Κείμενο κάλεσμα της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών για τις εκλογές του ΤΕΕ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΗΣ 

συσπείρωσης αριστερών μηχανικών

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ 5/10/2013, 

5μμ (Αθήνα, Γραφεία ΣΑΔΑΣ)

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΕΕ 2013

Τη στιγμή που το μνημονιακό ρεπερτόριο κορυφώνεται με το πιο αποκρουστικό του επίτευγμα, τη φονική δράση της ναζιστικής συμμορίας, το ΤΕΕ αναδεικνύει νέα Διοίκηση.

Στις 24 Νοέμβρη 2013, οι 38.854 Μισθωτοί Μηχανικοί του Ιδιωτικού και του Δημόσιου Τομέα, που καταβάλλουν Μέση Ετήσια Ασφαλιστική Εισφορά 11.088 € ο καθένας, που στερούνται αξιοπρεπή και στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική για τους ίδιους και τα παιδιά τους, που βλέπουν τα αποθεματικά του ΤΣΜΕΔΕ - περιουσία του ιδρώτα τους - να ληστεύονται από το Μνημόνιο, καλούνται να ψηφίσουν.

Στις 24 Νοέμβρη 2013, οι 27.943 από τους 69.818 Μηχανικούς Ελεύθερους Επαγγελματίες που διαθέτουν ανεξόφλητες και τοκογλυφικά προσαυξημένες ασφαλιστικές εισφορές, που δεν μπορούν να ασκήσουν το επάγγελμα, που δεν μπορούν να νοσηλευτούν και να αγοράσουν φάρμακα, καλούνται να ψηφίσουν.

Οι συντριπτικά περισσότεροι από τους 111.023 ασφαλισμένους στο ΤΣΜΕΔΕ και ταυτόχρονα μέλη του ΤΕΕ και ταυτόχρονα εν δυνάμει και οσονούπω άνεργοι – υποαπασχολούμενοι – αυτοαπασχολούμενοι – εισφοροοφειλέτες, καλούνται να ψηφίσουν.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
Με αφορμή το δημόσιο χρέος, νομοθετήθηκε η συντριβή των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η fast track εκποίηση του δηµόσιου πλούτου, µε κατάργηση συνταγματικών όρων και περιορισμών. Αυτοί που το δημιούργησαν, υποκρίνονται ότι το χρέος είναι κάτι κακό. Όµως καπιταλισµός χωρίς χρέος είναι απλώς αδύνατος. Το χρέος είναι το κυκλοφορικό σύστημα του καπιταλισμού. Η επίκλησή του είναι πρόσχημα.
Η σημερινή κρίση του δηµόσιου χρέους, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, αποτελεί απλώς σύµπτωµα. Η πραγματική κρίση αφορά στην υπερσυσσώρευση, και την πτώση των ποσοστών κέρδους, που από το 2008 πλήττει όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού. Μεταβάλλεται σε κρίση χρέους στις περιοχές που η υποταγή στις χρηματαγορές ήταν εντονότερη και δογματικότερη, όπως η Ευρωζώνη.
Ζούμε μια επιχείρηση εξόδου από την κρίση, που συνίσταται στην καταστροφή κάθε εμπόδιου στην «ανταγωνιστικότητα». Η ύφεση που προκαλείται, δεν είναι ούτε απρόβλεπτη, όπως παρουσιάζεται, ούτε ανεπιθύμητη: Μόνον έτσι θα «εκκαθαριστούν» οι «µη ανταγωνιστικές» δραστηριότητες και τα ποσοστά κέρδους θα κινηθούν και πάλι ανοδικά, παράλληλα µε τη μαζική φτώχεια και την ανεργία. Μόνο τότε θα ανακάμψει η συσσώρευση του κεφαλαίου, αρχίζοντας έστω από μικρότερο εύρος παραγωγής.
Το πολιτικό προσωπικό που επί τέσσερεις δεκαετίες κυβέρνησε τη χώρα, βρίσκεται σε κρίση πρωτοφανή. Ανίκανο να εξασφαλίσει την ελάχιστη συναίνεση στη μνημονιακή καταστροφή με όρους κοινοβουλευτικού κεκτημένου, ήδη παραδίδει και εξωθεί την εξουσία, σε μορφές ενός ασυγκράτητου αυταρχισμού. Ο Σαμαράς προϊδέασε ευθέως για κυβερνήσεις των «αξίων», (αλλιώς: «τεχνοκρατών»), στη θέση των αιρετών με τη λαϊκή ψήφο. Ο Παπαδήμος και η Τρόϊκα, άξεστοι υπάλληλοι των Τραπεζών και των μεγαλοβιομηχάνων, ήταν οι πρώτοι τέτοιοι «άξιοι»: Συνεχίζουν Στουρνάρας και λοιποί «τεχνοκράτες της οικονομίας». Έπονται οι «τεχνοκράτες των δικαστηρίων». «Τεχνοκράτες» των στρατοκρατών ήδη ενεργοποιούνται και παραμονεύουν για το τέλος μιας τέτοιας διαδρομής.
Χρυσαυγίτες συνεπικουρούν. Δεν αρκούνται στα γραφεία τους, ως ορμητήρια της εγκληματικής τους δράσης. Κατακλύζουν τις «ειδικές αστυνομικές δυνάμεις», τους «νόμιμους» και τους υποκοσμιακούς στρατούς παροχής «προστασίας», τις φιλοχουντικές οργανώσεις αποστράτων, όσο και τις παραστρατιωτικές. Αναζητούν τα απελπισμένα θύματα της νεοφιλελεύθερης επίθεσης, για να ενσταλάξουν στην ψυχή τους το μίσος για τη δημοκρατία, τον εθνικισμό, τον κοινωνικό και τον φυλετικό ρατσισμό. Συντονίζονται άριστα με τα «υγειονομικά» ρατσιστικά κηρύγματα του Λοβέρδου, με τους «χωροταξικούς» οραματισμούς στρατοπέδων για μετανάστες του Χρυσοχοΐδη, με τους εθνικιστικούς λεονταρισμούς, την ακροδεξιά ρητορεία του Σαμαρά.

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ

Το πόσο πολύ έχει πληγεί η κοινωνία από τα Μνημόνια και μέσα σε αυτήν οι Μηχανικοί είναι προφανές, αυταπόδεικτο και βίωμα όλων μας. Οι αναλύσεις περισσεύουν. Το θέμα είναι τι κάνουμε όχι ο καθένας ξεχωριστά, αλλά συλλογικά και ενωμένοι, στις επόμενες πολιτικές μάχες, όπως και η μάχη της 24ης Νοέμβρη. Γιατί:
Παραμένει ενεργή η απειλή αύξησης υπέρογκα και αναδρομικά από 01/07/11 των ασφαλιστικών εισφορές στο ΤΣΜΕΔΕ, με βέβαιο αποτέλεσμα την κατάρρευση των εσόδων και την καταστροφή του ταμείου, μετά την ληστεία πάνω από 2 δισ. € των αποθεματικών του ταμείου με το PSI και τη στιγμή που ήδη οι μηχανικοί, σε τεράστιο ποσοστό, αδυνατούν να πληρώσουν τις υπέρογκες εισφορές του ν.3518/06 και στερούνται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης
Έχουν καταργηθεί οι ΣΣΕ για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, οι κατώτατες αμοιβές για τους αυτοαπασχολούμενους. Νέες μειώσεις μισθών για τους δημόσιους υπαλλήλους. Οι απολύσεις είναι καθημερινότητα για τον ιδιωτικό τομέα, τώρα είναι πραγματικότητα και στο δημόσιο.
Θεσμοθετείται φορολογικός συντελεστής 26%-35% από το 1ο € για όσους εργάζονται με μπλοκάκι
Η ανεργία, η υποαπασχόληση, η απλήρωτη εργασία και η μείωση των αποδοχών αποτελούν τη νέα καθημερινότητα κάθε συναδέλφου. Χιλιάδες συνάδελφοι αιτούνται την διακοπή του επαγγέλματος, πολλοί άλλοι μεταναστεύουν, θυμίζοντας μαύρες εποχές της πρόσφατης μας ιστορίας
Ο κλάδος υγείας του ταμείου μας εντάσσεται στον εξαρχής ελλειμματικό ΕΟΠΥΥ και η προβληματική πρόσβαση στις παροχές του ΚΥΤ αντικαθίσταται από την απουσία περίθαλψης
Το πτυχίου του μηχανικού εξισώνεται επαγγελματικά με τα πτυχία των κολλεγίων και απαξιώνεται με την τοποθέτηση φραγμών για την άσκηση του επαγγέλματος (σεμινάρια, εξετάσεις, πιστοποιήσεις). Οι μηχανικοί διασπώνται και κατακερματίζονται πολλαπλά σε ελέγχοντες «ειδικών προσόντων» και ελεγχόμενους
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΕΕ
Το ΤΕΕ παρεμβάλλεται ανάμεσα στην απόκτηση του Διπλώματος από τις Πολυτεχνικές Σχολές και στα επαγγελματικά δικαιώματα του Διπλωματούχου Μηχανικού. Διενεργεί εξετάσεις σχετικές με την Διπλωματική Εργασία του τελειόφοιτου και χορηγεί την Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος. Ταυτόχρονα με την χορήγηση Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος, στον πρώην απόφοιτο και νυν μηχανικό χορηγείται και το χρέος αποπληρωμής του ΤΣΜΕΔΕ. Υποχρεωτικά. Έχει δεν έχει δουλειά, εισόδημα, γονείς να πληρώσουν για πάρτη του. Όμως ο παραλογισμός δεν τελειώνει εδώ, εδώ απλά ξεκινάει.
Το ΤΕΕ μόλις χορηγήσει την Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος (έχοντας κόψει στις εξετάσεις και ένα σημαντικό ποσοστό υποψηφίων) το έχει κιόλας μετανιώσει. Πώς; Ας πάρουμε για παράδειγμα το Έπος των Ενεργειακών Επιθεωρητών. Για την άσκηση του «επαγγέλματος» του ενεργειακού επιθεωρητή δεν αρκεί η Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος του Μηχανικού, χρειάζεται η παρακολούθηση επί πληρωμή σεμιναρίων, η συμμετοχή σε εξετάσεις και μετά βλέπουμε… Από κοντά και οι Ελεγκτές Δόμησης και το ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ, πλουτίζει από την ανεργία των μηχανικών (αντί να επιμορφώνει αφιλοκερδώς). Αυτοί που διεκπεραιώνουν την αποσύνδεση του Διπλώματος από τα πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα και τον κατακερματισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων, στην πραγματικότητα στοχεύουν στην δημιουργία ενός ΤΕΕ με πολύ λιγότερα πλήρη μέλη, συμμετέχουν ήδη στη λειτουργία ενός ΤΕΕ πολλών ταχυτήτων.
Το ΤΕΕ όμως δεν ασχολείται μόνο με τους Μηχανικούς, έχει πιο σοβαρές ασχολίες, τις εξής δύο. Πρώτον είναι τεχνικός σύμβουλος της Κυβέρνησης. Δεύτερον είναι η μαμά των κατασκευαστικών εταιρειών.
Όπου η κυβέρνηση, από πίσω και το ΤΕΕ, κρατώντας βέβαια τα προσχήματα και ας είναι καλά οι λέξεις αηφορεία, βιωσιμότητα, επιστημονική τεκμηρίωση, και ας είναι καλά τα συνέδρια, τα ταξίδια και οι δημόσιες σχέσεις που δίνουν νόημα στις λέξεις. Με αυτές ντύνουν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα, τα νέα χωροταξικά, τις fast track αδειοδοτήσεις, το νέο ΓΟΚ κοκ.
Τράπεζα Αττικής. Ένα όνομα μια ιστορία. Τα αποθεματικά του ΤΣΜΕΔΕ (νυν ΕΤΑΑ- ΤΣΜΕΔΕ), οι εισφορές όλων των μηχανικών χρησιμοποιούνται για την χορήγηση εγγυητικών επιστολών (μιλάμε για χοντρά λεφτά) εις όφελος του κατασκευαστικού κεφαλαίου, που πρέπει να πρωταγωνιστεί διεθνώς και εγχώρια, να κατασκευάζει την Αττική Οδό και να τα παίρνει από τον πολίτη εις το διηνεκές.

