Η πτώση της Κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου αναδεικνύει και συμπυκνώνει τις εκρηκτικές ενδογενείς αντιφάσεις και την παρατεταμένη κρίση στρατηγικής του Κεφαλαίου, μέσα σε συνθήκες που γενούν αβεβαιότητα για την κυριαρχία του, σε συνθήκες εκτίναξης της λαϊκής δυσαρέσκειας, σε συνθήκες ευρείας απονομιμοποίησης της πολιτικής των Μνημονίων και των κύριων πολιτικών εκφραστών της.
Η Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κατέφυγε στη λύση των εκλογών με στόχο την οικοδόμηση της «σκληρής Δεξιάς» της επόμενης ημέρας, της «σκληρής Δεξιάς» με φασιστική ατζέντα, με άγριο και αδιάκοπο χτύπημα των λαϊκών κατακτήσεων, με διαρκή καταστολή στο δρόμο. Κατέφυγε στη λύση των «εκλογών εξπρές» με στοιχεία την επικοινωνιακή αντιπαράθεση, την ανταλλαγή κενών συνθημάτων, τον διαγκωνισμό μεταξύ Σωτήρων και σωτηρίων λύσεων, την ωμή παρέμβαση από Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. για την «τήρηση των δεσμεύσεων της Ελλάδας».
Τα τρομοκρατικά διλλήματα της χρεοκοπίας, του χάους, της οικονομικής καταστροφής αποτελούν τελευταίο καταφύγιο αυτών που εξαθλιώνουν την κοινωνία, απέναντι σε οποιαδήποτε διαφορετική πολιτική κατεύθυνση, σε οποιαδήποτε φωνή αντίστασης, σε οποιοδήποτε αγώνα αξιοπρέπειας. Βιώνουμε μια προσπάθεια βαθιάς αντιδραστικής μετάλλαξης από την «συναινετική δημοκρατία» των κοινωνικών συμβολαίων, στην άνευ κοινωνικών όρων «αυταρχική δημοκρατία» της μαζικής εξαθλίωσης.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και η ενδεχόμενη ανάδειξή του σε νικητή των εκλογών παρά τους συμβολισμούς που συνεπάγεται, στο βάθος της δεν αποτελεί εξέλιξη που μπορεί να αναιρέσει τον πυρήνα της ασκούμενης πολιτικής. Μιας πολιτικής που υποτάσσεται στον εκβιασμό παραμονής στην Ε.Ε., το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας, το €. Μιας πολιτικής που δεν τολμά να αγγίξει το πλαίσιο εκμετάλλευσης των εργαζομένων τάξεων από το Κεφάλαιο. Δια στόματος του εν αναμονή Πρωθυπουργού : "... η Χώρα ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται...".
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει ότι μια «αναπτυξιακού» και σοσιαλδημοκρατικού τύπου διαχείριση της κρίσης είναι αναγκαία και εφικτή, αποκρύπτοντας ότι η εφαρμογή έστω και μόνο ενός μικρού τμήματος αυτής της πρότασης θα προϋπέθετε τη συνολική σύγκρουση με το Κεφάλαιο, την Ε.Ε. και το €. Με το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» υπόσχεται αναδιανομή της φτώχειας εντός των εργαζόμενων (ήπιες παροχές μόνο προς τα εξαθλιωμένα «κατώτατα» μισθολογικά και εισοδηματικά στρώματα), χωρίς ανατροπή του πλαισίου λεηλασίας των εργατικών και λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.
Ως αντίβαρο σε αυτή τη μετατόπιση, η απεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ προς τις δυνάμεις της Αριστεράς (ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ) γίνεται μόνο στα πλαίσια μιας επικοινωνιακής τακτικής, καθώς στερείται την ελάχιστη αναγκαία προγραμματική βάση μιας άλλης πραγματικά φιλολαϊκής πολιτικής για την έξοδο από την κρίση, με σημεία την διαγραφή του χρέους και την κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων, με αντικειμενική κατάληξη την επιδίωξη για έξοδο από την ΕΕ και τη ζώνη του €. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζει μια κυβέρνηση ιστορικού συμβιβασμού και διαχείρισης της υφιστάμενης κοινωνικής τραγωδίας.
Το εγχώριο και ξένο κεφάλαιο επιχειρούν να νοθεύσουν και να περιορίσουν τις επιπτώσεις από την ανάδειξη μια άλλης Κυβέρνησης. Επιδιώκουν να ενσωματώσουν βαθύτερα και μονιμότερα το ΣΥΡΙΖΑ σε κυβερνητικό ρόλο «συνέχειας του κράτους», εντός του πλαισίου της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των αγορών και της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και ειδικά για τη νεολαία, η κρισιμότητα των εκλογών της 25/1/2015 είναι διαφορετική:
Σε αυτές τις εκλογές κρίνεται αν με την ψήφο μας θα θέσουμε τα θεμέλια για μια μεγάλη λαϊκή αντεπίθεση για την ανατροπή της πολιτικής των Μνημονίων ή αν θα δώσουμε το περιθώριο στην αστική τάξη να ανασυγκροτηθεί και να διεκδικήσει τα εναπομείναντα κοινωνικά κεκτημένα.
