Σελίδες
▼
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014
Αθώοι οι 16 συλληφθέντες της Θεσσαλονίκης από τη πορεία στις 17 Νοέμβρη 2012
Οι 16 συλληφθέντες απαλλάχθηκαν από όλες τις κατηγορίες μετά από μια δίκη που διήρκησε συνολικά για έξι συνεδριάσεις. Νωρίτερα συγκέντρωση συμπαράστασης πραγματοποιήθηκε έξω από τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.
Αριστερή Συσπείρωση - Κάτω τα χέρια από τους αγωνιζόμενους δικηγόρους
Από Αριστερή Συσπείρωση
Η Αριστερή Συσπείρωση καταδικάζει και καταγγέλλει απερίφραστα την παράνομη στάση και απρόκλητη καταστολή της αστυνομίας, κατά του κινήματος αλληλεγγύης και υπεράσπισης της λαϊκής κατοικίας από τα αρπακτικά των Τραπεζών, της Κυβέρνησης και της Τρόικα, χθες 10 Δεκέμβρη, ημέρα «διεξαγωγής» των πλειστηριασμών στη Θεσσαλονίκη στο ισόγειο των δικαστηρίων.
Αποκορύφωμα της φασίζουσας πρακτικής που υιοθετεί μόνιμα η Κυβέρνηση απέναντι στην αγωνιζόμενη κοινωνία, αποτέλεσε η στοχοποίηση, σύλληψη, βιαιοπραγία και «κατασκευή» κατηγορητηρίου εναντίον του συντρόφου μας Γιώργου Τζαμαδάνη, μέλους του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, γνωστού για την πολυετή συνεισφορά του στο κίνημα και τη μαχητική δικηγορία.
Η Εναλλακτική Πρωτοβουλία Δικηγόρων Θεσσαλονίκης, μαζί με δεκάδες κόσμου, επιχείρησαν να ματαιώσουν τη συνεργασία κυβέρνησης και δικαστικής εξουσίας, με στόχο την επιτάχυνση εκατοντάδων πλειστηριασμών. Χτυπήθηκαν άγρια από Κυβέρνηση, Δικαστές, Αστυνομία που ενεργούν πια απροκάλυπτα με μόνο στόχο τα συμφέροντα των Τραπεζιτών.
Η «διεξαγωγή» της διαδικασίας των πλειστηριασμών μέσα στα δικαστήρια, παρουσία πολλών διμοιριών των ΜΑΤ , είναι το τελευταίο «ασφαλές» καταφύγιο των Τραπεζών προκειμένου να αποφύγουν την κοινωνική κατακραυγή. Οι τελευταίες κυβερνητικές ρυθμίσεις που «απλοποιούν» την αρπαγή της ακίνητης περιουσίας ανέργων, ανήμπορων και υπερχρεωμένων από την τραπεζική τοκογλυφία ιδιοκτητών, ολοκληρώνονται με την κορύφωση του αυταρχισμού και του φασισμού.
Δεν μας τρομοκρατούν, δεν μας φοβίζουν, μας πεισμώνουν. Ο αγώνας για την προάσπιση της λαϊκής κατοικίας συνεχίζεται μέχρι τη νίκη, μέχρι να βάλουμε τέλος στην πολιτική εξαθλίωσης της Κοινωνίας, μέχρι να στείλουμε στον αγύριστο Κυβέρνηση, ΕΕ, Κεφάλαιο.
ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΥΛΕΓΓΥΗ ΜΑΤΑΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΛΗΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
Απαιτούμε την άμεση απόσυρση των κατηγοριών εναντίον του Γιώργου Τζαμαδάνη μέλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της Αριστερής Συσπείρωσης
Αριστερή Συσπείρωση
11 Δεκέμβρη 2014
Αριστερή Συσπείρωση - Όποιος αγωνίζεται πραγματικά, κερδίζει
Από: Αριστερή Συσπείρωση
Τη ζωή έπαιξε κορώνα γράμματα με το θάνατο...
Η ακροδεξιά συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έκανε ένα βήμα πίσω απέναντι στο τεράστιο κύμα αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό. Ο οριακός αγώνας ενός νέου έστησε στον τοίχο μια ολόκληρη κυβέρνηση που έπαιξε και έχασε.
Κάθε αγώνας αφήνει πίσω του πολλά.
Ο σκληρός αγώνας του Νίκου Ρωμανού αφήνει πίσω του έναν άνθρωπο ζωντανό και ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης δικαιωμένο. Σήμερα δεν εγγράφηκε ακόμα μία ήττα του κινήματος. Σήμερα Γράφτηκε μια ακόμα νίκη. Σήμερα άνοιξε άλλο ένα ρήγμα στην ακροδεξιά μνημονιακή κυβερνητική πυγμή.
Σήμερα μαζί με το Ρωμανό νικήσαμε όλοι, από τους φυλακισμένους φοιτητές έως τον κάθε ένα που στάθηκε αλληλέγγυος στον αγώνα αυτό, από τον άνεργο νέο που αγωνίζεται για μια θέση εργασίας μέχρι τον μετανάστη που βιώνει σε καθημερινή βάση την βαρβαρότητα. Νικήσαμε όλοι και πήραμε μια βαθειά ανάσα ελευθερίας.
Τίποτα όμως δεν τελείωσε...
...Συνεχίζουμε
Η συγκυβέρνηση έχασε λίγες μέρες πριν χάσει για τα καλά και οριστικά. Τώρα το μόνο που μένει να τους στείλουμε στο καλάθι των αχρήστων της ιστορίας οριστικά και αμετάκλητα. Τώρα πρέπει να βγει ο Λαός στο προσκήνιο.
Στους δρόμους, καλούμε τον κόσμο να βγει ξανά τις μέρες που έρχονται τώρα για να υπερασπιστεί και την δική του ζωή. Να παλέψει με τον μόνο τρόπο που μπορεί να οδηγήσει σε μια ζωή με αξιοπρέπεια, μια ζωή βασισμένη στην αλληλεγγύη και όχι στην εκμετάλλευση. Να παλέψει μέχρι να απαλλαγεί από τους τρομοκράτες των τραπεζών, της κυβέρνησης της αστικής εξουσίας, την τρόικα και το ΔΝΤ.
Τώρα είναι η σειρά μας να επιτεθούμε.
Αγώνας μέχρι το τέλος.
Αριστερή Συσπείρωση
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014
Μεταγραφική Περίοδος ... Δεκεμβρίου
Γουστάρω λοιπόν...
Διαβάζοντας λίγο τους τίτλους ειδήσεων ....
Έρχεται .. Ψηφίζει... Υπογράφει... Υποψήφιος...
Ποια Ονόματα Παίζουν... Ποιον θα προτείνει ο Σαμαράς...
Περισσότερο μου θυμίζει μεταγραφική περίοδο Καλοκαιριού παρά Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας...
Έχουμε και λέμε για την Μεταγραφολογία και την Ονοματολογία.
Δήμας, Πικραμένος, Κωσταντοπουλος, Δαμανάκη , Αβραμόπουλος, Καραμανλής , Σημίτης, Διαμαντουρος, Σκουρής, Παντερμαλής, Παπαδόπουλος όλο και κάποιον θα ξεχνάω...
Και στο βάθος Εκλογές... με την Μεταγραφολογία καλά να κρατάει...
Και στο πιο βάθος.... ο Λαός;;; Μήπως ήρθε η ώρα να βγούμε στους Δρόμους για να πάρουν Δρόμο οι Πολιτικές τους;;;
The Road Runner
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014
Μαφιόζικες πρακτικές στην Νέα Φιλαδέλφεια
Απειλητικά σημειώματα στο κατώφλι των 17 πολιτών που προσέφυγαν ενάντια στην παράδοση του Άλσους στον επιχειρηματία Μελισαννίδη
Το …σημείωμα που βλέπετε στην φωτογραφία ανακάλυψαν το Σάββατο (6/12) το πρωί, μπροστά στις πόρτες των σπιτιών τους και οι 17 δημότες της Νέας Φιλαδέλφειας, που έχουν καταθέσει αίτηση ακύρωσης της απόφασης για την επέκταση και ανακατασκευή -από εταιρία του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ΑΕΚ, Γιάννη Μελισσανίδη- του γηπέδου της ΑΕΚ.
Οι 17 πολίτες που έχουν προσφύγει στην δικαιοσύνη δεν αντιτίθενται γενικώς και αορίστως στην κατασκευή του γήπέδου της ιστορικής ομάδας, αλλά στα «παράθυρα» που ανοίγει για παραχώρηση του Αλσους της Νέας Φιλαδέλφειας σε ιδιωτικά συμφέροντα (πολύ συγκεκριμένα σε αυτή την περίπτωση).
Αυτό γιατί η κατασκευή προβλέπεται να γίνει βάσει του περίφημου «Ρυθμιστικού Σχεδίου», δηλαδή του νόμου που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και προβλέπει αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας ώστε να μήν θεωρείται πλέον «αμιγής τόπος κατοικίας». Μετατρέπεται έτσι σε «ξέφραγο αμπέλι» για τις ορέξεις των κάθε λογής «επενδυτών» του real estate.
Προφανώς η επιχείρηση τρομοκράτησης δεν είναι άσχετη από το γεγονός ότι την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ – ΑΕΚ αναρτήθηκαν τα ονόματα των 17 δημοτών. Στοχοποιήθηκαν έτσι αυτόματα στα μάτια του «οπαδικού στρατού» που έχει εδώ και πολλούς μήνες στηθεί στην Νέα Φιλαδέλφεια προκειμένου να υπερασπιστεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα του Γ.Μελισαννίδη.
Οτι κι αν συμβεί από εδώ και πέρα είναι σαφές το ποιοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί….
Παρακάτω η Αίτηση Ακύρωσης
(Παραλείπουμε τις 3 πρώτες σελίδες για προφανείς λόγους)
Αριστερή Συσπείρωση - Ο δολοφόνος γυρνά στον τόπο του εγκλήματος
Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ τσακίζεται στα βράχια των ψεύτικων προσδοκιών που έσπειρε. Η υπεσχημένη έξοδος από τα Μνημόνια και η χαλάρωση των δημοσιονομικών μέτρων, αποδεικνύεται πώς ούτε κατά διάνοια δεν ανήκει στα σχέδια της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η κατά φαντασία έξοδος από τα Μνημονία, μετατρέπεται σε νέα σκληρή επίθεση απέναντι σε ότι έχει απομείνει στα δικαιώματα και τη ζωή της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να διασωθεί από το ναυάγιο της «διαπραγμάτευσης»,αναζητώντας πολιτική διέξοδο και κοινωνικό έρεισμα στην επίδειξη ακροδεξιού τσαμπουκά. Επιστρατεύει κάθε απόθεμα δημαγωγίας, μικροαστισμού και μισαλλοδοξίας για να αντιμετωπίσει την λαϊκή κατακραυγή.
Καθηγητές του αυταρχισμού και της διαπλοκής απαρτίζουν τις Πρυτανείες και τις Συγκλήτους των Πανεπιστήμιων. Τηλεκανίβαλοι, μιζαδόροι και φασιστοειδή απαρτίζουν το υπουργικό συμβούλιο μιας κυβέρνησης που νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και καταπατά με κάθε ευκαιρία το Σύνταγμα. Οι δυνάμεις καταστολής παροτρύνονται να «αποδίδουν δικαιοσύνη στο δρόμο». Πνίγουν μετανάστες, δέρνουν διαδηλωτές, διαστρεβλώνουν και συκοφαντούν κάθε κοινωνική διαμαρτυρία. Επιστρατεύσεις απεργών και απαγορεύσεις διαδηλώσεων, «Μηδενική ανοχή» σε κάθε αγώνα, σε κάθε αίτημα, ακόμα και στην ίδια τη ζωή.
70 χρόνια μετά τον Δεκέμβρη του ‘44 οι νύχτες τους παραμένουν στοιχειωμένες. Μέσα στην κοινωνία της εκμετάλλευσης, μέσα στη φασιστική διακυβέρνηση, γεννιούνται δυνάμεις που αμφισβητούν την κυριαρχία τους, όσα μέτρα προστασίας του καθεστώτος και να πάρουν.
Όταν μια σπίθα αρκεί για να βάλει στον κάμπο φωτιά, κάθε εστία αγώνα αποτελεί αιτία πανικού. Οι μαθητές, οι φοιτητές, ολόκληρη η νέα γενιά που προσπαθούν να την καταδικάσουν σε μια ζωή χωρίς ελπίδα, οι εργαζόμενοι που αρνούνται να υποκύψουν στην μετατροπή τους σε δούλους, που θα δουλεύουν όσο μπορούν κι αντέχουν, οι πρόσφυγες που φτάνουν στην χώρα μας προσπαθώντας να ξεφύγουν από πολέμους που η αστική τάξη της χώρας μας υποστήριξε και υποστηρίζει με μεγάλη θέρμη, όλοι αυτοί κι ακόμα περισσότεροι αποτελούν για τους πολιτικούς υπαλλήλους της αστικής τάξης δυνητικούς κινδύνους που πρέπει να αντιμετωπιστούν με τον πιο σκληρό τρόπο.
Μπροστά στο φόβο του το αστικό μπλοκ εξουσίας δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Δεν αρκείται να σκοτώσει μια φορά, ευκαιρίας δοθείσης το επαναλαμβάνει. Έξι χρόνια μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου τότε Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο δολοφόνος γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος. Ο Νίκος Ρωμανός, σε απεργία πείνας από τις 10 Νοέμβρη, διανύει πλέον την 26η μέρα του αγώνα του. Ενός αγώνα που σαν στόχο έχει ή την νίκη ή τον θάνατο. Ίδιες μέρες μερικά χρόνια μετά επιλέγει, αυτή τη φορά συνειδητά, να αναμετρηθεί με τον δολοφόνο από τον οποίο την προηγούμενη φορά γλίτωσε από τύχη.
Οι καταδικαστικές αποφάσεις έρχονται η μία μετά την άλλη. Η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά, το υποκριτικά ευθυνόφοβο κρυφτούλι του υπουργού δικαιοσύνης, τελικά η κοροϊδία της δήθεν πρωτοβουλίας για την παρακολούθηση μαθημάτων μέσω τηλεδιάσκεψης που, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατάργηση του δικαιώματος των κρατουμένων σε εκπαιδευτικές άδειες, διατείνεται υποκριτικά πως πασχίζει να δώσει λύση.
Η κυβέρνηση έχει αναλάβει την ευθύνη της και φαίνεται αποφασισμένη να την φέρει σε πέρας. Οι μόνοι που μπορούν να την σταματήσουν είναι ο λαός και η νεολαία. Δίνοντας την μάχη για τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στις γειτονιές, μα πάνω από όλα στους δρόμους. Στους δρόμους όπου ακόμα σφυρίζουν τα βόλια του κόκκινου Δεκέμβρη του 1944, της μάχης ενάντια στους ταγματασφαλίτες, τους χίτες και τους Άγγλους. Στους δρόμους που φωτίζονται ακόμα από τις φωτιές τους Δεκέμβρη του 2008 από μια νεολαία που έπαιρνε φωτιά αρνούμενη να την οδηγήσουν στο ολοκαύτωμά της.
Σ' αυτούς τους δρόμους, καλούμε τον κόσμο να βγει ξανά τις μέρες που έρχονται όχι μόνο για να σώσει την ζωή του Νίκου Ρωμανού, μα για να υπερασπιστεί την δική του. Να παλέψει με τον μόνο τρόπο που μπορεί να οδηγήσει σε μια ζωή με αξιοπρέπεια, μια ζωή βασισμένη στην αλληλεγγύη και όχι στην εκμετάλλευση. Να παλέψει μέχρι να απαλλαγεί από τους τρομοκράτες των Τραπεζών, της κυβέρνησης της αστικής εξουσίας, την τρόικα και το ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση αναζητά παράταση ζωής μέσα από το θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Δεν θα το επιτρέψουμε. Η αναμέτρηση είναι μπροστά μας.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να διασωθεί από το ναυάγιο της «διαπραγμάτευσης»,αναζητώντας πολιτική διέξοδο και κοινωνικό έρεισμα στην επίδειξη ακροδεξιού τσαμπουκά. Επιστρατεύει κάθε απόθεμα δημαγωγίας, μικροαστισμού και μισαλλοδοξίας για να αντιμετωπίσει την λαϊκή κατακραυγή.
Καθηγητές του αυταρχισμού και της διαπλοκής απαρτίζουν τις Πρυτανείες και τις Συγκλήτους των Πανεπιστήμιων. Τηλεκανίβαλοι, μιζαδόροι και φασιστοειδή απαρτίζουν το υπουργικό συμβούλιο μιας κυβέρνησης που νομοθετεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και καταπατά με κάθε ευκαιρία το Σύνταγμα. Οι δυνάμεις καταστολής παροτρύνονται να «αποδίδουν δικαιοσύνη στο δρόμο». Πνίγουν μετανάστες, δέρνουν διαδηλωτές, διαστρεβλώνουν και συκοφαντούν κάθε κοινωνική διαμαρτυρία. Επιστρατεύσεις απεργών και απαγορεύσεις διαδηλώσεων, «Μηδενική ανοχή» σε κάθε αγώνα, σε κάθε αίτημα, ακόμα και στην ίδια τη ζωή.
70 χρόνια μετά τον Δεκέμβρη του ‘44 οι νύχτες τους παραμένουν στοιχειωμένες. Μέσα στην κοινωνία της εκμετάλλευσης, μέσα στη φασιστική διακυβέρνηση, γεννιούνται δυνάμεις που αμφισβητούν την κυριαρχία τους, όσα μέτρα προστασίας του καθεστώτος και να πάρουν.
Όταν μια σπίθα αρκεί για να βάλει στον κάμπο φωτιά, κάθε εστία αγώνα αποτελεί αιτία πανικού. Οι μαθητές, οι φοιτητές, ολόκληρη η νέα γενιά που προσπαθούν να την καταδικάσουν σε μια ζωή χωρίς ελπίδα, οι εργαζόμενοι που αρνούνται να υποκύψουν στην μετατροπή τους σε δούλους, που θα δουλεύουν όσο μπορούν κι αντέχουν, οι πρόσφυγες που φτάνουν στην χώρα μας προσπαθώντας να ξεφύγουν από πολέμους που η αστική τάξη της χώρας μας υποστήριξε και υποστηρίζει με μεγάλη θέρμη, όλοι αυτοί κι ακόμα περισσότεροι αποτελούν για τους πολιτικούς υπαλλήλους της αστικής τάξης δυνητικούς κινδύνους που πρέπει να αντιμετωπιστούν με τον πιο σκληρό τρόπο.
Μπροστά στο φόβο του το αστικό μπλοκ εξουσίας δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Δεν αρκείται να σκοτώσει μια φορά, ευκαιρίας δοθείσης το επαναλαμβάνει. Έξι χρόνια μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου τότε Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο δολοφόνος γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος. Ο Νίκος Ρωμανός, σε απεργία πείνας από τις 10 Νοέμβρη, διανύει πλέον την 26η μέρα του αγώνα του. Ενός αγώνα που σαν στόχο έχει ή την νίκη ή τον θάνατο. Ίδιες μέρες μερικά χρόνια μετά επιλέγει, αυτή τη φορά συνειδητά, να αναμετρηθεί με τον δολοφόνο από τον οποίο την προηγούμενη φορά γλίτωσε από τύχη.
Οι καταδικαστικές αποφάσεις έρχονται η μία μετά την άλλη. Η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά, το υποκριτικά ευθυνόφοβο κρυφτούλι του υπουργού δικαιοσύνης, τελικά η κοροϊδία της δήθεν πρωτοβουλίας για την παρακολούθηση μαθημάτων μέσω τηλεδιάσκεψης που, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατάργηση του δικαιώματος των κρατουμένων σε εκπαιδευτικές άδειες, διατείνεται υποκριτικά πως πασχίζει να δώσει λύση.
Πρόκειται για εν ψυχρώ δολοφονία!
Η κυβέρνηση έχει αναλάβει την ευθύνη της και φαίνεται αποφασισμένη να την φέρει σε πέρας. Οι μόνοι που μπορούν να την σταματήσουν είναι ο λαός και η νεολαία. Δίνοντας την μάχη για τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στις γειτονιές, μα πάνω από όλα στους δρόμους. Στους δρόμους όπου ακόμα σφυρίζουν τα βόλια του κόκκινου Δεκέμβρη του 1944, της μάχης ενάντια στους ταγματασφαλίτες, τους χίτες και τους Άγγλους. Στους δρόμους που φωτίζονται ακόμα από τις φωτιές τους Δεκέμβρη του 2008 από μια νεολαία που έπαιρνε φωτιά αρνούμενη να την οδηγήσουν στο ολοκαύτωμά της.
Σ' αυτούς τους δρόμους, καλούμε τον κόσμο να βγει ξανά τις μέρες που έρχονται όχι μόνο για να σώσει την ζωή του Νίκου Ρωμανού, μα για να υπερασπιστεί την δική του. Να παλέψει με τον μόνο τρόπο που μπορεί να οδηγήσει σε μια ζωή με αξιοπρέπεια, μια ζωή βασισμένη στην αλληλεγγύη και όχι στην εκμετάλλευση. Να παλέψει μέχρι να απαλλαγεί από τους τρομοκράτες των Τραπεζών, της κυβέρνησης της αστικής εξουσίας, την τρόικα και το ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση αναζητά παράταση ζωής μέσα από το θάνατο ενός νέου ανθρώπου. Δεν θα το επιτρέψουμε. Η αναμέτρηση είναι μπροστά μας.
- Νίκη στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού.
- Απαιτούμε να αποχωρήσουν τώρα οι δυνάμεις καταστολής από το κατειλημμένο κτήριο της ΓΣΕΕ.
- Απαιτούμε την απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών στις 2/12/14.
- Όλοι στους δρόμους ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό. Για να μην ζήσει η νεολαία κι ο κόσμος της εργασίας στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, χωρίς δικαιώματα.
- Δεν δεχόμαστε καμιά απαγόρευση των διαδηλώσεων.
- Όλοι στη διαδήλωση στις 6 Δεκέμβρη, με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου, στις 13.00, στα προπύλαια και Την Κυριακή 7/12 στο πανεργατικό συλλαλητήριο, στις 17.00 στην Κλαυθμώνος.
"Γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα!"
Αριστερή Συσπείρωση
5 Δεκέμβρη 2014
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014
Οι απαγορεύσεις φανερώνουν την τραγική κατάσταση και αδυναμία των αστών...
Είναι σαφές ότι με το πρόσχημα αυτό η κυβέρνηση επιδιώκει την απαγόρευση των διαδηλώσεων της 6 Δεκέμβρη ,διαδηλώσεων μνήμης για την πριν μόλις έξι χρόνια κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου...
Αναλυτικά η ανακοίνωση της αστυνομίας:
«Ανακοινώνεται ότι, με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής, λόγω της επίσημης επίσκεψης του Πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Τουρκίας, δεν επιτρέπεται, για λόγους δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία, το χρονικό διάστημα από 06:00 ώρα της Παρασκευής 05 Δεκεμβρίου μέχρι και την 15:00 ώρα του Σαββάτου 06 Δεκεμβρίου, στην περιοχή που περικλείεται από τις οδούς – Λεωφόρους:
Αμερικής (από τη συμβολή της με την οδό Σταδίου) – συνέχεια Λυκαβηττού – δεξιά Αναγνωστοπούλου – αριστερά Πατριάρχου Ιωακείμ – αριστερά Μαρασλή – δεξιά Δεινοκράτους – αριστερά Αριστοδήμου – δεξιά Αθηναίων Εφήβων – αριστερά Κόνιαρη – δεξιά Τσόχα – αριστερά Δ. Σούτσου – συνέχεια Πανόρμου – αριστερά Χατζηκωνσταντή – αριστερά Λάμψα – δεξιά Φλώρου – δεξιά Μεταξά – Πλατεία Δάφνης – δεξιά Χλόης – αριστερά Υακίνθων – δεξιά Βίκτωρος Ουγκώ – έναντι Βεάκη – συνέχεια Βλαχάκη – δεξιά Μεσογείων – αριστερά Μιχαλακοπούλου – αριστερά Διονυσίου Αιγηνίτου – αριστερά Κρατερού – δεξιά Αλκαίου – δεξιά Ούλωφ Πάλμε – δεξιά Ευφρονίου – αριστερά Σπ. Μερκούρη – δεξιά Ευτυχίδου – Πλατεία Πλαστήρα – Αρχιμήδους – δεξιά Μάρκου Μουσούρου – αριστερά Αρδηττού – συνέχεια Καλλιρρόης – δεξιά Δράκου – αριστερά Μουσών – συνέχεια Παναιτωλίου – Αρακύνθου – Στησικλέους – δεξιά Ακάμαντος – αριστερά Αποστόλου Παύλου – δεξιά Ερμού – αριστερά Αθηνάς – δεξιά Βορρέου – αριστερά Αιόλου – δεξιά Κολοκοτρώνη – Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων των τμημάτων των ανωτέρω οδών που αποτελούν τα όρια της εν λόγω περιοχής, στο τμήμα της Αττικής Οδού από το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» έως τον κόμβο της Περιφερειακής Υμηττού με τη Λ. Κατεχάκη, στο τμήμα της Λ. Κατεχάκη από την έξοδο της Περιφερειακής Υμηττού έως τη συμβολή της με τη Λ. Μεσογείων και σε βάθος ακτίνας εκατό -100- μέτρων, ένθεν και ένθεν προαναφερόμενων τμημάτων οδών (Αττική Οδός – Λ. Κατεχάκη), ως και επί των γεφυρών, ανισόπεδων κόμβων, διαβάσεων που υφίστανται κατά μήκος αυτών, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή τοπικής αρμοδιότητας Διεύθυνσης Αστυνόμευσης Αερολιμένα Αθηνών.
Θα ακολουθήσει νεότερη Ανακοίνωση σχετικά με τις εναλλακτικές διαδρομές, που μπορούν να χρησιμοποιούν οι οδηγοί.»
Απλά...Χυδαιότητα!
Και τώρα ας δούμε λίγο συνολικότερα όλα τα παραπάνω ....
Η τραγικότητα των ημερών έγκειται και στον τρόπο με τον οποίο η μνημονιακή κυβέρνηση σπρώχνει στα άκρα και στο θάνατο ένα άλλον νεολαίο το Ν.Ρωμανό,φίλο του κρατικά δολοφονημένου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο οποίος συνεχίζει την απεργία πείνας του για την δικαίωση των απόλυτα δίκαιων αιτημάτων του στα πλαίσια και του πολιτικού και κοινωνικού αγώνα που ο ίδιος διεξάγει. Αν πεθάνει αυτό το νέο παλικάρι το κράτος θα δολοφονήσει για δεύτερη φορά μετά από έξι χρόνια .Ήδη Σαμαράς και Βενιζέλος και λοιποί παρατρεχάμενοι έχουν πολύ αίμα στα χέρια τους!Ο λαός δεν ξεχνά...
Τι συμπέρασμα προκύπτει από τα παραπάνω;
Για άλλη μια φορά έχουμε να αντιμετωπίσουμε το σκληρό προσωπείο της αστικής τάξης, η οποία χρησιμοποιεί το κράτος και κατ' επέκταση έναν από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του για την κατάπνιξη του κόσμου που αντιστέκεται στην όλη κατάσταση, στη λήθη που επιβάλλουν,αλλά και σε μια σειρά πολιτικών επιλογών αυτής που έχουν οδηγήσει μεγάλη μερίδια ανθρώπων στο περιθώριο και στην απόγνωση. Όπου και να στρέψεις το κεφάλι σου βλέπεις τις σαρωτικές αποτυχίες αυτής της κυβέρνησης που απηχούν και τον αδίστακτο χαρακτήρα της αστικής τάξης της χώρας μας .Είναι καταδικασμένοι διότι όση λύσσα και αν έχουν και όσο αδίστακτοι να εμφανίζονται , είναι νομοτελειακά ορισμένο ότι υπηρετούν ένα κοινωνικό σύστημα καταδικασμένο να πέσει διότι πια δεν εξυπηρετεί την πρόοδο των ανθρώπινων κοινωνιών.Χρειάζεται άλλου τύπου οργάνωση της κοινωνίας και της παραγωγής που δεν είναι εφικτή λόγω των περιορισμών και του χαρακτήρα του καπιταλισμού.Οι αστοί τρομάζουν λοιπόν για άλλη μια φορά..Και αυτοί τη φορά έχουν σοβαρό λόγο. Έχουν αρχίσει να αποτυγχάνουν ήδη στα μυαλά των νέων γενιών και στα μυαλά των περισσότερων ανθρώπων...Τη χαρά της δημιουργίας και της διάδοσης των επαναστατικών και πρωτοπόρων ιδεών μας δεν θα την απωλέσουμε ποτέ όπως και το δικαίωμα μας στο να διαδηλώνουμε!
Οι μέρες λήθης της ελληνικής κοινωνίας τελειώνουν ...τα καύσιμα των αστών ιδεολογικά και οικονομικά τελειώνουν επίσης....Ερχονται άλλες εποχές...ωραίες και δημιουργικές....Φοβού το κίνημα και τους περήφανους αγωνιστές του....Φοβού τον κομμουνισμό που ήρθε η ώρα του να αποκτήσει τη χαμένη του αίγλη,αξιοπιστία,οργάνωση και ρόλο της ταξικής πάλης. Λάθη έγιναν σάμπως είναι κανείς αλάνθαστος στη ζω; Κριτική και αυτοκριτική επίσης γίνεται τουλάχιστον από όσους αντιλαμβάνονται επί της ουσίας το επαναστατικό περιεχόμενο των αρχών του μαρξισμού-λενινισμού! Επομένως ήρθε η ώρα να φανεί η προοπτική του σήμερα που υπάρχει και είναι πιο αναγκαία από ποτέ! Όποιος ακολουθήσει με συνέπεια και σωστή νοοτροπία σε αυτό το δρόμο θα κερδίσει...όποιος μείνει προσκολλημένος στις λάθος λογικές του παρελθόντος ή σταθεί αδύνατος να δει το νέο θα μείνει πίσω...Όπως και να χει οι δυνάμεις της προόδου της κοινωνίας μας προς ένα ανώτερο στάδιο θα κερδίσουν.
Οι μέρες λήθης της ελληνικής κοινωνίας τελειώνουν ...τα καύσιμα των αστών ιδεολογικά και οικονομικά τελειώνουν επίσης....Ερχονται άλλες εποχές...ωραίες και δημιουργικές....Φοβού το κίνημα και τους περήφανους αγωνιστές του....Φοβού τον κομμουνισμό που ήρθε η ώρα του να αποκτήσει τη χαμένη του αίγλη,αξιοπιστία,οργάνωση και ρόλο της ταξικής πάλης. Λάθη έγιναν σάμπως είναι κανείς αλάνθαστος στη ζω; Κριτική και αυτοκριτική επίσης γίνεται τουλάχιστον από όσους αντιλαμβάνονται επί της ουσίας το επαναστατικό περιεχόμενο των αρχών του μαρξισμού-λενινισμού! Επομένως ήρθε η ώρα να φανεί η προοπτική του σήμερα που υπάρχει και είναι πιο αναγκαία από ποτέ! Όποιος ακολουθήσει με συνέπεια και σωστή νοοτροπία σε αυτό το δρόμο θα κερδίσει...όποιος μείνει προσκολλημένος στις λάθος λογικές του παρελθόντος ή σταθεί αδύνατος να δει το νέο θα μείνει πίσω...Όπως και να χει οι δυνάμεις της προόδου της κοινωνίας μας προς ένα ανώτερο στάδιο θα κερδίσουν.
Ο δρόμος για το λαό δεν θα είναι εύκολος ...Προοπτικές νίκης χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες ανατροπής θα υπάρχουν όλο και περισσότερες!
Τρομάζουν γιατί αυτό το ξέρουν !!
Τρομάζουν γιατί αυτό το ξέρουν !!
"Προμηθέας"
ΑΝΤΑΡΣΥΑ - Οι δρόμοι θα μείνουν ανοιχτοί ενάντια στις φασιστικές απαγορεύσεις.
Η κυβέρνηση, με πρόσχημα την επίσκεψη Νταβούτογλου προχωρά, ακόμη μία φορά στην εφαρμογή δικτατορικών νομοθετημάτων που επιβάλουν την απαγόρευση δημόσιων εκδηλώσεων.
Είναι προφανής η πρόθεση να δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου και πανικού ενόψει των διαδηλώσεων μνήμης και οργής, για τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου.
Το γεγονός ότι έχουν ήδη ανακοινωθεί συγκεντρώσεις το μεσημέρι του Σαββάτου 6/12, αλλά και δράσεων στήριξης των απεργών πείνας και του Ν. Ρωμανού, αποκαλύπτει την προκλητικότητα της κυβέρνησης και την πρόθεσή της να επιβληθεί στο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, με τη δύναμη, της μπότας που διαθέτουν οι λυσσασμένες αγέλες των ΜΑΤ-ΔΙΑΣ και λοιπών έμμισθων χρυσαυγιτών.
Αποκαλύπτει όμως και το φόβο που τους διακατέχει από την δυνατότητα που υπάρχει, η φλόγα του Δεκέμβρη να μεταδοθεί στο ξερό από την καπιταλιστική λεηλασία, τοπίο των λαϊκών αναγκών και να ανατρέψει την κυβέρνηση και την πολιτική τους.
Ως ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α δηλώνουμε έγκαιρα και δημοσίως ότι δεν αναγνωρίζουμε στην κυβερνητική κλίκα να απαγορεύει το κατακτημένο με αίμα και θυσίες αγωνιστών δικαίωμα στις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις.
Δηλώνουμε ότι θα υπερασπιστούμε τις λαϊκές και δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού, δεν θα συμμορφωθούμε στις απαγορεύσεις, ότι θα αμφισβητήσουμε στην πράξη τις κόκκινες ζώνες στους δρόμους και τη ζωή μας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους τους νέους της ανεργίας και της ανασφάλειας να πορευτούν με θάρρος και αποφασιστικότητα στο μοναδικό δρόμο που μένει ανοιχτός στην ελπίδα. Το δρόμο του αγώνα και της σύγκρουσης με την πολιτική και τους μηχανισμούς καταστολής της κυβέρνησης της Ε.Ε και του ΔΝΤ.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Ο Φάρος Αντίστασης&Ρήξης συμπαραστέκεται στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού για το δικαίωμα του στη μόρφωση, για ζωή με αξιοπρέπεια.
Ο Φάρος Αντίστασης και Ρήξης εκφράζει τη συμπαράστασή του στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό, που έφτασε με τον τρόπο αυτό να αγωνίζεται για το αυτονόητο, να του παρασχεθούν οι προβλεπόμενες για όλους τους κρατούμενους εκπαιδευτικές άδειες.
Καταδικάζει την εκδικητική στάση της κυβέρνησης που παραβιάζει το νόμο χρησιμοποιώντας τη δικαιοσύνη και τις φυλακές για να εξοντώσει κάθε φωνή αντίστασης. Η στάση αυτή είναι συνεπής με την πολιτική εξαθλίωσης του λαού με τα μνημόνια που του επιβάλλονται.
Απαιτεί την άμεση ικανοποίηση του αιτήματος του Νίκου Ρωμανού και επιρρίπτει κάθε επίπτωση για την υγεία του στην κυβέρνηση.
Καταδικάζει την εκδικητική στάση της κυβέρνησης που παραβιάζει το νόμο χρησιμοποιώντας τη δικαιοσύνη και τις φυλακές για να εξοντώσει κάθε φωνή αντίστασης. Η στάση αυτή είναι συνεπής με την πολιτική εξαθλίωσης του λαού με τα μνημόνια που του επιβάλλονται.
Απαιτεί την άμεση ικανοποίηση του αιτήματος του Νίκου Ρωμανού και επιρρίπτει κάθε επίπτωση για την υγεία του στην κυβέρνηση.
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014
Μήτκα και Φορτσάκη έρχεται η σειρά σας!
Από : Αριστερή Συσπείρωση
πως οι φοιτητές έστειλαν τον Τζιφόπουλο σπίτι του
Μέσα σε μια περίοδο που όλα τα ευφυολογήματα περί εξόδου από τα Μνημόνια και χαλάρωσης των μέτρων, με την ανοχή της Τρόικα και της ΕΕ αποδεικνύονται φούμαρα, η Κυβέρνηση, αποφάσισε να εκτονώσει την κοινωνική δυσαρέσκεια υιοθετώντας μια σειρά αυταρχικών κινήσεων, προσπαθειών τρομοκράτησης και καταστολής κάθε μορφής κοινωνικών αγώνων και ριζοσπαστικών πρακτικών, που παίρνει τη μορφή όχι μόνο της φυσικής και της ιδεολογικής καταστολής αλλά και την απόπειρα παγίωσης ενός δυσμενούς συσχετισμού δύναμης για τις δυνάμεις της εργασίας σε θεσμικό επίπεδο με σκοπό την όσο το δυνατόν απρόσκοπτη επιβολή όλων των αναδιαρθρώσεων και μέτρων που προωθεί η μνημονιακή κυβέρνηση.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η αστυνομοκρατία και ο ασφυκτικός κλοιός που επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια των πορειών για τα 41 χρόνια μετά την εξέγερση της 17ης Νοέμβρη, ο χημικός πόλεμος στις Σκουριές (23/11), η απόπειρα κατατρομοκράτησης του μαθητικού κινήματος και των καταλήψεων με συλλήψεις, εισαγγελικές παρεμβάσεις και παρακρατικά χτυπήματα. Ταυτόχρονα, η αντιδραστικοποίηση του πολιτικού σκηνικού, που καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από ένα ναρκοθετημένο δίπολο ανταλλαγής επικοινωνιακών πυρών μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζεται μέσα από μεθοδευμένες κινήσεις απαξίωσης, οριοθέτησης και ποινικοποίησης των συνδικαλιστικών πρακτικών, θεσμοποιώντας έτσι ένα όλο και πιο ασφυκτικό πλαίσιο στους μαζικούς κοινωνικούς χώρους εργασίας και εκπαίδευσης, όπου δε χωρούν απεργίες, συνελεύσεις, δυναμικές μορφές πάλης και ευρύτερες συλλογικές αντιστάσεις.
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014
Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014
Σύρος -Έκθεση Φωτογραφίας "ΓΥΑΡΟΣ"
"ΓΥΑΡΟΣ..."
Ένα ταξίδι στη Γυάρο... Καλοκαίρι και το μέρος να καίει... Το τοπίο διαλυμένο... Κάποιοι δεν θέλουν να θυμόμαστε τι ήταν η Γυάρος... Αυτό ήταν και η αφορμή για αυτή την έκθεση φωτογραφίας...
"Μόνες περγαμηνές μας: τρεις λέξεις: Μακρόνησος, Γυάρος και Λέρος.
Κι αν αδέξιοι
μια μέρα σας φανούν οι στίχοι μας, θυμηθείτε μονάχα πως γραφτήκαν
κάτω από τη μύτη των φρουρών, και με τη λόγχη πάντα στο πλευρό μας"
Παρασκευή 28/11
ELIA Bar-Restaurant Τεχνοχώρος
Χίου 32, Πλατεία Μιαούλη, Ερμούπολη, Σύρος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΡΟΣΟΥ ΞΕΝΙΩ
Ένα ταξίδι στη Γυάρο... Καλοκαίρι και το μέρος να καίει... Το τοπίο διαλυμένο... Κάποιοι δεν θέλουν να θυμόμαστε τι ήταν η Γυάρος... Αυτό ήταν και η αφορμή για αυτή την έκθεση φωτογραφίας...
"Μόνες περγαμηνές μας: τρεις λέξεις: Μακρόνησος, Γυάρος και Λέρος.
Κι αν αδέξιοι
μια μέρα σας φανούν οι στίχοι μας, θυμηθείτε μονάχα πως γραφτήκαν
κάτω από τη μύτη των φρουρών, και με τη λόγχη πάντα στο πλευρό μας"
Γιάννης Ρίτσος
Παρασκευή 28/11
ELIA Bar-Restaurant Τεχνοχώρος
Χίου 32, Πλατεία Μιαούλη, Ερμούπολη, Σύρος
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΡΟΣΟΥ ΞΕΝΙΩ
Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014
Σημαντική αναδημοσίευση ομιλίας Δ.Γληνού - συμβολή στον αγώνα της νεολαίας στα πανεπιστήμια
Σημαντική αναδημοσίευση - συμβολή στον αγώνα της νεολαίας
Which side are you on?
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας σκληρής επίθεσης απέναντι στα πιο πρωτοπόρα κομμάτια της νεολαίας της χώρας μας στο χώρο των πανεπιστημίων που αντιστέκονται στις φασιστικές πρυτανικές αρχές, οι οποίες πιστές στα προστάγματα της μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαράς θέλουν να σπείρουν τον τρόμο. Είναι πολύ θετικό λοιπόν το γεγονός της παραίτησης του φασίστα αντιπρύτανη στη Θεσσαλονίκη.Στην Αθήνα οι πρυτανικές αρχές συνεχίζουν το έργο καταστροφής και απαξίωσης του δημοσίου ελληνικού πανεπιστημίου.Πιστοί σε αυτούς τόσο οι δήθεν "ανεξάρτητοι φοιτητές" μπλε απόχρωσης που με την λογική της ομαλότητας των πανεπιστημίων εν τέλει βρίσκονται σε πλήρη συνεργασία με την αντίδραση, όσο και οι καθεστωτικές παρατάξεις και μερίδα αντιδραστικών καθηγητών που παρέα με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ φωτογραφίζουν πρωτοπόρους φοιτητές με καταπάτηση των προσωπικών τους στοιχείων.
Για όλα αυτά τα παραπάνω και για να συμβάλλουμε στον εξοπλισμό του αγώνα των πρωτοπόρων φοιτητών αναδημοσιεύουμε την ομιλία του ακαδημαϊκού και πρωτοπόρου αγωνιστή και κομμουνιστή Δημήτρη Γληνού. Οι σκέψεις του για τη νεολαία δεκαετίες μετά, συνεχίζουν να είναι ξεκάθαρα επίκαιρες. Κρατάμε το ερώτημα που απευθύνουμε προς όλους τους νεολαίους που θα το διαβάσουν.Εσύ με ποια πλευρά είσαι;
"Προμηθέας"
Ομιλία του Δημήτρη Γληνού
Αγαπητοί μου νέοι,
Μ’ ερωτάτε να σας πω κι εγώ, ποιοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά σας και φυσικά ποιον από όλους να ακολουθήσετε. Ίσως αρμοδιότεροι απ” όλους εμάς της ώριμης γενιάς, είσαστε “σεις οι ίδιοι, για να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα. Γιατί το αντίκρισμα της ζωής, που ζείτε τώρα εσείς στα είκοσι χρόνια σας και στη σημερινή κρίσιμη θέση του κόσμου, εμείς δεν το ζήσαμε κι ούτε μπορούσαμε να το ζήσουμε, όταν είμαστε στη δική σας θέση στα πανεπιστημιακά θρανία. Γι” αυτό μπορείτε βέβαια να ακούσετε τι θα σας πούμε εμείς οι άλλοι, να τραβήξετε όμως το δρόμο, που θα νιώσετε μέσα σας να σας δείχνει με εσωτερική αναγκαιότητα ο ίδιος σας ο εαυτός.
