GREXIT - BREXIT και διάλυση της Ε.Ε

Πολλά έχουν γραφτεί αυτές τις ημέρες με αφορμή τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Αγγλία....Περισσότερα έχουν γραφτεί για την Ε.Ε. και ιδιαίτερα από τη μερίδα των υπερασπιστών της για τα οράματα, το ρόλο, την πολιτική και πολιτιστική της αξία....

Υπάρχει και ο αντίλογος όμως...

Τον Αύγουστο του 1915 ο μεγαλοφυής Λένιν σχετικά με το ζήτημα των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης έγραφε τις απόψεις του, αποσπάσματα των οποίων μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω μαζί με κάποια σχόλια του συντάκτη του παρόν άρθρου:

"Από τη σκοπιά των οικονομικών συνθηκών του Ιμπεριαλισμού - π.χ., η εξαγωγή άνευ ενδιαφέροντος κεφαλαίου και η διαίρεση τους η διαίρεση του κόσμου από τις "ανεπτυγμένες" και "πολιτισμένες" αποικιακές δυνάμεις, οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, κάτω από τον καταπιταλισμό είναι είτε αδύνατες είτε αντιδραστικές. Το κεφάλαιο έχει γίνει διεθνές και μονοπωλητής. Ο κόσμος έχει κομματιαστεί από μια χούφτα Μεγάλων Δυνάμεων, δηλ., δυνάμεις επιτυχείς στη μεγάλη λεηλασία και καταπίεση των εθνών" , ΛΕΝΙΝ

Είναι δεδομένο ότι σήμερα παρά τις επιμέρους αλλαγές της καπιταλιστικής εξέλιξης των χρόνων που μεσολάβησαν, η βαθύτερη ουσία είναι ότι ο Ιμπεριαλισμός συνεχίζει να στηρίζεται σε μεγάλες δυνάμεις κτήνη για να εξασφαλίζει την κερδοφορία του και μάλιστα όντας σε συνθήκες κρίσης τρώει όλο και περισσότερο από τις σάρκες του. Για αυτό ακόμα και σε θεσμούς που πλάσαρε με τόνους ιδεολογικής προπαγάνδας (εξίσωση κομμουνισμού με φασισμό σαν δήθεν εξίσου απολυταρχικά αντιδημοκρατικά καθεστώτα) και κάλπικων οραμάτων (κοινή νομισματική πολιτική με το ευρώ,κοινό δήθεν παραγωγικό και εξαγωγικό πλάνο, ευρωπαϊκή κοινή ιστορία και δικαιώματα) όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν άργησε με τη στάση του στα μνημόνια των καιρό της κρίσης να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο. 

Η μήπως η ψεύτικη "αλληλεγγύη" των ευρωπαϊκών τραπεζών για τη διάσωση της Ελλάδας δεν δόθηκε με τίμημα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας της χώρας μας, τη καταλήστευση όλων των εργατικών δικαιωμάτων, τα μνημόνια και το ζυγό των δανειστών, τα εκβιαστικά capital controls, την αναγκαστική για την επιβίωση μετανάστευση, το τσαλάκωμα του Συντάγματος, την οργανωμένη και μεθοδευμένη κωλοτούμπα  της αστικής κυβέρνησης της χώρας όπου το μεγάλο ΟΧΙ του ελληνικού λαού μετατράπηκε σε ΝΑΙ με τρίτο μνημόνιο.... Αυτά αν δεν είναι όψεις ενός σκληρού αντιδραστικού προσώπου απέναντι στους λαούς (που το είδαμε στη χώρα μας σε όλο του το μεγαλείο) τότε τι είναι;

"Eνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης κάτω από τoν καπιταλισμό είναι ισοδύναμες προς μια συμφωνία για διαίρεση των αποικιών. Κάτω από τον καπιταλισμό, εντούτοις, καμία άλλη βάση και καμία άλλη αρχή της μοιρασιάς δεν είναι πιθανή εκτός από την δύναμη. Ένας πολυεκατομμυριούχος δεν μπορεί να μοιραστεί το "εθνικό εισόδημα" μιας καπιταλιστικής χώρας με κανένα άλλον ειδάλλως σε αναλογία "με το κεφάλαιο που επενδύθηκε" (με ένα επίδομα που ρίχνεται μέσα, έτσι ώστε το μεγαλύτερο κεφάλαιο μπορεί να λάβει περισσότερο από το μερίδιό του). Ο καπιταλισμός είναι η ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, και η αναρχία στην παραγωγή.Η υπεράσπιση μιας "δίκαιας" μοιρασιάς του εισοδήματος σε μια τέτοια βάση είναι καθαρός Προυντονισμός, ηλίθιος φιλισταιισμός. Καμία μοιρασιά δεν μπορεί να επηρεαστεί ειδάλλως από την "αναλογία στην δύναμη", και τις αλλαγές της δύναμης με τη πορεία της οικονομικής ανάπτυξης. Μετά από το 1871, το ποσοστό της Γερμανίας σε άνοδο δύναμης ήταν τρεις ή τέσσερις φορές γρηγορότερο από αυτό της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, και της Ιαπωνίας και δέκα φορές τόσο γρήγορο όσο της Ρωσίας. Δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει κανένας άλλος τρόπος για να δεις την πραγματική δύναμη ενός καπιταλιστικού κράτους εκτός τον πόλεμο. Ο πόλεμος δεν έρχεται σε αντίθεση με τις βασικές αρχές της ιδιωτικής ιδιοκτησίας - το αντίθετο, είναι μια άμεση και αναπόφευκτη έκβαση εκείνων των βασικών αρχών. Κάτω από τον καπιταλισμό η ομαλή οικονομική ανάπτυξις ατομικών επιχειρήσεων ή ατομικών κρατών είναι αδύνατη. Κάτω από τον καπιταλισμό, δεν υπάρχει κανένα άλλο μέσο για την αποκατάσταση της περιοδικά ενοχλημένης ισορροπίας από τις κρίσεις στη βιομηχανία και τους πολέμους στην πολιτική.", ΛΕΝΙΝ

Πόσες πολεμικές συρράξεις με την συμμετοχή στρατού των "εξευγενισμένων" ευρωπαϊκών δυνάμεων, πόσες πολεμικές βάσεις  και πολεμικές επιχειρήσεις πρέπει να υπάρξουν, πόσοι εν δυνάμει εχθροί, πόσα "τρομοκρατικά χτυπήματα" , πόσα τετραγωνικά μέτρα του Αιγαίου πρέπει να εκμεταλλεύονται τα πολεμικά τους πλοία και οι στρατοί τους για να φανεί το βαθιά πολεμικό αντιδραστικό πρόσωπο της Ε.Ε.

Πόσοι πρόσφυγες πολέμου πρέπει να κλειστούν σε συρματοπλέγματα, πόσα σύνορα πρέπει να κλείσουν, πόσο πρέπει να υποτιμηθεί η αξία της ανθρώπινης ύπαρξης και το δικαίωμα στη ζωή για να μπορούν οι ιμπεριαλιστές να μοιράζουν καλύτερα την πίτα των κερδών τους και να παίζουν πόκερ με τα νούμερα των πλασματικών οικονομιών τους που δεν έχουν άμεση υλική αντανάκλαση στις ζωές της μεγάλης πληττόμενης πλειοψηφίας;

Στην Ιστορία της ως τώρα αυτή ήταν η Ε.Ε. Ενας τεχνοκρατικός μηχανισμός διαπλοκής, οικονομικών σκανδάλων, πολέμων, αντικομμουνιστικής προπαγάνδας που σε τίποτε δε ζήλευε την εποχή του ψυχρού πολέμου. Η Ε.Ε. ήταν αυτή που δικαίωσε τους φασίστες, συνεργούς των ναζί στην Ουκρανία, τους σύγχρονούς εγκληματίες που βίασαν και κάψανε ζωντανούς εργάτες, τα καθάρματα που κυνηγούσαν σε πάρκα ηλικιωμένους αγωνιστές που γιόρταζαν την αντιφασιστική νίκη και που μετά πίναν μπύρες και λιάζονταν με τις σβάστικες τους σαν γνήσιοι ευρωπαίοι πολίτες στις εξέδρες του Euro της Γαλλίας. Εξέδρες στις οποίες ο ντόπιος λαός δεν ήτανε εκεί, διότι διαδηλώνε και ακόμα διαδηλώνει στους δρόμους καθώς βλέπει τα ίδια που φέραν στη δύσμοιρη Ελλάδα, να έρχονται και σε αυτόν!

2) Συμπέρασμα:

Η Ε.Ε. μας οδηγεί στην καταστροφή, είναι ένας αντιδραστικός ιμπεριαλιστικός μηχανισμός και δεν τη θέλουμε!

Υπήρχαν προνόμια μέσα σε όλο αυτό το κατασκεύασμα;

Η απάντηση είναι ότι ναι υπήρχαν ποτέ κανένας καπιταλιστής δεν είναι χαζός να πάρει τόσα χωρίς να δώσει ένα μικρό αντάλλαγμα. Πέρα από τον ιδεολογικό μανδύα της κοινής ευρωπαικής ταυτότητας, έδωσε στην αρχή οικονομικά πακέτα την αξία των οποίων πήρε πίσω εις διπλούν, θεσμοθέτησε και σταδιακά τσαλάκωσε κατά το δοκούν τα ευρωπαικά συντάγματα. Αποτελεί γεγονός όμως ότι το σύνολο των μικρών κάλπικων πλεονεκτήματων όπως η ελεύθερη διακίνηση αγαθών, η ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων ήταν πλεονεκτήματα σχεδιασμένα και ραμμένα στα μέτρα των μεσαίων τάξεων των χωρών μελών. Αυτό διότι δημιουργήθηκαν για να ενισχύουν τις τότε μεγάλες σε έκταση μεσαίες τάξεις, η δημιουργία των οποίων ήταν βασικό σχέδιο των καπιταλιστών ώστε να κυριαρχήσουν έναντι στης Σοβιετικής Ενωσης. Συνοπτικά ήταν καλύτερο ύφασμα για το μαξιλαράκι υποστήριξης που δημιούργησε ο καπιταλισμός για να στηρίζεται. Δυστυχώς αυτό το πλάνο για κάποια χρόνια πέτυχε αλλά δεν ήταν προνόμια που αφορούσαν και αφορούν την εργατική τάξη και τα κατώτερα στρώματα.

Υπήρχαν όμως και δύο αντικειμενικές αδυναμίες γιατί πάντα τα υφάσματα τους είναι δευτέρας διαλογής και φτιαγμένα με αίμα και ιδρώτα άλλων...

Η μία ήταν ότι κανείς καπιταλιστής στην απληστεία του για κέρδος δεν έβλεπε το που σε οδηγεί ο άναρχος τρόπος οικονομικής παραγωγής.Δηλαδή στις οικονομικές κρίσεις του καπιταλισμού σαν αυτή που βιώνουμε στις μέρες μας και στην κατάρρευση του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου.

Η δεύτερη που εξάγεται σαν συνέπεια της πρώτης είναι ότι η βίαιη εξαθλίωση των εργατών και των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, η εξαθλίωση των μεσαίων που οριακά στις αδύναμες ευρωπαικές χώρες έχουν πάψει να υπάρχουν εκτίναξε τον αριθμό των κατώτερων στρωμάτων, τα οποία μέσα στην πίεση και τη κατάσταση που ζούνε τα τελευταία χρόνια έχουν γεμίσεις οργή.

Είναι δόκιμο λοιπόν να γραφτεί ότι ανάμεσα στο μεγάλο ΟΧΙ της σύγχρονής ιστορία του Ελληνικού λαού και του πρόσφατου BREXIT υπάρχουν πολλά κοινά σημεία. Είναι γεγονός ότι έχει δημιουργηθεί ένα εύφορο έδαφος στο οποίο η αντίδραση, η ξενοφοβία, η νοοτροπία του φασιστά ενισχυμένη από το ιδεολογικό μανδύα της Ε.Ε. και την αντικομμουνιστική της προπαγάνδα βρίσκει και αυτή πεδίο να εκφραστεί πιο ενισχυμένα...Αντίθετα το κομμουνιστικό κίνημα λαβωμένο και με τόνους προπαγάνδας και λάσπης εναντίον του, παλεύει να αναστηλωθεί αλλά στις μέρες μας δεν έχει τη δυναμική που είχε. Είναι γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των λαών δεν έχει μέσα της το ευρωπαικό όραμα που τις πλασάραν και αντίθετα αγανακτεί με όσα συμβαίνουν και με το τσάκισμα των υλικών συνθηκών της ζωής τους που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Είναι γεγονός ότι η διαίρεση της Ε.Ε. είναι αναπόφευκτη αφού σε οικονομικό επίπεδο έχει ήδη συντελεστεί.Το θέμα είναι να γίνει από τα κάτω και τους αγώνες του λαού και όχι από τις μηχανοραφίες και τα επεξεργασμένα σχέδια των αστικών επιτελείων, του Σόιμπλε και των άλλων αστών ηγετών.

Υπάρχει προοπτική λοιπόν;

Υπάρχει διότι υπάρχει η αναγκαιότητα να αλλάξει ο τρόχος και αυτό δεν είναι πια μεγαλομανία, είναι πραγματικότητα που ο καθένας μας την αντιλαμβάνεται μέσα του περισσότερο η λιγότερο. Η εξέλιξη των τελευταίων χρόνων μας ενοχλεί όλους με διαφορετικό τρόπο, όλο και πιο πολύ σαν αγκάθι.

Υπάρχει διότι οι αντικειμενικοί όροι για το δυνάμωμα των κομμουνιστών υπάρχουν....

Χρειάζεται όμως αποφασιστικότητα και θαρραλέα βήματα στην οργάνωση.

Το Brexit ήταν ένα ράπισμα για τους αστούς, μια κραυγή αγωνίας και οργής από πλευράς των καταπιεσμένων και ένα ανοικτό πεδίο αναμέτρησης με την εθνικιστική ιδεολογία πιστό σκυλί των καπιταλιστών.

Ήταν μια αποτύπωση ότι κυοφορούνται γεγονότα και καταστάσεις στην Ευρώπη, που απαιτούν αναβαθμισμένα καθήκοντα και τρόπους πάλης από τις δυνάμεις της εργασίας, από τους κομμουνιστές και όσους αντιστέκονται με  πιο οργανωμένο τρόπο.

Είναι γεγονός ότι μπαίνουμε σε μια νέα φάση αποδόμησης της Ε.Ε., σε ένα νέο γύρο σκληρής ταξικής πάλης. Ο κόσμος καταλαβαίνει όλο και περισσότερο ότι δεν πάει άλλο έτσι η κατάσταση. Εχει έρθει η ώρα να τον βοηθήσουμε να την πάρει στα χέρια του. Εχει έρθει η ώρα να καταλάβει ότι μόνο με επανάσταση και μόνο με σοσιαλισμό μπορεί να ξυπνήσει σε καλύτερες μέρες. Καμία Ε.Ε. δεν ενώνει λαούς, όλα αυτά ήταν παιχνίδια του παρελθόντος για να οικονομάνε οι λίγοι εις βάρος των πολλών. Ενα παράδειγμα η δήθεν σταθερή γερμανική οικονομία βασίστηκε πάνω στην εργατική δύναμη των τούρκων μεταναστών, στα λεφτά των αμερικανών, και στους μισθούς 450 ευρώ και μερικής εργασίας που δίνουν τη δυνατότητα στους εργοδότες να έχουν τα γερμανικά κατώτερα στρώματα πλήρως εκμεταλλεύσιμα. Μόνος κοινός όρος για τους καπιταλιστές ενοποίησης είναι οι αποτελεσματικότερες φόρμες εκμετάλλευσης των πολλών.

Οι καταπιεσμένοι είναι και αυτοί εκεί. Ξεκίνησαν να τρίζουν τα δόντια τους και να δημιουργούν κλυδωνισμούς. Τα δημοψηφίσματα όμως από μόνα τους δεν αλλάζουν την κατάσταση. Η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος πρέπει να γίνει πάση θυσία! Οι απεργίες και η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος είναι όρος στα βήματα για την επανάσταση. Είναι επιτακτική η δημιουργία επαναστατικών κομμουνιστικών φορέων.

 Αν υπήρχαν σε κάθε χώρα, βάζω στοίχημα ότι τόσο το GREXIT όσο και το BREXIT θα είχαν απανωτές αλυσιδωτές αντιδράσεις γρηγορότερα από ότι περιμένει ο καθένας μας. . . Η Ευρώπη μοιάζει με ένα καζάνι που βράζει....το θέμα είναι να σκάσει στο κεφάλι των αστών και να πληρώσουν τα χρέη τους για την εκμετάλλευση που ασκούν αιώνες τώρα....Ερχόμαστε!

