Σαν σήμερα, πριν από 22 χρόνια (8 Ιανουαρίου 1991) δολοφονήθηκε από μέλη της ΟΝΝΕΔ, ο μαθηματικός Νίκος Τεμπονέρας, σε σχολείο της Πάτρας που βρισκόταν υπό κατάληψη. Ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν εκπαιδευτικός, μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) και είχε ενεργή δράση στις κινητοποιήσεις που είχαν ξεσπάσει τότε ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης με αιχμή τις προσπάθειες για επιστροφή σε ένα μοντέλο όμοιο με αυτό της περιόδου της χούντας.
Αποκορύφωμα της επίθεσης στην εκπαίδευση είχε αποτελέσει το αντιδραστικό νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου, τότε υπουργού παιδείας της ΝΔ και μετέπειτα βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Το νομοσχέδιο αυτό προέβλεπε πειθαρχικά με ποινολόγια διαγωγής, ποδιές, κατάργηση των συλλογικών οργάνων των μαθητών, μείωση των αργιών, εισαγωγή εξεταστικής περιόδου στις δυο τελευταίες τάξεις του δημοτικού, υποχρεωτικό εκκλησιασμό κ.α., θυμίζοντας το μοντέλο λειτουργίας των σχολείων την περίοδο της χούντας. Όμως, αυτό το νομοσχέδιο θα έφερνε ριζικές αλλαγές και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μερικές από τις σημαντικότερες αλλαγές ήταν η κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, η εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, καθώς και η κατάργηση της φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα συνδιοίκησης. Διατάξεις οι οποίες περιλαμβάνονται και στο νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας ήταν οξύτατη και κατάφερε να συσπειρώσει ευρύτερες μάζες και να πάρει παλλαϊκό χαρακτήρα, καθώς ύστερα από πολλά χρόνια δημιουργήθηκε ένα τεράστιο πανελλαδικό κύμα καταλήψεων σχολείων και πανεπιστημίων. Οι κινητοποιήσεις αριθμούσαν δεκάδες χιλιάδες κόσμου παρ’ ότι, όπως και σήμερα, γινόντουσαν σε ένα κλίμα πρωτοφανούς κρατικής και παρακρατικής καταστολής.
Από τη μία η ωμή κρατική βία της αστυνομίας και από την άλλη η ύπαρξη και η δημιουργία παρακρατικών-φασιστοειδών οργανώσεων με μοναδικό σκοπό την καταστολή των κινητοποιήσεων και των καταλήψεων. Το ρόλο του παρακράτους είχαν αναλάβει η ΜΑΚΙ (Μαθητική Ανεξάρτητη Κίνηση) και η ΟΝΝΕΔ (Οργάνωση Νεολαίας Νέας Δημοκρατίας) αμφότερες πολιτικά υπό τον έλεγχο και την καθοδήγηση και τη συγκάλυψη της ΝΔ.
Η κορυφαία στιγμή της παρακρατικής βίας έλαβε χώρα σε γυμνάσιο-λύκειο της Πάτρας, όταν ομάδα τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ με επικεφαλής τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και τότε δημοτικό σύμβουλο της ΝΔ, Γιάννη Καλαμπόκα επιτέθηκε με ρόπαλα και λοστούς και δολοφόνησε τον καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα, ο οποίος προσπαθούσε να υπερασπιστεί τους μαθητές του. Η ΝΔ με εντολή του τότε Υπουργού παρότρυνε και άλλες επιθέσεις μελών της σε σχολεία της χώρας, ενώ παράλληλα, με επίσημα έγγραφα της υποστήριζε την «αθωότητα» του δολοφόνου Γιάννη Καλαμπόκα που αρχικά δικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αλλά το 1998 αφέθηκε για κάποιον «ανεξήγητο» λόγο ελεύθερος. Η δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα πυροδότησε εκ νέου ένα τεράστιο κύμα αντιστάσεων στα σχέδια του Υπουργείου και σήμανε την αρχή του τέλους για το αντιδραστικό νομοσχέδιο το οποίο μετά από λίγο αποσύρθηκε, μπαίνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Ο Νίκος Τεμπονέρας, αν και δολοφονήθηκε πριν από 22 χρόνια, συνεχίζει να βρίσκεται στους αγώνες του σήμερα, καθώς η δράση του εμπνέει και πυροδοτεί αντιδράσεις ενάντια στις στοχεύσεις του υπουργείου για τη διάλυση της δωρεάν εκπαίδευσης και των ενιαίων φοιτητικών συμφερόντων. Οι