­τι πριν είκοσι μέρες ακόμα δήλωνε υπεύθυνα ότι είχε ανάγκη να σκεφθεί αν θα... προσχω­ρήσει στην καινούρια οργάνωση και ζητούσε πίστωση χρόνου γι’ αυτό, εκφράζοντας έτσι κατά τον ποιό ανοιχτό τρόπο και τον πιο επίσημο την αντίθεση των απόψεών-του, σαν σύνολο, στην ίδια την αναγκαιότητα της δη­μιουργίας της ΔΝΛ και την γραμμή-μας. — Όλα αυτά συντελούνται μέσα σ' ένα κλί­μα στενών και επιστήθιων σχέσεων με τον Μ. Π.

2. Εν τούτοις το ΚΣ θεωρεί ότι οι ευθύνες του φ. Σ. Π. δεν είναι οι ίδιες με του Μ. Π. που α­ποτελεί το κέντρο, τον εγκέφαλο της διαβρωτικής δραστηριότητας σε βάρος της οργάνω­σης, όπως εκθέτουμε στη σχετική ανακοίνωσή-μας.

3. Με βάση τα πιο πάνω θεωρούμε ότι ο φ. Σ. Π. με όλη τη στάση-του έβλαψε σημαντικά την όλη υπόθεση της οργάνωσης, δεν βοήθη­σε καθόλου, αντίθετα δυσκόλεψε τη συσπεί­ρωση γύρω στη γραμμή-μας, συντέλεσε ση­μαντικά, να διαβρωθεί το κύρος-της, και, τε­λικά, η όλη-του στάση είναι στάση ανθρώπου που δεν πιστεύει στην ίδια την οργάνωσή και τη γραμμή-της. Η δε τοποθέτηση-του απέ­ ναντι σ’ αυτά τα προβλήματα υπήρξε καθαρά εικονική. — Με βάση όλα αυτά, όλη τη δραστηριότητα που έβλαψε σημαντικά την υπόθεση της ορ­γάνωσης μέχρι σήμερα, το ΚΣ αποφασίζει:
α) Να επιβάλει στον φ. Σ. Π. την ποινή της βαριάς μομφής. 
β) Να συνοδευτεί αυτή με αυστηρή κριτική των απόψεών-του και όλης-του της δραστη­ριότητας μέσα στην οργάνωση,
γ) Θεωρεί ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εισηγητής των θέσεών-μας στην προσυ­νεδριακή δουλειά της οργάνωσης, και
δ) Θεωρεί επίσης, ότι δεν μπορεί να παίξει καθοδηγητικό ρόλο σε μια οργάνωση που α­ποτελεί νέα, ανώτερη φάση στο νεολαιίστικο κίνημα της χώρας-μας και στης οποίας την γραμμή δεν πιστεύει.


4. Το ΚΣ πιστεύει ότι αν ο ίδιος με ειλικρίνεια δει όλο το πρόβλημα, θα βοηθηθεί, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να δει όλες τις πλευρές-του και σωστά να επανατοποθετηθεί απέναντι σ’ αυτές, ενώ, αντίθετα, η συνέχιση της ίδιας τακτικής και δραστηριότητας, θα οξύνει το πρόβλημα και θα το περιπλέξει πά­ ρα πέρα.

5. Κατά τη γνώμη του ΚΣ η περίπτωση του φ. Σ. Π. δείχνει παραστατικά ένα γενικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κίνημα της νεολαίας σ’ αυτό το ανώτερο στάδιο που έχει μπει. — Στο στάδιο αυτό, που το νεολαιίστικο κί­νημα της πατρίδας-μας παλεύει ενάντια στους ποικιλώνυμους εχθρούς και πρωτ’ απ’ όλα τις ίδιες τις δυνάμεις του φασισμού — Δεξιά, ξένους, παλάτι, ολιγαρχία κλπ., που η διάλυσή-της έχει γίνει, όπως το ίδιο το κόμμα της ΕΔΑ διαπιστώνει, ο κύριος στόχος της ε­πίθεσης της Δεξιάς κατά της δημοκρατίας, που εναντίον-μας χρησιμοποιούνται όλες οι ανέντιμες και βρωμερές μέθοδες από τη συ­κοφαντία και το ψεύδος μέχρι τις ανοιχτές τρομοκρατικές επιθέσεις, στο στάδιο αυτό που ο συνδυασμός από μέρους της οργάνωσής-μας της πολιτικής δράσης με όλες τις μορφές μιας πλούσιας πολιτιστικής δράσης, κάνει καθαρό στους αντιπάλους-μας ότι χά­νουν την μάχη στη νεολαία, στη σημερινή τέ­λος περίοδο που στο χώρο της νεολαίας αναμετριώνται οι τρεις πολιτικές παρατάξεις σε μια «Ολυμπιάδα», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο αστικός Τύπος, δεν είναι δυνατόν να πάει η οργάνωσή-μας στη μάχη αυτή με χειροπέδες στα χέρια, τις χειροπέδες που αποτελούν οι διάφορες «απόψεις» περί της σκοπιμότητας της ύπαρξής-της, αυτές που λοιδωρούν και υπονομεύουν τις μορφές δρά­σης-της, «απόψεις» και συζητήσεις που υπο­σκάπτουν το κύρος-της, κλονίζουν την εμπι­στοσύνη σ’ αυτήν. — Η όλη στάση του φ. Σ. Π. (και κατά ένα άλλο τρόπο, ολόκληρου του γραφείου της ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΣΑΣ) δεν βοήθησαν την οργά­νωση να εξοπλιστεί γι’ αυτή τη μάχη όσο γί­νεται πιο καλά. — Το δίδαγμα που βγαίνει απ' όλες αυτές τις καταστάσεις, είναι ότι πρέπει να τελειώνου­με με όλες αυτές τις συγχύσεις και τις ταλαντεύσεις και να γίνει ξεκάθαρο σε όλους-μας ότι αντεπαναστατική επιτυχία είναι ασφα­λώς το χτύπημα της οργάνωσης με όποιον τρόπο και όχι η δημιουργία-της, όπως ανα­γράφονταν στις σημειώσεις του Μ. Π.

6. Το ΚΣ καλεί όλα τα μέλη και τα στελέχη της οργάνωσης, πέρα από οποιεσδήποτε α­πόψεις σε επί μέρους ζητήματα της δουλειάς- μας, να δώσουν ενιαία και αταλάντευτα τη μάχη για την πιο δυνατή συσπείρωση γύρω στη γραμμή-μας, γύρω στην οργάνωσή-μας, που ήδη στην ίδια τη ζωή, στην ανοικτή σύγ­κρουση με τον αντίπαλο, έχει κριθεί τόσο η ι­στορική αναγκαιότητα της δημιουργίας-της, όσο και η ορθότητα της γενικής-της γραμμής και των προσανατολισμών-της.

Αθήνα 9.3.1965 Το ΚΣ της ΔΝΛ

Απόφαση του «ΚΣ» σχετικά με την περίπτωση του Μάκη Παπουλια

1. Το ΚΣ ύστερα από καινούρια συγκεκριμέ­να στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση-του σχε­τικά με τη δραστηριότητα μέσα στις γραμμές-μας του μέλους του γραφείου της Σπου­δαστικής Οργάνωσης Μ. Π. οδηγήθηκε στην ανάγκη να ερευνήσει ολόκληρο αυτό το θέμα που από καιρό απασχολεί την οργάνωση και να προβεί στη λήψη των απαραίτητων μέ­τρων, σύμφωνα με τις απαρασάλευτες αρχές λειτουργίας της οργάνωσης και με γνώμονα τα συμφέροντα, την περιφρούρηση της ενότητάς-της, τη συσπείρωση μελών και στελε­χών γύρο) στις γραμμές-της.

2. Πριν προχωρήσουμε στην έκθεση των στοιχείων που συγκροτούν βαριά παραβίαση των πιο στοιχειωδών οργανωτικών αρχών α­πό μέρους του Μ. Π. που αιτιολογούν τη λή­ψη των οργανωτικών μέτρων, είναι ανάγκη καθαρά να κάνουμε γνωστό στην οργάνωση, ότι από παλιότερες ενδείξεις κι άλλες ενέρ­γειες ο Μ. Π. όλα τα τελευταία χρόνια, συ­στηματικά και επίμονα, μεθοδικά, προγραμματισμένα κι οργανωμένα, ανέπτυσσε δρα­στηριότητα με σκοπό την υπονόμευση του κύρους και της γραμμής της οργάνωσης, την διάβρωση των γραμμών-της, τον προσεταιρισμό μελών-της σε αντιλήψεις αντίθετες με τη γραμμή-της και τη γραμμή του κινήματος γε­νικά και τελικά την ουσιαστική απόσπασή- τους, προς όφελος ομάδων και κέντρων έξω από την οργάνωση, εχθρικών προς την οργά­νωση και το κίνημα. Στη βάση αυτής-του της αντίληψης το ΚΣ και το ίδιο το γραφείο της Σπουδαστικής Οργάνωσης είχαν και από πα­λιά προσπαθήσει να επισημάνουν στον ίδιο τον ενδιαφερόμενο τις πλευρές αυτές της δραστηριότητάς-του το πού αυτές οδηγούν και να τον καλέσουν σε μια προσπάθεια επανατοποθέτησής-του απέναντι σ’ όλα αυτά τα ζητήματα, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Αντίθε­τα, όλον τον τελευταίο χρόνο και ιδιαίτερα μετά τη συγχώνευση και τη δημιουργία της ΔΝΛ αυτή η δραστηριότητα του Μ. Π. η αν­τικειμενικά, τουλάχιστον, εχθρική εντάθηκε και κορυφώθηκε.

3. Από τα στοιχεία που κατέχει η οργάνωση, από την διερεύνηση αυτών των στοιχείων σε συζήτηση μαζί-του και στο όργανό-του, απ’την πολιτική τέλος εκτίμηση της όλης στά­ σης και δράσης-του, προκύπτει ότι:

α) Ο Μ. Π. όπως και ο ίδιος αναγνωρίζει, α­ πό τα πρώτα βήματά-του στο αριστερό κίνη­ μα βρέθηκε σε προσωπική επαφή και ανε­ πτυγμένες σχέσεις (συζητήσεις, μελέτη βι­βλίων κλπ.) με τον τροτσκισμό. Το φαινόμε­νο για κείνη την περίοδο, το αποδίδει στην ανωριμότητά-του ισχυριζόμενος ότι από και­ρό έχει ξεκαθαρίσει αντίληψη για τον τρο­τσκισμό. Το ΚΣ έχει αντίθετα κάθε δικαίωμα να πιστεύει ότι στο σύνολο των «απόψεών»- του και της δραστηριότητάς-του, είχαν πά­ντα και έχουν και σήμερα τη θέση-τους οι ε­χθρικές τροτσκιστικές αντιλήψεις. Και οι σχέσεις-του με γνωστούς τροτσκιστές που ποτέ δεν διακόπησαν και εξακολουθούν μέ­χρι σήμερα να διατηρούνται όπως των: Καλαποθαράκου, Γκόγκωρνα, Γιανουλλάτου, Μπεκιάρη, που έχει στην αντζέντα-του του 1965, τα τηλέφωνά-τους και τη διεύθυνση του σπιτιού του δεύτερου απ’ αυτούς. Η από μέρους-του προσπάθεια να εξηγήσει τον τύπο των σχεσεών-του μαζί-του υπήρξε ανεπιτυχής και σε καμιά περίπτωση δεν πείθει,

β) Από ένα χρόνο και πάνω, ο Μ. Π. βρέθηκε σε στενή επαφή και συνεργασία με την κίνη­ση των ΦΝΧ καταγγελμένη σαν εχθρική από το κίνημα και προσωπικά με τον Ψ. Σε σύ­σταση πριν ένα χρόνο ακόμα, του γραφείου της Οργάνωσής-του να διακόψει αυτές τις σχέσεις, αρχικά δήλωσε πως δεν αντιλαμβά­νεται την κακή πλευρά αυτών των σχέσεων και τελικά αποδέχτηκε τη σύσταση της οργάνωσης. Αυτό ήταν στα λόγια. Γιατί στην πράξη — αντίθετα — δυνάμωσε αυτούς τους δεσμούς και αναδείχθηκε, ο ίδιος, σε κέντρο αυτής της δραστηριότητας σε βάρος της οργάνωσής-μας προς όφελος της «κίνησης» στην πάλη-τους ενάντια στη γραμμή του κι­ νήματος. — Απόδειξη του γεγονότος είναι, ότι σε πε­ρίοδο εντονώτατης δουλειάς στο μαζικό σπουδαστικό κίνημα, στην οποία ο ίδιος από την ιδιότητά-του στην οργάνωση είχε σοβα­ρότατες ευθύνες, όχι μόνο εύρισκε το χρόνο, αλλά θεωρούσε απαραίτητες και αναγκαίες τις πολύωρες συνεργασίες με τον Ψ. Από τις 21 του Γενάρη (παραμονή έναρξης των εργα­σιών του Ε. Σ.,) και τις 2 του Φλεβάρη (επο­μένη της λήξης-του) πραγματοποίησε 2ωρες και 3ωρες συνεργασίες με τον Ψ., στις ώρες που μεσολαβούσαν ανάμεσα στη μαζική δου­ λειά και στις βραδυνές εργασίες του καθοδηγητικού οργάνου της σπουδάζουσας. Και συγκεκριμένα στις 21 του Γενάρη ώρα 4, στις 25, 3-5, στις 26, 4-7, στις 27, 5-7, στις 2 του Φλεβάρη, 4-6. — Σε ερώτημα του Κ Σ: «Ποιά είναι η τοποθέτησή-του απέναντι στην κίνηση» απάντησε με γενικότητες, ότι είναι μια κίνηση που ασχολείται μόνο με το Εθνικό ζήτημα και ό,τι έχει σχέση μ' αυτό και σε μια πλατωνικής σημασίας δήλωση, είπε πως «Προχωρούν με μια νέα μεθοδολογία ως προς τήν πάλη των ι­δεών», «δεν έχουν σαφείς απόψεις», «παίρ­νουν ότι σωστό από Κίνα, Κούβα, Ρωσία , δεν έχουν την προοπτική κόμματος» κτλ. — Τέλος, μιλώντας για τις σχέσεις με «κίνη­ση», Ψ., κτλ. σε μια καθαρά παραπλανητική προσπάθεια δήλωσε ότι επρόκειτο δήθεν περί θεωρητικών συζητήσεων και διερευνήσεων, χωρίς να τοποθετηθεί καθόλου απέναντι στο πρόβλημα της αδίσταχτης παραβίασης των παλιότερων συστάσεων της οργάνωσης με τη συνέχιση και πύκνωση των επαφών και συ­νεργασιών, τη συμμετοχή-του στις εκδηλώ­σεις της κίνησης κλπ. Η προσπάθειά-του εξήγησης και αυτών των φαινομένων υπήρξε μια διαφανής και διάτρητη απόπειρα συγκάληψης της δραστηριότητάς-του, με σκοπό την παραπλάνηση, για άλλη μια φορά της ορ­γάνωσης και την αποφυγή των κρίσιμων για τον ίδιο μέτρων, που θα ανέκοπταν τη δραστηριότητά-του μέσα στις γραμμές-μας.

γ) Στη βάση όλης της παλιότερης και της πρόσφατης δραστηριότητας του Μ. Π. βρί­σκεται η εχθρική, στάση-του απέναντι στη γραμμή του κινήματος και της οργάνωσης. Ο ίδιος ανώδυνα εντελώς χαρακτήρισε το σύ­νολο της στάσης-του με τα λόγια: «Το πλή­θος των διαφωνιών-μου έχει φθάσει σε σημείο ώστε να μην μπορώ να βρίσκομαι σε καθοδηγητικό πόστο». Η αντικομματική-του αυτή στάση έχει την πηγή-της στα κάθε λογής αν­τικομματικά κέντρα που σήμερα αναπτύσ­σουν στη χώρα-μας μιαν εχθρική για το κίνη­μα δραστηριότητα. — Χαρακτηριστικό παράδειγμα των δήθεν «απόψεών-του» που δεν είναι απόψεις αλλά σαφής προσπάθεια διάβρωσης, είναι και οι ιδιόχειρες σημειώσεις-του που αναφέρουν «Α- πολιτικοποίηση από πλευράς ΕΔΑ της νεο­λαίας  Προπο, κάμπιες» - «απολιτικοποιώντας η ΕΔΑ τη νεολαία εξασφαλίζει την ηγεσία-της, αλλά δολοφονεί το έθνος», «αντεπαναστατική επιτυχία η δημιουργία των Λαμπράκηδων». — Η προσπάθειά-του να αποδώσει σ’ άλλους αυτές τις «απόψεις» τις οποίες όμως σημείω­σε κατά την συζήτηση για να προβληματισθεί πάνω σ’ αυτές δεν πείθει κανένα, όχι μόνο γιατί η ίδια η εξήγηση δεν μπορεί να πείσει ούτε τον πιο καλοπροαίρετο και αφελή ακό­μα, αλλά και κυρίως για τον πρόσθετο λόγο ότι είναι γνωστή η ίδια η ουσία των απόψεών- του — η ταυτόσημη — απέναντι στη δημιουρ­γία της ΔΝΛ τη συγχώνευση και τη σημερινή γραμμή του νεολαιίστικου κινήματος. Όπως επίσης είναι θέμα κοινής αντίληψης, η προσπάθειά-του να περάσει αυτές τις «απόψεις»-του όπου μπορεί, υπό τον τύπο των «ελευθέ­ρων συζητήσεων», των «αναζητήσεων» και των «προβληματισμών», όπως ο ίδιος χαρα­κτηρίζει αυτή τη δραστηριότητα, εκμεταλ­λευόμενος τις αρχές της ελευθερίας της κρι­τικής μέσα στις γραμμές-μας και περνώντας με το ψευδώνυμο του δήθεν προβληματι­σμού, τη διαβρωτική-του προσπάθεια,

δ) Το ΚΣ της Οργάνωσης παίρνοντας υπόψη- του: 1. όλα τα στοιχεία για την δραστηριότη­τα του Μ. Π. την συζήτηση και έρευνα που έ­γινε στο όργανό-του γι’ αυτήν, το γεγονός ότι ο ίδιος και είχε προειδοποιηθεί παλιότερα και είναι γνώστης των αρχών λειτουργίας της ορ­γάνωσης και έχει πλήρη συνείδηση των ενεργειών-του, και 2. ότι και σήμερα, με απόλυ­τη συνείδηση προσπαθεί να αποτρέψει τα εις βάρος-του απαιτούμενα οργανωτικά μέτρα, για να συνεχίσει τη δραστηριότητά-του, θεω­ρεί ότι δεν πρόκειται για την περίπτωση ενός μέλους-μας παραπλανημένου που κάνει λά­θη, αλλά για στοιχείο που δρα συνειδητά, διαβρωτικά και αντικομματικά μέσα στις γραμμές-μας, χωρίς καμιά ελπίδα διόρθωσής-του, γι’ αυτό το λόγο, Αποφασίζει: 
Την διαγραφή-του από τις τάξεις της Ορ­γάνωσης και την ανακοίνωση της ποινής-του στις σπουδαστικές οργανώσεις Αθήνας - Θεσσαλονίκης και στα καθοδηγητικά όργα­να των πόλεων Αθήνας - Πειραιά - Θεσσαλο­νίκης. 