Δεν πρέπει να ενδώσουμε στις απειλές και την τρομοκρατία του μαύρου μετώπου των κομμάτων που συναίνεσαν και συμμετείχαν στο κοινωνικό σφαγείο. Οι προεκλογικές τους μεταμφιέσεις δεν πρέπει να μας ξεγελούν. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, ΚΙΔΗΣΟ απέδειξαν ότι αποτελούν υπηρέτες των εφοπλιστών, των εθνικών εργολάβων, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των καναλαρχών.
Είναι υπεύθυνοι για τη συμμετοχή της Ελλάδας σε πολέμους, τους εκατοντάδες θαλασσοπνιγμένους και κυνηγημένους πρόσφυγες που βαφτίζονται όλοι εν δυνάμει τρομοκράτες, από τον ίδιο το Σαμαρά μπροστά στο φράχτη της ντροπής στον Έβρο. Σπέρνουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό με ελπίδα να θερίσουν ησυχία, τάξη και ασφάλεια, παντού στη κοινωνική ζωή. Δεν είναι τυχαία η τοποθέτηση του εγκάθετου Φορτσάκη ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΝΔ, του χειρότερου πρύτανη που γνώρισε το ελληνικό Πανεπιστήμιο που το πρώτο μέλημα του ήταν να βάψει τα χέρια του με το αίμα των φοιτητών, με ΜΑΤ μέσα και έξω από τις σχολές.
Δεν έχουμε κανένα περιθώριο να δοκιμάσουμε χαζοχαρούμενα «τροπικά φρούτα» του συστήματος. Ποτάμι, οικολόγοι, γέφυρες, τζήμεροι, γκλέτσοι αποτελούν φασίζουσες εκδοχές απαξίωσης και εκφυλισμού της πολιτικής.
Μαύρο στους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής, το κόμμα των μπράβων, των ΜΑΤ, των μπαλτάκων και των τηλεκανίβαλων. Ούτε μια ψήφος στους μαχαιροβγάλτες δολοφόνους, τους νοσταλγούς της Χούντας και τους νεοναζί, τους εχθρούς της εργατικής τάξης και του λαού.
Έχουμε ανάγκη μια διαφορετική εξέλιξη για την Αριστερά και την Κοινωνία. Δεν καταθέτουμε διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στους ντόπιους και ξένους δυνάστες. Διεκδικούμε:
- το ιστορικά ανεκπλήρωτο δικαίωμα των εκμεταλλευομένων τάξεων στην διεκδίκηση της πολιτικής εξουσίας, τον εργατικό έλεγχο στην παραγωγή από τους πραγματικούς δημιουργούς του κοινωνικού πλούτου, τους εργαζόμενους
- το πολιτικό δυνάμωμα της Αριστεράς των Αγώνων, της αντικαπιταλιστικής ανατροπής, της αντιδιαχειριστικής ρήξης
- την είσοδο των μαζών στο προσκήνιο, την ανεξαρτησία του λαϊκού και εργατικού κινήματος από τα βαρίδια της εργοδοτικής και κυβερνητικής συναλλαγής
- τη συσπείρωση των δυνάμεων που αντιλαμβάνονται την ανάγκη οριοθέτησης απέναντι στην Ε.Ε. με βάση συσπείρωσης το μεταβατικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα.
Χωρίς να μεταθέτουμε στο απώτερο σοσιαλιστικό μέλλον (ΚΚΕ) ή στο μακρινό ενδεχόμενο αλλαγής του συσχετισμού στην Ευρώπη (ΣΥΡΙΖΑ), ψηφίζουμε γι’ αυτά που έχουμε ανάγκη σήμερα, αυτά που μας ανήκουν, αυτά που δικαιούμαστε:
- Τη ριζική αναδιανομή του παραγόμενου κοινωνικού προϊόντος, υπέρ της εργασίας και σε βάρος του Κεφαλαίου. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους. Δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση για όλο το Λαό.
- Εθνικοποιήσεις όλων των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας χωρίς αποζημίωση, και η λειτουργία τους με εργατικό-λαϊκό έλεγχο
- Μονομερή κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και διατάξεων. Μονομερή διαγραφή όλου του Δημόσιου Χρέους.
- Απαλλαγή από κάθε είδους εξωτερική επιτροπεία. Έξω τώρα από ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, €
- Ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη για όλους τους Λαούς. Έξοδος της Ελλάδας από κάθε ιμπεριαλιστικό μηχανισμό. Αλληλεγγύη και δικαιώματα στους πρόσφυγες.
Για να νικήσουν οι αγώνες, για να νικήσει ο Λαός.
Ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΜΑΡΣ, στηρίζουμε την Αριστερά που δεν θα κάνει πίσω.
Αριστερή Συσπείρωση
12 Γενάρη 2015