εκατοντάδες καταλήψεις και κινητοποιήσεις το προηγούμενο χρονικό διάστημα ήταν η απάντηση των φοιτητών και όλης της ακαδημαϊκής κοινότητας. Αν και η κυβέρνηση προώθησε και ψήφισε το νόμο πραξικοπηματικά, συνεχίζει να δείχνει το αυταρχικό της πρόσωπο - με αποκορύφωμα τη συγκρότηση των συμβουλίων διοίκησης σε ιδρύματα της χώρας - αφήνοντας φοιτητές και καθηγητές στο περιθώριο, χωρίς δικαίωμα συμμετοχής σε όργανα με αποφασιστικό χαρακτήρα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Για την προώθηση της αναδιάρθρωσης, η κυβέρνηση επιστρατεύει και αξιοποιεί όλους τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της. Τα σώματα «ασφαλείας» (ΕΛ.ΑΣ.- ΜΑΤ), υπό την καθοδήγηση του υπ. Προστ.Πολ., κάνουν εκτεταμένη χρήση χημικών ουσιών, ξυλοκοπούν αναίτια αγωνιζόμενα στρώματα της κοινωνίας και στέλνουν κόσμο στα νοσοκομεία. Ταυτόχρονα καταπατούν επανειλημμένα το πανεπιστημιακό Άσυλο και εκκενώνουν ελεύθερους κοινωνικούς χώρους, όπου ορθώνονται φωνές εναντίωσης στην κυρίαρχη πολιτική. Τα ΜΜΕ καθοδηγούν την κοινή γνώμη αναπαράγοντας ένα κλίμα μονόδρομου και τρομοκρατίας για να κατευνάσουν τις κοινωνικές αντιστάσεις. Τέλος, τον ίδιο κατασταλτικό ρόλο ως προς το κίνημα, παίζουν και οι καθεστωτικές παρατάξεις εντός των πανεπιστημίων (ΠΑΣΠ-ΔΑΠ), που παρόλη την αόριστη εναντίωση στις κυβερνητικές επιλογές, μια πολιτική τοποθέτηση χωρίς πρακτικές απολήξεις, στηρίζουν επί της ουσίας το σύνολο της αναδιάρθρωσης.
Αυτή όμως είναι η μία όψη του νομίσματος, καθώς από την άλλη μεριά βρίσκονται οι παρακρατικοί μηχανισμοί που συνεχίζουν ακάθεκτα, με την συγκάλυψη και την πριμοδότηση των κυβερνήσεων, να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά». Η δολοφονική επίθεση στο Νίκο Τεμπονέρα από τους δολοφόνους της ΟΝΝΕΔ, βρίσκει συνέχεια στο πρόσωπο του Κουσουρή μέσα από τη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε επίσης από ακροδεξιές ομάδες το 1998. Οι τραμπούκικες επιθέσεις όμως των μπράβων-δολοφόνων της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, βρίσκουν συνέχεια και στα κινήματα της γενιάς μας, μέσα από την παρεμπόδιση διεξαγωγής γενικών συνελεύσεων και την προσπάθεια απομαζικοποίησης και διάλυσης των καταλήψεων στο κίνημα του 2006-07, καθώς και μέσα από την προσπάθεια δημιουργίας πολιτικών μορφωμάτων μέσα στα πανεπιστήμια υπό την καθοδήγηση της Χρυσής Αυγής. Βλέπουμε επομένως, ότι ο ρόλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο έχει τις ρίζες του βαθιά χωμένες στην ιστορία, όχι στον αγώνα για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση αλλά στις πιο μαύρες σελίδες του κινήματος και στην προσπάθεια καταστολής του.
Έτσι, τόσο η νεολαία όσο και οι εργαζόμενοι καλούνται να δώσουν την πιο σκληρή μάχη μετά τη μεταπολίτευση καθώς η στρατηγική της κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) έχει ως στόχο τη διάλυση της κοινωνικής δομής συνολικά, μέσω των συνεχών μέτρων που εφαρμόζονται, όπως επιτάσσει η τρόικα και οι εκφραστές της. Για αυτό το λόγο, το φοιτητικό και το εργατικό κίνημα πρέπει, όχι μόνο να παλέψουν για κεκτημένα προηγούμενων ετών που αποκτήθηκαν μέσα από συνεχείς και αιματοβαμμένους αγώνες και τώρα καταστρατηγούνται, αλλά και ενάντια σε όλες τις νέες αναδιαρθρώσεις που τους οδηγούν καθημερινά στην εξαθλίωση.
Την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί διαδήλωση και αγωνιστική εκδήλωση στην Πάτρα, στις 6 μ.μ. έξω από το Σχολικό Συγκρότημα «Ν.Τεμπονέρα».
Η Αριστερή Συσπείρωση καλεί τους εργαζόμενους και τους νέους σε μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις-εκδηλώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου