Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Ως ήταν αναμενόμενο, κράτος-εκκλησία, με μία εκκωφαντική "συμφωνία", επιβεβαίωσαν τη συνέχεια του πολιτικού τους δεσμού, ισχυροποιώντας τον, με ένα ψευδές διαζύγιο και μια γενναία διατροφή και προίκα από τον λαό.
Στο πλαίσιο οικονομικής και όχι πολιτικής διευθέτησης, οι κληρικοί Θα συνεχίσουν να αμείβονται από το κράτος (απο τον λαό) αλλά δεν θα λογίζονται δημόσιοι υπάλληλοι πια (!!!) ...Θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά θα είναι σαν να μην είναι δηλαδή (!!!)
Θα έχουμε κακοπληρωμένους και λιγότερους γιατρούς, δασκάλους, λιγότερα σχολειά, νοσοκομεία διαλυμένα, κοινωνία φτωχοποιημένη, εξαθλιωμένη για τα υψηλά πλεονάσματα και την "ανάπτυξη" των ισχυρών από τη μια και από την άλλη, αυτή η κοινωνία θα πληρώνει κληρικούς μιας πλούσιας και δήθεν "αυτόνομης" εκκλησίας .
Η αμφισβητούμενη περιουσία
μεταξύ Εκκλησίας και Δημοσίου, θα είναι πλέον εκκλησιαστική, στην ουσία
παραιτείται το δημόσιο από τις διεκδικήσεις, παραιτώντας τον λαό από την
δημόσια περιουσία που του ανήκει.
Η περιουσία αυτή περνάει στο ΤΑΕΠ (Ταμείο
Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Περιουσίας) , η δημόσια περιουσία δηλαδή θα «αξιοποιηθεί»
(με τους γνωστούς τρόπους εκποίησης) και τα έσοδα θα τα μοιραστούν Δημόσιο-
Εκκλησία, όπως και τα έξοδα του ΤΑΕΠ, συντήρησης περιουσίας κλπ.
Συγχρόνως, νομιμοποιείται στο
σύνολο τόσο η κατοχή όσο και ο τρόπος απόκτησης της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Αυτά εν ολίγοις ανακοίνωσαν από
κοινού, δημοσιοποιώντας με κοινό ανακοινωθέν τα 15 σημεία της συμφωνίας, ο
πρωθυπουργός Α.Τσίπρας και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
Χωρίς να μας εκπλήσσει ο ΣΥΡΙΖΑ, για άλλη μια φορά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με μια "δήθεν" διαπραγμάτευση, ξεπούλησε κάθε λαϊκό και κοινωνικό δίκαιο στα ισχυρά συμφέροντα, με σαφέστατη πολιτική επιλογή την ισχυρή πολιτική σχέση και σύνδεση κράτους-εκκλησίας, την διασφάλιση του πολιτικού ρόλου της εκκλησίας, με τις γνωστές πολιτικές εφαρμογές και συνέπειες στην κοινωνία.
1)Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι μέχρι το
1939 οπότε εκδόθηκε ο αναγκαστικός νόμος 1731/1939 απέκτησε εκκλησιαστική
περιουσία έναντι ανταλλάγματος που υπολείπεται της αξίας της.
2)Το Ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει ότι ανέλαβε
τη μισθοδοσία του κλήρου, ως με ευρεία έννοια, αντάλλαγμα για την εκκλησιαστική
περιουσία που απέκτησε.
3)Το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία
αναγνωρίζουν ότι οι κληρικοί δεν θα νοούνται στο εξής ως δημόσιοι υπάλληλοι και
ως εκ τούτου διαγράφονται από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών.
4)Το Ελληνικό Δημόσιο δεσμεύεται ότι θα
καταβάλλει ετησίως στην Εκκλησία με μορφή επιδότησης ποσό αντίστοιχο με το
σημερινό κόστος μισθοδοσίας των εν ενεργεία ιερέων, το οποίο θα
αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις μισθολογικές μεταβολές του Ελληνικού Δημοσίου.
5)Η Εκκλησία αναγνωρίζει ότι μετά τη Συμφωνία
αυτή παραιτείται έναντι κάθε άλλης αξίωσης για την εν λόγω εκκλησιαστική
περιουσία.
6)Η ετήσια επιδότηση θα
καταβάλλεται σε ειδικό ταμείο της Εκκλησίας και προορίζεται αποκλειστικά για τη
μισθοδοσία των κληρικών, με αποκλειστική ευθύνη της Εκκλησίας της Ελλάδος και
σχετική εποπτεία των αρμόδιων ελεγκτικών κρατικών αρχών.
7)Με τη Συμφωνία
διασφαλίζεται ο σημερινός αριθμός των οργανικών θέσεων κληρικών της Εκκλησίας
της Ελλάδος, καθώς και ο σημερινός αριθμός των λαϊκών υπαλλήλων της Εκκλησίας
της Ελλάδος.
8)Πιθανή επιλογή της
Εκκλησίας της Ελλάδος για αύξηση του αριθμού των κληρικών δεν δημιουργεί
απαίτηση αύξησης του ποσού της ετήσιας επιδότησης.
9)Το Ελληνικό Δημόσιο και η
Εκκλησία της Ελλάδος αποφασίζουν τη δημιουργία Ταμείου Αξιοποίησης
Εκκλησιαστικής Περιουσίας.
10)Το Ταμείο αυτό θα
διοικείται από πενταμελές διοικητικό συμβούλιο. Δύο μέλη του Ταμείου θα
διορίζονται από την Εκκλησία της Ελλάδος, δύο μέλη θα διορίζονται από την
Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ ένα μέλος θα διορίζεται από κοινού.
11)Το Ταμείο Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής
Περιουσίας θα αναλάβει τη διαχείριση και αξιοποίηση των από το 1952 και μέχρι
σήμερα ήδη αμφισβητούμενων, μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Εκκλησίας της Ελλάδος
περιουσιών, αλλά και κάθε περιουσιακού στοιχείου της Εκκλησίας που εθελοντικά η
ίδια θα θελήσει να παραχωρήσει στο εν λόγω Ταμείο προς αξιοποίηση.
12)Τα έσοδα και οι υποχρεώσεις του ΤΑΕΠ
επιμερίζονται κατά ίσο μέρος στο Ελληνικό Δημόσιο και την Εκκλησία της Ελλάδος.
13)Τα ανάλογα ισχύουν και για τις περιουσίες
των επιμέρους Μητροπόλεων, ήτοι των αμφισβητούμενων περιουσιών, αλλά και όσων
οι Μητροπόλεις εθελοντικά παραχωρήσουν στο ΤΑΕΠ.
14)Η ήδη συσταθείσα με τον Ν.4182/2013
Εταιρεία Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής Περιουσίας μεταξύ Ελληνικού
Δημοσίου και Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών εντάσσεται επίσης στο ΤΑΕΠ και
διοικείται με το σημερινό κατά νόμο καθεστώς.
15)Οι παραπάνω δεσμεύσεις των μερών θα ισχύουν
υπό την προϋπόθεση τήρησης της Συμφωνίας στο σύνολό της».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου