Αγώνας ως τη συντριβή του φασισμού

Πέντε χρόνια συμπληρώνονται από την πολιτική δολοφονία του αγωνιστή Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από το θρασύδειλο μακρύ χέρι του κράτους και του άθλιου αστικού πολιτικού συστήματος, τη ναζιστική συμμορία Χρυσή Αυγή.

 Η ταξική επίθεση είναι σκληρή. Ο φασισμός δεν είναι μια τρομοκρατική απειλή γενικά και αόριστα αλλά αποτέλεσμα ενός καλού και οργανωμένου σχεδίου επιβολής της πολιτικής του κεφαλαίου σε καιρούς κρίσης που προετοιμάζεται χρόνια. Η είσοδος της ΧΑ στην «επίσημη» πολιτική μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού οργανώθηκε και ενισχύθηκε από κέντρα εντός του κρατικού μηχανισμού, κάτι που επιβεβαιώνεται από πλήθος γεγονότων, όπως η συνεργασία Χρυσαυγιτών και ΜΑΤ σε μια σειρά διαδηλώσεων, η εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου της νεοναζιστικής συμμορίας από στελέχη του ελληνικού στρατού, η είσοδος και ανάπτυξη τους στους κατασταλτικούς μηχανισμούς, η σύνδεσή τους με κυκλώματα μαφιόζικου χαρακτήρα, η χρηματοδότηση τους από γνωστούς κεφαλαιοκράτες - γκάνγκστερ, η πολύχρονη σχέση του αρχηγού τους Μιχαλολιάκου με την Ε.Υ.Π., η ανάδειξη μελών τους στο στρατό και τους απόστρατους, ειδικά στις Ειδικές Δυνάμεις, τη Σχολή Ευελπίδων και σε συγκεκριμένες οργανώσεις αποστράτων, η υποστήριξη της ΧΑ  από θύλακες της στο δικαστικό σύστημα και στην Εκκλησία.

Πρέπει να διατρανωθεί η απαίτηση για παραδειγματική τιμωρία όλων των ενόχων, άμεσων και ηθικών αυτουργών για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και για όλες τις δολοφονικές και εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής.

Όποτε το κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκφραστές του συναντούσαν μπροστά τους το εμπόδιο του μαζικού λαϊκού κινήματος δε δίσταζαν να αξιοποιήσουν τους φασίστες για τη τρομοκράτηση του αγωνιζόμενου λαού και την ήττα του, από τη φασιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας μέχρι την Ελλάδα. Η δολοφονία Φύσσα ήταν ο κρίκος στην αλυσίδα αυτής της πρακτικής που άναψε τη δίκαιη οργή του λαού. Όλη η μετεμφυλιακή ιστορία του ελληνικού αστικού κράτους είναι πλούσια από τέτοιες επιθέσεις από στελέχη «πρώτης γραμμής» του χώρου του φασισμού (δολοφονίες Λαμπράκη, Τεμπονέρα κ.ά.). Οι επιθέσεις σε αγωνιζόμενες-αγωνιζόμενους, αντιφασίστριες-αντιφασίστες, μετανάστριες-μετανάστες, συνεχίζονται.

Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι φασίστες και οι οργανωτές τους είναι ότι το λαϊκό εργατικό κίνημα δεν τρομοκρατείται. Όσο λυσσαλέα και να είναι η επίθεση τους μας γεμίζουν μόνο αποφασιστικότητα και τόλμη ώστε να πετύχουμε την οριστική συντριβή τους.

Όλες και όλοι στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στις 18 Σεπτέμβρη. Κερατσίνι, 17:30 (οδός Παύλου Φύσσα 60). Θεσσαλονίκη, 18:00, Καμάρα.

Παράσταση διαμαρτυρίας στο εστιατόριο Τσαρούχας για τις απολύσεις (VIDEO)

Παράσταση διαμαρτυρίας στο εστιατόριο-πατσατζίδικο Τσαρούχας στη Θεσσαλονίκη, που απολύει εργαζόμενους επειδή διεκδικούν τα δικαιώματα τους, πραγματοποίησε η Επιτροπή Αγώνα Διανομέων Θεσσαλονίκης το βράδυ του Σαββάτου 15/9. Κάλεσμα για συμμετοχή στην κινητοποίηση είχε κάνει και η Λάντζα Θεσσαλονίκης.
Δείτε το βίντεο στη σελίδα της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων στο FB :
https://www.facebook.com/epitropiagonadianomeon/videos/524420611343122/?hc_ref=ARRLX7CopovA7UmOETamKOQSpNvMh3V5uQMeuAGb1Dn1CQtFZZd9beFJqBKK1FSO7vk&fref=nf&__xts__[0]=68.ARA3lK0cG55n6iXilVFpJBblD9q0IqH6iHBNDWNDV67nDo5t5zsWcDFM7ywTuyQEIyFBpd7k15UAS5geh6Ig10LtDEsJC9ZLONbgIyxCcYYDzf48F0g0ti89slv7CYVtlTdtzR27u7t01eFTkAX-y_LQ_5OrWncY7vWCA6HwA806CNhqIeR3&__tn__=kC-R

Η Επιτροπή Αγώνα Διανομέων Θεσσαλονίκης στην ανακοίνωσή της τονίζει:

Αντιφασιστική πορεία στην Αθήνα. Νέο κάλεσμα 18/9, 17:30, Κερατσίνι

Δυναμικό παρόν έδωσαν φοιτητές και νέοι εργαζόμενοι στη χθεσινή αντιφασιστική πορεία στην Αθήνα, φωνάζοντας συνθήματα όπως: "και τώρα και πάντα και όπως το '40, τη φτώχεια και τον φασισμό θα πολεμάμε πάντα". Νέο κάλεσμα την Τρίτη 18/9 στις 17:30 στο Κερατσίνι (οδός Παύλου Φύσσα 60), ημέρα συμπλήρωσης 5 χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Αντιφασιστική πορεία στη Θεσσαλονίκη. Νέο κάλεσμα 18/9, 18:00, Καμάρα

Αντιφασιστική πορεία πραγματοποίησαν σήμερα στη Θεσσαλονίκη, από το άγαλμα Βενιζέλου, σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, κοινότητες μεταναστών, αντιρατσιστικές και πολιτικές οργανώσεις. Νέο κάλεσμα στην Καμάρα την Τρίτη 18/9, στις 18:00, ημέρα συμπλήρωσης 5 χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Αυθαιρεσίες Eldorado και Παπαζάχος βοώντος εν τη ερήμω. Του Στέλιου Νικητόπουλου

Το εργοστάσιο εμπλουτισμού στο αιωνόβιο δάσος στις Σκουριές Χαλκιδικής είναι ένα από τα μεγαλύτερα αυθαίρετα προς νομιμοποίηση των Βαλκανίων. Πριν από δύο χρόνια η πολεοδομία του δήμου Αριστοτέλη είχε δώσει άδεια δόμησης, ο δήμος την είχε χαρακτηρίσει αναγκαστική και είχε στραφεί κατά της κυβέρνησης την οποία είχε κατηγορήσει ότι αρνήθηκε να αποκαταστήσει τη νομιμότητα καταργώντας ή τροποποιώντας τους νόμους και τις διατάξεις που είχαν κατασκευάσει τα προηγούμενα χρόνια μία σκανδαλώδη, φωτογραφική και καταστροφική για το περιβάλλον νομιμότητα εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των εντός εισαγωγικών επενδυτών, από τον χουντικό μεταλλευτικό κώδικα μέχρι τον περίφημο Νόμο 4280 του 2014, τον δασοκτόνο, όπως η ίδια η κυβέρνηση αποκαλούσε ως αντιπολίτευση, στις διατάξεις του οποίου, σύμφωνα με τον δήμο Αριστοτέλη, στηρίχθηκε η άδεια δόμησης. Ο δήμος Αριστοτέλη μάλιστα ζητούσε από την κυβέρνηση να μην επιτρέψει την τμηματική αδειοδότηση ενός έργου που δημιουργεί τετελεσμένες καταστάσεις και καταστρέφει τμηματικά τον τόπο. Το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων είχε τότε καταγγείλει ότι έγινε νομιμοποίηση αυθαιρέτων στο εργοστάσιο εμπλουτισμού των Σκουριών, χωρίς έλεγχο των καταγγελιών, κάνοντας λόγο για ψευδή και άκυρη άδεια δόμησης της μονάδας εμπλουτισμού των Σκουριών.

   Και αφού αναφερόμαστε σε αυθαιρεσίες, έστω και νομότυπες, σε ρέματα γίνονται τα φράγματα τοξικών αποβλήτων της Eldorado, στο ρέμα Καρατζά, στο ρέμα Λοτσάνικο και στο ρέμα Κοκκινόλακκα. Ειδικότερα, στον Κοκκινόλακκα, ο χώρος επικίνδυνων αποβλήτων της εξόρυξης βρίσκεται πάνω στο σεισμικό ρήγμα-«τέρας» της Ιερισσού, που έχει δώσει το 1932 τον μεγάλο σεισμό 7,2 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ, που είχε ως συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους 83 άνθρωποι, να τραυματιστούν πάνω από τριακόσιοι και να καταρρεύσουν 650 σπίτια.

  Ο χώρος επικίνδυνων αποβλήτων της εξόρυξης στον Κοκκινόλακκα λειτουργεί με προσωρινές άδειες και ο καθηγητής γεωφυσικής του ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος, με δημόσιες δηλώσεις του προειδοποιεί ότι τα φράγματα αποκλείεται να αντέξουν σε έναν ισχυρό σεισμό, ότι εκτός από τις άμεσες καταστροφές σε όλη την περιοχή του κόλπου της Ιερισσού από τη λυματολάσπη, θα υπάρξουν και θύματα, και ότι όλα αυτά τα επικίνδυνα λύματα θα επηρεάσουν το οικοσύστημα, όχι μόνο της ΒΑ Χαλκιδικής, αλλά ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής της Κεντρικής Μακεδονίας και σίγουρα θα επηρεάσουν το οικοσύστημα του Βορείου Αιγαίου:

https://www.facebook.com/stelios.nikitopoulos/posts/2054580978127106?__tn__=C-R

  Πολύ σοβαρό είναι επίσης το θέμα του καρκινογόνου αμίαντου και του χαλαζία, που θα εισπνέουν τόσο οι εργαζόμενοι στην εξόρυξη όσο και οι κάτοικοι. Το θέμα επανέφερε στη δημόσια συζήτηση το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων με καταγγελία του στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Θυμίζουμε ότι από το 2016 το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) πιστοποίησε την ύπαρξη αμιάντου στο μετάλλευμα των Σκουριών, του πλέον καρκινογόνου ορυκτού σωματιδιακού υλικού, καρκινογόνου κατηγορίας Α, με όριο ασφαλείας το μηδέν, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων εκπέμπει SOS για χιλιάδες τόνους καρκινογόνων ρύπων όταν θα λειτουργήσει το ανοιχτό όρυγμα και επικρίνει τις αρμόδιες αρχές για αδιαφορία.

   Επίσης, συνεχίζεται η μεταφορά τοξικών φορτίων με απόβλητα εμπλουτισμού, από το εργοστάσιο της Ολυμπιάδας προς τον χώρο απόθεσης επικίνδυνων αποβλήτων στον Κοκκινόλακκα. Στο παρελθόν έχουν συμβεί ατυχήματα με διαρροή τοξικών στο δρόμο, ενώ υπάρχει νέα καταγγελία που είδε το φως της δημοσιότητας, με απόβλητα που έχουν πέσει στο δρόμο κατά την επικίνδυνη αυτή διαδρομή.

   Από την περιοχή πηγάζει ο ποταμός Χαβρίας, που υδροδοτεί την πεδιάδα της Ορμύλιας και από τον οποίο σχεδιαζόταν να υδροδοτηθεί μεγάλο μέρος της Χαλκιδικής. Οι υδάτινοι πόροι ωστόσο ρυπαίνονται αλλά και μειώνονται δραματικά με τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Ήδη στην περιοχή παρουσιάζονται μεγάλα προβλήματα υδροδότησης.

   

"Ποτέ ξανά Φασισμός", σύνθημα-υπόσχεση στους νεκρούς του Ολοκαυτώματος των Γιαννιτσών (VIDEO)

"Ποτέ ξανά φασισμός" φωνάζουν μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην εκδήλωση μνήμης στον Ομαδικό Τάφο των Γιαννιτσών για τους εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς Ναζί και τους Έλληνες συνεργάτες τους, που έγινε το πρωί της Παρασκευής 14 Σεπτέμβρη.

Ολοκαύτωμα Γιαννιτσών. 14/9/1944. Λίγο πριν την απελευθέρωση των Γιαννιτσών, όταν όλα τα τμήματα του 30ου και 16ου συντάγματος του ΕΛΑΣ απουσίαζαν από την περιοχή καταδιώκοντας τους Γερμανούς Ναζί στην υποχώρησή τους, οι Ελληνες συνεργάτες των Ναζί, με επικεφαλής τους Πούλο, Σκαπέρδα και Σίαρη βρίσκουν την ευκαιρία και διαπράττουν στα Γιαννιτσά ένα από τα πιο φρικιαστικά εγκλήματά τους.

Κόντρα στον κατακερματισμό της γενιάς μας

Μετά από δέκα χρόνια δομικής κρίσης του καπιταλισμού διεθνώς και 9 χρόνια μνημονίων στην Ελλάδα, η επίθεση στις δυνάμεις της εργασίας εκπλήρωσε στρατηγικά σχέδια για το κεφάλαιο, που αφορούσαν στην εμπέδωση νέων εργασιακών σχέσεων καταστρατηγώντας τα κεκτημένα δεκαετιών από την πλευρά του εργατικού κινήματος. Η ατομική ένταξη στην αγορά εργασίας, ο ανταγωνισμός και οι διαβαθμίσεις στο εσωτερικό του κλάδου, η συνεχής επανακατάρτιση και η διαρκής αμφισβήτηση της μονιμότητας της εργασιακής θέσης ήταν στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου κάτι που φαίνεται από τη διαιώνισή τους και μετά τις τυμπανοκρουσίες για το τέλος των μνημονίων. Αντίθετα στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, λόγω της δυναμικής παρουσίας του φοιτητικού κινήματος, η αναδιάρθρωση δεν προχώρησε με τόσο γοργά βήματα, με αποτέλεσμα την διασφάλιση ενιαίων και ισχυρών τίτλων σπουδών, που αποτελούν μια μορφή συλλογικής κατοχύρωσης στην έρημο της ανασφάλιστης, μάυρης και ελαστικής εργασίας.
Η διάλυση των πτυχίων ως συλλογικής κατοχύρωσης αλλά και ως μοναδική προυπόθεση για την εύρεση εργασίας είναι στρατηγική επιδιώξη του κεφαλαίου, και κατ επέκταση της επικείμενης αναδιάρθρωσης του χώρου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα από το σχέδιο συγχωνεύσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη. Μέσα από την 1)κατάργηση, 2)ρευστοποίηση, 3)διάσπαση των πρότερων κατοχυρωμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων και παράλληλα τη συγκρότηση όλων εκείνων των δομών εξατομικευμένης επανακατάρτισης για τους αποφοίτους, το κεφάλαιο προσβλέπει στον κατακερματισμό των αποφοίτων και τη δημιουργία μιας τεράστιας δεξαμενής φθηνού και αναλώσιμου εργατικού δυναμικού. Έτσι ο απόφοιτος εμπεδώνει όλα τα χαρακτηριστικά του μοντέλου εργαζομένου που χρειάζεται το κεφάλαιο, δηλαδή αυτού που εργάζεται με τις χειρότερες σχέσεις εργασίας, διαπραγματευόμενος ατομικά τις σχέσεις αυτές ενώ ταυτόχρονα είναι ιδιαίτερα ευέλικτος έτσι ώστε να μπορεί να προσαρμόζεται ανάλογα στην παραγωγή. Η υποτίμηση του πτυχίου που προέκυψε από τα τεράστια ποσοστά ανεργίας στα χρόνια των μνημονίων, συνέβαλλε σε αυτήν την κατεύθυνση αφού εξώθησε τους αποφοίτους στην αναζήτηση επανακατάρτισης, περισσότερων τίτλων σπουδών κλπ, πετώντας τους την ευθύνη της ανεργίας τους.

Αντιπολεμική συγκέντρωση στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

Αντιπολεμική συγκέντρωση πραγματοποίησαν οργανώσεις και συλλογικότητες στη Θεσσαλονίκη, ενάντια στην παρουσία του ΝΑΤΟικού πλοίου στο λιμάνι.

Η πορεία της Καμάρας στη ΔΕΘ (VIDEO)

Η πορεία της Καμάρας στη ΔΕΘ. Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή.

   

Η ΒΙΟΜΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΕ ΧΕΡΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ

*Του Στέλιου Νικητόπουλου

Πέντε χρόνια αυτοδιαχειριζόμενης λειτουργίας συμπληρώνει η ΒΙΟΜΕ. Το 2011 η εργοδοσία του ομίλου Φίλκεραμ Τζόνσον, της οποίας η ΒΙΟΜΕ ήταν θυγατρική, ιδιοκτησίας της οικογένειας Φιλίππου, εγκατέλειψε το εργοστάσιο που βρίσκεται στην ανατολική Θεσσαλονίκη και άφησε απλήρωτους τους εργαζόμενους. Το εργοστάσιο παρήγαγε δομικά υλικά. Οι εργάτες παρέμειναν στο εργοστάσιο, κήρυξαν επίσχεση εργασίας και το κατέλαβαν. Στελέχη και κάποιοι εργαζόμενοι δεν συμμετείχαν στην κατάληψη.

ΣΕ ΤΟΥΤΑ ΕΔΩ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

3η Σεπτεμβριου

εξέγερση ενάντια στην απολυταρχία, την βαυαροκρατία, την ξενοκρατία και την κλεφτοκρατία

 το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη πάντα επίκαιρο

 

Ολοκαύτωμα Χορτιάτη: Η άλλη μισή αλήθεια που δεν υπάρχει στο μνημείο

του Στέλιου Νικητόπουλου*

Στο κεντρικό μνημείο του Ολοκαυτώματος του Χορτιάτη αναγράφεται η μισή αλήθεια: «Εκάησαν ζώντες υπό των Γερμανών Ναζί την 2/9/1944». Αποσιωπάται η άλλη μισή: «και υπό των Ελλήνων Ταγματασφαλιτών συνεργατών τους». Η μισή αλήθεια αναγράφεται και στους δύο χώρους του μαρτυρίου, τον «Φούρνο Γκουραμάνη» και την «Οικία Νταμπούδη».

Η εφημερίδα «Χορτιάτης 570», που μοιράστηκε στο μαρτυρικό χωριό, σήμερα ημέρα μνήμης, εξιστορεί τα πραγματικά περιστατικά:

«Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944 η δρεπανοφόρος Άτροπος Μοίρα επέλεξε τον Χορτιάτη να ακοντίσει τα δικά της αιματοβαμμένα μηνύματα. Να θερίσει 149 μίσχους, να κόψει με μια απότομη κίνηση τα χρώματα της ίριδας που ρίζωναν στους πρόποδες του Χορτιάτη και να αφήσει μόνο μαύρο και κόκκινο, καπνό και αίμα.

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944 ο Χορτιάτης πλήρωσε βαρύ τίμημα για την αντιστασιακή του δράση. Πλήρωσε με 149 αθώες ζωές και τη σχεδόν εκ βάθρων καταστροφή του, διότι δεν έσκυψε το κεφάλι στον κατοχικό ζυγό, δεν έπλευσε στα δύσκολα χρόνια κόστα – κόστα, ούτε έμεινε στα ρηχά, μα έστρεφε το ακρόπρωρό του στα ανοικτά, μπήκε στις τρικυμίες με υψωμένη την αντιστασιακή παντιέρα.

Ο θάνατος ενός Γερμανού στρατιώτη – χημικού σε μια τυχαία ένοπλη συμπλοκή στο Ρωμαϊκό Υδραγωγείο (Καμάρα), μεταξύ ανταρτών του ΕΛΑΣ, που είχαν στήσει ενέδρα για άλλο λόγο και Γερμανών, που συνόδευαν προπορευόμενο (κατά μία ώρα περίπου…) όχημα της εταιρείας Ύδρευσης και μετέβαιναν στις πηγές της Αγίας Παρασκευής για να τις απολυμάνουν, επίσπευσε την προαποφασισμένη και καλά οργανωμένη απόφαση των Γερμανών και των Σουμπερταίων Ταγματασφαλιτών να αφανίσουν τον Χορτιάτη και τους κατοίκους του.

Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ - ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ

20 χρόνια, χωρίς την Σωτηρία Μπέλλου

"Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό)
ήρθε απ’ τη Σμύρνη το `22 ( θα χαθώ απ’ τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ’ ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ’ ένα κατώι μυστικό)

Σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)"

Ελληνίδα τραγουδίστρια και αγωνίστρια του ΕΛΑΣ Σωτηρία Μπέλλου: Αγωνίστρια του λαϊκού τραγουδιού. 

Η Σωτηρία Μπέλλου γεννήθηκε από εύπορη οικογένεια της Χαλκίδας το 1921. Η οικογένεια της, αρβανίτες στην καταγωγή, επιθύμησαν να της δώσουν από μικρή μια καθώς πρέπει ανατροφή όπως άρμοζε στα κορίτσια της εποχής. Η Σωτηρία από μικρή είχε «ξερό κεφάλι» και δεν αποδέχονταν τον ρόλο που προορίζονταν για εκείνη χωρίς εκείνη. Από μικρή εξελίσσεται σε ένα επαναστατικό αντισυμβατικό παιδί. Διαβάζει όλες τις εφημερίδες που φέρνει ο πατέρας της σπίτι, ψέλνει στην εκκλησία του θείου της στο Σχηματάρι και παίζει με τα αγόρια στις αλάνες. Παιδί ακόμα θα ζητήσει από τον πατέρα της να την πάει σινεμά να δει την «Προσφυγοπούλα» με την Βέμπο, στην οποία η Σωτηρία ήθελε από μικρή να μοιάσει.

Δυστυχώς ο αντισυμβατισμός της Σωτηρίας θα την φέρει σε ρήξη με την οικογένειά της στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας. Η Σωτηρία θα γνωριστεί με έναν πολύ μεγαλύτερο άνδρα στο μαγαζί του πατέρα της, τον Βαγγέλη Τριμούρα. Παρά τις οικογενειακές ενστάσεις, η άπειρη ακόμα Σωτηρία, θα τον παντρευτεί στα 17 της. Ο γάμος της δεν θα γνωρίσει ευτυχία. Ο άνδρας της μέθυσος και άπιστος την χτυπά συχνά, όμως η Σωτηρία δεν δέχεται τέτοια μεταχείριση και σε έναν τους καβγά του καίει το πρόσωπο με βιτριόλι. Για την πράξη της αυτή θα καταδικαστεί σε τρία χρόνια φυλακής στις φυλακές Αβέρωφ. Η αποφυλάκισή της την φέρνει αντιμέτωπη με το γεγονός του στιγματισμού της και έτσι η Σωτηρία φεύγει για την Αθήνα σε ένα τραίνο γεμάτο φαντάρους το 1940…

Στην Αθήνα της κατοχής, η Σωτηρία Μπέλλου, οργανώνεται στο ΕΑΜ. Πηγαίνει μηνύματα σε γιάφκες, συμμετέχει σε συσσίτια αλλά και σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Η επαναστατικότητα του χαρακτήρα της γνωρίζει διέξοδο στην επαναστατικότητα των ιδεών του αντάρτικου. Το 1943, η Σωτηρία θα συλληφθεί από τους Γερμανούς στην Καισαριανή, καθ’ υπόδειξη ενός ντόπιου καταδότη. Την μεταφέρουν στην Μέρλιν και την βασανίζουν για τρεις μέρες. Ακολουθεί η φυλάκισή της μέχρι το 1944 όπου με την απελευθέρωση την αφήνουν ελεύθερη. Γνωρίζεται με τον Χαρίλαο Φλωράκη και στα Δεκεμβριανά λαμβάνει μέρος στις αιματηρές μάχες του ΕΛΑΣ στην Καισαριανή. Με την έναρξη του εμφυλίου, η Σωτηρία Μπέλλου συλλαμβάνεται ξανά από τους χωροφύλακες και γνωρίζει έναν νέο κύκλο ξυλοδαρμών και βίας λόγω των φρονημάτων της. Την κρατάνε με άλλους κομμουνιστές και αριστερούς στο υπόγειο της οδού Βουκουρεστίου, στο καμπαρέ «Κιτ-Κατ». Αργότερα αφήνεται ξανά ελεύθερη και πιάνει δουλειά στο μαγαζί του «Τζίμη του Χοντρού» με τον Τσιτσάνη. Στο μαγαζί θα γνωρίσει και νέες περιπέτειες το 1946. Μια βραδιά μια παρέα από χίτες μπαίνουν στο μαγαζί και της ζητάνε να πει το «Του αετού ο γιός». Η Μπέλλου που δεν ανέχεται να σκύβει κεφάλι για κανέναν του απαντά «Α πάενε ρε» και τότε οι χίτες της ορμάνε και την ξυλοφορτώνουν. «Έξι άτομα με βαράγανε στο πάλκο αλλά αυτό που με πόνεσε πιο πολύ ήταν που δεν σηκώθηκε ένας άντρας να με υπερασπιστεί» λέει η ίδια για το περιστατικό.

Δύο χρόνια μετά, η Μπέλλου θα φύγει από το μαγαζί για να δουλέψει μαζί με τον Βαμβακάρη. Τότε είναι που ξεκινά η εποχή φτώχειας και για την τραγουδίστρια. Για να επιβιώσει πλένει σκάλες, ξεφορτώνει λεωφορεία και πουλά τσιγάρα με ένα καρότσι στην Ομόνοια. Τις νύχτες κοιμάται σε βαγόνια και παγκάκια. Με τα λίγα της λεφτά αγοράζει παπούτσια και κουβέρτες. Τελικά θα καταφέρει να νοικιάσει μια μικρή κάμαρα στην οδό Αβάτων στο Περιστέρι και να αγοράσει μια κιθάρα, όνειρο που το είχε από μικρή.

Η Σωτηρία Μπέλλου σε όλη της την ζωή αγωνίστηκε. Πάλεψε ενάντια στα όσα της προόριζαν για την ζωή της, ενάντια σε κατακτητές και φασίστες, ενάντια στην φτώχεια και κατάφερε να επιβιώσει. Με την μεταπολίτευση συνεργάστηκε με αρκετούς γνωστούς δημιουργούς, όπως ο Μούτσης, ο Σαββόπουλος και ο Άσημος. Όντας πάντα εκτός του γνωστού τζετ-σετ,  η Μπέλλου έφυγε το 1997. 

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΛΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΘ 2017

Ένα χρόνο μετά την μεγάλη συγκέντρωση της Καμάρας και τη διαδήλωση της ΔΕΘ το 2016, το εργατικό και λαϊκό κίνημα της πόλης μετράει βήματα ταξικής συσπείρωσης, αγώνων και νικών σε επιμέρους μάχες. 

Η περσινή διαδήλωση, πιάνοντας το νήμα από σημαντικούς αγώνες όπως το πολύμορφο κίνημα ενάντια στα μνημονιακά μέτρα, την μάχη της Χαλκιδικής ενάντια στην el dorado, την εργατική χειραφέτηση της ΒΙΟΜΕ, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την αναγκαία συνέχεια με βήματα στην ταξική ανασυγκρότηση. 

Το “μπλοκ της Καμάρας” αποτύπωσε ένα ευρύτατο φάσμα συσπείρωσης ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων, σωματείων και αγωνιστικών συλλογικοτήτων με ποικιλία εμπειριών και στόχων. Ακόμα όμως κι από άλλους δρόμους κοινή είναι η αγωνία για τη συγκρότηση άλλου κέντρου αγώνα στο επίπεδο του μαζικού κινήματος. Αταλάντευτη είναι η στόχευση για περιεχόμενο και αγώνες που δεν θα ακολουθούν την πεπατημένη του αστικοποιημένου και κυβερνητικού συνδικαλισμού της ήττας, που θα ετοιμάζουν δυνάμεις, θα εκφράζουν τις πιο ανήσυχες και ριζοσπαστικές τάσεις αγώνα μέσα στους εργαζόμενους. Θα ξεφεύγουν από τις «συμβολικές κινήσεις», την άσφαιρη διαμαρτυρία, θα εμπνέουν και θα έχουν συνέχεια, θα χτίζουν μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα. Θα εκφράζουν τη διάχυτη αγανάκτηση και οργή των εργατικών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς που επιβάλλουν κυβερνήσεις και κεφάλαιο. Είναι προφανώς και αυτό αναντίστοιχο των απαιτήσεων της εποχής και έχει κάνει μικρά και ανολοκλήρωτα βήματα στη κατεύθυνση ανάπτυξης μαζικών αγώνων. Ωστόσο στην παρούσα συγκυρία, μέσα στην κατάσταση εκφυλισμού του αστικοποιημένου συνδικαλισμού δείχνει να συσπειρώνει με σταθερό τρόπο ένα μπλοκ αγώνα και στις επιμέρους μάχες: 

· στους αγώνες σε δύσκολους κλάδους του ιδιωτικού τομέα (εμπόριο, επισιτισμός) όπως η κυριακάτικη αργία, οι απολύσεις, τα εργατικά ατυχήματα/δολοφονίες κ.α., 

· στους επίμονους αγώνες στην εκπαίδευση, την υγεία, τους δήμους με μάχες ενάντια στη διάλυση των κοινωνικών αγαθών, 

· στους αγώνες της νεολαίας για να μη ζήσει σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, 

· στον αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό αγώνα, 

· στις μάχες για τη γη και το περιβάλλον, 

· στο κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς που δημιούργησε ήδη μια σημαντική "ρωγμή" στο μέτωπο της αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τράπεζες και κράτος, ωςαποτέλεσμα του ανυποχώρητου αγώνα χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς ξεπουλήματα και διαπραγματεύσεις "για το μοίρασμα της φτώχειας μας". 

Είναι λοιπόν, ανάγκη των καιρών το πνεύμα του ανυποχώρητου αγώνα να περάσει σ' όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα και να γίνει επικίνδυνο για την πολιτική τους συνολικά. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση παρά μόνο ο αποφασιστικός, αδιαπραγμάτευτος, ανυποχώρητος αγώνας για κάθε ζήτημα, σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά. Με σύνδεση των «μικρών» και καθημερινών μαχών με τη συνολική αντιπαράθεση με την αστική στρατηγική υπέρβασης της κρίσης. Αναγκαίος κρίκος σε αυτήν την προσπάθεια είναι η αναμέτρηση και η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης με τα 113 «προαπαιτούμενα μέτρα» ενόψει της 3ηςαξιολόγησης, με το δικαίωμα στην απεργία να μπαίνει στο στόχαστρο. Με αγωνιστική ταξική ενότητα και το απαραίτητο πρόγραμμα θα ανατρέψουμε το αντιδραστικό πλαίσιο της ΕΕ και του Ευρώ. 

Είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός και η ανάληψη αγωνιστικών, επιθετικών και δυναμικών πρωτοβουλιών για όλα τα ζητήματα, τόσο αυτά που έρχονται αλλά και όλα αυτά που έχουν ήδη επιβάλει με τα ευρωμνημόνια στους εργαζομένους, συνολικά στον λαό και την νεολαία σε όλα τα επίπεδα. Το “μπλοκ της Καμάρας” στην παρούσα φάση δεν έχει διαμορφωμένα χαρακτηριστικά και σταθερή συγκρότηση, δείχνει όμως τις δυνατότητες αυτού του δρόμου.Για πιο μόνιμα χαρακτηριστικά και δομές στη λειτουργία ενός ταξικού κέντρου αγώνα χρειάζεται να συγκροτηθούν καλύτερα και πιο στέρεα πρώτα από όλα τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία, να συνδεθούν με όλες τις αγωνιστικές συλλογικότητες, τις επιτροπές αγώνα που είτε δρουν, είτε εμφανίζονται στη δράση με αφορμή κάποιο θέμα. 

