’’Λίγες μέρες πριν την πρώτη Κυριακή των εκλογών, αποφάσισαν τα
φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής να προσπαθήσουν να με τρομοκρατήσουν με σωματική
και λεκτική βία. Προφανώς ένας μόνο δεν τους έφτανε γι αυτό και έστειλαν τρεις
θρασύδειλους, έναν να με κρατάει, έναν να με απειλεί με μαχαίρι κι έναν για
τσίλιες. Αφού απείλησαν εμένα και την οικογένειά μου, αφού μου ξεκαθάρισαν ότι
στη Χαλκιδική και τον Πολύγυρο κάνουν κουμάντο αυτοί, είδαν ότι δεν τρομοκρατήθηκα και αποφάσισαν να
κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Να με χτυπήσουν και να φύγουν σαν κυνηγημένοι.’’
από τη
μαρτυρία-καταγγελία του υποψήφιου αντιπεριφερειάρχη Χαλκιδικής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Το συγκεκριμένο περιστατικό
μπορεί να είναι χαρακτηριστικό, δεν είναι όμως το μόνο. Οι νεοναζί αναλαμβάνουν
όλο και πιο ξεκάθαρα τον ρόλο του μπράβου της El Dorado Gold στοχοποιώντας
και επιχειρώντας να τρομοκρατήσουν οποιονδήποτε κινείται εναντίον της,
υπερασπιζόμενος το δικαίωμά του στη ζωή με αξιοπρέπεια στη Χαλκιδική και όχι
μόνο. Η συγκεκριμένη επίθεση αποτελεί απειλή αποθράσυνσης της δράσης των
νεοναζί στην περιοχή της Χαλκιδικής (δεδομένης της κάλυψης που τους παρέχει η
αστυνομία και το προηγούμενο «καθεστώς» Πάχτα), με σαφείς προθέσεις
τρομοκράτησης αγωνιστών, αντιλήψεων και ευρύτερα κατοίκων της Χαλκιδικής που
παλεύουν για την επιβίωση αυτων και των επόμενων γενιών, για γη κι ελευθερία.
Οι επιθέσεις στους αγωνιστές του
κινήματος στη Χαλκιδική (οι οποίες από ότι φαίνεται είχαν και τουλάχιστον την
έγκριση αν δεν σχεδιάστηκαν εξ’ αρχής από τα κεντρικά της Χρυσής Αυγής), δεν
μπορούν να γίνουν πλήρως αντιληπτές από μόνες του. Θα πρέπει να τοποθετηθούν
δίπλα σε μια σειρά επιθέσεων των νεοναζί σε αγωνιστές σε όλα τα μήκη και τα
πλάτη της Ελλάδας. Επιθέσεις οι οποίες αν και στοχοποιούν τα πιο ενεργά
κινηματικά στοιχεία κατ’ αρχήν
(επιθέσεις σε αγωνιζόμενους κατοίκους, επιθέσεις σε εκλογικούς αντιπροσώπους
της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε Νίκαια, Κηφησιά την Κυριακή των ευρωεκλογών), δεν περιορίζονται
μόνο σ’ αυτούς. Χαρακτηριστικό είναι το κλίμα στο οποίο διεξήχθη η εκλογική
διαδικασία σε περιοχές όπως αυτή του Αγίου Παντελέημονα στο κέντρο της Αθήνας,
όπου οποιοσδήποτε που δεν συντάσσεται ξεκάθαρα με τις πολιτικές φτωχοποίησης
του λαού θεωρούνταν ανεπιθύμητος (ακόμα και υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ).
Η πραγματικότητα κραυγάζει από
μόνη της για όποιον θέλει να την
κοιτάξει κατάματα. Ο στόχος του κεφαλαίου είναι ξεκάθαρος και διαυγής. Πλήρης
καταστροφή των όποιων κατακτήσεων και δικαιωμάτων των απλών εργαζόμενων στους
χώρους εργασίας τους. Εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικής δραστηριότητας με στόχο
την εξαγωγή κέρδους από το οτιδήποτε. Διάλυση του όποιου ψήγματος κοινωνικού
κράτους και στοιχειώδους έκφρασης κοινωνικής αλληλεγγύης έχει παραμείνει όρθιο.
Με λίγα λόγια στόχο αποτελεί η «ανάπτυξη» πάση θυσία, ακόμα και πατώντας επί
πτωμάτων. Σ’ αυτό τον υπέρτατο στόχο της «ανάπτυξης» πρέπει όλοι να υποταχθούν.
Είτε με το καλό (ο τόνος δίνεται στην ανάπτυξη με όρους πανάκειας σχεδόν από
κάθε πολιτικό σχηματισμό με κοινωνική αναφορά),
είτε με το κακό (με τα μαντρόσκυλα της Χ. Α. Να προσπαθούν να κόψουν το
κεφάλι οποιουδήποτε προσπαθεί να το σηκώσει με αξιοπρέπεια).
Η τρομοκρατία δεν μας σταματά!!!
Όπως και κάθε ολοκληρωτική λογική
όπου γης, έτσι και τώρα αυτό που αδυνατούν να αντιληφθούν οι αστοί, οι πολιτικοί τους υπάλληλοι και τα
μαντρόσκυλά τους (κρατικά και παρακρατικά) είναι το ανεξάντλητο δυναμικό των
εργαζόμενων και των απλών ανθρώπων όταν αγωνίζονται για το δίκιο και την
αξιοπρεπή τους επιβίωση. Από τα βουνά της «Ελεύθερης Ελλάδας» και το Μελιγαλά,
στο κίνημα του 114 και τον αντιδικτατορικό αγώνα, μέχρι τον Δεκέμβρη του 2008,
το κίνημα των πλατειών, την Κερατέα, τη Λευκίμη και τις Σκουριές ο λαός έχει
αποδείξει πολλές φορές πως οι αγώνες για το δίκιο, την αξιοπρέπεια και την
λευτεριά δεν μπορούν να ηττηθούν όταν όλοι μας είμαστε αποφασισμένοι.
Όπως και μετά τη δολοφονία του
Φύσσα, έτσι και τώρα το μόνο που φανερώνουν οι απειλές και οι απόπειρες να
τρομοκρατηθούν όσοι αγωνίζονται είναι ο φόβος τους απέναντι στους αγώνες μας.
Ότι στον βρώμικο κόσμο που θέλουν να μας υποχρεώσουν να ζήσουμε οποιαδήποτε
νύξη αξιοπρέπειας και αγώνα μπορεί να έχει κατακλυσμιαίες επιπτώσεις φτάνοντας
ακόμα και στο γκέμισμα αυτού του κόσμου. Ο φόβοι τους είναι δικιολογημένοι!!! Γι’ αυτό και
τέτοιου είδους πρακτικές υποκόσμου κάθε άλλο παρά μας αποθαρρύνουν. Αντίθετα,
μας χαλυβδώνουν και μας κάνουν να στρατευόμαστε ακόμα πιο αποφασιστικά στον
αγώνα για έναν κόσμο αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης.
Η εκδίκησή μας θα είναι το γέλιο
των παιδιών μας! Ο κόσμος τους είναι καταδικασμένος να εξαφανιστεί! Ο
κόσμος του αγώνα θα φροντίσει γι’
αυτό!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου