"...αποτελούνται από ακραιφνείς και επικινδύνους κομμουνιστάς..."

Ο εργατικός αθλητισμός, δηλαδή η δημιουργία αθλητικών σωματείων από ακτιβιστές της αριστεράς, με σκοπό την άθληση της νεολαίας των προλεταριακών στρωμάτων, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στα προπολεμικά χρόνια. Η άποψη πως ο αθλητισμός είναι δικαίωμα που συμβάλει στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των εργατών είναι κυρίαρχη στον χώρο της αριστεράς. Έτσι δημιουργούνται αρκετοί «λαϊκοί» ή «εργατικοί», όπως ονομάζονταν, αθλητικοί σύλλογοι.


Ένας σύλλογος που συγκεντρώνει κάποιον αριθμό ατόμων τα οποία επιδιώκουν έναν κοινό σκοπό είναι -σχεδόν εξ ορισμού- αντικείμενο ενδιαφέροντος για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους. Πολύ περισσότερο φυσικά ένας σύλλογος που αυτοπροσδιορίζεται ως «εργατικός» και μάλιστα στην εποχή του βενιζελικού «ιδιωνύμου», δηλαδή του νόμου «Περί μέτρων προστασίας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών», που είχε ψηφιστεί από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στα 1929 και στόχευε στην ποινικοποίηση των αριστερών οργανώσεων και στην καταστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Σ’ αυτές τις συνθήκες λοιπόν έχει ενδιαφέρον μια επιστολή που φτάνει στο πολιτικό γραφείο του πρωθυπουργού στις 3 Φεβρουαρίου του 1931 και διατηρείται σήμερα στο ψηφιοποιημένο αρχείο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» των Χανίων. Η επιστολή έχει αποστολέα την Διεύθυνση Χωροφυλακής και Δημοσίας Ασφαλείας του Υπουργείου Εσωτερικών και τίτλο «Περί των καταγγελλομένων της Αθλητικής Εργατικής Οργανώσεως περιφερείας Λαρίσσης κατ’ οργάνων της επιτοπίας Χωροφυλακής». Με αυτή η Διεύθυνση Χωροφυλακής απαντά στις καταγγελίες της Αθλητικής Εργατικής Οργάνωσης της Λάρισας που έχουν γίνει νωρίτερα (τον Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους) και που αφορούν σε παρεμβάσεις της τοπικής χωροφυλακής στο έργο του σωματείου. Από την ανάγνωση της επιστολής φαίνεται πως το πολιτικό γραφείο του Βενιζέλου είχε διαβιβάσει την καταγγελία του συλλόγου στη Διεύθυνση Χωροφυλακής και -περίπου δύο μήνες μετά- λαμβάνει απάντηση επί των αιτιάσεων του σωματείου και αφού χαρακτηρίζει "ακραιφνείς και επικινδύνους κομμουνιστάς" τα μέλη του, αποκαλύπτει στο τέλος την επικείμενη διάλυση του συλλόγου που έχει ζητήσει η Χωροφυλακή από τις δικαστικές αρχές. Νά στις πιο κάτω φωτογραφίες το πλήρες κείμενο, ιδιαιτέρως ενδεικτικό των συνθηκών κάτω από τις οποίες προσπαθούσε να επιβιώσει ο εργατικός αθλητισμός στις αρχές της τέταρτης δεκαετίας του 20ου αι.