"Φασισμός υπήρχε το 1940, ή και αυτό είναι κάποια «ψύχωση» της Αριστεράς" κ.Κεραμέως;

Φασισμός υπήρχε το 1940, ή και αυτό είναι κάποια «ψύχωση» της Αριστεράς

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. στην οικονομία ακολούθησε τα χνάρια όλων των προκατόχων της. Πιο συγκεκριμένα προχωρά και αυτή σε αυστηρή τήρηση των μνημονιακών μέτρων, μετακυλώντας τα βάρη της διεξόδου από την οικονομική κρίση στις πλάτες των εργαζομένων. Άλλωστε όλες οι προεκλογικές εξαγγελίες για μείωση της φορολογίας για τους πιο σκληρά εκμεταλευόμενους, αποδείχθηκαν απλά και μόνο υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.

Επίσης τα έργα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στο επίπεδο της εκπαίδευσης, δεν εξέπληξαν κανένα. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα, ανακοίνωσε το προχώρημα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και έβαλε στο στόχαστρό της το Άσυλο, δηλαδή ότι προσπαθούν να περάσουν όλες οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. από το 1979.

Έτσι βρέθηκαν στο στόχαστρο της κυβέρνησης, για μια ακόμη φορά, και οι κινητοποιήσεις των φοιτητών, αφού τις τελευταίες εβδομάδες οι «πραιτοριανοί» της (όπως είχε ονομάσει τους αστυνομικούς ένας υπουργός παλαιότερης κυβέρνησης της ΝΔ, κατά τη διάρκεια πάλι φοιτητκών κινητοποιήσεων) επιδόθηκαν πάλι σε ξυλοδαρμούς και χρήση χημικών. Το παραλήρημα συντηρητισμού όμως της κυβέρνησης ενάντια στην νεολαία, άγγιξε τα όρια του νόμου 4000, όταν μόλις πριν από λίγες μέρες, η αστυνομία προσήγαγε ανήλικους μαθητές που «επιχείρησαν» να δούν την κινηματογραφική ταινία «Joker». Άλλωστε οι σχέσεις της Ν.Δ. με τους φονταμενταλιστές «χριστιανούς» «νοικοκυραίους», «οπαδούς του σκοταδισμού», είναι γνωστές από παλιά!

Αυτά όλα, είναι όμως φυσικό αποτέλεσμα όταν λίγους μήνες πριν τις εκλογές η Ν.Δ., στο εθνικιστικό της κρεσέντο για το Μακεδονικό (που δεν είχε κανένα ίχνος πατριωτισμού), βρέθηκε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια μαζί με την ΧΑ (εθνικιστικό κρεσέντο βέβαια που έμεινε στα λόγια, αφού η κυβέρνησης της ΝΔ ακολούθησε πιστά τις επιταγές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ).

Το τελευταίο δείγμα συντηρητισμού, αλλά και το φλερτ της κυβέρνησης της ΝΔ με την άκρα δεξιά, επιβεβαιώνεται όμως ακόμη μια φορά με την ανακοίνωση της υπουργού παιδείας για την 28η Οκτωβρίου. Η υπουργός, στην ανακοίνωσή της θα πει πολλά για «κατακτητές», για «ηρωισμό» και για «αυταπάρνηση», θα ξεχάσει όμως να κάνει έστω και την παραμικρή, όχι καταδίκη, αλλά αναφορά στο φασισμό.

Η υπουργός, στηριζόμενη στο γνωστό «καταδίκη της βίας από όπου και προέρχεται» προσπαθεί να δημιουργήσει σύγχυση. Πιο συγκεκριμένα, με τη φράση της στην ανακοίνωση της «δυνάμεις του μίσους και της βίας», προσπαθεί να εξισώσει τις φασιστικές και ναζιστικές δυνάμεις με εκείνες που αντιστάθηκαν κατά του φασισμού, και ειδικότερα με το κομουνιστικό κίνημα. Η ιστορία όμως, δυστυχώς για την υπουργό, δεν ξαναγράφεται. Οι πολιτικές θέσεις και πρακτικές του φασισμού, αλλά και ο ίδιος ο φασισμός ως ιδεολογία, και ως πιο αφτιασίδωτη έκφραση του καπιταλισμού, ευθύνονται αποκλειστικά για τον πιο αιματηρό πόλεμο που γνώρισε η ανθρωπότητα, δηλαδή το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτό ξεπερνάει ακόμη και εκείνα τα λίγα που μαθαίναμε στο σχολείο. Γιατί η ιστορία του Β'Παγκόσμιου Πολέμου, που ποτέ δε διδαχθήκαμε, η ιστορία που γράφεται με το αίμα των λαών, δηλαδή η πραγματική ιστορία, πέρα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μιλάει και για την καμένη γη που άφησαν πίσω τους τα SS στην Ανατολική Ουκρανία, το ολοκαύτωμα του Μπάμπι Γιάρ, τους εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού που ως αιχμάλωτοι πολέμου πέθαναν από πείνα και καταναγκαστικά έργα και άλλα πολλά εγκλήματα του φασισμού και του ναζισμού που βάλθηκαν να ξεφτιλίσουν το ανθρώπινο είδος. Γιατί αυτή η πραγματική ιστορία μας μαθαίνει ότι πέρα από τη μάχη του Ελ Αλαμέιν, και την απόβαση στην Νορμανδία υπάρχει και η μάχη της Μόσχας, του Στάλινγκραντ, του Λενινγκραντ και του Κουρσκ. Γιατί τη μέρα που το Γ' Ράιχ συντρίφτηκε ολοκληρωτικά, στη μάχη του Βερολίνου, στο Ράιχσταγκ ανέμιζε η κόκκινη σημαία. Αυτή η ιστορία έχει καταγράψει επίσης την εποποιία των αντιφασιστών παρτιζάνων από τη Γαλλία έως την Κίνα και το Βιετνάμ οι οποίοι, γυναίκες και άντρες, ως σάρκα από την σάρκα των λαών ολόκληρου του κόσμου, επιδόθηκαν σε αμέτρητα κατορθώματα παλικαριάς και ηρωισμού.

Είναι δύσκολο για την υπουργό παιδείας να μιλήσει για το φασισμό, γιατί η ίδια η «αριστεία» τόσο ως έννοια όσο όμως και ως πρακτική αποδείχθηκε ότι είναι αρρωστημένη. Άριστοι μηχανικοί, επιστήμονες, γιατροί και οικονομολόγοι του Γ' Ράιχ ένοιωθαν την ίδια ικανοποίηση με τον Άλμπερτ Σπέαρ και όλη την αστική τάξη της Γερμανίας, όταν η παραγωγικότητα της γερμανικής βιομηχανίας εκτινάχθηκε, και ας γνώριζαν ότι εκατοντάδες χιλιάδες κρατούμενοι από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (ή αλλιώς τα «φορντικά εργοστάσια θανάτου»), αιχμάλωτοι πολέμου και επιστρατευμένοι εργάτες πέθαιναν από τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Και εδώ φαίνεται το γεγονός ότι ο φασισμός είναι «γέννημα-θρέμα» του καπισταλισμού. Γιατί η εκρηκτική αύξηση της παραγωγικότητας με ταυτόχρονη αυξανόμενη κερδοφορία, επιτυγχάνεται με ραγδαία μείωση του κόστους εργασίας. Με λίγα λόγια, κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται μόνο όταν οι συνθήκες εργασίας προσεγγίσουν εκείνες της δουλείας. Για να γίνει αυτό πρέπει να συντριβούν οι όποιες αντιδράσεις των εργαζομένων και γενικά των λαϊκών στρωμάτων, και αυτό σε ιδεολογικό επίπεδο σημαίνει για την κυρίαρχη αστική ιδεολογία υιοθέτηση ακραιφνών εθνικιστικών, ρατσιστικών και αντικομουνιστικών ιδεολογημάτων, ενώ σε επίπεδο κρατικών πρακτικών σημαίνει άσκηση βάρβαρης προληπτικής κρατικής καταστολής. Για αυτό το λόγο οι Σοβιετικοί Παρτιζάνοι χαρακτήρισαν την αντιφασιστική πάλη των λαών, ως την πάλη των δυνάμεων της μισθωτής εργασίας έναντι εκείνων των «κέντρων» που «οραματίζονται» τους εργαζόμενους του μέλλοντος ως δούλους.

