Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Ο νέος πρωθυπουργός της Ουκρανίας χαιρετά ναζιστικά

Ο νέος πρωθυπουργός της Ουκρανίας χαιρετά ναζιστικά δίπλα στον ακροδεξιό ηγέτη του κόμματος Σβόμπονα και στον πυγμάχο Κλίτσκοφ φαίνεται σε φωτογραφία ο νέος πρωθυπουργός της Ουκρανίας Αρσένι Γιατσιένιουκ.

Σύμφωνα με το σάιτ «L'echelle de Jacob» που δημοσίευσε τη φωτογραφία ο νέος πρωθυπουργός της Ουκρανίας είναι γνωστός ακροδεξιός και μέλος του κόμματος της Γιούλια Τιμοσένκο.

Στο παρελθόν υπήρξε υπουργός οικονομικών και υπουργός Εξωτερικών.

τι δεν καταλαβαίνεις πια...

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Αριστερή Συσπείρωση - Μια εκ νέου αναγκαία τοποθέτηση

Από: Αριστερή Συσπείρωση

Για τη Συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής-αντιιμπεριαλιστικής, αντι-ΕΕ αριστεράς.




Ανακοίνωση Πολιτικής Γραμματείας του Κεντρικού Συντονιστικού

Η Αριστερή Συσπείρωση έχοντας τοποθετηθεί θετικά και συμμετάσχει στα πλαίσια της πρωτοβουλίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για μετωπική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής αντιιμπεριαλιστικής και αντί-ΕΕ αριστεράς, συνεχίζει να αντιμετωπίζει τη μετωπική πολιτική ως αναγκαία προϋπόθεση διεύρυνσης του πολιτικού και κοινωνικού μπλοκ των δυνάμεων που αντιτίθενται στις κυρίαρχες αστικές στρατηγικές.

Οι δυνάμεις αυτής της αριστεράς, οφείλουν να αποτυπώσουν την πολιτική δυναμική ενός διαφορετικού πολιτικού σχεδίου για τη πλειοψηφία του λαού. Να απαντήσουν στον κατακερματισμό και να συγκροτήσουν στη συγκυρία ένα διακριτό πολιτικό μπλοκ που θα έρχεται σε άμεση ρήξη με τις αστικές στρατηγικές και τις εναλλακτικές πολιτικές διαχείρισης και κυβερνητισμού. Η βάση της μετωπικής πολιτικής δε μπορεί παρά να είναι το αναγκαίο πολιτικό πρόγραμμα ρήξης με την αστική στρατηγική και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, που θα ανοίγει το δρόμο, θα υλοποιείται και θα προωθεί την κοινωνική ανατροπή στην κατεύθυνση του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.

Το πρόγραμμα αυτό δεν περιμένει ούτε αναβάλλεται μέχρι τη λαϊκή εξουσία, ενώ παράλληλα συγκρούεται με τις εναλλακτικές πολιτικές αριστερής διαχείρισης και κυβερνητισμού. Απευθύνεται και ταυτόχρονα στοχεύει στη συγκρότηση μιας πλατιάς λαϊκής συμμαχίας με πυρήνα τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων που συνθλίβονται από τα μνημόνια και την καπιταλιστική κρίση, μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με την επιβολή του κινήματος, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και την αστική τάξη. Δεν αποτελεί σχέδιο εθνικής διαχείρισης της κρίσης, ούτε περιορίζεται στην έκφραση της λαϊκής οργής στις ευρωεκλογές, προϋποθέτει το στοιχείο της ταξικής σύγκρουσης και επιβολής του προγράμματος και ανοίγει το δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Με αυτή την έννοια για εμάς η αναγκαία προγραμματική σύγκλιση για την επίτευξη μια πολιτικής «συμμαχίας»-μετώπου δεν μπορεί παρά να έχει κατ΄ ελάχιστο τα εξής χαρακτηριστικά ως πυρήνα του πολιτικού προγράμματος:

Αριστερή Συσπείρωση - Σημείο επαφής για τη Μετωπική συμπόρευση το αναγκαίο μεταβατικό πρόγραμμα




Για την πολιτική μετωπική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς με ένα φάσμα δυνάμεων και σημείο επαφής το αναγκαίο μεταβατικό πρόγραμμα.

Η συνέχεια της προσπάθειας μετωπικής συμπόρευσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δυνάμεων του ευρύτερου φάσματος της Αριστεράς άλλες αντικαπιταλιστικές και άλλες όχι, που έρχονται σε ρήξη με τα ρεύματα του Ευρωμονόδρομου και τις κυρίαρχες αστικές στρατηγικές επιλογές, δεν αποτελεί μονόδρομο για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ούτε αυτοσκοπό. Αποτελεί όμως απαίτηση της θεμελιώδους λογικής του μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος στην κατεύθυνση της διεύρυνσης της πολιτικής του απεύθυνσης, της διεύρυνσης της κοινωνικής του δυναμικής, τον πολλαπλασιασμό της κοινωνικής του αξίας. Μία ενδεχόμενη αποτυχία της συμπόρευσης αποτυπώνει την αδυναμία απάντησης στον κατακερματισμό και στη συγκρότηση ενός διακριτού πολιτικού ανατρεπτικού μπλοκ.

Ενός μπλοκ-μετώπου που θα απευθύνεται στις σημερινές ανάγκες της λαϊκής πλειοψηφίας χωρίς να παραπέμπει σε ένα ασαφές μέλλον, αλλά να επιδρά μετασχηματίζοντας κοινωνικές σχέσεις και εκπροσωπήσεις και παράλληλα πολιτικές μετατοπίσεις, ανοίγοντας το δρόμο της κοινωνικής ανατροπής. Το διακύβευμα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η δυνατότητά της να επιδρά στις πολιτικές διαφοροποιήσεις και μετατοπίσεις ρευμάτων της Αριστεράς που γεννά αντικειμενικά και ραγδαία η κρίση και η αστική στρατηγική για τη διέξοδο, ελκύοντας τες σε κατεύθυνση ανατροπής και τελικά αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Ο στόχος του μετώπου αυτού δεν είναι η αποτύπωση ενός άλλου ρεύματος εθνικής διαχείρησης της κρίσης ή σχέδιο εκλογικής παρέμβασης, αλλά προϋποθέτει και καθορίζεται από το στοιχείο της ταξικής σύγκρουσης και επιβολής. Για το λόγο αυτό το πρόγραμμα πρέπει να έχει μία συνάφεια των αιτημάτων που διατυπώνει εντάσσοντάς τα σε μία συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. Η επιτυχία της πολιτικής πάλης του δεν καθορίζεται από την αποδοχή κάποιον σημείων και την ωρίμανση κάποιον άλλων, αλλά αντίθετα από την ανάδειξη του στόχου και της αναγκαιότητας των βασικών αιχμών που αποτυπώνουν το σημείο της ρήξης. Για το λόγο αυτό δεν υπάρχει ιεράρχηση ή σταδιακός βηματισμός (πρώτα το ένα, μετά τα επόμενα) στα βασικά κομβικά σημεία του, αλλά η συνάφεια των στοιχείων που αναδεικνύουν την προϋπόθεση υλοποίησης από μία κοινωνική συμμαχία πολιτικά και ιδεολογικά προετοιμασμένη υπό την ηγεμονία της εργατικής τάξης.

Σαφώς, η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οφείλει να αναγνωρίζει τις ειδικές συνθήκες και τις κυρίαρχες αντιφάσεις της αναδιάρθρωσης, επιχειρώντας παρέμβαση στα κεντρικά πολιτικά μέτωπα, επιδιώκοντας μέγιστες δυνατές συσπειρώσεις πάνω στις προγραμματικές συγκλίσεις στα αναγκαία σημεία του προγράμματος. Πρέπει όμως να μην καλλιεργεί αυταπάτες στις δυνάμεις της κοινωνίας που βρίσκονται στο επίκεντρο της επίθεσης ότι η επίλυση των προβλημάτων του γίνεται εντός και με διαχείριση υφιστάμενων μηχανισμών και ολοκληρώσεων. Ειδικά όταν η «λύση» παραπέμπει σε λογικές κυβερνητισμού, εκλογικών αυταπατών, δημοψηφισμάτων και επιδίωξης "τιμωρίας" είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα οδηγήσει σε ήττα του μετώπου και συντριβή των δυνάμεων της εργασίας μέσα από μία ακόμα αυταρχικότερη καπιταλιστική αναδιάρθρωση.

Αυτό το πεδίο της σύγκλισης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν το ορίζει μόνη της. Η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για μετωπική συμπόρευση δεν αγνοεί ή υποτιμά τα διαμορφωμένα ή υπό διαμόρφωση ρεύματα. Στα οποία επιδρούν και άλλες δυνάμεις (εθνικιστικές, λαϊκιστικές κ.α.). Στοχεύει ακριβώς να διευρύνει τη δυναμική της απεύθυνσης, να επιδράσει και μετατοπίσει το ρεύμα της αμφισβήτησης της αστικής στρατηγικής στη κατεύθυνση της κοινωνικής ανατροπής. Όχι αγνωώντας την αυτοτελή ανάπτυξη και οργάνωσή της , ούτε σε βάρος της πολιτικής της δράσης αλλά ως υπομόχλιο της δράσης της.

Οι δυνάμεις που αναφέρονται στη συμπόρευση εκτός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οφείλουν να ορίσουν με σαφήνεια όχι μόνο την τοποθέτησή τους πάνω στους άξονες που ορίζει ως αναγκαίες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και να περιγράψουν την κοινωνική συμμαχία, το δρόμο για την υλοποίηση του προγράμματος, αν τελικά το πρόγραμμα θα στοχεύει στην έξοδο από την κρίση της "χώρας" ή των λαϊκών τάξεων. Αυτό που σήμερα πρέπει να υπερβούμε δεν είναι μόνον οι δικές μας αδυναμίες και η ενίσχυση της αξιοπιστίας της πρότασής, αλλά και η έλλειψη ξεκάθαρης πολιτικής βούληση από τις οργανωμένες δυνάμεις στις οποίες απευθυνόμαστε.

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Μεγάλη Κινητοποίηση την Πέμπτη 27/02 στις 2,30μμ στο ΕΤΑΑ (Μάρνη 22)


Μαζική συγκέντρωση, παράσταση, διαμαρτυρίας για να μην περάσουν οι αυξήσεις το θέμα του ΚΕΑΟ αλλά και για το σύνολο των αιτημάτων μας

κοινή δράση μαζί με όλους τους ασφαλισμένους στο ΕΤΑΑ και μαζί με σωματεία εργαζομένων.

Ως Συνέλευση Απαιτούμε και Διεκδικούμε τα παρακάτω:
  • Καμία αποστολή στοιχείων στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών- ΚΕΑΟ*,
  • Καμία αύξηση των ήδη υπέρογκων εισφορών, δραστική μείωση τους (και αναδρομικά)
  • Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους ανεξάρτητα από οφειλές,
  • Άρση των άθλιων όρων διακανονισμού οφειλών,
  • Επίσημη αναγνώριση των ανέργων και υπό-απασχολούμενων συναδέλφων και στήριξη τους με επίδομα ανεργίας,
  • Μη υποχρέωση καταβολής εισφορών σε όσους δεν έχουν επαρκές εισόδημα,
  • Προστασία χαμηλόμισθων συναδέλφων,
  • Ασφαλιστική ενημερότητα για όλους τους μηχανικούς που δεν είναι εργοδότες και δεν οφείλουν εργοδοτικές εισφορές,
  • Οι φορείς των ασφαλισμένων να μεριμνήσουν επιτέλους για την προστασία των ασφαλισμένων

Καλούμε όλους τους μηχανικούς αλλά και όλους τους ασφαλισμένους στο ΕΤΑΑ στην κινητοποίηση στη συνεδρίαση του ΔΣ.
Καλούμε σε υποστήριξη και παρουσία όλους όσους πλήττονται από την υπονόμευση της ζωής μας ως πολίτες και ως εργαζόμενοι.
Η παρουσία όλων είναι απαραίτητη για να διεκδικήσουμε και να σταματήσουμε την ληστρική επιδρομή και καταστρατήγηση όλων των δικαιωμάτων μας.

ME TO ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΠΙΤΟΠΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ- ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ

*Σύμφωνα με το μνημονιακό νόμο 4152/13, οι οφειλές άνω των 5.000€ στα ταμεία (ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ,ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ) μεταβιβάζονται στο ΚΕΑΟ το οποίο θα επιχειρήσει να τα εισπράξει με πλειστηριασμούς, κατασχέσεις κλπ! Παράλληλα θεσπίζεται ληστρικό επιτόκιο (~8.5%)στις καθυστερούμενες οφειλές. Μετά την κινητοποίησή μας στις 19/12/13, το ΕΤΑΑ ανέστειλε την αποστολή στοιχείων οφειλετών στο ΚΕΑΟ μέχρι τέλους Ιανουαρίου αρχικά και ουσιαστικά μέχρι να εισηγηθούν οι φορείς των ασφαλισμένων.