"Προμηθέας"

ΥΓ. Χαίρομαι ιδιαίτερα που τα βήματα για τη συγκρότηση επαναστατικού κομμουνιστικού φορέα στην Ελλάδα έχουν ξεκινήσει. Ξεχωρίζω δε την έκδοση των " Τετράδιων Μαρξισμού " και το σκοπό της δημιουργίας τους.Περισσότερα μπορείτε να αναζητήσετε εδώ.  Ο δημιουργικός προβληματισμός και η επιμέλεια των άρθρων είναι σημάδι για την ενοποίηση σε μια ανώτερη βάση.Ούτως η άλλως ο στόχος αυτός είναι επιδίωξη της κυκλοφορίας τους. Πρέπει όλες οι μαχόμενες κομμουνιστικές δυνάμεις να πάρουν το μήνυμα ότι τώρα η υπάρξη του  κομμουνιστικού φορέα είναι αναγκαιότητα! Οποιος δεν θέλει ή δεν μπορεί θα μείνει πίσω και θα "αλλάξεί" ρώτα αν δεν το χει ήδη κάνει...

Για την υπόθεση συγκρότησης του κομμουνιστικού φορέα!

H αστική τάξη της Ελλάδας για να δικαιολογήσει τις προδοσίες της και τη ζητιανιά της διαλαλεί ότι η χώρα δεν έχει πλούτο και ότι δεν παράγει! Όταν κάποτε ο προοδευτικός ερευνητής Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο του " Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα" ασχολήθηκε με την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων και την εκβιομηχάνιση της χώρα, η αστική τάξη  τον οδήγησε σε πραξικοπηματική δίκη περί δήθεν "κατασκοπείας", όπου μαζί με τον μεγάλο κομμουνιστή του ελληνικού λαού Νίκο Μπελογιάννη τουφεκίστηκαν στο στρατόπεδο του Γουδιού, πίσω από το νοσοκομείο "Σωτηρία". Στο σήμερα ο λαός και οι εργαζόμενοι πληρώνουν, νομίζουν ότι δήθεν αντιδρούν υπό το γάβγισμα των πιστών σκυλιών του συστήματος της Χρυσής Αυγής ενώ στην πραγματικότητα η προοδευτική χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης και τα όρια των πληθυσμιακών στρωμάτων που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας αυξάνονται. Σε συνθήκες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος όπου αυτοί που ελέγχουν την κοινωνία δεν ενδιαφέρονται για την αναπαραγωγή της, οι άνθρωποι είναι αναλώσιμοι. Δεν χρειαζόμαστε άλλους άνεργους ας τους οδηγήσουμε και στο θάνατο. Αυτό είναι το μότο της σύγχρονης εποχής που αποτυπώνει τον εκφυλισμό της αστικής τάξης και της κοινωνίας της. Και φυσικά δεν λείπει από όλες τις κινήσεις του πολιτικού φάσματος  του κράτους, των μηχανισμών του και των αστικών κομμάτων. Η Ελλάδα δεν μπορεί να σταθεί στα δικά της πόδια και να λύσει τα ενεργειακά της ζητήματα; Τα εφόδια υπάρχουν, λείπει η βούληση!Μέχρι να την αποκτήσουμε και να οργανωθούμε πραγματικά, ας αποκτήσουμε την πραγματική γνώση που μας στερούν, ας αγκαλιάσουμε τη μεθοδολογία του μαρξισμού-λενινισμού, που μπορεί να μας βοηθήσει στον αγώνα για επιβίωση και στον αγώνα για ανατροπή της αστικής κυριαρχίας των λίγων έναντι των πολλών!Σε σχέση με το ενεργειακό ζήτημα και ιδιαίτερα με τον ενεργειακό πόρο του φυσικού αερίου, ο παρακάτω πίνακας είναι ενδεικτικός για το τι μας κρύβουν.





Ενέργεια για όλους δωρεάν μόνο σε ένα σοσιαλιστικό κράτος μπορείς να υπάρξει..Ως τότε πληρώνουμε χαράτσια για τα γιοτ και τις σπατάλες όλων των μεγαλοαστών, όλα αυτά τα χρόνια. Οπως επίσης πληρώνουμε και το τίμημα της διαφθοράς του λαού μας την περίοδο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τότε που καλλιεργήθηκε το ρουσφέτι και ο εύκολος δρόμος για να μας κλέψουν ακόμα περισσότερα στη συνέχεια και μαζί με αυτά τα όνειρα μας. Η συνειδητή προδοσία της αστικής τάξης της χώρας μας συνεχίζεται τόσα και τόσα χρόνια και δυστυχώς ένα κομμάτι των παλιότερων γενιών πληρώνει σήμερα τις λάθος επιλογές του και τη διαφθορά στη συνείδηση του. Μόνη λύση για τη σωτηρία του λαού και της χώρας μας είναι μια γνήσια σοσιαλιστική κυβέρνηση, η δικτατορία του προλεταριάτου και η προσπάθεια δημιουργίας ενός σύγχρονου κομμουνιστικού κράτους. Όλα τα άλλα είναι φανφάρες...Ο δρόμος για αυτό θέλει αγώνα....και θέλει επιτέλους έναν κομμουνιστικό φορέα με σύγχρονη επαναστατική γραμμή για το σήμερα και το αύριο! Γιατί είναι το μόνο πραγματικά μέσο που μπορεί να ανατρέψει την καλά οργανωμένη στις μέρες μας αστική τάξη! Όλα τα άλλα έχουν μεν αξία αλλά μπροστά σε αυτό το σημαντικό καθήκον είναι δευτερεύοντα! Όλοι πρέπει ο καθένας από το μετερίζι του να μπουν μπροστάρηδες σε αυτή την προσπάθεια δημιουργίας του! Κόμμα σύγχρονο, κόμμα ενιαίο χωρίς τα λάθη του προδοτικού σοσιαλοδημοκρατικού και όχι μόνο, παρελθόντος και πραγματικά επαναστατικό, όχι στα λόγια στην πράξη. Χωρίς φανφάρες ότι νικάμε αλλά με θέληση για σκληρή αυτοκριτική και δουλειά. Χωρίς αυτομαστίγωμα για το ένδοξο παρελθόν του κομμουνιστικού κινήματος στα χρόνια της αντιφασιστικής νίκης των λαών. Η προπαγάνδα ότι κομμουνιστές ηγέτες ήταν εγκληματίες, κατασκεύασμα των αστών που δυστυχώς στις μέρες μας αναπαράγεται από ρεύματα που δήθεν πρόσκεινται στο μαρξισμό ή μερικές συλλογικότητες του αναρχικού χώρου που την αξιοποιούν για κριτική στο ρεφορμιστικό ΚΚΕ πρέπει να σταματήσει! Ενα κόμμα οφείλει να ασκήσει κριτική στο ένδοξο παρελθόν χωρίς να απαξιώνει τα πάντα, να πάρει τα συμπεράσματα της γόνιμης εμπειρίας και να τα μεταλαμπαδεύσει μπολιάζοντας τα με τα δεδομένα του σήμερα σε κάτι νέο. Η συλλογική σκέψη του επαναστάτη οφείλει στις ημέρες μας με ισορροπημένο και ορθολογικό τρόπο να κάνει το βήμα μπροστά χωρίς αφορισμούς. Κυρίαρχα ο κομμουνιστικός φορέας οφείλει να έχει ξεκάθαρη απεύθυνση και χαραγμένη στρατηγική. Η τακτική μπορεί να αλλάζει μέρα με μέρα. Χρειάζεται όμως συμφωνία στο στρατηγικό στόχο. Οι μάσκες στο σήμερα έχουν πέσει και για την αντικαπιταλιστική αριστερά. Όλοι αυτοί που γαλούχησαν γενιές αγωνιστών με τα οράματα για την κομμουνιστική προοπτική οφείλουν να ξεπεράσουν αγκυλώσεις, μικροτακτικισμούς και να ανυψωθούν στο ανάστημα των απαιτήσεων των καιρών που ζούμε...Αν δεν τα καταφέρουν αυτοί τότε μέσα από τα συντρίμμια των καιρών αλλά και τους αγώνες της εργατικής τάξης θα ξεπηδήσει το καινούριο..

 Ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός....Αρκεί αυτή τη φορά από ευχολόγιο να γίνει κινητήρια δύναμη για πράξη. Οι διεργασίες όφειλαν να έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό. Καλώς ξεκίνησαν. Οι βηματισμοί και οι συμμαχίες σε σωματεία και χώρους δουλειάς είναι απαραίτητη συνθήκη, ούτε καν όρος, προς την προσπάθεια συγκρότησης του κόμματος.

Τώρα πρέπει να ξεδιαλύνονται οι πραγματικές μαρξιστικές, λενινιστικές, σταλινικές και εν τέλει κομμουνιστικές αρετές από τα υπολείμματα ρεβιζιονισμού, ηττοπάθειας όλων των προηγούμενων χρόνων! Και ο μαρξιστής κρίνεται από την πράξη! Στην καθημερινότητα, στη νοοτροπία, σε σωματεία, επιστημονικούς συλλόγους, λοιπούς φορείς πρέπει να προσεγγίσουμε στην πρακτική μας το νέο κομμουνιστικό φορέα , το κόμμα που λείπει από την ταξική πάλη στη χώρας μας για πολλά χρόνια στην πράξη από τώρα! Τα μυαλά των οργανώσεων με κομμουνιστική ρότα πρέπει να πιεστούν για το βήμα παραπέρα! Για να μπορέσουμε να αναμετρηθούμε με τους αστούς και το φασιστικό σκυλολόι τους στην πράξη και με καλύτερους όρους! Τόσο απλά και κατανοητά! Να δούμε λοιπόν τι μας επιφυλάσσει το μέλλον και καλή επιτυχία στις διεργασίες! Και πράξη επιτέλους!!
Και να πω και κάτι καθαρό...Κόμμα αχταρμάς, που να τα έχει όλα μέσα για να είναι όλοι ευχαριστημένοι, ακόμα και αν δεν εκφράζουν πλήρως τη μαρξιστική αντίληψη αλλά αιρετικά τη διαστρεβλώνουν είτε με υπερεπαναστατικά τσιτάτα είτε τονίζοντας συγκεκριμένες όψεις της, δεν χρειάζεται...Η εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ και του ρεύματος του ευρωκομμουνισμού είναι ενδεικτική !

Κόμμα κομμουνιστικό χρειάζεται!

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΕΡOΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ.



Με συντροφικούς χαιρετισμούς και αγωνία
" Προμηθέας "

Αναδημοσίευση συνέντευξης για την κοινωνική ασφάλιση

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ραδιοφωνική συνέντευξη στην ΕΡΤ OPEN και το δημοσιογράφο Δημήτρη Κλέτσα παραχώρησαν οι συνδικαλιστές του «Κινήματος Συνταξιούχων» Παναγιώτης Μπρόφας και Σωτήρης Παπαθανασίου, καθώς και ο δικηγόρος-εργατολόγος Ευάγγελος Σαλαμάρας για το ασφαλιστικό και τις μεθοδεύσεις της μνημονιακής κυβέρνησης.

Τα θέματα της αποκαλυπτικής συνέντευξης αφορούν στο χαρακτήρα των ρυθμίσεων που προωθεί η κυβέρνηση, στα πλαίσια των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου για την κοινωνική ασφάλιση, στη τακτική της κυβέρνησης και την προσπάθεια διάσπασης μεταξύ νέων ασφαλισμένων και συνταξιούχων, στη μείωση των συντάξεων, στις δράσεις του σωματείου, αλλά και στα αναγκαία βήματα που πρέπει να γίνουν για την ματαίωση των αντιλαϊκών σχεδίων κυβέρνησης και τρόικας.

Οφείλω να τονίσω ότι αισθάνομαι ιδιαίτερα χαρά που μέσα από τον διαδικτυακό μας χώρο "O Δρόμος" συμβάλλουμε ώστε να βρουν περαιτέρω απήχηση τέτοιες φωνές που μόνο χρήσιμες για το κίνημα και την υπόθεση του αγώνα είναι!   

 Καλή ακρόαση

"Προμηθέας"

Το link του σωματείου.

Email επικοινωνίας: info@kinsin.gr

Ηχηρό μήνυμα προς όλους του κομμουνιστές και το λαό από τα Ανώγεια!

Δε θα περάσει ο φασισμός...

Το αρνητικό αποτέλεσμα που αποτελεί η τρίτη θέση της Χ.Α. στις χθεσινές εκλογές οφείλει να προβληματίσει όλο το κόσμο και ιδιαίτερα τις κομμουνιστικές δυνάμεις του τόπου.Το επόμενο χρονικό διάστημα η πάλη ενάντια στο φασισμό και τις αιτίες που τον επαναφέρουν στην επικαιρότητα οφείλει να ενταθεί αλλά και να προσεχθεί με ιδιαίτερο τρόπο!Λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να δοκιμαστεί σκληρά!

Τόσο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ όσο και οι άλλες κομμουνιστικές & αριστερές & αντιφασιστικές δυνάμεις που ανήκουν στο προοδευτικό μέρος του κόσμου πρέπει με ιδιαίτερη μνεία να ευαισθητοποιηθούν παραπάνω και να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου που αποδεικνύει σε μεγάλο βαθμό την αμορφωσιά αλλά και την τυχοδιωκτική παρακμή που έχει ριζώσει στο λαό μας!

Οι ευθύνες βέβαια συναντώνται και στις φασιστικές πολιτικές των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Ε.Ε. οι οποίες στρώσαν το χαλί για την άνοδο του φασισμού!Μάχη λοιπόν απέναντι και σε αυτές τις πολιτικές. Σε καιρούς χαλεπούς ευτυχώς υπάρχει ακόμα αναμμένος ο φάρος της ελπίδας, υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι δεν ξεχνούν και αντιστέκονται! Στα Ανώγεια υπάρχουν ακόμα λεβέντες και μας δείχνουν το δρόμο!

Ας τους ακούσουμε και ας κάνουμε όλοι οι Ελληνες άλμα προς τα μπρος!

Ο φασισμός θα γυρίσει την κοινωνία μας στην βαρβαρότητα ....Οι κομμουνιστές στην πάλη μας για την πρόοδο και ανάπτυξη της κοινωνίας οφείλουμε να δώσουμε ενεργότερα ξανά αυτή τη μάχη που έρχεται από το χρονοντούλαπο της πιο μαύρης και πνιγμένης στο αίμα ιστορίας της ανθρωπότητας...

Τα καταφέραμε ήδη μια φορά , θα τα ξανακαταφέρουμε πάντοτε πιστοί σε αυτά που θυμόμαστε...Γερά γερά το Στάλινγκραντ κρατά! Και οι απόγονοι των μπολσεβίκων δε φοβούνται τίποτα, οργανώνονται και νικούν!

"Προμηθέας"

Η ανάρτηση των κατοίκων των Ανωγείων στο anogi.gr είναι ενδεικτική

Παρακάτω μπορείτε να τη διαβάσετε αναλυτικά!

"Ηχηρότατο μήνυμα στην Ελλάδα και την Ευρώπη, κατά του Φασισμού και του Ναζισμού, την ώρα μάλιστα που τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η Χρυσή Αυγή βρίσκεται στην τρίτη θέση, έστειλαν τ’ Ανώγεια. Ούτε μια ψήφο υπέρ της Χρυσής Αυγής δεν βρέθηκε στα πέντε εκλογικά τμήματα των Ανωγείων.

Για μια ακόμα φορά οι Ανωγειανοί απέδειξαν ότι ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ τα δεινά που προκάλεσε στον τόπο μας η φασιστική μπότα. Ψήφισαν δυνατά υπέρ της δημοκρατίας, υπέρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και κατά των νοσταλγών των μαύρων ιδεών, κατά των νοσταλγών του Χίτλερ, κατά των νοσταλγών των ES-ES, κατά των νοσταλγών του Γκέμπελς, κι όλων αυτών που αιματοκύλησαν την Ευρώπη".

Για τη φασιστική απειλή...

Αναδημοσιεύουμε αποκαλυπτικό βίντεο για τη δράση του ναζιστικού μορφώματος της Χ.Α. που αποτελεί στόχο για κάθε κομμουνιστή η αντιμετώπιση του!Πρέπει το σύνολο της κοινωνίας να απορρίψει αυτούς που με το μανδύα της εθνικοφροσύνης παρουσιάζονται στον απλό τον κόσμο σαν ήρωες ενώ είναι εγκληματίες, προδότες της υπόθεσης της εργατικής μας τάξης και του λαού μας συνολικότερα και το κυριότερο σε πλήρη συνεργασία και χρηματοδότηση με δυνάμεις του διεθνούς αλλά και του εγχώριο ελληνικού κεφαλαίου. Οι πλούσιοι της χώρας είναι τόσο τιποτένιοι που θα έκαναν συμμαχία ακόμα και με το διάολο για να μπορέσουν να διατηρήσουν την ισχύ και την εξουσία τους.

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες του στεκιού ΔΙΣΤΟΜΟΥ που μπορεί να ανήκουν σε άλλο ιδεολογικό χώρο από μένα αλλά με οργανωμένο τρόπο αντιστέκονται απέναντι στο φασισμό και μπράβο τους, είναι πραγματικά παλληκάρια.

Μέτα από όσα θα δείτε και στο βίντεο όποιος ψηφίσει Χ.Α. είναι άξιος της μοίρας του και συνειδητά ξέρει τι στηρίζει! Τώρα ξέρετε δεν πρέπει να γίνει για δεύτερη φορά το μοιραίο!

Η απάθεια και οι δικαιολογίες τελειώσαν...Και οι κομμουνιστές όπου και να είμαστε οργανωμένοι είμαστε δοκιμασμένοι στην ταξική πάλη....Και έχουμε τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών και τη μεγάλη πορεία του κόκκινου στρατού μέχρι το Βερολίνο να μας θυμίζει πως νικάμε ακόμα και σε καιρούς σκοτεινούς σαν τώρα!Χρειάζεται μια συστράτευση όλων των δυνάμεων με σκληρό πυρήνα όλες τις κομμουνιστικές οργανώσεις και τους κομμουνιστές του τόπου μας  αλλά και με άλλες δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις, χώρους που θέλουν να παλέψουν απέναντι στη φασιστική απειλή.

"Προμηθέας"

Να συνεχίσουμε αλώβητοι από την επόμενη κιόλας μέρα!

1) Εισαγωγικά

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί την προσωπική μου άποψη σαν πάνω από όλα κομμουνιστής και αγωνιστής εντός του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας. Όσο περνά ο καιρός αντιλαμβάνομαι ότι έχει έρθει ή ώρα για ποιοτικές και ποσοτικές πολιτικές τομές. Οι ανάγκες των καιρών απαιτούν τόσο μετωπική πολιτική από την πλευρά όλων των αγωνιστών και των οργανώσεων κομμάτων που θέλουν να ασπάζονται τον κομμουνισμό όσο και μια ευρύτερη συστράτευση των αγωνιστών, και των καταπιεσμένων τάξεων σε ένα σύγχρονο και επαναστατικό κόμμα του σήμερα, που να εμπνέεται από τη μαρξιστική θεωρία και με διαλεκτικό τρόπο να την εφαρμόζει στο παρόν. Οι επιταγές των μπολσεβίκων για την υπόθεση της επανάστασης στη θεωρία και στην πράξη είναι πιο επίκαιρες από ποτέ και ακόμα και σήμερα η ντόπια και η ξένη αντίδραση τις τρέμει!! Επειδή όμως προς όλα αυτά κρίσιμη είναι η καμπή κάθε πολιτικής μάχης σε αυτό το πλαίσιο θα ήθελα να μοιραστώ δύο απόψεις-σκέψεις για τις εκλογές !

2) Για τις εκλογές στις 25/1/2015

« Το μέλλον των επόμενων γενιών εξαρτάται από τις δικές μας επιλογές τώρα!»

«Ας υπερασπιστούμε την προοπτική των μισθωτών και των εργαζομένων σε ένα καλύτερο αύριο…Διότι το μέλλον ανήκει στους πολλούς και όχι στους λίγους… »

Ότι ισχύει σήμερα σε μορφή πυραμίδας είναι η παρακάτω εικόνα:



Τα τελευταία τέσσερα χρόνια βλέπουμε όλοι μας τις ζωές μας να χειροτερεύουν, τα σπίτια μας να μένουν κρύα, τις αυτοκτονίες να αυξάνονται μέρα με τη μέρα , τα παιδιά μας να μεταναστεύουν στο εξωτερικό στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Αυτοί που μέσα από το κοινοβούλιο της Βουλής υπό το ένα ή το άλλο πρίσμα στήριξαν τις μνημονιακές επιλογές είναι αυτοί που σήμερα τολμούν να μιλάνε για το δικό μας μέλλον, να προβάλλουν ως μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας την ίδια κατεύθυνση αποδοχής όλο και πιο επώδυνων κάθε φορά οικονομικών μέτρων, να μιλάνε για ανάγκη θυσίας ενώ οι ίδιοι κάθονται πίσω από τους παχυλούς βουλευτικούς μισθούς τους.

Ο καπιταλισμός και οι υπηρέτες του στο έδαφος της οικονομικής κρίσης έρχεται να εξαθλιώσει τα μεσαία και τα κατώτερα στρώματα όλο και περισσότερο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χώρα μας! Τέσσερα χρόνια μετά βλέπουμε ξεκάθαρα ποιοι συνεχίζουν να έχουν να ψωνίσουν και ποιοι τρώνε από τα σκουπίδια ή περιμένουν για ένα πιάτο φαγητό από ελεημοσύνη. Ο λαός μας όμως εκτός από φιλόξενος και με ζεστή καρδιά είναι και περήφανος. Εκτός όμως από τα παραπάνω συνεχίζουμε να είμαστε και απερίσκεπτοι διότι αφήνουμε ως τώρα άλλους να αποφασίζουν για το μέλλον μας .Ήρθε η ώρα της η κοινωνική μας συνείδηση να αφυπνιστεί και να μπούμε στο δρόμο της πραγματικής αλλαγής.

Ας δούμε λοιπόν τη βαρβαρότητα που μας επέβαλλαν με τα στοιχεία μάλιστα της ΕΛΣΤΑΤ πριν την αναδιοργανώσουνε βιαίως λόγο των μνημονιακών απαιτήσεων. Καλύτερο και πιο άμεσο παράδειγμα της κοινωνικής βαρβαρότητας η οποία έχει ενταθεί ακόμα περισσότερο δεν μπορούσα προς το παρόν να βρω.

‘ΜΑΖΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ’

• Το δημόσιο χρέος από 235 δις ευρώ έχει φθάσει στα 321 δις ευρώ (άυξηση 36,5%)
• Απώλειες στις συντάξεις 45% , Απώλειες στους μισθούς 38% , η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών έχει πέσει κατά 38% ενώ το ποσοστό όλο και αυξάνει.
• Κόκκινα στεγαστικά δάνεια
• Ποσοστό φτώχειας: Έχει αυξηθεί κατά 98%
• Ποσοστό κατάθλιψης :Έχει αυξηθεί 272%
• Οι νέοι στο κοινωνικό περιθώριο-εκτός απασχόλησης και εκπαίδευσης είναι στο 92%
• Οι νέοι που δεν μπορούν να έχουν δικιά τους κατοικία και άρα αυτοτέλεια για να δημιουργήσουν τη δικιά τους οικογένεια είναι στο 80%
• Οι αυτοκτονίες έχουν ξεπεράσει τις 3500 και αυξάνονται ραγδαίως με ποσοστό πάνω πια από 45%.
• Πάνω από 4 εκατομμύρια είναι οι πολίτες που βρίσκονται στην κοινωνική εξαθλίωση.

Οι απαγορεύσεις φανερώνουν την τραγική κατάσταση και αδυναμία των αστών...

Την απαγόρευση «κάθε δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ή πορείας» από τις 6 το πρωί της Παρασκευής μέχρι τις 3 το μεσημέρι του Σαββάτου ανακοίνωσε η αστυνομία, «λόγω της επίσκεψης του Πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Τουρκίας».

Είναι σαφές ότι με το πρόσχημα αυτό η κυβέρνηση επιδιώκει την απαγόρευση των διαδηλώσεων της 6 Δεκέμβρη ,διαδηλώσεων μνήμης για την πριν μόλις έξι χρόνια κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου... 

Αναλυτικά η ανακοίνωση της αστυνομίας:

«Ανακοινώνεται ότι, με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής, λόγω της επίσημης επίσκεψης του Πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Τουρκίας, δεν επιτρέπεται, για λόγους δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία, το χρονικό διάστημα από 06:00 ώρα της Παρασκευής 05 Δεκεμβρίου μέχρι και την 15:00 ώρα του Σαββάτου 06 Δεκεμβρίου, στην περιοχή που περικλείεται από τις οδούς – Λεωφόρους:

Αμερικής (από τη συμβολή της με την οδό Σταδίου) – συνέχεια Λυκαβηττού – δεξιά Αναγνωστοπούλου – αριστερά Πατριάρχου Ιωακείμ – αριστερά Μαρασλή – δεξιά Δεινοκράτους – αριστερά Αριστοδήμου – δεξιά Αθηναίων Εφήβων – αριστερά Κόνιαρη – δεξιά Τσόχα – αριστερά Δ. Σούτσου – συνέχεια Πανόρμου – αριστερά Χατζηκωνσταντή – αριστερά Λάμψα – δεξιά Φλώρου – δεξιά Μεταξά – Πλατεία Δάφνης – δεξιά Χλόης – αριστερά Υακίνθων – δεξιά Βίκτωρος Ουγκώ – έναντι Βεάκη – συνέχεια Βλαχάκη – δεξιά Μεσογείων – αριστερά Μιχαλακοπούλου – αριστερά Διονυσίου Αιγηνίτου – αριστερά Κρατερού – δεξιά Αλκαίου – δεξιά Ούλωφ Πάλμε – δεξιά Ευφρονίου – αριστερά Σπ. Μερκούρη – δεξιά Ευτυχίδου – Πλατεία Πλαστήρα – Αρχιμήδους – δεξιά Μάρκου Μουσούρου – αριστερά Αρδηττού – συνέχεια Καλλιρρόης – δεξιά Δράκου – αριστερά Μουσών – συνέχεια Παναιτωλίου – Αρακύνθου – Στησικλέους – δεξιά Ακάμαντος – αριστερά Αποστόλου Παύλου – δεξιά Ερμού – αριστερά Αθηνάς – δεξιά Βορρέου – αριστερά Αιόλου – δεξιά Κολοκοτρώνη – Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων των τμημάτων των ανωτέρω οδών που αποτελούν τα όρια της εν λόγω περιοχής, στο τμήμα της Αττικής Οδού από το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» έως τον κόμβο της Περιφερειακής Υμηττού με τη Λ. Κατεχάκη, στο τμήμα της Λ. Κατεχάκη από την έξοδο της Περιφερειακής Υμηττού έως τη συμβολή της με τη Λ. Μεσογείων και σε βάθος ακτίνας εκατό -100- μέτρων, ένθεν και ένθεν προαναφερόμενων τμημάτων οδών (Αττική Οδός – Λ. Κατεχάκη), ως και επί των γεφυρών, ανισόπεδων κόμβων, διαβάσεων που υφίστανται κατά μήκος αυτών, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή τοπικής αρμοδιότητας Διεύθυνσης Αστυνόμευσης Αερολιμένα Αθηνών.

Θα ακολουθήσει νεότερη Ανακοίνωση σχετικά με τις εναλλακτικές διαδρομές, που μπορούν να χρησιμοποιούν οι οδηγοί.»

Απλά...Χυδαιότητα!

Και τώρα ας δούμε λίγο συνολικότερα όλα τα παραπάνω ....


Η τραγικότητα των ημερών έγκειται και στον τρόπο με τον οποίο η μνημονιακή κυβέρνηση σπρώχνει στα άκρα και στο θάνατο ένα άλλον νεολαίο το Ν.Ρωμανό,φίλο του κρατικά δολοφονημένου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο οποίος συνεχίζει την απεργία πείνας του για την δικαίωση των απόλυτα δίκαιων αιτημάτων του στα πλαίσια και του πολιτικού και κοινωνικού αγώνα που ο ίδιος διεξάγει. Αν πεθάνει αυτό το νέο παλικάρι το κράτος θα δολοφονήσει για δεύτερη φορά μετά από έξι χρόνια .Ήδη Σαμαράς και Βενιζέλος και λοιποί παρατρεχάμενοι έχουν πολύ αίμα στα χέρια τους!Ο λαός δεν ξεχνά...


Τι συμπέρασμα προκύπτει από τα παραπάνω;

Για άλλη μια φορά έχουμε να αντιμετωπίσουμε το σκληρό προσωπείο της αστικής τάξης, η οποία χρησιμοποιεί το κράτος και κατ' επέκταση έναν από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του για την κατάπνιξη του κόσμου που αντιστέκεται στην όλη κατάσταση, στη λήθη που επιβάλλουν,αλλά και σε μια σειρά πολιτικών επιλογών αυτής που έχουν οδηγήσει μεγάλη μερίδια ανθρώπων στο περιθώριο και στην απόγνωση. Όπου και να στρέψεις το κεφάλι σου βλέπεις τις σαρωτικές αποτυχίες αυτής της κυβέρνησης που απηχούν και τον αδίστακτο χαρακτήρα της αστικής τάξης της χώρας μας .Είναι καταδικασμένοι διότι όση λύσσα και αν έχουν και όσο αδίστακτοι να εμφανίζονται , είναι νομοτελειακά ορισμένο ότι υπηρετούν ένα κοινωνικό σύστημα καταδικασμένο να πέσει διότι πια δεν εξυπηρετεί την πρόοδο των ανθρώπινων κοινωνιών.Χρειάζεται άλλου τύπου οργάνωση της κοινωνίας και της παραγωγής που δεν είναι εφικτή λόγω των περιορισμών και του χαρακτήρα του καπιταλισμού.Οι αστοί τρομάζουν λοιπόν για άλλη μια φορά..Και αυτοί τη φορά έχουν σοβαρό λόγο. Έχουν αρχίσει να αποτυγχάνουν ήδη στα μυαλά των νέων γενιών και στα μυαλά των περισσότερων ανθρώπων...Τη χαρά της δημιουργίας και της διάδοσης των επαναστατικών και πρωτοπόρων ιδεών μας δεν θα την απωλέσουμε ποτέ όπως και το δικαίωμα μας στο να διαδηλώνουμε!

Οι μέρες λήθης της ελληνικής κοινωνίας τελειώνουν ...τα καύσιμα των αστών ιδεολογικά και οικονομικά τελειώνουν επίσης....Ερχονται άλλες εποχές...ωραίες και δημιουργικές....Φοβού το κίνημα και τους περήφανους αγωνιστές του....Φοβού τον κομμουνισμό που ήρθε η ώρα του να αποκτήσει τη χαμένη του αίγλη,αξιοπιστία,οργάνωση και ρόλο της ταξικής πάλης. Λάθη έγιναν σάμπως είναι κανείς αλάνθαστος στη ζω; Κριτική και αυτοκριτική επίσης γίνεται τουλάχιστον από όσους αντιλαμβάνονται επί της ουσίας το επαναστατικό περιεχόμενο των αρχών του μαρξισμού-λενινισμού! Επομένως ήρθε η ώρα να φανεί η προοπτική του σήμερα που υπάρχει και είναι πιο αναγκαία από ποτέ! Όποιος ακολουθήσει με συνέπεια και σωστή νοοτροπία σε αυτό το δρόμο θα κερδίσει...όποιος μείνει προσκολλημένος στις λάθος λογικές του παρελθόντος ή σταθεί αδύνατος να δει το νέο θα μείνει πίσω...Όπως και να χει οι δυνάμεις της προόδου της κοινωνίας μας προς ένα ανώτερο στάδιο θα κερδίσουν.

Ο δρόμος για το λαό δεν θα είναι εύκολος ...Προοπτικές νίκης χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες ανατροπής θα υπάρχουν όλο και περισσότερες!

Τρομάζουν γιατί αυτό το ξέρουν !!

"Προμηθέας"

Σημαντική αναδημοσίευση ομιλίας Δ.Γληνού - συμβολή στον αγώνα της νεολαίας στα πανεπιστήμια

Σημαντική αναδημοσίευση - συμβολή στον αγώνα της νεολαίας

Which side are you on?

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας σκληρής επίθεσης απέναντι στα πιο πρωτοπόρα κομμάτια της νεολαίας της χώρας μας  στο χώρο των πανεπιστημίων που αντιστέκονται στις φασιστικές πρυτανικές αρχές, οι οποίες πιστές στα προστάγματα της μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαράς θέλουν να σπείρουν τον τρόμο. Είναι πολύ θετικό λοιπόν το γεγονός της παραίτησης του φασίστα αντιπρύτανη στη Θεσσαλονίκη.Στην Αθήνα οι πρυτανικές αρχές συνεχίζουν το έργο καταστροφής και απαξίωσης του δημοσίου ελληνικού πανεπιστημίου.Πιστοί σε αυτούς τόσο οι δήθεν "ανεξάρτητοι φοιτητές" μπλε απόχρωσης που με την λογική της ομαλότητας των πανεπιστημίων εν τέλει βρίσκονται σε πλήρη συνεργασία με την αντίδραση, όσο και οι καθεστωτικές παρατάξεις και μερίδα αντιδραστικών καθηγητών που παρέα με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ  φωτογραφίζουν πρωτοπόρους φοιτητές με καταπάτηση των προσωπικών τους στοιχείων.

Για όλα αυτά τα παραπάνω και για να συμβάλλουμε στον εξοπλισμό του αγώνα των πρωτοπόρων φοιτητών αναδημοσιεύουμε την ομιλία του ακαδημαϊκού και πρωτοπόρου αγωνιστή και κομμουνιστή Δημήτρη Γληνού. Οι σκέψεις του για τη νεολαία δεκαετίες μετά, συνεχίζουν να είναι ξεκάθαρα επίκαιρες. Κρατάμε το ερώτημα που απευθύνουμε προς όλους τους νεολαίους που θα το διαβάσουν.Εσύ με ποια πλευρά είσαι;

                                                                                                                                   "Προμηθέας"

         Ομιλία του Δημήτρη Γληνού

Αγαπητοί μου νέοι,

Μ’ ερωτάτε να σας πω κι εγώ, ποιοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά σας και φυσικά ποιον από όλους να ακολουθήσετε. Ίσως αρμοδιότεροι απ” όλους εμάς της ώριμης γενιάς, είσαστε “σεις οι ίδιοι, για να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα. Γιατί το αντίκρισμα της ζωής, που ζείτε τώρα εσείς στα είκοσι χρόνια σας και στη σημερινή κρίσιμη θέση του κόσμου, εμείς δεν το ζήσαμε κι ούτε μπορούσαμε να το ζήσουμε, όταν είμαστε στη δική σας θέση στα πανεπιστημιακά θρανία. Γι” αυτό μπορείτε βέβαια να ακούσετε τι θα σας πούμε εμείς οι άλλοι, να τραβήξετε όμως το δρόμο, που θα νιώσετε μέσα σας να σας δείχνει με εσωτερική αναγκαιότητα ο ίδιος σας ο εαυτός.

Ν’ ακολουθήσετε τη φωνή της συνείδησής σας, γιατί μέσα σε αυτή θα μιλάει και κάτι πλατύτερο από το άτομο σας, η κοινωνική και ταξική συνείδηση, που ζει χωρίς άλλο μέσα σας.

Οι δρόμοι που ανοίγονται σήμερα μπροστά σας, δεν είναι πολλοί, είναι δύο. Είτε το θελήσετε να τους αναγνωρίσετε είτε όχι, είτε προσπαθήσουν να σας τους κρύψουν μέσα στην ομίχλη ιδεαλιστικών σοφισμάτων, οι δρόμοι, που ανοίγονται μπροστά σας, είναι και μένουνε δυο: ή θα πάτε με το μέρος της συντήρησης και της αντίδρασης, ή θα πάτε με το μέρος της επανάστασης. Tetrium non datur. Μα θα μου πείτε: Τι δουλεία έχουμε “μείς με την αντίδραση ή με την επανάσταση; Πολιτικάντηδες ήρθαμε να γίνουμε; Ήρθαμε να σπουδάσουμε μιαν επιστήμη και να ζήσουμε έπειτα στην κοινωνία με την άσκηση της επιστήμης αυτής. Τι δουλειά έχει η μελέτη της επιστήμης μας με την πολιτική;

Αλήθεια υπάρχουν άνθρωποι, που θα σας μιλήσουνε με φρικη και αηδία με εσχάτη περιφρόνηση για την «πολιτική» και θα σας ξορκίσουνε να μην έχετε καμιά σχέση μ” αυτή την κατάρα του καιρού μας, την «πολιτική», που χώνει σαν τον Μεφιστοφελή την ουρά της στην «καθαρή φιλοσοφία», στην «καθαρή επιστήμη», στην «καθαρή τέχνη» και τα μολύνει όλα.

Και όμως και όμως! Δεν πιστεύω να σας ξέφυγε, αγαπητοί μου νέοι, πως και άλλοι συμβουλάτορες, που προηγήθηκαν από μένα, ας αναφέρω τους κ.Λουβαρι, Θεοδωρακόπουλο και Κανελλόπουλο, κάτω από τις βαθυστόχαστες φιλοσοφοντυμένες συμβουλές, που σας έδωκαν, δεν έκαμαν τίποτε άλλο από την πολιτική, από αυτή την καταραμένη πολιτική, που πάει να χωθεί και μέσα στο 2+2=4. Και οι τρεις τους κρατώντας από μια φιλοσοφική αγιαστούρα ξόρκιζαν τον «ιστορικό υλισμό» και τίποτα άλλο. Εκαναν καθαρή, καθαρότατη, αλλά ανομολόγητη… πολιτική.

Εγώ πάλι από την άλλη μεριά πιστεύω, πως είναι των αδυνάτων αδύνατο να ξεχωρίσει κανείς οποιοδήποτε κλάδο της ανθρώπινης πνευματικής ενέργειας από την πολιτική. Γιατί ο άνθρωπος ούτε σαν άτομο (που ουσιαστικά δεν υπάρχει) ούτε σαν σύνολο, μπορεί να μεταβληθεί ποτέ σ’ένα απλό και μόνο θεωρητικό πλάσμα. Ζωή σημαίνει ενέργεια και τρόπος ενέργειας. Τρόπος ενέργειας σημαίνει πολιτική, είτε συνειδητή, είτε όχι. Γιατί δεν υπάρχει ενέργεια του ανθρώπου, που δεν είναι κοινωνικά καθορισμένη. Ο τρόπος λοιπόν, που πραγματώνεται η ομαδική βούληση, είτε μέσα στις ομαδικές, είτε μέσα στις ατομικές ενέργειες, είναι πολιτική, αφού στον έναν τρόπο μπορεί να αντιταχθεί ένας άλλος τρόπος.

Μα ας εξετάσουμε τα ζητήματα κάπως ειδικότερα με τη δική σας περίπτωση. Ας υποθέσουμε λοιπόν, «έξω από κάθε πολιτική», ότι ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά σας και το μοναδικό χρέος που έχετε, είναι να γίνετε επιστήμονες. Τι είναι όμως επιστήμη; Θα μου απαντήσετε: «ένα συστηματοποιημένο σύνολο από γνώσεις, που αναφέρονται σε μια περιοχή από φαινόμενα του φυσικού κόσμου ή της ανθρώπινης κοινωνίας». Ωραία. Ποιος είναι λοιπόν ο σκοπός σας, όταν λέτε πως πρέπει να γίνετε επιστήμονες; Θα μου απαντήσετε: «να οικειοποιηθούμε αυτό το συστηματοποιημένο σύνολο σε μια περιοχή του επιστητού και να αποχτησουμε την ικανότητα από τη μια μεριά να πλουτίζουμε με νέες έρευνες και από την άλλη να εφαρμόζουμε ένα μέρος από τις γνώσεις αυτές για την ωφέλεια των συνανθρώπων μας». Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνεστε την κάθε επιστήμη σαν ένα άθροισμα από μερικές θεωρητικές και πραχτικές ικανότητες, που θα σας προσπορίζουνε και τα μέσα της ζωής σας.

Ο επιστήμονας είναι ουσιαστικά για σας ένας δεξιοτέχνης γιατρός, δικηγόρος, δάσκαλος, θεολόγος κλπ.

Μα εδώ αμέσως γεννιέται μια σειρά από απορίες. Πώς και δημιουργήθηκε αυτό το συστηματοποιημενο σύνολο από γνώσεις, που το καλούμε επιστήμη; Γιατί έχει τούτη τη μορφή, που έχει σήμερα και τούτη τη θέση, που έχει σήμερα στη ζωή; Και οι απορίες αυτές μας φέρνουν αμέσως έξω από το γυάλινο πύργο της «καθαρής επιστήμης» και μας οδηγούνε να αναζητήσουμε τα κοινωνικά αίτια, που ευνοούνε τη γέννηση, την ανάπτυξη και τη θέση, που έχει σήμερα η κάθε επιστήμη στη ζωή. Έπειτα μια δεύτερη απορία. Με τον τρόπο της ζωής σας έξω από τον κύκλο αυτής της δεξιοτεχνίας, που θα ασκείτε το επάγγελμα, δεν έχει να κάνει τίποτε η επιστήμη; Η επιστήμη διαλύεται σε ατομικές δεξιοτεχνίες και δεν επιδρά καθόλου επάνω στον τρόπο της ζωής, που πρόκειται να ζήσετε σα μέλη της κοινωνίας; Η επιστήμη είναι χωρισμένη από τη ζωή;

Εδώ και εσείς οι ίδιοι, όσοι δεν είσαστε διαλεχτικοί ματεριαλιστές, μα και η ολότητα ίσως από τους δάσκαλους σας, θα απαντήσουνε μ’ ένα στόμα. Ναι! Τη ζωή ρυθμιζουνε, θα σας πούνε, άλλες «αξίες», ηθικές, θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτικές. Και οι αξίες αυτές δεν πηγάζουν από τη γνώση. Άρα η επιστήμη μπορεί να μελετάει τις αξίες σαν δεδομένα, ποτέ όμως δεν μπορεί να γίνει ρυθμιστής τους. Μα αν ρωτήσετε ποια είναι η πηγή αυτών των αξιών, θα πάρετε τις πιο σκοτεινές, τις πιο αόριστες, τις πιο θολές απαντήσεις, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλες οδηγούνε στο μυστήριο, στην αποκάλυψη, στο υπερκοσμικό και φανταστικό.

Αυτή όμως η επίμονη τάση να χωριστεί η αξία, που ρυθμίζει τη ζωή από τη γνώση, φαντάζεσθε πως δεν είναι και αυτή κοινωνικά καθορισμένη; Είναι γνώρισμα όλων των κοινωνιών, που είναι χωρισμένες σε κοινωνικές τάξεις και στηρίζονται στην κυριαρχία μιας τάξης επάνω στις άλλες. Και το λόγο του χωρισμού θα τον δείτε παρακάτω.

Αν όμως ακολουθήσετε μιαν άλλη σειρά στοχασμών, θα φτάσετε σε διαφορετικό συμπέρασμα. Για θέσετε παρακαλώ το ερώτημα, ποια είναι η σχέση, που κάθε φορά, σε κάθε ιστορική στιγμή της ανθρωπότητας, υπάρχει ανάμεσα στο «είναι», στο «νοειν» και στο «πραττειν»; Η μόνη απάντηση, που μπορείτε να έχετε σε μιαν αντικειμενική έρευνα του προβλήματος αυτού, είναι, πως σε κάθε στιγμή της ιστορικής διαδρομής, σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία, το «είναι», το «νοειν» και το «πραττειν» είναι αλληλένδετα και αλληλοεξαρτημένα. Το είναι, δηλαδή οι αντικειμενικοί όροι της ανθρώπινης ζωής, καθορίζουν τη γνώση και αυτή οδηγεί την πράξη, που από την άλλη μεριά κι αυτή είναι κάθε φορά το κίνητρο και το κριτήριο της γνώσης. Και η πράξη πάλι με τη γνώση μαζί επιδρούνε επάνω στην πραγματικότητα και την μεταβάλλουν.

Γι αυτό κι όταν αλλάζουν οι αντικειμενικοί όροι και δημιουργείται νέα γνώση και βγαίνει ένα καινούργιο πρέπει, ξεσπάει η αντίθεση με το παλιό και δημιουργείται η ανάγκη μιας καινούργιας σύνθεσης. Γι” αυτό και η τάξη, που άρχει κάθε φορά, θέλει από τη μια μεριά να μονοπωλεί και να κοντρολάρει τη γνώση, δηλαδή την επιστήμη και από την άλλη μεριά να χωρίζει από αυτή το «πρέπει» (το «πρέπει» που τους συμφέρει) και να το ανάγει σε θεία καταγωγή, για να μην επηρεαστεί από την αλλαγή της γνώσης (δέκα εντολές δοσμένες από το Θεό στο Μωυσή, ηθικός νόμος που πηγάζει από την υπερβατική φύση του ανθρώπου κλπ, κλπ).

Αν αυτό είναι έτσι, τότε η αντίληψη, που πρέπει να περιορίζει την έννοια της επιστήμης στην κατάκτηση μιας περιορισμένης περιοχής του επιστητού, ξεχωρισμένης με σινικά τείχη από κάθε γενική επισκόπηση του επιστητού και από την άλλη μεριά χωρίζει με στεγανά και αδιαπέραστα χωρίσματα την επιστήμη από τη ρύθμιση της ζωής, η αντίληψη λοιπόν αυτής της «καθαρής επιστήμης» είναι και αυτή μια «πολιτική αντίληψη» της επιστήμης. Όπερ εδει δειξαι. Δικαιούμαστε λοιπόν σε αυτή την αντίληψη της επιστήμης να αντιτάξουμε τη δική μας, που δε χωρίζει την επιστήμη από τη ρύθμιση της ζωής. Και την αντίληψη τούτη για την ενότητα επιστήμης και πράξης τη βλέπουμε να εφαρμόζεται πέρα για πέρα στη μόνη χώρα, που θέτει τα θεμέλια μιας νέας αταξικής κοινωνίας, που καταργεί την εκμετάλλευση και βαδίζει προς τον κομμουνισμό, δηλαδή τη Σοβιετική Ένωση. Συμφωνώ με την αντίληψη αυτή, η σπουδή της επιστήμης είναι αναπόσπαστα ενωμένη με γενική θεώρηση της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Και η γενική αυτή θεώρηση είναι μια επιστημονική φιλοσοφία.

Επιστήμονας χωρίς τέτοια γενική επιστημονική κοσμοθεωρία είναι ένας απλός δεξιοτέχνης, ένας επαγγελματίας, πολύ κατώτερος από έναν εργάτη, γιατί ο τελευταίος, όταν είναι συνειδητός, έχει, έστω και στις γενικές γραμμές, την επιστημονική θεώρηση του κόσμου.


Με την έννοια αυτή μπορώ λοιπόν να σας πω κι εγώ: Ο δρόμος, που ανοίγεται μπροστά σας είναι να γίνετε επιστήμονες. Μου αρκεί αυτό. Γιατί είμαι βέβαιος, πως τότε τα εννιά δέκατα από “σας θα δεχτούνε μια μόνη επιστημονική κοσμοθεωρία, που θα τους ικανοποιήσει, το διαλεχτικό ματεριαλισμό. Κι έτσι λέγοντας σας να γίνετε αληθινοί επιστήμονες, είναι το ίδιο σας να σας λέω: γίνετε οπαδοί του διαλεχτικού υλισμού.

Κι έχω τούτη την πεποίθηση, γιατί αυτός είναι και ο μόνος γνήσιος κοινωνικός σας καθορισμός.

Αλήθεια! Σκεφτείτε λιγάκι. Από πού έρχεστε εσείς, παιδιά μου; Από ποια κοινωνικά στρώματα; Πού ανήκετε; Το μεγαλύτερο πλήθος από σας είναι φτωχά παιδιά. Η αστική τάξη βέβαια υψώνει μπροστά στα μάτια όλων σας το τίμημα της προδοσίας: θέσεις κρατικές, πελατεία, αξιώματα, τίτλους, για να γίνετε οι πνευματικοί στυλοβάτες της. Ένα τραγικό παιδομάζωμα! Έτσι και οι γενίτσαροι γίνονταν οι πιο φανατικοί διώκτες των χριστιανών, όπως τα παιδιά των φτωχών, που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια και αλλάζουν κοινωνική κατάσταση, γίνονται οι πιο φανατικοί αντιδραστικοί.

Αν όμως ακούσετε τι σας λέει κατάβαθα το αίμα σας, δε θα αλλαξοπιστήσετε, δεν θα προδώσετε την τάξη σας. Θα πάτε με το μέρος των φτωχών και θα αγωνιστείτε κι εσείς για να θεμελιώσετε τη νέα ζωή.

Και τότε θα βαδίσετε με βήμα ακλόνητο στο μόνο δρόμο, που αληθινά ανοίγεται μπροστά σας.