Οι αλλαγές που έρχονται θα είναι κατακλυσμιαίες και αν θέλουμε άμεσα να αποκρούσουμε την αντεργατική επίθεση και στη συνέχεια να την ανατρέψουμε θα πρέπει σήμερα να σπάσουμε το φράγμα της απογοήτευσης, των αυταπατών αλλά και των υπαρκτών ανεπαρκειών. Είναι η στιγμή να διαλέξουμε πλευρά. Η ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη του 2017 με διοργάνωση από ταξικά σωματεία, αγωνιστικές συλλογικότητες και επιτροπές αγώνα θα είναι ένα ακόμα βήμα στο δρόμο της ταξικής ανασυγκρότησης και του ανυποχώρητου αγώνα. 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ για τη ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ της ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ την Τρίτη 22 Αυγούστου, 7μ.μ., στην ΕΔΟΘ

1. Αγαπητός Θανάσης, δάσκαλος, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, περιφερειακός σύμβουλος Κεν. Μακεδονίας

2. Αλβανούδη Ζωή, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

3. Αλεφαντή Μελίνα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια

4. Αντύπας Βαγγέλης, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

5. Αντωνίου Αγγελική, μέλος Γενικού Συμβουλίου της ΟΤΟΕ

6. Αντωνόπουλος Παύλος, καθηγητής, πρόεδρος Ε΄ΕΛΜΕ Αθήνας

7. Αρβανιτάκη Αγγελική, μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας

8. Αρλαπάνου Λένα, ΛΑΝΤΖΑ στον Επισιτισμό – Τουρισμό

9. Ασαλουμίδης Κώστας, πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια-Σ.Ε.ΕΝ. «Εργατική Αλληλεγγύη»

10. Ασπράγκαθος Αβραάμ, μέλος Δ.Σ. της Εργατικής Λέσχης Κοζάνης

11. Βασιλειάδης Δημήτρης, ελεύθερος επαγγελματίας, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

12. Βασιλειάδου Δέσποινα, δασκάλα, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσσαλονίκης

13. Βλαχομήτρος Δημήτρης, συνταξιούχος, δημοτικός σύμβουλος Θέρμης

14. Βουρτσάκη Βάνα, πρόεδρος Γ' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

15. Βραδής Στέλιος, μηχανικός, μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ

16. Γαζάκης Αντώνης, εκπαιδευτικός, πρόεδρος ΔΣ Σχολείου Αλληλεγγύης “Οδυσσέας”

17. Γαλατάς Ζώης, γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ιωαννίνων

18. Γεωργάκη-Κόλλια Ειρήνη, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

19. Γιαϊτζής Μιχάλης, αυτοκινητιστής, μέλος Σωματείου Οδηγών «Ερμής»

20. Γκινούδης Αλέξης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ

21. Γκόβας Δημήτρης, βιβλιοϋπάλληλος, μέλος Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής

22. Γκότσης Στάθης, εργαζόμενος Υπ. Πολιτισμού, μέλος ΕΕ ΑΔΕΔΥ

23. Γρηγοριάδου Ισμήνη, πρόεδρος του Συλλόγου Τοπογράφων Χαλκιδικής

24. Δημητριάδης Βλάσης, μέλος ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας

25. Δημητρόπουλος Γιάννης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Μεταλλειολόγων – Μεταλλουργών ΕΜΠ

26. Διαμαντής Δημήτρης, Αttack Βέροιας

27. Δώδου Λήδα, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

28. Ζαγανίδης Χρήστος, πρόεδρος Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ

29. Ζαμπουλάκης Νίκος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Ηρακλείου «Δ. ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ», αντιπρόεδρος Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ηρακλείου

30. Ζαχαρόπουλος Αχιλλέας, σπουδαστής ΕΠΑΣ Νεμέας

31. Ζυμάρα Νεφέλη, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Χημικού ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

32. Ηλίας Νίκος, μέλος του Δ.Σ. Σωματείου Μετάλλου Ιωαννίνων, μέλος της Γενικής Συνέλευσης αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων

33. Ιακωβάκης Αχιλλέας, μέλος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών

34. Καλημερίδης Γιώργος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Σύρου-Τήνου-Μυκόνου

35. Καλογρηάς Μένιος, νοσηλευτής, μέλος Γ.Σ. ΕΔΟΘ/ΝΤ ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

36. Καλουδάς Χρήστος, φοιτητής Ηλεκτρ-Μηχ. ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

37. Καλούσης Ακρίτας, δάσκαλος, γεν. γραμματέας Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Νίκαιας

38. Καμηλάκης Μανόλης, μέλος της Κεντρικής Διοίκησης Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής και του Δ.Σ. Ένωσης Υπαλλήλων Ξενοδοχείου Χίλτον

39. Καπακτσής Αλέξανδρος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/νίκης

40. Καπακτσής Δημήτρης, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Υπαίθρου Θεσ/νίκης,αντιπρόσωπος στη Γ.Σ. ΔΟΕ

41. Καπέτης Δημήτρης, φιλόλογος, μέλος Δ.Σ. της Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

42. Καπλανίδου Χρύσα, ταμίας ΕΛΜΕ Χαλκιδικής

43. Καραβιάκος Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια-Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

44. Καραγιαννίδης Λάζαρος, αντιπρόεδρος Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης

45. Καραγκούνη Βάσω, μέλος Δ.Σ. Ε' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

46. Καραμήτρου Χρύσα, μέλος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτ. Εκπαίδευσης “Περικλής”

47. Καραμπατζάκης Ηλίας, αγρότης, μέλος Αγροτικού Συνεταιρισμού Αχλαδοχωρίου Πέλλας

48. Καρανίκου Φωτεινή, μέλος Δ.Σ. του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

49. Καρυώτης Δημήτρης, εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ ΟΛΜΕ

50. Κάτσαρης Παναγιώτης, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού «Δήμητρα»

51. Κατσαρού Ιωάννα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

52. Κατσέλας Βασίλης, μέλος Δ.Σ. της Εργατικής Λέσχης Κοζάνης

53. Κατσίμπα Γιάνα, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, και της Κίνησης Πολιτών Χορτιάτη

54. Κατσίμπα Δάφνη, πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης

55. Κλάδης Διονύσης, μέλος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

56. Κλεισιάρης Ζήσης, δικηγόρος, πρ. μέλος Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

57. Κλωνιζάκης Μάρκος, πρόεδρος του ΣΕΙΙΝΑΠ (Σύλλογος Εργαζομένων Ιατρών Ιδιωτικών Νοσηλευτηρίων Αθήνας-Πειραιά

58. Κόγιας Μιχάλης, του μέλος Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων

59. Κοκκίνου Μαίρη, νηπιαγωγός, μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αργολίδας

60. Κόλλια Γωγώ, μέλος της ΛΑΝΤΖΑ-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

61. Κολωνιώτου Αναστασία, μέλος του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αργολίδας, αντιπρόσωπος στη Γ.Σ. της ΔΟΕ

62. Κονδύλη – Σαρίκα Φοίβη, μέλος του Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων

63. Κονδυλίδης Γιάννης, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

64. Κοντελές Δημήτρης, εκπαιδευτικός, αιρετός ΠΥΣΔΕ Λάρισας

65. Κοντομάρης Σπύρος, μέλος Δ.Σ. Ένωσης Εργαζομένων ΕΠΑ Αττικής

66. Κορδίλας Ξενοφών, μέλος Δ.Σ. Γ' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

67. Κοτίνης Χρήστος, γ. γραμματέας Β' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

68. Κούτσου Πέννυ, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Φιλολογίας ΑΠΘ

69. Κρεασίδης Γιώργος, μέλος Δ.Σ. Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ

70. Κωστοπούλου Βάσω, ΕΕΔΙΠ στο ΑΠΘ

71. Λαθήρας Γιάννης, χημικός, πρόεδρος Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

72. Λακκοβικιώτης Βαγγέλης, μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Χημείας ΑΠΘ

73. Λιόντος Βασίλης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Χανίων

74. Λιτητάρης Αντώνης, Λάντζα-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

75. Λογοθέτης Νίκος, εργαζόμενος ΒΙΟΜΕ

76. Λούβρου Σοφιάννα, μέλος ΔΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

77. Μαγαλιού Μάτα, μέλος Δ.Σ. ΣΤ' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

78. Μακρόγλου Βίβιαν, άνεργη, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

79. Μακρυγιάννης Στέφανος, δάσκαλος, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Ροδόπης

80. Μανίκας Σταύρος, εργαζόμενος ΕΘΕΛ, μέλος Δ.Σ. ΕΚΑ

81. Μανωλάκου Φωτεινή, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Μολάων

82. Μανωλόπουλος Γιάννης, μέλος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

83. Μαρκάκος Αναστάσιος, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

84. Μαρκέτος Σπύρος, ιστορικός, καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ.

85. Μητώνας Γιώργος, εργαζόμενος στην ΕΥΑΘ-συνδικαλιστής

86. Μούστος Αλέξης, φοιτήτης Χημ. Μηχανικών ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

87. Μπακάλη Χριστίνα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια

88. Μπακόλας Δημήτρης, μέλος του Δ.Σ. Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων (παράρτημα Ιωαννίνων)

89. Μπάρκα Ρόζα, μέλος Συλλόγου Φοιτητών Πολ-Μηχ ΑΠΘ, ΕΑΑΚ,

90. Μπαχτή Άννα, εκπαιδευτικός, μέλος Ε’ ΕΛΜΕ Ανατ. Αττικής, πρώην μέλος Δ.Σ. ΟΛΜΕ

91. Μπέτης Γιώργος, πρώην μέλος Κεντρικής Διοίκησης του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Αττικής

92. Μπινιώρης Νίκος, δημοτικός υπάλληλος, μέλος του Γεν. Συμβουλίου της ΠΟΕ-ΟΤΑ

93. Μπούντρη Σοφία, μέλος Συλλόγου Σπουδαστών Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ, ΕΑΑΚ

94. Μπουτούλη Εύη, μέλος Δ.Ε. Συλλόγου Αδιορίστων Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

95. Μπρόβα Ελένη, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

96. Νάνος Βαγγέλης, πρόεδρος Σωματείου Γεωπόνων Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηπείρου, μέλος του Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γεωπόνων (ΠΟΣΓ)

97. Νιάκα Φωτεινή, μέλος ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

98. Νικητόπουλος Στέλιος, δημοσιογράφος

99. Νικολοπούλου Κωνσταντίνα, Λάντζα-Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό

100. Νικολούδης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

101. Ξεφτέρης Χρήστος, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Μετάλλου Βορείου Ελλάδος

102. Ξιφαρά Μαρία, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας

103. Ξοπλίδης Παναγιώτης, γραμματέας Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης

104. Παντελίδης Ντίνος, αντιπρόεδρος ΣΤ' Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ

105. Παπαδόπουλος Δημήτρης, καθηγητής, αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Λάρισας

106. Παπαδόπουλος Θάνος, μέλος του Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

107. Παπαδοπούλου Ελισάβετ, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Μολάων Λακωνίας «Γ. Ρίτσος»

108. Παπαδοπούλου Μαρία, νηπιαγωγός, μέλος Η’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης

109. Παπαθανασίου Αργύρης, δάσκαλος, μέλος του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

110. Παπανικολάου Πάνος, γιατρός, γραμματέας της ΟΕΝΓΕ

111. Παπαχρόνης Δημήτρης, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αρκαδίας

112. Παράσχος Παναγιώτης, μέλος ΔΣ Πανελλήνιου Συλλόγου διπλωματούχων Χημικών Μηχανικών

113. Περιβολάρη Μάγδα, μέλος Δικτύου Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζόμενων Θεσσαλονίκης

114. Πράσσος Στέφανος, συνταξιούχος, πρ. πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων στην Ενέργεια- Σ.Ε.ΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη»

115. Πρωτογεράκη Κατερίνα, μέλος του Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

116. Ρεμπάπης Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ ΕΛΜΕ Λάρισας, αναπλ/κός αιρετός ΠΥΣΔΕ Λάρισας

117. Ρέππα Ντίνα, δασκάλα, πρόεδρος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Αθήνας «Αριστοτέλης»

118. Ρηγόπουλος Γιώργος, μέλος Σωματείου Συνταξιούχων «Η Συσπείρωση», Κίνηση Πολιτών Χορτιάτη

119. Ρηγόπουλος Κώστας, Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης

120. Ρηγόπουλος Φραγκίσκος, μέλος Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην Εξόρυξη Χρυσού Πολυγύρου

121. Ρίζου Ντορέτα, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, αντιπρόεδρος Σωματείου Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

122. Ρίζου Φένια, μέλος της ΛΑΝΤΖΑ στον Επισιτισμό – Τουρισμό

123. Σαββανάκη Βάσω, μέλος του Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

124. Σακαλής Νίκος, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Φαρμακευτικής ΑΠΘ

125. Σαραϊδάρη Πόπη, μέλος Δ.Σ. Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, μέλος Γ.Σ. ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

126. Σιδηρόπουλος Χρήστος, ηλεκτρολόγος, Λαϊκή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών

127. Σιμηνού Ευαγγελία, νηπιαγωγός, ταμίας Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Λαγκαδά Θεσ/νίκης

128. Σιούτης Σπύρος, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας περιφέρειας Ηπείρου, μέλος της Ε.Ε του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Πρέβεζας

129. Σιτέλας Κώστας, μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΕΛΒΟ

130. Σκλήρης Κώστας, μέλος του Συλλόγου Γεωπονικού Παν/μίου Αθήνας

131. Σκουνάκη Αρετή, δικηγόρος, πρ. μέλος Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

132. Σμήλιος Ηλίας, δάσκαλος, πρόεδρος Ζ’ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων-Μενεμένης

133. Σπανούδης Δημήτρης, ταμίας Γ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

134. Στάγκος Κωνσταντίνος, οργανωτικός γραμματέας Σωματείου Συνταξιούχων Ν. Θεσσαλονίκης «Η Συσπείρωση»

135. Στεφανίδου Σοφία, εκπαιδευτικός, μέλος Γεν. Συμβουλίου ΕΔΟΘ/Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Θεσσαλονίκης

136. Στεφούδης Μόρφης, συνταξιούχος δημοτικός υπάλληλος, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Συνταξιούχων Ν. Θεσσαλονίκης «Η Συσπείρωση»

137. Τάκη Βούλα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, Χώρος Αλληλεγγύης Γυναικών

138. Ταλαχούπης Νίκος, εργαζόμενος στην «Κοινωφελή»-8μηνα Δήμου Κιλελέρ Λάρισας, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας

139. Τζαμαδάνης Γιώργος, πρ. μέλος Δ.Σ. Δικηγορικού Συλλόγου Θεσ/νίκης, ποιητής

140. Τζαμουράνης Δημήτρης, πρόεδρος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

141. Τζέρπος Νίκος, μέλος Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Θεσπρωτίας

142. Τζιουβάρα Ολύβια, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια (Αθήνα)

143. Τουλγαρίδης Κώστας, εκπαιδευτικός, μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ

144. Τρώντσιου Λίτσα, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης Υπαίθρου Θεσσαλονίκης, αντιπρόσωπος στη ΓΣ της ΔΟΕ

145. Τσελεπίδης Σάββας, μέλος ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης

146. Τσιαμούρα Ιωάννα, φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

147. Τσιάνου Μαριάννα, μέλος της Attack στην ανεργία και την επισφάλεια Βέροιας

148. Τσιράκης Βασίλης, μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπ/κών Θεσ/νίκης, συγγραφέας

149. Τσολάκης Νίκος, φοιτητής Ηλεκτρ-Μηχ. ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

150. Τσολακίδης Ηλίας, δάσκαλος, μέλος Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Κορινθίας, αντιπρόσωπος στη Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ

151. Χαντζή Μαρία, μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Ιδιωτικών Εκπ/κών Θεσ/νίκης

152. Χαριστού Μάρη, φοιτήτρια Χημικού ΑΠΘ, μέλος ΕΑΑΚ

153. Χεκίμογλου Άκης, μέλος Γενικής Συνέλευσης αντιπροσώπων Εργατικού Κέντρου Θεσπρωτίας

154. Χεκίμογλου Νώντας, σπουδαστής Δομικών Έργων ΤΕΙ Θεσ/νίκης, μέλος ΕΑΑΚ

155. Χοτζόγλου Αλέξαντρος, μέλος ΔΣ Συλλόγου Υποψηφίων Διδακτόρων ΕΜΠ

156. Χρήστου, Δήμητρα, μέλος Σωματείου Φαρμακευτικών, Ιατροτεχνολογικών και Συναφών Επαγγελμάτων

157. Χριστοφόρου Νίκος, δάσκαλος, γραμματέας Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Λαγκαδά, αιρετός ΠΥΣΠΕ Δυτικής Θεσ/νίκης

[Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται]

Στρώσε τo στρώμα σου - Ν. Κούρκουλος & Β. Σειληνός

ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ ΒΑΡΙΑΣ ΜΟΜΦΗΣ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟΝ ΜΑΚΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ

Πηγή  Αντί, Τεύχος 209, 9 Ιουλίου 1982, σελ. 26-27 (η υπογράμμιση είναι δική μας)

Απόφαση του «ΚΣ» σχετικά με την περίπτωση του Σωτήρη Πετρούλα

1. Το ΚΣ παράλληλα με την περίπτωση του Μ.Π. εξέτασε και όλες τις πλευρές που πα­ρουσιάζει η περίπτωση του φ. Σ. Π. — Στην έρευνα του προβλήματος, που έγινε τόσο από το ΚΣ όσο και κατά την συζήτηση στο Γραφείο της Σπουδάζουσας προκείπτει το συμπέρασμα, ότι ο φ. Σ. Π. ανέπτυξε μέσα στις γραμμές της οργάνωσης μια παράλληλη δραστηριότητα, σχετικά με τα προβλήματα της συγκρότησης της οργάνωσης, της γραμμής-της, των προσανατολισμών-της, των μορφών δράσης-της κλπ. — Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τις από­ψεις, που υπεράσπισε σε ανοιχτή συζήτηση έ­ξω από το Θέατρο «Διάνα» μετά την αναγγε­λία της ενοποίησης, όλη τη δουλειά, που γί­νονταν σε βάρος του κύρους της Οργάνωσης για «καμπιοκτόνους» κλπ. και το γεγονός ό­τι πριν είκοσι μέρες ακόμα δήλωνε υπεύθυνα ότι είχε ανάγκη να σκεφθεί αν θα... προσχω­ρήσει στην καινούρια οργάνωση και ζητούσε πίστωση χρόνου γι’ αυτό, εκφράζοντας έτσι κατά τον ποιό ανοιχτό τρόπο και τον πιο επίσημο την αντίθεση των απόψεών-του, σαν σύνολο, στην ίδια την αναγκαιότητα της δη­μιουργίας της ΔΝΛ και την γραμμή-μας. — Όλα αυτά συντελούνται μέσα σ' ένα κλί­μα στενών και επιστήθιων σχέσεων με τον Μ. Π.

2. Εν τούτοις το ΚΣ θεωρεί ότι οι ευθύνες του φ. Σ. Π. δεν είναι οι ίδιες με του Μ. Π. που α­ποτελεί το κέντρο, τον εγκέφαλο της διαβρωτικής δραστηριότητας σε βάρος της οργάνω­σης, όπως εκθέτουμε στη σχετική ανακοίνωσή-μας.

3. Με βάση τα πιο πάνω θεωρούμε ότι ο φ. Σ. Π. με όλη τη στάση-του έβλαψε σημαντικά την όλη υπόθεση της οργάνωσης, δεν βοήθη­σε καθόλου, αντίθετα δυσκόλεψε τη συσπεί­ρωση γύρω στη γραμμή-μας, συντέλεσε ση­μαντικά, να διαβρωθεί το κύρος-της, και, τε­λικά, η όλη-του στάση είναι στάση ανθρώπου που δεν πιστεύει στην ίδια την οργάνωσή και τη γραμμή-της. Η δε τοποθέτηση-του απέ­ ναντι σ’ αυτά τα προβλήματα υπήρξε καθαρά εικονική. — Με βάση όλα αυτά, όλη τη δραστηριότητα που έβλαψε σημαντικά την υπόθεση της ορ­γάνωσης μέχρι σήμερα, το ΚΣ αποφασίζει:
α) Να επιβάλει στον φ. Σ. Π. την ποινή της βαριάς μομφής. 
β) Να συνοδευτεί αυτή με αυστηρή κριτική των απόψεών-του και όλης-του της δραστη­ριότητας μέσα στην οργάνωση,
γ) Θεωρεί ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εισηγητής των θέσεών-μας στην προσυ­νεδριακή δουλειά της οργάνωσης, και
δ) Θεωρεί επίσης, ότι δεν μπορεί να παίξει καθοδηγητικό ρόλο σε μια οργάνωση που α­ποτελεί νέα, ανώτερη φάση στο νεολαιίστικο κίνημα της χώρας-μας και στης οποίας την γραμμή δεν πιστεύει.