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Μία διαφορετική εικόνα από την Ουκρανία

Μπορεί οι ναζιστικές συμμορίες της Ουκρανίας να βγαίνουν στο προσκήνιο στη ρευστή κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη χώρα, δρώντας υπέρ της μερίδας εκείνης της ουκρανικής αστικής τάξης που "βλέπει" τα οικονομικά της συμφέροντα στη Γερμανία και την ΕΕ, και να επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία της χώρας, γκρεμίζοντας τα μνημεία του σοβιετικού παρελθόντος, της πρώτης προσπάθειας χειραφέτησης του ουκρανικού λαού.

Υπάρχει όμως και η άλλη εικόνα. Αυτή των εκατοντάδων Ουκρανών, που υπερασπίζονται το ιστορικό παρελθόν, περιφρουρώντας το άγαλμα του Λένιν στο Kharkiv από τις επιθέσεις των ναζιστικών ομάδων.



«Σιδηρούν παραπέτασμα»...


Από : http://www.enikos.gr/

H Ουκρανία σπαράσσεται. Ορισμένες σκόρπιες σκέψεις (ίσως όχι και τόσο σκόρπιες...):

1) Ο τίτλος του άρθρου ήταν: «`Η τώρα ή ποτέ για την Ουάσιγκτον». Ιδού μερικά αποσπάσματα:

«Ο αμερικανικός στόχος στην Ουκρανία και τις άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες είναι να επιβάλουν τον έλεγχό τους στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους αυτών των χωρών (...). Η ελίτ της Ουάσιγκτον βλέπει όλον τον κόσμο όπως ο πρώην πρόεδρος Ρίγκαν έβλεπε τη Λατινική Αμερική (...). Οι μέθοδοι του ψυχρού πολέμου εξακολουθούν λίγο πολύ να χρησιμοποιούνται (...). Την ώρα που ξεκινούσε η "βελούδινη επανάσταση" του 1989 ήμουν ο ίδιος βαποράκι, που μετέφερα βαλίτσες σε διαφωνούντες στην Ανατολική Ευρώπη με περιεχόμενο δεκάδων χιλιάδων δολαρίων. Έχω λοιπόν μια καλή ιδέα για το πόσα πολλά χρήματα και πόση ξένη βοήθεια χρειάστηκαν ώστε να ξεκινήσουν οι "αυθόρμητες επαναστάσεις" που εγκαθιστούσαν την "εξουσία του λαού" (...). Εάν η Ουκρανία γλιστρήσει στην τροχιά του ΝΑΤΟ, τότε η Ρωσία θα χάσει την πρόσβαση στις ναυτικές της βάσεις στη Μαύρη Θάλασσα και οι διαδρομές των ρωσικών πετρελαιοαγωγών και αγωγών αερίου θα περνούν από εδάφη που οι ΗΠΑ θα ελέγχουν πλήρως (...). Η Ουάσιγκτον προσπαθεί να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο δυνατό αβαντάζ πριν οδηγηθούν στην ανάγκη όπως ο Κάιζερ πριν από 80 χρόνια να αναφωνήσουν: "`Η τώρα ή ποτέ"».

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ

Ο διορισμένος πρόεδρος του καταληστευμένου ΕΤΑΑ Σελλιανάκης εκδικητικά ζητάει τη συνδρομή του υπουργείου να τον “σώσει” από την “ομάδα των μηχανικών” που δεν τον αφήνουν να στείλει στην καταστροφή ανθρώπους που το μόνο τους φταίξιμο είναι ότι δεν έχουν δουλειά για να πληρώνουν τον αμείλικτο κεφαλικό φόρο που ονομάζεται ¨ασφαλιστική εισφορά” και ότι οι υπερχρεωμένοι πολίτες με επαχθή χρέη τολμάνε να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους….

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ.

ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΤΤΟΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΚΥΝΗΓΗΤΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΣΤΟ ΕΤΑΑ (ΜΑΡΝΗ 22)

Παρακάτω η “αλληλογραφία” μεταξύ Βρούτση και Σελλιανάκη εις βάρος των ασφαλισμένων με οφειλές στο ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ. Διαδώστε το σε όσους γνωρίζετε.

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Ο τερματοφύλακας του Άουσβιτς



Από : ΟTHERSIDE FOOTBALL


H δημοσιογραφική φράση-κλισέ “ματς ζωής και θανάτου”, που συνήθως αποδίδεται σε πολύ κρίσιμους αγώνες, θα ηχεί μάλλον περίεργα στον Ρον Τζόουνς. Ο 96χρονος επιζών από το κολαστήριο του Άουσβιτς έπαιξε, κυριολεκτικά, σε αγώνες ποδοσφαίρου οι οποίοι ήταν ζωής και θανάτου. Έπαιζες ένα παιχνίδι και δεν ήξερες αν θα ήσουν ζωντανός αύριο…

Ο Ουαλός Ρον από το Νιούπορτ πιάστηκε αιχμάλωτος το 1943 πολεμώντας με τους Συμμάχους στη Μέση Ανατολή, μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο δίπλα από το Άουσβιτς-Μπιρκενάου και μέχρι σήμερα πιστεύει οτι το ποδόσφαιρο του έσωσε τη ζωή.

Όταν αιχμαλωτίστηκε, μετά από εννιά μήνες παραμονής στην Ιταλία, μεταφέρθηκε στο τάγμα εργασίας Ε715, που ήταν μέρος του συγκροτήματος του Άουσβιτς. Εργάστηκε εκεί σαν σκλάβος, 12 ώρες τη μέρα, έξι μέρες την εβδομάδα στην IG Farben (συντομογραφία του γερμανικού Interessen – Gemeinschaft Farbenindustrie Aktiengesellschaft = Κοινοπραξία Βιομηχανιών Βαφικών Υλών), αλλά την Κυριακή του επιτρεπόταν να παίζει ποδόσφαιρο!

“Νομίζω πως οι Ναζί πίστευαν πως με το να μας αφήνουν να παίζουμε ποδόσφαιρο, ήταν ένας γρήγορος και εύκολος τρόπος να μας κρατούν ήσυχους”, εξηγεί ο κ.Τζόουνς. “Ο Ερυθρός Σταυρός μας έφερνε δέματα με φαγητό και όταν έμαθαν πως παίζουμε μπάλα, κατάφεραν να μας δώσουν και φανέλες για τέσσερις ομάδες! Αγγλία, Ουαλία, Σκωτία και Ιρλανδία. Εγώ ήμουν πάντα ο γκολκίπερ των Ουαλών.

Μας κράτησε στα λογικά μας και ήταν ένας είδος “κανονικότητας”, αλλά βέβαια είναι λάθος να πω οτι έχω ευχάριστες αναμνήσεις από το να παίζω ποδόσφαιρο εκεί, αναλογιζόμενος το τι γινόταν πίσω από τον φράκτη”.

Γιατί όμως τον έσωσε το ποδόσφαιρο; Όπως αφηγείται στο BBC, έσωσε αυτόν και άλλους συντρόφους του, όταν αναγκάστηκαν προς το τέλος του πολέμου σε μια σειρά εξαντλητικών πεζοποριών δυτικά από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Πολλοί πέθαναν από τις κακουχίες στις πορείες, αλλά ο ίδιος θεωρεί πως δεν είναι σύμπτωση οτι εκείνοι που μπορούσαν να παίζουν ποδόσφαιρο στο Άουσβιτς άντεξαν παραπάνω και επιβίωσαν.

“Ναι, μπορείς να πεις πως το ποδόσφαιρο μας έσωσε. Αυτοί που έπαιζαν ποδόσφαιρο είχαν καλύτερη φυσική κατάσταση, αλλά το κυριότερο είναι πως ήμασταν μια ομάδα που ο ένας βοηθούσαμε τον άλλο στην πορεία”, πρόσθεσε ο κ.Τζόουνς.

Το στρατόπεδο Ε715 ήταν κοντά στο Άουσβιτς ΙΙΙ, στο Μόνοβιτς, στο οποίο υπήρχαν κυρίως Πολωνοί αντιστασιακοί, πολιτικοί αντιφρονούντες, τσιγγάνοι, ομοφυλόφιλοι και μερικοί αιχμάλωτοι Σοβιετικοί στρατιώτες.

Μπορεί επίσημα να μην ήταν “στρατόπεδο θανάτου”, αλλά ο κ.Τζόουνς λέει πως σύντομα αντιλήφθηκαν πως κάθε άλλο παρά ασφαλείς ήταν οι κρατούμενοι στο Μόνοβιτς…

“Τις νύχτες άκουγες πυροβολισμούς… Όχι όπως στον πόλεμο, αλλά επιτηδευμένους, κανονικούς πυροβολισμούς κάθε δευτερόλεπτο, σαν να έπεφταν με σύστημα. Δεν ξέραμε ποιοι ήταν ή γιατί σκοτώνονταν και βέβαια φοβόμασταν πως εμείς θα ήμασταν οι επόμενοι”, τόνισε.

Όταν όμως οι Ναζί επέτρεψαν το ποδόσφαιρο στα στρατόπεδα, μεταφέρθηκαν στα χωράφια δίπλα από το Άουσβιτς ΙΙΙ και Μπιρκενάου, όπου οι σκοτωμοί πλέον ήταν ρουτίνα…

“Την πρώτη Κυριακή που πήγαμε να παίξουμε μπάλα, είδαμε αυτούς τους ανθρώπους-στην ουσία ήταν σκελετοί που περπατούσαν-που έσκαβαν χαρακώματα. Ρωτήσαμε ‘ποιοι είναι αυτοί οι καημένοι;’ και οι Γερμανοί φύλακες τους αποκρίθηκαν ‘Juden’ (σ.σ. Εβραίοι), σαν η ερώτηση να ήταν χαζή.

Μπορούσαμε να παίξουμε μόνο καλοκαίρι, επειδή όλα καλύπτονταν από το χιόνι τον χειμώνα. Όταν όμως είχε ζέστη, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική από τα κρεματώρια, τη μυρωδιά της καμμένης σάρκας… Το τι γινόταν εκεί μπορείτε να φανταστείτε, αλλά εμείς συνεχίζαμε να παίζαμε ποδόσφαιρο. Δεν ξέρω το πώς να σας το εξηγήσω… Το να βάζουμε γκολ, να κάνουμε μια απόκρουση, να τσακωθούμε για ένα οφσάιντ μας κρατούσε λογικούς σε αυτή την απόλυτη παράνοια…

Ο κ.Τζόουνς αναρωτήθηκε πολλές φορές από τότε για το πόσα ήξεραν οι Γερμανοί φύλακες για το τι γινόταν μέσα στο Μπιρκενάου. “Σκεφτείτε πως οι δικοί μας φύλακες δεν ήταν SS, όπως στο Μπιρκενάου, ήταν απλοί φαντάροι όπως εμείς. Φώναζαν στα ματς, γελούσαν, φέρονταν σαν κανονικοί άνθρωποι. Αν όμως τους ρωτούσες για το Μπιρκενάου φοβόντουσαν και εκνευρίζονταν. “Δεν ξέρουμε, δεν είναι δική μας δουλειά, δεν είναι τίποτα, δεν είμαστε SS”, έλεγαν…

Στις 21 Ιανουαρίου του 1945 ο Κόκκινος Στρατός πλησίαζε και οι Γερμανοί φύλακες εισέβαλαν στους στρατώνες μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα και διέταξαν τον κ.Τζόουνς να φύγει αμέσως, αφού ο Φύρερ δεν ήθελε να πιάσουν αιχμαλώτους οι συμμαχικές δυνάμεις. Πράγματι, οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν το Άουσβιτς στις 27 Ιανουαρίου και για πρώτη φορά αποκαλύφθηκαν οι ναζιστικές θηριωδίες του Ολοκαυτώματος τις οποίες μέχρι τότε οι Σύμμαχοι τις θεωρούσαν “υπερβολικές φήμες”.

Μέχρι να μπουν οι Ρώσοι στο Άουσβιτς, ο κ.Τζόουνς είχε ήδη φύγει, αλλά μια νέα περιπέτεια τον περίμενε, καθώς ήταν μέρος της “πορείας του θανάτου” (σ.σ. η γνωστή “Death March”), όπου περίπου 5 με 8 χιλιάδες κρατούμενοι των στρατοπέδων εργασίας έχασαν τη ζωή τους.

“Περπατούσαμε για 17 εβδομάδες και ο Θεός ξέρει πόσα εκατοντάδες μίλια καλύψαμε μέσα από την Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία, τη Γερμανία και την Αυστρία. Όταν με συνέλαβαν ήμουν 82 κιλά και όταν απελευθερώθηκα από τους Αμερικανούς τον Απρίλιο του 1945 ζύγιζα 44 κιλά…”.

*Τα απομνημονεύματα του κ.Ρον Τζόουνς στα οποία περιγράφει την κτηνωδία που έζησε αλλά και την κακουχία στην “πορεία του θανάτου” κυκλοφόρησαν πέρυσι τον Νοέμβριο σε βιβλίο με τον τίτλο “The Auschwitz goalkeeper”.

Eπιμέλεια: Δημήτρης Χατζής

Το φλασάκι - Σάκης Μπουλάς

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

προκλητική δημόσια ανάληψη της επίθεσης με συνθήματα από τους φασίστες ΑΜΕ

Από :

Τα φασιστοειδή των ΑΜΕ (Αυτόνομοι Μαίανδροι Εθνικιστές) ανοιχτά και απροκάλυπτα αναλαμβάνουν δημόσια την πολιτική ευθύνη της επίθεσης με συνθήματα στα γραφεία του Κινήματος στην Πόλη του Ζωγράφου. Δείτε την φασιστική προκλητική ανακοίνωσή τους εδώ και την σχετική ανακοίνωση του κινήματος στην πόλη εδώ. Σε μια εποχή πρωτοφανούς επίθεσης στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, φτωχοποίησης και περιθωριοποίησης μεγάλων τμημάτων του λαού εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης, ΕΕ-ΔΝΤ οι φασιστικές και παρακρατικές ομάδες αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο ενάντια στην αντικαπιταλιστική, ριζοσπαστική αλλά και ευρύτερη αριστερά, στους αγωνιστές, στον μαχόμενο κόσμο. Ανοιχτά στοχοποιείται ο αγωνιστής και μέλος της ΚΕΕΡΦΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα, με σημαντική πολιτική δράση στο αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα Πέτρος Κωνσταντίνου. Παράλληλα στοχοποιείται η αντιρατσιστική δράση του Κινήματος στην Πόλη και συγκεκριμένα η αλληλεγγύη που επέδειξε η δημοτική μας σύμβουλος Ράνια Νενεδάκη προς την οικογένεια του δολοφονημένου εργάτη από το Πακιστάν Σεχζάτ Λουκμάν (διαβάστε εδώ). Πρόσφατα υπενθυμίζουμε ότι οι ΑΜΕ είχαν επιτεθεί στα γραφεία του Δικτύου Αλληλεγγύης Ζωγράφου. Οι πολιτικοί ένοχοι είναι η ίδια η ακροδεξιά κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ η οποία επιτρέπει την ανάδυση του φασισμού. Το Κίνημα στην Πόλη και το αντιφασιστικό κίνημα του Ζωγράφου δε θα αφήσει αυτήν την πρόκληση χωρίς πολιτική απάντηση. Θα τους απομονώσουμε με μαζική αντιφασιστική πάλη. Καλούμε όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους να καταγγείλουν άμεσα αυτήν τη νέα αυτή προκλητική εμφάνιση των φασιστών σε βάρος του Κινήματος στην Πόλη και του αντιφασιστικού/αντιρατσιστικού κινήματος.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - ΠΕΜΠΤΗ 20/02/14 ΣΤΟ ΕΤΑΑ, στις 15.00, (Μάρνη 24)

Απο : ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Κινητοποίηση όλων των μηχανικών αυτή την Πέμπτη στο ΕΤΑΑ κατά τη συνεδρίαση του ΔΣ
Στις 21/03/13 το θέμα των αυξήσεων των εισφορών τέθηκε για πρώτη φορά στο ΔΣ του ΕΤΑΑ
Έπειτα από συνεχείς κινητοποιήσεις της Ανοιχτής Συνέλευσης και διάφορα “πραξικοπήματα” από μέρους της διοίκησης,
οι αυξήσεις αναστάλθηκαν μέχρι να αποφανθεί το ΣΤΕ, έπειτα από την προσφυγή του ΤΕΕ.
Μετά από 11 μήνες, και χωρίς να έχει αποφανθεί το ΣΤΕ το θέμα επανέρχεται και πάλι στο ΔΣ.

Πρέπει να είμαστε όλοι εκεί για να δείξουμε την αντίθεση μας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο επιβολής αυξήσεων
Οι αυξήσεις δεν θα περάσουν!

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 20/02/14 ΣΤΟ ΕΤΑΑ, στις 15.00, (Μάρνη 24)
Η Ανοιχτή Συνέλευση Μηχανικών θα είναι εκεί:

  • Γενική δραστική μείωση εισφορών και αναδρομικά,
  • Επίσημη αναγνώριση των ανέργων και υπό-απασχολούμενων συναδέλφων και στήριξη τους με επίδομα ανεργίας,
  • Μη υποχρέωση καταβολής εισφορών σε όσους δεν έχουν επαρκές εισόδημα,
  • Προστασία χαμηλόμισθων συναδέλφων,
  • Άρση των άθλιων όρων διακανονισμού οφειλόμενων εισφορών
  • Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους ανεξάρτητα από οφειλές,
  • Ασφαλιστική ενημερότητα για όλους τους μηχανικούς που δεν είναι εργοδότες και δεν οφείλουν εργοδοτικές εισφορές,
  • Άρνηση αποστολής στοιχείων στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών- ΚΕΑΟ*,
  • Οι φορείς των ασφαλισμένων να μεριμνήσουν επιτέλους για την προστασία και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων…

ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ- ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΜΑΣΤΕ – ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ!


ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ, ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

synelefsimixanikon@gmail.com

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χαλκιδικής - Για τα γεγονότα στο Χοντρό Δέντρο και τις δηλώσεις Πάχτα


Από το πρωί της Τετάρτης 19/2, κάτοικοι των χωριών της Χαλκιδικής , συνεχίζοντας τον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, συγκεντρώθηκαν στην τοποθεσία Χοντρό Δέντρο στη Μεγάλη Παναγία, διαμαρτυρόμενοι για τη μεταφορά προκάτ κατασκευών σπιτιών και γραφείων στις εγκαταστάσεις της εταιρείας και γενικότερα για την καταστροφή στις Σκουριές που έχει ήδη ξεκινήσει. Παρά την επίθεση των ΜΑΤ που χτυπούσαν και έσερναν ανθρώπους στο δρόμο με αποτέλεσμα 2 συλλήψεις γυναικών και 4 τραυματίες, εκατοντάδες κάτοικοι παρέμειναν συγκεντρωμένοι μέχρι αργά το βράδυ. Η επίδειξη αυτή κρατικής βίας έρχεται να προστεθεί στις 3 συλλήψεις της προηγούμενης Παρασκευής, όταν πάλι κάτοικοι διαμαρτύρονταν στην ίδια περιοχή.

Παράλληλα, μόλις προχθές, ως άλλος Λουδοβίκος 14ος , ο οποίος το μεσαίωνα είχε αναφωνήσει «μετά από εμένα το χάος», ο δήμαρχος Αριστοτέλη Χ. Πάχτας, δήλωσε στο δημοτικό συμβούλιο ότι αν κυριαρχήσει η άποψη «όχι στην συνέχιση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων» την επόμενη μέρα «θα υπάρχουν 3.000 άτομα στις Σκουριές, θα έρθουν όλοι οι αναρχικοί, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ απ` όλη την Ελλάδα…» και μετά «Ίσως οι εργαζόμενοι κάψουν κάποιο χωριό και θα έχουμε ανθρώπινα θύματα…»

Αυτά τα γεγονότα και οι δηλώσεις, καταδεικνύουν για μια ακόμα φορά ότι στο σύγχρονο μεσαίωνα που βιώνει η χώρα και ειδικότερα η ΒΑ Χαλκιδική, η πολιτική της λεηλασίας του φυσικού πλούτου και των ανθρώπινων ζωών , μόνο με εκβιασμούς, ψέματα, ψευτοδιλλήματα και κρατική καταστολή μπορεί να υλοποιηθεί. Ο μονόδρομος της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές, η βίαιη μετατροπή ολόκληρης της ΒΑ Χαλκιδικής σε τσιφλίκι της Eldorado, η λεηλασία του φυσικού πλούτου της προς όφελος πολυεθνικών, μεγαλοεργολάβων και διεθνών κερδοσκόπων, είναι ο μονόδρομος της καταστροφής και ήρθε η ώρα να ανατραπεί.

Η τρομοκρατία δεν μας σταματά ! Συνεχίζουμε ανυποχώρητοι τον αγώνα για τη ζωή, τη γη και την ελευθερία, για να σώσουμε τον τόπο μας και να τον απαλλάξουμε από χρυσοθήρες και αρπαχτικά, για να αποφασίζει ο ίδιος ο λαός τις τύχες του, με κριτήριο τις ανάγκες του και όχι τα κέρδη των αφεντικών.

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Η φωνή του Νίκου Ξυλούρη δε σίγησε ποτέ...

Ήταν σαν σήμερα, στις 8 Φεβρουαρίου του 1980, όταν έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Νίκος Ξυλούρης. Μπορεί να έφυγε σε ηλικία μόλις 43 χρονών, η φωνή του όμως δε σίγησε ποτέ και δε θα σιγήσει... Όχι μόνο γιατί ήταν ένας μεγάλος μουσικός και τραγουδιστής, ούτε γιατί κατάφερε να αναβιώσει το παραδοσιακό κρητικό τραγούδι και τα ριζίτικα και να τους δώσει πανελλαδική εμβέλεια. Αλλά κυρίως γιατί με τα τραγούδια του έδωσε φωνή στα βάσανα και τις αναζητήσεις του ελληνικού λαού. Από το "Καπνισμένο Τσουκάλη" του Γ. Ρίτσου μέχρι τα τραγούδια του Χρήστου Λεοντή, του Γιάννη Μαρκόπουλου και του Σταύρου Ξαρχάκου η φωνή του Ξυλούρη "ντύνει" τις αγωνίες και τους αγώνες του λαού μας. Ιδιαίτερα δε τα μαύρα χρόνια της δικτατορίας, ο έτσι κι αλλιώς "πολιτικά φορτισμένος" τραγουδιστής, γίνεται σύμβολο της αντίστασης του λαού και του μεγάλου αντιδικτατορικού αγώνα. Τα τραγούδια και οι αναφορές του δίνουν τρόπο έκφρασης στο τεταμένο πολιτικό κλίμα λαϊκής δυσαρέσκειας και αντίδρασης που οδήγησε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του '73 και οι αθηναϊκές εφημερίδες εκείνης της περιόδου κυκλοφορούν με τίτλο "Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν χτες στο Πολυτεχνείο".

«Όταν μπήκε μέσα ο Ξυλούρης, ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Τον σηκώσανε στα χέρια και τραγούδαγε όλο το Πολυτεχνείο το "Πότε θα κάνει ξαστεριά". Αυτός, μ’ ένα τεράστιο χαμόγελο (δεν ξέρω, μπορεί και να ‘κλαιγε κιόλας ο άνθρωπος), δεκάδες χιλιάδες κόσμου γύρω του, μια τεράστια διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο.» (Από συνέντευξη του Τάσου Κατιντσάρου στον Ιάσονα Χανδρινό για το Πολυτεχνείο)


Από το Νοέμβρη του '73 και σε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης μέχρι τα τώρα, ο Ψαρονίκος συνεχίζει να βρίσκεται στο Πολυτεχνείο, συνεχίζει με τη φωνή και τα τραγούδιά του να βρίσκεται σε κάθε μάχη του λαϊκού κινήματος. Συνεχίζει να αναρωτιέται "πότε θα κάμει ξαστεριά" αλλά και να μας θυμίζει ότι "εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο"...





του Π. Σαμοθρακίτη

Η τραγωδία της Θύρας 7





Από : http://stokokkino.gr











1981- Ημέρα θλίψης για τον Ολυμπιακό, για τον ελληνικό αθλητισμό... 33 χρόνια μετά την τραγωδία της Θύρας 7. Θυμόμαστε εκείνη την αποφράδα ημέρα με την βοήθεια δύο αυτοπτών μαρτύρων, του Νίκου Σαργκάνη και του Χρηστου Αρδίζογλου. Της Αλέκας Ζουμή

«Τρέχαμε όλοι μαζί, με το μάτι να γυαλίζει από χαρά και περηφάνια. Κοντά στο πρώτο σκαλί, πήγα να τον πιάσω. «Μην χαθούμε, ρε!», του φώναζα. Λίγο πριν το πρώτο σκαλί, ξαφνικά, τον είδα να χάνεται, να πέφτει. Να πέφτουν όλοι από πάνω του, ο ένας μετά τον άλλον, με φόρα, με ορμή. Παντού φωνές, κραυγές, σπαραχτικές κραυγές... Φώναζα.

«Σταματήστε, πέσαμε ρεεεεε!!!». Η φωνή μου, ένα τίποτα μέσα στον όχλο, όλοι τρέχανε όλο και πιο πολύ, χωρίς να ξέρουν ότι από κάτω βρίσκεται κόσμος. «Ανοίξτε ρεεεεεεεε!!! Ανοίξτε καθάρματα τις πόρτες...ΣΠΥΡΟΟΟΟΟΟ, που είσαι ρεεεεεε... Μην τρέχετε, είμαστε κάτω!!!»...
Λόγια οδύνης χαραγμένα σαν από κοφτερή λεπίδα πάνω στην καρδιά μου.


Ο Μανώλης, φίλαθλος του Ολυμπιακού βρέθηκε στη Θύρα 7 του γηπέδου Καραϊσκάκης στις 7 Φεβρουαρίου του 1981… Εκείνη την αποφράδα ημέρα που 21 νέα παιδιά άφησαν την τελευταία τους πνοή στα τσιμεντένια σκαλιά της Θύρας 7. Ο Μανώλης βρέθηκε στην Θύρα 7 μαζί με τον φίλο του, Σπύρο… Μαζί πανηγύρισαν την μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ με 6-0.

Μαζί πανηγύρισαν τα γκολ του Γαλάκου… Κι εκεί τον έχασε… Κι εκεί τον αποχαιρέτησε… Η μαρτυρία του παραμένει μια κραυγή απελπισίας, μια κραυγή διαμαρτυρίας όλα αυτά τα χρόνια… Μαζί με ένα τεράστιο «γιατί»… Ένα «γιατί» που βασανίζει όλους όσους έζησαν την τραγωδία και όχι μόνο…

«Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη... Οταν έφτασα όμως στα τελευταία σκαλοπάτια γλίστρησα κι έπεσα... Πριν καταλάβω καλά-καλά τι έγινε, άρχισαν να πέφτουν από πάνω μου ένας, δύο, τρεις... δέκα... εκατό»...
Ο 18χρονος Ηλίας Λύτρας ήταν από τους πρώτους που έπεσαν στα σκαλοπάτια της Θύρας 7. Στάθηκε τυχερός και έζησε… Εζησε με τον εφιάλτη... Αυτόν του άδικου χαμού 21 νέων ανθρώπων, 20 φίλαθλοι του Ολυμπιακού και ένας της ΑΕΚ.


Ο Χρήστος Αρδίζογλου αγωνίστηκε σε εκείνο το μοιραίο παιχνίδι, βρίσκονταν στην 11άδα της ΑΕΚ. Οι παίκτες της ΑΕΚ αποχώρησαν νωρίς από το γήπεδο… Εμαθαν τα τραγικά γεγονότα όταν πια έφτασαν σπίτια τους…

Ευθύνες για την τραγωδία δεν αποδόθηκαν ποτέ, την τραγωδία ακολούθησε η ατιμωρησία...Τα ερωτήματα πολλά και αναπάντητα: Ηταν υπεράριθμοι οπαδοί στην Θύρα 7; Ηταν οι πόρτες κλειστές; Ηταν τα τουρνικέ κλειστά; Απάντηση καμία… Και ο Νίκος Σαργκάνης απόλυτα ξεκάθαρος. «Σ αυτή την χώρα δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανείς».


Οσες φορές κι αν κοιτάξει κανείς τα δημοσιεύματα της εποχής, όσες μαρτυρίες κι αν ακούσει δεν συνηθίζει το σοκ... Οσο χρόνια κι αν περάσουν, η τραγωδία της Θύρας 7 θα συγκινεί, θα σοκάρει και θα θυμώνει... 21 νέοι άνθρωποι έφυγαν άδικα από την ζωή.

 



Τα 21 θύματα της Θύρας 7 (8 Φεβρουαρίου 1981):

Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών)
Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών)
Ηλίας Παναγούλης (17 ετών)
Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών)
Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών)
Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών)
Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών)
Νίκος Φίλος (19 ετών)
Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών)
Βασίλης Μαχας (20 ετών)
Ευστράτιος Πούπος (20 ετών)
Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών)
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών)
Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών)
Κώστας Καρανικόλας (26 ετών)
Μιχάλης Μάρκου (27 ετών)
Κώστας Μπίλας (28 ετών)
Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών)
Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών)
Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών)
Δημήτριος Αδαμόπουλος (40 ετών)

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Εργαζόμενοι και Φοιτητές υποδέχτηκαν τον Αδωνη Γεωργιαδη στο Νοσοκομείο Παίδων. (video)

Εργαζόμενοι του Νοσοκομείου Παίδων , Φοιτητές της Ιατρικής Σχολής"υποδέχτηκαν" τον Υπουργό διάλυσης της Υγείας Α. Γεωργιάδη.

Οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές διαμαρτυρήθηκαν για την διάλυση της δημόσιας και δωρεάν υγείας από την πολιτική της κυβέρνησης και του μνημονίου!


Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Όχι στην "εθελουσία" ανεργία - ΠΑΣΕ Vodafone

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ

(Αρ. Απόφ. Πρωτοδικείου: 5215/2008)
Τηλ.: +30 210 6702 590
Ε-mail: info@pasevodafone.gr
Αρ. Πρωτ. 8/2014         




Αθήνα, 30 Ιανουαρίου 2013





ΟΧΙ ΣΤΗΝ «ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ» ΑΝΕΡΓΙΑ
Με ψέματα, περισσό θράσος και «υποσχέσεις» προσπαθούν να περάσουν την εθελουσία,
για να μας πείσουν να πεταχτούμε στην ανεργία