Είναι δύσκολο για την υπουργό να μιλήσει για τον φασισμό, όταν το ολοκαύτωμα του Χορτιάτη το έκαναν έλληνες φασίστες, οι οποίοι ξαναεμφανίστηκαν στον εμφύλιο ως ΜΑΥδες, ξαναεμφανίστηκαν το 1963 στη δολοφονία του Λαμπράκη ως «αγανακτισμένοι πολίτες», ξαναεμφανίστηκαν στη Χούντα ως ευυπόληπτοι πολίτες και νοικοκυραίοι που ρουφιάνευαν αγωνιστές στην Ασφάλεια, στην ΕΣΑ και στην ΚΥΠ...

Και φυσικά πώς να μιλήσει η υπουργός για τον φασισμό όταν στην πατρίδα μας τον πολέμησαν το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, το ΕΛΑΝ, η ΕΠΟΝ και η ΟΠΛΑ, τα λαμπρότερα επιτεύγματα του λαού μας. Είναι άβολο για την υποργό να πει ότι οι περισσότερες πόλεις της πατρίδας μας απελευθερώθηκαν τότε μετά από ηρωικές μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ. Είναι εξαιρετικά αμήχανο για την υπουργό να κάνει μια αναφορά στα εγκλήματα του φασισμού όταν η «ψυχή αυτού του αγώνα» ενάντια στο φασισμό, όπως είχε πει και ο Μπελογιάννης στην απολογία του, ήταν οι Έλληνες Κομουνιστές, όταν μόνο στο Κούρνοβο και στην Καισαριανή εκτελέστηκαν 306 από αυτούς όρθιοι, υπερήφανοι και τραγουδώντας. Πως η υπουργός παιδείας να αναφερθεί στην πάλη κατά του φασισμού, όταν η μεγαλύτερη ηρωίδα αυτού του αγώνα, από τη μαθητιώσα νεολαία, ήταν ο άγγελος που λέγονταν Ηρώ Κωσταντοπούλου.

Η υπουργός παιδείας φυσικά ακολουθεί πιστά την τακτική των πολιτικών προπατόρων της. Την τακτική της λήθης και της εθνικής συμφιλίωσης, τακτική που την πρωτο-δίδαξε ο Καραμανλής όταν γκρέμισε την Ακροναυπλία. H υπουργός παιδείας προσπαθεί από την μία να εντείνει τα συντηρητικά χαρακτηριστικά της νεολαίας μέσω της λήθης και αυτό το συνδυάζει με κατασταλτικά μέτρα όχι μόνο ενάντια των απείθαρχων αλλά και γενικά όλων εκείνων των νεολαίων που αμφισβητούν.

Οι Μαθητές και Φοιτητές όμως, με τη στάση τους, με τις συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες συζήτησης και λήψης αποφάσεων τους, αλλά και τελικά με τις ίδιες τις κινητοποιήσεις τους, σπάνε καθημερινά τις προσπάθειες της υπουργού παιδείας και της κυβέρνησης της Ν.Δ. για το προχώρημα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και την αυταρχικοποίηση της εκπαίδευσης.

Κάτω τα Χέρια από την Νεολαία

Από την θρυλική Ηρώ ως το Βελδεμίρη και τον Πέτρουλα,

από το Κομνηνό και τον Ισιδωρόπουλο ως το Γρηγορόπουλο και το Φύσσα...

Η Νεολαία δεν Ξεχνά....Οργανώνεται Νικά

27/10/2019

Αριστερή Συσπείρωση