ε) Το ΚΣ έχοντας συνείδηση του οδυνηρού μέτρου της διαγραφής, πιστεύει ότι το μέτρο αυτό στην συγκεκριμένη περίπτωση του Μ. Π. θα συμβάλλει στην πιο πέρα συσπείρωση μελών και στελεχών της Σπουδαστικής Ορ­γάνωσης γύρω στις γραμμές-μας, θα ξεκαθα­ρίσει και θα περιφρουρίσει την ενιαία αντίλη­ψη όλων-μας για την τήρηση των αρχών λει­τουργίας της οργάνωσης, θα οδηγήσει στο ί­διο το δυνάμωμα της οργάνωσης και το ξεπέ­ρασμα των σημερινών επικινδύνων αδυναμιών-της. Με την πεποίθηση αυτή, καλεί όλα τα μέλη-μας τους πρωτοπόρους αγωνιστές φοι­τητές της Αθήνας να δυναμώσουν την πάλη- τους, τον αυτοέλεγχό-τους, την αγωνιστική προσπάθεια για το ολόπλευρο ανέβασμα της οργάνωσης σαν σύνολο και του κάθε μέλους χωριστά, περιφρουρώντας την εφαρμογή της αποφάσεως και βγάζοντας απ’ αυτή τα ανα­γκαία συμπεράσματα για το καλό του κινήματος-μας.

Αθήνα 9.3.1965 Το ΚΣ της ΔΝΛ

Πρόταση της οργάνωσης της ΔΝΛ της ΑΣΟΕΕ

Η Συνδιάσκεψη της οργάνωσης της ΑΣΟ­ΕΕ της ΔΝΛ αποφασίζει επί των αποφάσεων του ΚΣ των επιβαλλόντων ποινές στους φί­λους Μάκη Παπούλια και Σωτήρη Πέτρουλα τα κάτωθι: 

1. Τα αναφερόμενα στοιχεία υπό του ΚΣ δεν πείθουν για την ενοχή των δύο φίλων. 

II. Το ΚΣ δεν έλαβε υπόψη-του την συγκε­κριμένη δραστηριότητα των δύο φίλων γενι­κά και ιδιαίτερα στην Σχολή-τους. 

III. Θεωρεί απαράδεκτη την υποψία για τροτσκιστικές ιδέες που αποδίδεται στον φ. Μά­κη Παπούλια και κατ’ επέκταση και στον φ. Σωτήρη Πέτρουλα. 

IV. Θεωρεί ότι η ενέργεια του ΚΣ δεν είναι πλανημένη και στηρίζεται σε εσφαλμένη ε­κτίμηση στοιχείων, αλλά ενέχει πολιτική σκοπιμότητα. 

V. Οι τέτοιες αποφάσεις του ΚΣ είναι από­δειξη της λαθεμένης νοοτροπίας που επικρα­τεί στην αντιμετώπιση των αντίθετων απόψε­ων. 

VI. Με αυτή-του την απόφαση το ΚΣ αντικει­μενικά δεν οφελεί την σπουδαστική οργάνω­ση αλλά αντίθετα την ζημιώνει. 

VII. Ζητά την αναθεώρηση πριν της Π αν/κης Συνδιάσκεψης των αποφάσεων του ΚΣ και την αποκατάσταση των δύο φίλων, μαζί με την αυτοκριτική του ΚΣ για αυτές τις αποφά­σεις. 

Αθήνα 16.3.1965 Η Συνδιάσκεψη της οργάνωσης της ΔΝΛ της ΑΣΟΕΕ