Συνάδελφοι,
Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων έχει γυρίσει την πλάτη της στην παγίδα της ‘”εθελουσίας” και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Έχουμε πια την εμπειρία τι σημαίνει “εθελουσία”: πρόγραμμα οργανωμένων, μαζικών και συγκαλυμμένων απολύσεων ιδιαίτερα του παλαιότερου προσωπικού, που στο ορίζοντα έχει την διάλυση των σταθερών σχέσεων εργασίας και της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, την μακροχρόνια ανεργία. Έχουμε και την εμπιστοσύνηότι με την αντίστασή μας και την οργανωμένη δράση μας μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις εργασίας. Αυτό έδειξαν οι επιτυχημένες Συνελεύσεις του Σωματείου μας στα κτίρια της Πειραιώς και του Κηφισού με την συμμετοχή αρκετών δεκάδων συναδέλφων.
Όμως η Διοίκηση της Vodafone και πολλοί προϊστάμενοι, κυρίως στη διεύθυνση του Customer Operations, επιμένουν στα βήματα του περυσινού προγράμματος, προκειμένου να εξασφαλίσουν τους στόχους της «εθελουσίας». Ενώ δια στόματος της διευθύντριας Διεύθυνσης Προσωπικού ανακοινώθηκε αρχικά πως δεν θα υπάρξουν ατομικές πιέσεις ή ομαδικές συναντήσεις, από την πρώτη ημέρα άρχισαν «συναντήσεις ενημέρωσης» ή και ατομικές συναντήσεις “παραιτήσου ή απολύεσαι”:
>    Αρκετοί managers & supervisors προέβησαν σε συναντήσεις ή σύντομες ανακοινώσεις στα τμήματά τους  των Vodafone υπαλλήλων για να ενημερώσουν είτε ομαδικά είτε προσωπικά για το πρόγραμμα και να «εξάρουν» τις αρετές του. Αναφέρουμε ενδεικτικά την κα Βελαώρα από το Οutbound, τον κο Αποστολόπουλο από το Corporate Call Center, τον κο Βελάνα και την κα Σοφρώνη από τα τμήματα των Complaints, High Value, Sam, Youth call centers, την κα Καραμπακάκη από το Φοίνικα.
>    Αυτά τα στελέχη μαζί με τους Τ/Λς προσπαθούν με διάφορους τρόπους να πιέσουν τους εργαζόμενους για να ενταχθούν στην «εθελούσια». Προτρέπουν τους εργαζόμενους να υπολογίσουν τα χρήματα του «πακέτου»! Στο πρόσφατο παρελθόν αρκετοί έχουν τονίσει πως στη Vodafone θέλουν «μόνο τους άριστους» και απειλούν πως «δεν θα δεχτούν τους μερικώς ικανοποιητικούς στο τμήμα τους», έχοντας δημιουργήσει ήδη προϋποθέσεις πίεσης.
>    Πολλοί team leaders έχουν καλέσει τηλεφωνικά όλους τους συναδέλφους που βρίσκονται σε άδειες για να τους υπενθυμίσουν να μη χάσουν την ευκαιρία.
>    Υπόσχονται ακόμα και προσλήψεις ως outsourcer (εξωτερικός συνεργάτης) με μισθούς 700 & 800€, για να καταλήξουν πως «και το πακέτο θα πάρετε και τη δουλειά θα κρατήσετε!». Περισσεύει πραγματικά το θράσος και η αναίδεια.

Συνάδελφοι,
είχαμε προειδοποιήσει πως θα ενταθούν οι πιέσεις, οι υποσχέσεις και οι απειλές από μεριάς των προϊσταμένων καθώς περνούν οι ημέρες και η συμμετοχή στο πρόγραμμα «εθελουσίας» παραμένει χαμηλή. Όμως, ακόμη κι αν πιστέψουμε ότι θα επαναπροσλάβουν κάποιους ως outsourcers, υπάρχει καμία λογική στο να παραιτηθούμε από τη δουλειά μας στη Vodafone (μεγάλη εταιρία από τις πιο κερδοφόρες στην Ελλάδα, με κατοχυρωμένη Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση και συλλογική οργάνωση στο Επιχειρησιακό Σωματείο) για να γίνουμε outsourcers (με το μισό μισθό, με ατομικές συμβάσεις που κάθε μέρα θα αναθεωρούνται προς τα κάτω, με τον κίνδυνο ανά πάσα στιγμή να βάλει λουκέτο); Προφανώς ΟΧΙ. Άλλωστε κανένας προϊστάμενος της Vodafone δεν μπορεί να προσφέρει εγγυήσεις για μία άλλη εταιρεία, -ειδικά για το που θα παραμείνει ο μισθός-  και ό,τι υπόσχονται είναι συνειδητά ψέματα. Οι κινήσεις της Διοίκησης αποσκοπούν στη χειροτέρευση όλων των οικονομικών απολαβών προς το προσωπικό και την ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση και ξεζούμισμα vodafoνιτών και outsourcers συναδέλφων.

Και βέβαια όποιος σήμερα παραιτηθεί, το πιο πιθανό είναι να μείνει μακροχρόνια άνεργος, δίχως να βρει καμία δουλειά και σίγουρα δίχως να βρει δουλειά που να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς.

Γι αυτό έχουμε κάθε συμφέρον
ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΙΣΚΩΝ
ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ «ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ», ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΑΣ ΣΤΗ VODAFONE

Επιμένουμε και Απαιτούμε:
  • Να σταματήσει εδώ και τώρα το πρόγραμμα εθελουσίας.
  • Κανένας συνάδελφος να μην συμμετέχει στην «εθελούσια». Να μην χαθεί άλλη θέση εργασίας.
  • Δεν συμμετέχουμε σε ατομικές ή ομαδικές «ενημερώσεις» για το πρόγραμμα «εθελουσίας», που μόνο σκοπό έχουν να εντείνουν τις πιέσεις και τους εκβιασμούς, άμεσους ή συγκαλυμμένους, προς τους συναδέλφους.
  • Ενημερώνουμε τους εκπροσώπους του Σωματείου για κάθε τέτοια ατομική ή ομαδική «ενημέρωση» που αντιλαμβανόμαστε ότι επιχειρείται και παρεμβαίνουμε για να την ματαιώσουμε.
  • Σε κάθε περίπτωση που αντιλαμβανόμαστε την άσκηση πίεσης προς οποιονδήποτε συνάδελφο και με οποιονδήποτε τρόπο για ένταξη στο πρόγραμμα «εθελουσίας» ενημερώνουμε τους εκπροσώπους του Σωματείου και προχωράμε άμεσα σε Στάση Εργασίας και Έκτακτη Γενική Συνέλευση
  • Συμμετέχουμε στις επερχόμενες εκλογές του Σωματείου. Ενισχύουμε την δράση μας και υπερασπιζόμαστε τη δουλειά μας, τις συνθήκες εργασίας, το ύψος των μισθών.



ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ VODAFONE-ΠΑΝΑΦΟΝ