Ν’ ακολουθήσετε τη φωνή της συνείδησής σας, γιατί μέσα σε αυτή θα μιλάει και κάτι πλατύτερο από το άτομο σας, η κοινωνική και ταξική συνείδηση, που ζει χωρίς άλλο μέσα σας.
Οι δρόμοι που ανοίγονται σήμερα μπροστά σας, δεν είναι πολλοί, είναι δύο. Είτε το θελήσετε να τους αναγνωρίσετε είτε όχι, είτε προσπαθήσουν να σας τους κρύψουν μέσα στην ομίχλη ιδεαλιστικών σοφισμάτων, οι δρόμοι, που ανοίγονται μπροστά σας, είναι και μένουνε δυο: ή θα πάτε με το μέρος της συντήρησης και της αντίδρασης, ή θα πάτε με το μέρος της επανάστασης. Tetrium non datur. Μα θα μου πείτε: Τι δουλεία έχουμε “μείς με την αντίδραση ή με την επανάσταση; Πολιτικάντηδες ήρθαμε να γίνουμε; Ήρθαμε να σπουδάσουμε μιαν επιστήμη και να ζήσουμε έπειτα στην κοινωνία με την άσκηση της επιστήμης αυτής. Τι δουλειά έχει η μελέτη της επιστήμης μας με την πολιτική;
Αλήθεια υπάρχουν άνθρωποι, που θα σας μιλήσουνε με φρικη και αηδία με εσχάτη περιφρόνηση για την «πολιτική» και θα σας ξορκίσουνε να μην έχετε καμιά σχέση μ” αυτή την κατάρα του καιρού μας, την «πολιτική», που χώνει σαν τον Μεφιστοφελή την ουρά της στην «καθαρή φιλοσοφία», στην «καθαρή επιστήμη», στην «καθαρή τέχνη» και τα μολύνει όλα.
Και όμως και όμως! Δεν πιστεύω να σας ξέφυγε, αγαπητοί μου νέοι, πως και άλλοι συμβουλάτορες, που προηγήθηκαν από μένα, ας αναφέρω τους κ.Λουβαρι, Θεοδωρακόπουλο και Κανελλόπουλο, κάτω από τις βαθυστόχαστες φιλοσοφοντυμένες συμβουλές, που σας έδωκαν, δεν έκαμαν τίποτε άλλο από την πολιτική, από αυτή την καταραμένη πολιτική, που πάει να χωθεί και μέσα στο 2+2=4. Και οι τρεις τους κρατώντας από μια φιλοσοφική αγιαστούρα ξόρκιζαν τον «ιστορικό υλισμό» και τίποτα άλλο. Εκαναν καθαρή, καθαρότατη, αλλά ανομολόγητη… πολιτική.
Εγώ πάλι από την άλλη μεριά πιστεύω, πως είναι των αδυνάτων αδύνατο να ξεχωρίσει κανείς οποιοδήποτε κλάδο της ανθρώπινης πνευματικής ενέργειας από την πολιτική. Γιατί ο άνθρωπος ούτε σαν άτομο (που ουσιαστικά δεν υπάρχει) ούτε σαν σύνολο, μπορεί να μεταβληθεί ποτέ σ’ένα απλό και μόνο θεωρητικό πλάσμα. Ζωή σημαίνει ενέργεια και τρόπος ενέργειας. Τρόπος ενέργειας σημαίνει πολιτική, είτε συνειδητή, είτε όχι. Γιατί δεν υπάρχει ενέργεια του ανθρώπου, που δεν είναι κοινωνικά καθορισμένη. Ο τρόπος λοιπόν, που πραγματώνεται η ομαδική βούληση, είτε μέσα στις ομαδικές, είτε μέσα στις ατομικές ενέργειες, είναι πολιτική, αφού στον έναν τρόπο μπορεί να αντιταχθεί ένας άλλος τρόπος.
Μα ας εξετάσουμε τα ζητήματα κάπως ειδικότερα με τη δική σας περίπτωση. Ας υποθέσουμε λοιπόν, «έξω από κάθε πολιτική», ότι ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά σας και το μοναδικό χρέος που έχετε, είναι να γίνετε επιστήμονες. Τι είναι όμως επιστήμη; Θα μου απαντήσετε: «ένα συστηματοποιημένο σύνολο από γνώσεις, που αναφέρονται σε μια περιοχή από φαινόμενα του φυσικού κόσμου ή της ανθρώπινης κοινωνίας». Ωραία. Ποιος είναι λοιπόν ο σκοπός σας, όταν λέτε πως πρέπει να γίνετε επιστήμονες; Θα μου απαντήσετε: «να οικειοποιηθούμε αυτό το συστηματοποιημένο σύνολο σε μια περιοχή του επιστητού και να αποχτησουμε την ικανότητα από τη μια μεριά να πλουτίζουμε με νέες έρευνες και από την άλλη να εφαρμόζουμε ένα μέρος από τις γνώσεις αυτές για την ωφέλεια των συνανθρώπων μας». Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνεστε την κάθε επιστήμη σαν ένα άθροισμα από μερικές θεωρητικές και πραχτικές ικανότητες, που θα σας προσπορίζουνε και τα μέσα της ζωής σας.
Ο επιστήμονας είναι ουσιαστικά για σας ένας δεξιοτέχνης γιατρός, δικηγόρος, δάσκαλος, θεολόγος κλπ.
Μα εδώ αμέσως γεννιέται μια σειρά από απορίες. Πώς και δημιουργήθηκε αυτό το συστηματοποιημενο σύνολο από γνώσεις, που το καλούμε επιστήμη; Γιατί έχει τούτη τη μορφή, που έχει σήμερα και τούτη τη θέση, που έχει σήμερα στη ζωή; Και οι απορίες αυτές μας φέρνουν αμέσως έξω από το γυάλινο πύργο της «καθαρής επιστήμης» και μας οδηγούνε να αναζητήσουμε τα κοινωνικά αίτια, που ευνοούνε τη γέννηση, την ανάπτυξη και τη θέση, που έχει σήμερα η κάθε επιστήμη στη ζωή. Έπειτα μια δεύτερη απορία. Με τον τρόπο της ζωής σας έξω από τον κύκλο αυτής της δεξιοτεχνίας, που θα ασκείτε το επάγγελμα, δεν έχει να κάνει τίποτε η επιστήμη; Η επιστήμη διαλύεται σε ατομικές δεξιοτεχνίες και δεν επιδρά καθόλου επάνω στον τρόπο της ζωής, που πρόκειται να ζήσετε σα μέλη της κοινωνίας; Η επιστήμη είναι χωρισμένη από τη ζωή;
Εδώ και εσείς οι ίδιοι, όσοι δεν είσαστε διαλεχτικοί ματεριαλιστές, μα και η ολότητα ίσως από τους δάσκαλους σας, θα απαντήσουνε μ’ ένα στόμα. Ναι! Τη ζωή ρυθμιζουνε, θα σας πούνε, άλλες «αξίες», ηθικές, θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτικές. Και οι αξίες αυτές δεν πηγάζουν από τη γνώση. Άρα η επιστήμη μπορεί να μελετάει τις αξίες σαν δεδομένα, ποτέ όμως δεν μπορεί να γίνει ρυθμιστής τους. Μα αν ρωτήσετε ποια είναι η πηγή αυτών των αξιών, θα πάρετε τις πιο σκοτεινές, τις πιο αόριστες, τις πιο θολές απαντήσεις, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλες οδηγούνε στο μυστήριο, στην αποκάλυψη, στο υπερκοσμικό και φανταστικό.
Αυτή όμως η επίμονη τάση να χωριστεί η αξία, που ρυθμίζει τη ζωή από τη γνώση, φαντάζεσθε πως δεν είναι και αυτή κοινωνικά καθορισμένη; Είναι γνώρισμα όλων των κοινωνιών, που είναι χωρισμένες σε κοινωνικές τάξεις και στηρίζονται στην κυριαρχία μιας τάξης επάνω στις άλλες. Και το λόγο του χωρισμού θα τον δείτε παρακάτω.
Αν όμως ακολουθήσετε μιαν άλλη σειρά στοχασμών, θα φτάσετε σε διαφορετικό συμπέρασμα. Για θέσετε παρακαλώ το ερώτημα, ποια είναι η σχέση, που κάθε φορά, σε κάθε ιστορική στιγμή της ανθρωπότητας, υπάρχει ανάμεσα στο «είναι», στο «νοειν» και στο «πραττειν»; Η μόνη απάντηση, που μπορείτε να έχετε σε μιαν αντικειμενική έρευνα του προβλήματος αυτού, είναι, πως σε κάθε στιγμή της ιστορικής διαδρομής, σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία, το «είναι», το «νοειν» και το «πραττειν» είναι αλληλένδετα και αλληλοεξαρτημένα. Το είναι, δηλαδή οι αντικειμενικοί όροι της ανθρώπινης ζωής, καθορίζουν τη γνώση και αυτή οδηγεί την πράξη, που από την άλλη μεριά κι αυτή είναι κάθε φορά το κίνητρο και το κριτήριο της γνώσης. Και η πράξη πάλι με τη γνώση μαζί επιδρούνε επάνω στην πραγματικότητα και την μεταβάλλουν.
Γι αυτό κι όταν αλλάζουν οι αντικειμενικοί όροι και δημιουργείται νέα γνώση και βγαίνει ένα καινούργιο πρέπει, ξεσπάει η αντίθεση με το παλιό και δημιουργείται η ανάγκη μιας καινούργιας σύνθεσης. Γι” αυτό και η τάξη, που άρχει κάθε φορά, θέλει από τη μια μεριά να μονοπωλεί και να κοντρολάρει τη γνώση, δηλαδή την επιστήμη και από την άλλη μεριά να χωρίζει από αυτή το «πρέπει» (το «πρέπει» που τους συμφέρει) και να το ανάγει σε θεία καταγωγή, για να μην επηρεαστεί από την αλλαγή της γνώσης (δέκα εντολές δοσμένες από το Θεό στο Μωυσή, ηθικός νόμος που πηγάζει από την υπερβατική φύση του ανθρώπου κλπ, κλπ).
Αν αυτό είναι έτσι, τότε η αντίληψη, που πρέπει να περιορίζει την έννοια της επιστήμης στην κατάκτηση μιας περιορισμένης περιοχής του επιστητού, ξεχωρισμένης με σινικά τείχη από κάθε γενική επισκόπηση του επιστητού και από την άλλη μεριά χωρίζει με στεγανά και αδιαπέραστα χωρίσματα την επιστήμη από τη ρύθμιση της ζωής, η αντίληψη λοιπόν αυτής της «καθαρής επιστήμης» είναι και αυτή μια «πολιτική αντίληψη» της επιστήμης. Όπερ εδει δειξαι. Δικαιούμαστε λοιπόν σε αυτή την αντίληψη της επιστήμης να αντιτάξουμε τη δική μας, που δε χωρίζει την επιστήμη από τη ρύθμιση της ζωής. Και την αντίληψη τούτη για την ενότητα επιστήμης και πράξης τη βλέπουμε να εφαρμόζεται πέρα για πέρα στη μόνη χώρα, που θέτει τα θεμέλια μιας νέας αταξικής κοινωνίας, που καταργεί την εκμετάλλευση και βαδίζει προς τον κομμουνισμό, δηλαδή τη Σοβιετική Ένωση. Συμφωνώ με την αντίληψη αυτή, η σπουδή της επιστήμης είναι αναπόσπαστα ενωμένη με γενική θεώρηση της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Και η γενική αυτή θεώρηση είναι μια επιστημονική φιλοσοφία.
Επιστήμονας χωρίς τέτοια γενική επιστημονική κοσμοθεωρία είναι ένας απλός δεξιοτέχνης, ένας επαγγελματίας, πολύ κατώτερος από έναν εργάτη, γιατί ο τελευταίος, όταν είναι συνειδητός, έχει, έστω και στις γενικές γραμμές, την επιστημονική θεώρηση του κόσμου.
Με την έννοια αυτή μπορώ λοιπόν να σας πω κι εγώ: Ο δρόμος, που ανοίγεται μπροστά σας είναι να γίνετε επιστήμονες. Μου αρκεί αυτό. Γιατί είμαι βέβαιος, πως τότε τα εννιά δέκατα από “σας θα δεχτούνε μια μόνη επιστημονική κοσμοθεωρία, που θα τους ικανοποιήσει, το διαλεχτικό ματεριαλισμό. Κι έτσι λέγοντας σας να γίνετε αληθινοί επιστήμονες, είναι το ίδιο σας να σας λέω: γίνετε οπαδοί του διαλεχτικού υλισμού.
Κι έχω τούτη την πεποίθηση, γιατί αυτός είναι και ο μόνος γνήσιος κοινωνικός σας καθορισμός.
Αλήθεια! Σκεφτείτε λιγάκι. Από πού έρχεστε εσείς, παιδιά μου; Από ποια κοινωνικά στρώματα; Πού ανήκετε; Το μεγαλύτερο πλήθος από σας είναι φτωχά παιδιά. Η αστική τάξη βέβαια υψώνει μπροστά στα μάτια όλων σας το τίμημα της προδοσίας: θέσεις κρατικές, πελατεία, αξιώματα, τίτλους, για να γίνετε οι πνευματικοί στυλοβάτες της. Ένα τραγικό παιδομάζωμα! Έτσι και οι γενίτσαροι γίνονταν οι πιο φανατικοί διώκτες των χριστιανών, όπως τα παιδιά των φτωχών, που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια και αλλάζουν κοινωνική κατάσταση, γίνονται οι πιο φανατικοί αντιδραστικοί.
Αν όμως ακούσετε τι σας λέει κατάβαθα το αίμα σας, δε θα αλλαξοπιστήσετε, δεν θα προδώσετε την τάξη σας. Θα πάτε με το μέρος των φτωχών και θα αγωνιστείτε κι εσείς για να θεμελιώσετε τη νέα ζωή.
Και τότε θα βαδίσετε με βήμα ακλόνητο στο μόνο δρόμο, που αληθινά ανοίγεται μπροστά σας.
Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014
Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014
Νίκος Γόδας - Ο αγωνιστής του ΕΛΑΣ - "Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού
"Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου", ήταν τελευταία λόγια του φεύγοντας από τη φυλακή, όπως τα διασώζει ο συγκρατούμενός του εκείνα τα χρόνια, Σταμάτης Σκούρτης.
Μέσα στην χειρότερη και πιο άθλια περίοδο του Ελληνικού ποδοσφαίρου καλό θα είναι πολλές φορές να θυμόμαστε διάφορα περιστατικά τα οποία θα πρέπει να μας βάζουν σε σκέψη και να μας κάνουν να επαναφέρουμε στο νου μας ότι το ποδόσφαιρο αλλά και γενικότερα ο αθλητισμός είναι κάτι που φτιάχτηκε από τον λαό για την ψυχαγωγία του λαού και όχι κάτι που φτιάχτηκε για να δημιουργεί πειθήνιους όχλους στην υπηρεσία του εκάστοτε προέδρου - κεφαλαιοκράτη και στην υπηρεσία των εκάστοτε σχεδίων της άρχουσας τάξης .
Αυτές τις μέρες λοιπόν ... στις 19 Νοεμβρίου του 1948 εκτελέστηκε ο Αγωνιστής του ΕΛΑΣ Νίκος Γόδας. Ο Νίκος Γόδας εκτελέστηκε στο νησάκι Λαζαρέτο στην Κέρκυρα αρνόυμενος να υπογράψει δηλώση μετανίας . Ο Νίκος Γόδας ηταν αγωνιστής του ΕΛΑΣ, μέλος του 5ου επίλεκτου λόχου, δεν φοβήθηκε τους αγώνες, δεν έλειψε από τους αγώνες... Και πέθανε σαν γνήσιος αγωνιστής, των βουνών και των γηπέδων... Όταν του πρότειναν να του δέσουν τα μάτια είπε:
«Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με την φανέλα του Ολυμπιακού και να μη μου δέσετε τα μάτια, για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από την χαριστική βολή»…
Είχε πει «όχι» ακόμη και όταν ο διευθυντής των φυλακών τον ενημέρωσε ότι παράγοντες του Ολυμπιακού είχαν ενδιαφερθεί για εκείνον...
«Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον τους. Εγώ όμως είμαι αθλητής και νόμος αιώνιος για μας είναι ένας: Ο αθλητής να μην επιστρέφει ποτέ στην αφετηρία. Να πέφτει ή να φτάνει στο τέρμα νικητής. Αυτά που λετε ισχύουν για όσους δεν μπήκαν στον στίβο. Εμείς έχουμε έναν άλλον τρόπο σκέψης. Η χαρά που ένιωσε ο Μαραθωνοδρόμος όταν έφερε το Νενικήκαμεν στους Αθηναίους, είναι το ιδανικό μας. Εμεινε αθάνατος» (Σταμάτης Σκούρτης, «Ωσπου να ξημερώσει»).
Γυρνάμε τον χρόνο πίσω, θυμόμαστε και σας θυμίζουμε την ιστορία του Νίκου Γόδα και τα όσα δήλωσε για τον θρύλο του Ολυμπιακού και της αντίστασης ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής των «ερυθρόλευκων», Σάββας Παπάζογλου.
Αλλά και τις τελευταίες του ώρες πριν από την εκτέλεση έτσι όπως τις κατέγραψε ο Σταμάτης Σκούρτης στο συγκλονιστικό βιβλίο του «Ωσπου να ξημερώσει».
«Τους όρκους σας τους ξέρω. Σταθείτε λοιπόν να ντυθώ και έρχομαι. Εβαλε κατάσαρκα όπως τότε το λευκό παντελονάκι και την ερυθρόλευκη φανέλα που ταχε στη βαλίτσα του κρυμμένα επί τούτου. Αφού φίλησε τους συγκελλίτες του, χαιρέτησε κι εμάς και στάθηκε στη μέση της αχτίνας και μας αποχαιρέτησε με τούτα τα λόγια: «σ. Χαίρομαι που σαν αθλητής θα κόψω αύριο το πρωί το νήμα, χαρίζοντας σ όλους τους φιλάθλους την ωραιότερη νίκη της ζωής μου. Νενικήκαμεν-Ζήτων οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου».
Λίγα πράγατα ακόμα για το Νικο Γόδα...
Από το Sport24.gr
Ο Νίκος Γόδας υπήρξε ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού την περίοδο 1943-44 και η ασπρόμαυρη φωτογραφία που βλέπετε, είναι η τελευταία που έστειλε στους γονείς του.
"Αφιερωμένη στη μανούλα μου και στον πατέρα μου εις ένδειξη σεβασμού και αγάπης. Φυλακές Κέρκυρας 22/2/48", γράφει πάνω σε αυτήν, λίγο πριν πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα, όντας καταδικασμένος σε θάνατο.
Ο υπερήφανος αυτός άνδρας, που λάτρεψε όσο λίγοι τον Ολυμπιακό, γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί. Βρέθηκε στη Μυτιλήνη μετά τη μικρασιατική καταστροφή και εν συνεχεία στην Κρήτη, λίγο πριν ριζώσει στην Παλαιά Κοκκινιά του Πειραιά. Το ποδόσφαιρο ήταν η διαφυγή του από τη σκληρή καθημερινότητα και την προσπάθεια του ίδιου και της οικογένειάς του για επιβίωση. Είχε περάσει ο δύσκολος χειμώνας της μεγάλης πείνας του '41 και είχε αρχίσει να αναπτύσσεται στοιχειωδώς μια αθλητική δραστηριότητα.
Ο ίδιος είχε ταλέντο στη μπάλα και αυτό φάνηκε στην ομάδα της Κοκκινιάς, όπου πρωτοφόρεσε ποδοσφαιρικό φανελάκι και σορτς. "Ο βασιλιάς του ξερού", τον αποκαλούσαν!
Εν μέσω του πολέμου, ο Γόδας πραγματοποιεί το παιδικό του όνειρο, που δεν ήταν άλλο να φορέσει την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα του κοσμαγάπητου και λατρεμένου Ολυμπιακού. Παράλληλα, αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση ως μέλος του 5ου Επίλεκτου Λόχου του ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά.
Το 1942 αγωνίζεται δίπλα στον Βάζο, τον Αναματερό, τον Συμεωνίδη, τον Γραμματικόπουλο και σκοράρει για πρώτη φορά ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σε βάρος του Εθνικού και εν συνεχεία και επί του Απόλλωνα.
Τον Μάιο του 1943 αγωνίζεται βασικός απέναντι στον Παναθηναϊκό στον τελικό ενός τουρνουά που διοργάνωσε ο Δήμος Πειραιά και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους πρωταγωνιστεί στον τελικό του Κυπέλλου Χριστουγέννων, όπου ο Ολυμπιακός συντρίβει 5-2 τον Παναθηναϊκό.
Μια από τις σπάνιες φωτογραφίες, με πρωταγωνιστή το Νίκο Γόδα
Βασικός στους αγώνες του Ολυμπιακού, "βασικός" και στον αγώνα για τη λευτεριά εναντίον των Γερμανών. Στη μάχη της "Ηλεκτρικής" στο Κερατσίνι, βρισκόταν στα πολυβολεία. "Πρώτη γραμμή" και στη μάχη της Κοκκινιάς, την 7η Μαρτίου του 1944. Τον Δεκέμβρη του 1944 ο εχθρός έχει αλλάξει και ο Γόδας πλέον πολεμά τους Άγγλους στο νεκροταφείο της Ανάστασης στον Πειραιά.
Αρχές του 1945, παθαίνει πνευμονία και επιστρέφει από το Βελούχι (όπου είχε αποσπαστεί) στην Αθήνα. Τον "κάρφωσαν". Συνελήφθη και οδηγείται στις φυλακές της Αίγινας. Το σώμα του ήταν φυλακισμένο, όχι όμως και το πνεύμα του: Η μάχη, ο αγώνας, η μπάλα, ο Ολυμπιακός, ήταν φλόγες που έκαιγαν μέσα του. Ακόμα στην Αίγινα έπαιζε ποδόσφαιρο στην ομάδα που είχε δημιουργηθεί από τους φυλακισμένους.
Κατόπιν οδηγείται στην απομόνωση των φυλακών της Κέρκυρας. Ο Γόδας μαζί με τα άλλα Πειραιωτάκια, τον Λούβαρη και τον Κουφαδάκη, ακόμα και λίγο πριν το απόσπασμα, σχεδιάζουν πώς θα στήσουν την ομάδα όταν βγουν από τη φυλακή.
Η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη... Στις 13 Ιουλίου του 1945, ο Νίκος Γόδας και άλλοι 10 συναγωνιστές του, καταδικάζονται σε θάνατο.
Στη φυλακή της Κέρκυρας έμεινε τρία χρόνια. Μέχρι να ξημερώσει η 19η Νοεμβρίου του 1948...
Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μας να μεταφερθούμε όλοι μας νοερά σε εκείνο το πρωινό. Ακριβώς, όπως μας είχε ταξιδέψει με τη μοναδική του περιγραφή στις "Θρυλικές Ιστορίες" ο συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης...
Στο κελί κάνει αφόρητο κρύο. Ο βοριάς περονιάζει. Στο βάθος της αυλής, βλέπει ένα δέντρο. Ψηλό, περήφανο, μοιάζει άνθρωπος. Εστιάζει το βλέμμα του για ώρα. Ωραίο, δέντρο, μόνο, ελεύθερο, με τα κλαδιά του να απλώνονται και τα φύλλα να κυματίζουν στον αέρα. Ξαφνικά, από το βάθος του διαδρόμους ακούγεται η φωνή του αγρυπνητή:
"Έρχονται, σύντροφοι, ετοιμαστείτε".
Τα χωνιά είναι έτοιμα από νωρίς. Ακούει τα βήματα του φύλακα. Η πόρτα ανοίγει.
"Γόδας! Σε θέλουν στη διεύθυνση".
Η ώρα έχει φτάσει. Βγάζει την ερυθρόλευκη φανέλα από το καρφί και ακολουθεί τον φύλακα στο γραφείο. Ο διευθυντής κρατάει ένα στυλό, έχει μπροστά του ένα χαρτί, ένα χαρτί που το ξέρει καλά.
"Τελευταία σου ευκαιρία ποδοσφαιριστή. Υπογράφεις;"
Ούτε καταδέχεται να απαντήσει.
"Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό;"
"Ναι".
"Αγύριστο κεφάλι είσαι. Έχεις καμιά τελευταία επιθυμία;"
Ο Νίκος ζητάει να του δώσουν το άσπρο σορτσάκι, που του 'χαν κρατημένο. Δίνει κι ένα σημείωμα για τους συγγενείς του. "Θέλω να ζήσετε καλά. Πεθαίνω για την πατρίδα και τα ιδανικά μου. Αν κάνετε γιο, να του δώσετε το όνομά μου" - το είχε γράψει από μέρες (οι συγγενείς του θα τον τιμήσουν: Ο αδερφός του, Δημήτρης, θα ονομάσει την κόρη του, Νίκη).
Βάζει την ερυθρόλευκη φανέλα, κι έτσι ντυμένος με τη στολή της ομάδας που τόσο είχε αγαπήσει, ακολουθεί τους αστυφύλακες στην έξοδο. Με το που τον βλέπουν να βαδίζει στο διάδρομο, οι συγκρατούμενοί του αρχίζουν να φωνάζουν με τα χωνιά το σύνθημα που συνόδευε κάθε εκτέλεση: "Κερκυραϊκέ λαέ, σήμερα πάλι παίρνουν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης για εκτέλεση". Σαν χορός αρχαίας τραγωδίας.
"Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου", ήταν τελευταία λόγια του φεύγοντας από τη φυλακή, όπως τα διασώζει ο συγκρατούμενός του εκείνα τα χρόνια, Σταμάτης Σκούρτης.
Ο Νίκος περνάει την έξοδο της φυλακής ντυμένος με την εμφάνιση του Ολυμπιακού, σαν να βγαίνει στο γήπεδο. Τον μεταφέρουν στο Λαζαρέτο, ένα νησάκι έξω από το λιμάνι. Σε λίγη ώρα ο παίκτης του Θρύλου βρίσκεται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ενώ ο ήλιος μόλις είχε κάνει δειλά την εμφάνισή του πίσω από τα βουνά.
Οι φυλακές της Κέρκυρας και το Αστικό Νοσοκομείο, όπως φαίνονταν από το Παλιό Φρούριο, πριν αναπτυχθεί το σημερινό άλσος
Το απόσπασμα στη θέση του. Ο Νίκος φωνάζει: "Mε δολοφονείτε με τη φανέλα του Ολυμπιακού! Μη μου δέσετε τα μάτια για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από τη χαριστική βολή".
Ο αξιωματικός σηκώνει το χέρι. Οι στρατιώτες έχουν απέναντί τους έναν συμπατριώτη τους, έναν συνομίληκο νεαρό αθλητή. Κάποιοι τρέμουν λίγο. Η διαταγή: "Πυρ!". Το κόκκινο απλώνεται στο κόκκινο. Ο Νίκος φεύγει, ψηλά, για την τελευταία κεφαλιά. Νικητής!
Ο Νίκος Γόδας, εκτελέστηκε ως κομμουνιστής στις 19 Νοεμβρίου του 1948 στη νησίδα Λαζαρέτο της Κέρκυρας, φορώντας την εμφάνιση του Ολυμπιακού, την ερυθρόλευκη φανέλα και το λευκό σορτσάκι...
*** Ο άνθρωπος που έχει βάλει ως στόχο ζωής να προβάλει το έργο, τη ζωή και τις ιδέες του Νίκου Γόδα, είναι ο ανιψιός του, Χρήστος Γόδας. Ο νεαρός σκηνοθέτης από τον Πειραιά γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ για τον ξεχωριστό πρόγονό του, περιγράφοντας μεταξύ άλλων την ασύγκριτη αγάπη που είχε για τον Ολυμπιακό. Για εκείνον, ο θείος του ήταν ένας ήρωας που πέθανε με την ερυθρόλευκη φανέλα. Ενας άνθρωπος που πέθανε για τα ιδανικά του, τον Ολυμπιακό...
Ενα video για το Νικο Γόδα
Ο Πάνος Γεραμάνης από την εκπομπή της ΕΡΤ "Η διαρκής γοητεία της στρογγυλής θεάς" περιγράφει τη δραματική εκτέλεση του παίκτη του Ολυμπιακού Νίκου Γόδα ο οποίος ως τελευταία του επιθυμία ζήτησε να φορά τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας
Αθάνατος....
Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΝΟΤΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ
Ανεργία, φτώχεια, μισθοί πείνας, ξενιτιά, καταπίεση
ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ;
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
ΟΧΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
Κυριακή 23 /11 στις 6:30 μ.μ
ΟΜΙΛΗΤΕΣ:
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ
-μπορούμε να δούμε άσπρη μέρα χωρίς διαγραφή του χρέους;
-μονομερής παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους σημαίνει ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας;
-μπορεί να υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος εντός του ευρώ και της ΕΕ;
-τίνος είναι το χρέος και γιατί το πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι μικρομεσαίοι;
Απειλές εργοδότη σε έγκυο γυναίκα: να ρίξει το παιδί ή να παραιτηθεί!
Από ΕΡΤ OPEN
Πρωτοφανή γενναιότητα έδειξε μια ετοιμόγεννη γυναίκα, 33 χρονών, από το Ηράκλειο, προχωρώντας σε καταγγελία προς τον εργοδότη της, ο οποίος την απείλησε να ρίξει το παιδί της αν ήθελε να κρατήσει τη δουλειά της!
Η 33χρονη γυναίκα είναι απλήρωτη από τον Ιούνιο, της χρωστούν δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδόματα και υπόλοιπο αδείας. Η εταιρία στην οποία εργάζεται δεν έχει καλύψει το εργατικό της ατύχημα, ενώ την έχει απλήρωτη για υπερωρίες και εργασία τα Σάββατα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα, λίγες μέρες πριν η καταγγέλουσα φέρει στον κόσμο το 3οτης παιδί, οι εργοδότες της τής ζητούν να υπογράψει την παραίτησή της αν θέλει να πληρωθεί τα δεδουλευμένα της!
Οι υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας στο Ηράκλειο εξεπλάγησαν χθες το πρωί, όταν είδαν στα γραφείο τους πλήθος εργαζομένων που βρίσκονται στο πλευρό της 33χρονης να καταθέτουν από κοινού την καταγγελία στην οποία προχώρησε το Παράρτημα Ηρακλείου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών. Ήταν η πρώτη φορά που είδαν τόσο μαζική συμπαράσταση σε εργαζόμενο εξαιτίας εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Στα γραφεία της Επιθεώρησης Εργασίας έφτασαν και κατέθεσαν ψηφίσματα εκπρόσωποι έντεκα σωματείων και ομάδων εργαζομένων. Συγκεκριμένα, το ψήφισμα της καταγγελίας υπέγραψαν το Πανελλήνιο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, η ΕΛΜΕ Ηρακλείου, ο Σύλλογος Δασκάλων «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος», το Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών «Γαλάτεια Καζαντζάκη», ο Σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων, το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, ο Σύλλογος Μεταπτυχιακών Φοιτητών Σχολής Επιστημών Υγείας, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΑ Ηρακλείου, ο Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών και το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής.
Οι καταγγελλόμενοι εργοδότες έλαβαν σήμερα έγγραφη κλήση από την Επιθεώρηση Εργασίας προκειμένου να πραγματοποιηθεί τριμερής συνάντηση την Παρασκευή, με δεδομένο ότι η ημέρα τοκετού της 33χρονης εργαζόμενης είναι την ερχόμενη Δευτέρα.
Η καταγγελία αναφέρει:
«Το Παράρτημα Ηρακλείου του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την εταιρία ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει προχωρήσει σε πλήθος αυθαιρεσιών εναντίον εγκύου εργαζόμενής της.
Η εργαζόμενη προσλήφθηκε με την ΕΓΣΣΕ της ΓΣΕΕ ως υπάλληλος γραφείου (615€ μικτά) ενώ έχει καθήκοντα μηχανικού, με τις ανάλογες ευθύνες. Η εργαζόμενη ενώ είχε σύμβαση αορίστου χρόνου εντάχθηκε σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Έτσι, παρά το γεγονός ότι ο μισθός της καλύπτεται από λεφτά φορολογούμενων πολιτών, δηλαδή η επιχείρηση επιδοτήθηκε για να βγάλει κέρδος και να καρπωθεί το κέρδος από τη δουλειά της εργαζόμενης (ο εργοδότης με δικά του έξοδα καλύπτει μόνο ασφαλιστικές εισφορές), η εργαζόμενη είναι απλήρωτη από τον Ιούνιο (οφειλές εργοδοσίας και επιδόματα ΙΚΑ). Η εταιρία οφείλει επίσης δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, επιδόματα και υπόλοιπο αδείας. Επιπλέον, η εταιρία δεν έχει καλύψει στην εργαζόμενή της εργατικό ατύχημα, ενώ την έχει απλήρωτη και για υπερωρίες και εργασία τα Σάββατα.
Η ασυδοσία της εν λόγω εταιρίας δε σταματάει εκεί. Η συνάδελφος έχει δεχτεί απειλές να ρίξει το παιδί της προκειμένου να συνεχίσει να δουλεύει(!), έχει δεχτεί απειλές για χειροδικία, ενώ παράλληλα η εργοδοσία έχει καταφερθεί εναντίον της υβριστικά. Η συνάδελφος έχει αντιμετωπίσει ρατσιστική συμπεριφορά, με διακρίσεις σε βάρος της λόγω εγκυμοσύνης. Τελικά η συνάδελφος δέχεται εκβιασμό προκειμένου να υπογράψει παραίτηση ως προϋπόθεση για να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα. Αυτό γίνεται γιατί με βάση τη νομοθεσία, η εργαζόμενη από τη στιγμή που θα γεννήσει δεν μπορεί να απολυθεί για 18 μήνες. Αν κάτι τέτοιο συμβεί η εταιρία θα είναι υποχρεωμένη τα καταβάλλει όλους τους μισθούς για αυτό το διάστημα και επιπλέον να πληρώσει πρόστιμο.
Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014
Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014
Κυκλοφόρησε η Αριστερή Ανατροπή τ.04 / Νοέμβρης '14
Η έκδοση του τέταρτου τεύχους της Αριστερή Ανατροπής πραγματοποιείται στο φόντο μιας σειράς κοινωνικών και πολιτικών μετασχηματισμών στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Συγκλονιστικά είναι τα γεγονότα που προκαλούνται από τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Έξι χρόνια μετά από το σημείο μηδέν της έκρηξης της καπιταλιστικής κρίσης τόσο το κεφάλαιο όσο και οι σύμμαχες προς αυτό τάξεις έχουν αδυναμία να περιγράψουν ένα σχέδιο καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση. Εντείνονται ακόμα περισσότερο οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, σφραγίζοντας μια νέα φάση διατάραξης των εύθραυστων ισορροπιών με κύρια θύματα τους λαούς. Τους πολέμους που διεξάγουν στο εξωτερικό, διαδέχονται μια σειρά επιθέσεων στις δυνάμεις της εργασίας στο εσωτερικό των χωρών του «ανεπτυγμένου» καπιταλισμού. Ιδιαίτερα στη χώρα μας οι επιταγές των μνημονίων και της Τρόικας εφαρμόζονται με αμείωτη ένταση, θέτοντας την ελληνική κοινωνία σε μια παρατεταμένη δοκιμασία, από τις πιο δύσκολες στην εξέλιξη της σύγχρονης ιστορίας μας.
41 χρόνια μετά την γνήσια λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου επιβεβαιώνεται για ακόμη μία φορά το πόσο σημαντική ήταν η συμβολή του, αλλά και το πόσο διαχρονικά και ζωντανά στο σήμερα είναι τα διδάγματα του. Ήταν και είναι διαχρονικά μια τομή μέσα στη συνέχεια της καπιταλιστικής ομαλότητας και της πολιτικής ενσωμάτωσης. Η καθοριστική εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο και ο τρόπος με τον οποίο αυτός ακύρωσε τα σχέδια ιδεολογικής υποταγής της Αριστεράς μέσω μιας ομαλής αποκατάστασης της Δημοκρατίας, είναι σήμερα απολύτως επίκαιρη. Το αίτημα ριζοσπαστικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης, χωρίς εκπτώσεις και χωρίς υπαναχωρήσεις, παραμένει ανεκπλήρωτο.
41 χρόνια μετά την γνήσια λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου επιβεβαιώνεται για ακόμη μία φορά το πόσο σημαντική ήταν η συμβολή του, αλλά και το πόσο διαχρονικά και ζωντανά στο σήμερα είναι τα διδάγματα του. Ήταν και είναι διαχρονικά μια τομή μέσα στη συνέχεια της καπιταλιστικής ομαλότητας και της πολιτικής ενσωμάτωσης. Η καθοριστική εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο και ο τρόπος με τον οποίο αυτός ακύρωσε τα σχέδια ιδεολογικής υποταγής της Αριστεράς μέσω μιας ομαλής αποκατάστασης της Δημοκρατίας, είναι σήμερα απολύτως επίκαιρη. Το αίτημα ριζοσπαστικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης, χωρίς εκπτώσεις και χωρίς υπαναχωρήσεις, παραμένει ανεκπλήρωτο.
Μέρες του '73: Τα ΜΑΤ χτύπησαν τους φοιτητές στη Νομική και το Πολυτεχνείο
Στο πνεύμα της Χούντας ο Φορτσάκης κάλεσε τα ΜΑΤ να κάνουν... κατάληψη στη Νομική - Κατά την πρωινή κατασταλτική επίθεσή τραυματίστηκαν δύο φοιτητές στο κεφάλι, ο ένας σοβαρά, σύμφωνα με πληροφορίες - Οι φοιτητές πραγματοποίησαν μαζική πορεία στους δρόμους της Αθήνας - Χιλιάδες κόσμου και στο απογευματινό συλλαλητήριο, το οποίο χτυπήθηκε εκ νέου από την αστυνομία στο Πολυτεχνείο (βλέπε βίντεο) - Νέο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Παρασκευή στις 12.00 στα Προπύλαια
Αριστερή Συσπείρωση - 41 χρόνια μετά, το Άσυλο επίκαιρο όσο ποτέ...
Από : Αριστερή Συσπείρωση
Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση, το υπουργείο και οι νέοι αντιδραστικοί πρυτάνεις προσπαθούν να απονομιμοποιήσουν το θεσμό του πανεπιστημιακού ασύλου και να καταστείλουν κάθε φωνή αντίδρασης. Σήμερα 13/11, ενόψει του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου, ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Θ. Φορτσάκης, επέλεξε να καλέσει τις αστυνομικές δυνάμεις να περικυκλώσουν το κτήριο της πρυτανείας του ΕΚΠΑ και της Νομικής. Το ίδιο κλίμα επικρατεί και στο κτήριο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ). Στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών υπήρχε προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού συλλόγου για σήμερα Πέμπτη, ενώ ο Φοιτητικός σύλλογος της Νομικής έχει πάρει απόφαση για κατάληψη εν' όψει του εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου η οποία θα ίσχυε από σήμερα Πέμπτη 13/11 έως τη Δευτέρα 17/11.
Φοιτητές από την Νομική και από όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Αθήνας και εργαζόμενοι έχουν συγκεντρωθεί από το πρωί έξω από την Νομική και απαιτούν την άμεση απομάκρυνση των αστυνομικών δυνάμεων. Όταν φοιτητές νωρίτερα προσπάθησαν να εισέλθουν στο κτήριο απωθήθηκαν με το πιο βίαιο και πρωτοφανή τρόπο από τις δυνάμεις καταστολής, με αποτέλεσμα και τον τραυματισμό δύο φοιτητών.
Τα γεγονότα αυτά δεν μας εκπλήσσουν, καθώς οι νέες πρυτανικες αρχές των πανεπιστημίων έχουν δείξει από την έναρξη της θητείας τους ότι ρόλος τους είναι να αποτελέσουν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια και να προωθήσουν με κάθε μέσο την άμεση εφαρμογή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Ας μην ξεχνάμε ούτε τα πρόσφατα γεγονότα σε κινητοποίηση των φοιτητών στην πρυτανεία του ΑΠΘ, αλλά ούτε τη στάση που ακολουθούν ο Φορτσάκης και οι πρυτανικές αρχές του ΕΚΠΑ τους τελευταίους μήνες. Μια στάση που συνίσταται στην πρόσληψη εταιρίας securityκαι τη διεξαγωγή facecontrolκατά την είσοδο στο χώρο της πρυτανείας, σε χουντικής εμπνεύσεως τακτικές όπως λοκ - άουτ χώρων του πανεπιστημίου για να αποτραπούν φοιτητικές κινητοποιήσεις, περιφρούρηση της πρυτανείας από ΜΑΤ εν ώρα διεξαγωγής συνεδριάσεων της συγκλήτου (π.χ. 30/10) και απειλές στους φοιτητές για προσωπικές μηνύσεις και εισαγγελικές παρεμβάσεις.
Η στάση των πρυτανικών αρχών είναι απαράδεκτη, καθώς για άλλη μια φορά στο πρόσωπο του φοιτητικού κινήματος, βλέπουν τον εχθρό τους και, μάλιστα, εν όψει του τριήμερου εορτασμού του Πολυτεχνείου.Πράγματι, το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει να σταθεί εχθρικό ενάντια στις πραξικοπηματικές πρακτικές τους, ενάντια στην προσπάθεια κατάστρατήγησης του Ασύλου, ενάντια στη βίαιη καταστολή που εφαρμόζουν στην προσπάθεια τους να μας φιμώσουν και να προχωρήσουν τις αναδιαρθρώσεις που σχεδιάζει το κεφάλαιο! Οι φοιτητές και ο λαός, ενωμένοι, θα πρέπει μαζικά και δυναμικά να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα οτί κανένας Φορτσάκης δεν θα επιβάλλει τη «νομιμότητά» της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, των μνημονίων και των ΜΑΤ στο πανεπιστήμιο, καμία κυβέρνηση δεν θα διαλύσει το μέλλον μας.
Καταδικάζουμε με το πιο σκληρό τρόπο το σημερινό όργιο καταστολής και καλούμε όλους τους φοιτητές και όλο το λαό σε συμμετοχή στην σημερινή, 13/11, κινητοποίηση στα Προπύλαια, στις 17:00!
Καλούμε όλο το λαό και τη νεολαία στον τριήμερο εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου 15-17/11, να επανανοηματοδοτήσουν σήμερα, 41 χρόνια μετά το Νοέμβρη του ’73, το Άσυλο, ως προπύργιο των κοινωνικών αγώνων ενάντια στη λαίλαπα της επίθεσης του κεφαλαίου. Να θυμίσουν πως ο λαός είναι σε θέση να επιβάλλει τη θέλησή του όταν παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, όταν οργανώνεται, αγωνίζεται και διεκδικεί αυτά που έχει ανάγκη!
Αθήνα 13/11/2014
Τομέας Νεολαίας Αριστερής Συσπείρωσης