Η μνημονιακή πολιτική, για να επανέλθουμε, δεν εφαρμόζεται μόνο στο ΤΕΕ, εφαρμόζεται και από το ΤΕΕ (και πριν από τα μνημόνια μάλιστα).

Πρώτον, η απερχόμενη διοίκηση του ΤΕΕ περιορίστηκε σε μια στάση ουδετερότητας μέχρι παρεξηγήσεως απέναντι στα μέλη του, τα οποία ως μέλη των Δ.Σ. των εργοδοτικών ενώσεων κατήργησαν τις ΣΣΕ (ΣΜΤ, ΣΤΕΒ και ΣΤΥΕ). Σε ότι δε αφορά τη θεσμική σχέση του με τις εργοδοτικές οργανώσεις αυτή παρέμεινε αδιατάρακτη.

Δεύτερον, η απερχόμενη διοίκηση του ΤΕΕ στα πλαίσια της διγλωσσίας της δεν διαφωνεί και δεν απέρριψε την συνεχιζόμενη προσπάθεια της κυβέρνησης και της ΕΕ ως προς την λεγόμενη «απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων», δηλαδή την κατάργηση των εγγυημένων αμοιβών και των κατοχυρωμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων. Αντίθετα, βρίσκεται συνεχώς ανοιχτή σε διάλογο με την κυβέρνηση ώστε να αποκτήσει ενεργό ρόλο στην διαδικασία πιστοποίησης όλων των τεχνικών επαγγελμάτων.

Τρίτον, η απερχόμενη διοίκηση του ΤΕΕ αρχικά με ανοιχτά φιλοκυβερνητικό τρόπο και στη συνέχεια με απίστευτες παλινδρομήσεις ελέγχεται συνολικά για την στάση της στο ασφαλιστικό των μηχανικών. Αποφάσισε την συμμετοχή του ΤΣΜΕΔΕ στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου στην Τράπεζα Αττικής (άλλα 200 εκατ από τις εισφορές μας), συνέχισε ακόμα και μετά την ομόφωνη ψήφο τους για την εφαρμογή των αυξημένων ασφαλιστικών εισφορών στις 23.08.2012, να καλύπτει τους εκπροσώπους του Γαμβρίλη (ΠΑΣΚ), Στασινό (ΔΜΚ), Βασιλείου (εργολάβοι) στο ΕΤΑΑ, για να κλονιστεί μόνο μετά τη δράση της Ανοιχτής Συνέλευσης Μηχανικών.
Τέταρτον, η απερχόμενη διοίκηση του ΤΕΕ επιδιώκει την αντιδημοκρατική και αυταρχική τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του ΤΕΕ. Ακόμα και οι εκλογές της 24ης Νοέμβρη 2013 εντάσσονται σε αυτή την προσπάθεια. Ακόμα και στο παρά πέντε των εκλογών επανέρχεται συνεχώς το δίλημμα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας ή της ματαίωσης των εκλογών, με το πρόσχημα της έλλειψης χρημάτων.
Πέμπτον, η απερχόμενη διοίκηση του ΤΕΕ επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την απόγνωση όσων συναδέλφων αναγκάζονται να ζητήσουν τη διαγραφή τους από το ΤΕΕ και το ΤΣΜΕΔΕ, λόγω αδυναμίας αντιμετώπισης μακρόχρονης ανεργίας και εξοντωτικών προσαυξήσεων. Προωθείται η λογική ενός νέου ΤΕΕ πολλών ταχυτήτων και σαφώς λιγότερων μελών. Προτείνεται η προσωρινή στέρηση της ιδιότητας του μέλους χωρίς να εξασφαλίζεται έστω η κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, με εξασφαλισμένο όμως το δικαίωμα ψήφου.
Έκτον, η απερχόμενη διοίκηση του ΤΕΕ με το που ανέλαβε προχώρησε σε 150 απολύσεις συμβασιούχων, 11 εκ των οποίων έχουν κερδίσει την επαναπρόσληψή τους μέχρι τον Άρειο Πάγο, αλλά επαναπρόσληψη στο ΤΕΕ δεν είδαν. Παράλληλα βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τους εργαζόμενους στο ΤΕΕ, αυτούς δηλαδή που θα κληθούν να λειτουργήσουν το ΤΕΕ (όπως και στην ΕΡΤ) όταν η κυβέρνηση ολοκληρώσει την προσπάθεια στέρησης της κρατικής χρηματοδότησης
Η απερχόμενη διοίκηση του ΤΕΕ έχει ονοματεπώνυμο και υπεύθυνους. Αποτελεί αναβαθμισμένη, επιθετική συνέχεια των προηγούμενων διοικήσεων. Η σκόπιμη υιοθέτηση μιας πολιτικής διγλωσσίας και η διάχυση της αόριστης πολιτικής ευθύνης για την απαξίωση των συλλογικών πρακτικών δεν ακουμπά τις πολιτικές συλλογικότητες που συνέβαλαν και εξειδίκευσαν τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αντίθετα τις υπερασπίζεται.
Από την περίοδο Λιάσκα μέχρι και σήμερα οι ΠΑΣΚ, ΔΚΜ, στις διάφορες εκδοχές τους και οι παρατάξεις που τελευταία τους έκφραση αποτέλεσε η Συνεργασία δεν έχουν απουσιάσει από καμία διοίκηση ΤΕΕ και των συλλόγων διπλωματούχων, και μάλιστα από τις κορυφαίες διακεκριμένες θέσεις (Πρόεδροι, Γενικοί Γραμματείς).
Αυτή η συγκεκριμένη συμμαχία στο ΤΕΕ, δεν μπόρεσε και δεν θέλησε να εκφράσει τα συμφέροντα των εργαζόμενων μηχανικών. Διεξήγαγε έναν όψιμο και υποκριτικό «αγώνα», εντός του πλαισίου του μνημονίου, χωρίς να έρχεται σε ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική, ενώ έχει τεράστια ευθύνη για την μετατροπή σημαντικού μέρους των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ σε περιουσία των μεγαλοεργολάβων και των τραπεζιτών.
Πρέπει λοιπόν να τους διώξουμε. Όχι να πέσουν, να τους διώξουμε, καθαιρώντας μέσα από την λαϊκή ψήφο τα περιφερειακά, αλλά καθόλου αμελητέα στηρίγματα της εφαρμοζόμενης μνημονιακής πολιτικής τους, της άγριας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Τις εργοδοτικές διοικήσεις των σωματείων, τις φιλοκυβερνητικές διοικήσεις φορέων και επιμελητηρίων.
Μπορούμε να υπερβούμε την δύναμή τους; Μπορούμε να πείσουμε την πλειοψηφία των συναδέλφων να μην ψηφίσουν αυτούς που υπηρέτησαν και συνεργάστηκαν με μνημονιακές επιλογές, όσους συγκροτούν την απερχόμενη πλειοψηφία της ΔΕ του ΤΕΕ; Αν δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε, καλύτερα να πάμε σπίτι μας.
Θα μπορούσε το ΤΕΕ που ιδρύθηκε στον μεσοπόλεμο για να οργανώσει και να στηρίξει τεχνοκρατικά την τεχνολογική και βιομηχανική ανοικοδόμηση του ελληνικού καπιταλισμού να μετατραπεί σε κάτι άλλο; Θα μπορούσε να μην έχει κινηθεί παράλληλα με τον παρασιτικό αντιπαραγωγικό και κρατικοδίαιτο ελληνικό καπιταλισμό; Θα μπορούσε να υπερασπίζεται την πλειοψηφία των μηχανικών και την κοινωνία, τον Δημόσιο Χώρο, την βιομηχανική πολιτιστική κληρονομιά, την βιοποικοιλότητα, την διατροφική και ενεργειακή αυτοτέλεια του λαού, την ποιότητα διαβίωσης στα χωριά και στις πόλεις;

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ

Είναι δραματική η κρίση εκπροσώπησης των μηχανικών από τους υφιστάμενους συνεκτικούς κόμβους του επαγγέλματος (εργασιακά σωματεία, επιστημονικοί σύλλογοι, ΤΕΕ). Στο πλαίσιο μίας επαγγελματικής κρίσης που κλιμακώνεται ραγδαία, οι πολιτικές των εκάστοτε διοικήσεων, ασφαλώς συνέβαλαν στην πρόκλησή της. Όμως αντιμετωπίζουμε επιπλέον την εκ των άνω υποβάθμιση των θεσμών αυτών, προϋπόθεση και επακόλουθο της κατάλυσης του επαγγέλματος (χαρακτηριστική η αντιμετώπιση της συνδικαλιστικής δράσης ως φθαρμένης ή παρωχημένης, αλλά και το πλήγμα στον προϋπολογισμό του ΤΕΕ, η κίνηση πολιτικής δίωξης της ηγεσίας του, η επερχόμενη κατάργησή του ως φορέας υποχρεωτικής εγγραφής των μηχανικών και η μετατροπή του σε πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου).

Η αντισυνταγματική εκτροπή και η νομοθετική δραστηριότητα με την πρόφαση της έκτακτης ανάγκης, αλλάζουν το πλαίσιο της παραγωγικής διαδικασίας σε όλο το φάσμα των αντικειμένων με τα οποία σχετίζονται οι μηχανικοί (χωρικός σχεδιασμός, οικιστική ανάπτυξη και κρίση, ενέργεια, βιομηχανία, αξιοποίηση ορυκτού πλούτου κλπ).
Βασική επιδίωξη αυτής της επίθεσης (που αποτελεί το Μνημόνιο), είναι η καταστροφή του επί πολλές δεκαετίες οικοδομημένου παραγωγικού και οικιστικού πλούτου, η κατάλυση του δημόσιου συμφέροντος και των θεσμών, ο εξανδραποδισμός των εργαζομένων, η καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας.
Λόγω δομικών χαρακτηριστικών της ελληνικής κοινωνίας, το δημόσιο συμφέρον σε σημαντικό βαθμό διασφαλίζεται πάγια με την κατοχύρωση μιας σειράς επαγγελμάτων που ασκούνται από επιστήμονες. Το πλήγμα στο δημόσιο συμφέρον, η άλωση της ακίνητης και κινητής δημόσιας περιουσίας από τον ιδιωτικό τομέα και η ανατροπή του μόνιμου θεσμικού πλαισίου της παραγωγικής δραστηριότητας για την απελευθέρωση της ασύδοτης κερδοφορίας, προϋποθέτουν την υπονόμευση του κοινωνικού ρόλου (όποιου έστω είχε απομείνει) και την κατάλυση των επαγγελμάτων δημοσίου συμφέροντος, όπως των μηχανικών.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση, η νέα Διοίκηση του ΤΕΕ θα όφειλε :
Να διαμορφώσει κατευθύνσεις για να αποτραπεί η καταστροφή που συντελείται, σε ένα νέο πλαίσιο αξιοποίησης και ανάπτυξης των παραγωγικών υποδομών και θεσμών που έχουν διασωθεί, προτάσσοντας την ικανοποίηση των πραγματικών λαϊκών αναγκών.
Να διερευνήσει και να σχεδιάσει νέους ρόλους και συνθήκες επαγγελματικής δραστηριότητας των μηχανικών. Πρέπει να προσδιορίσει την δική μας συμβολή για να ακυρωθεί στην πράξη η εφαρμογή των καταιγιστικών αντικοινωνικών κυβερνητικών ρυθμίσεων με όρους αντίστασης, αλληλεγγύης και δημοκρατίας.
Να διαμορφώσει πολιτικές προκειμένου να αποτραπεί ο εξευτελισμός των όρων άσκησης του επαγγέλματος των μηχανικών. Να αποκαλύψει την σκοπιμότητα που υποκρύπτει η υποβάθμιση του ρόλου τους σε όλες τις εκφάνσεις και τις επιπτώσεις της εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και των πραγματικών λαϊκών αναγκών.
Για την εργασία των μισθωτών του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, κάτω από μια διαφορετική πολιτική ηγεμονία, το ΤΕΕ πρέπει να στηρίξει και να στηριχτεί σε άλλες κοινωνικές δυνάμεις από αυτές που μέχρι σήμερα στήριζε ή εξυπηρετούσε:
Τους μισθωτούς μηχανικούς, σε έναν ιδιωτικό τομέα της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της επιβολής του δελτίου παροχής υπηρεσιών, των απολύσεων
Τους μηχανικούς του δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ, που απειλούνται με χιλιάδες απολύσεις, σε ένα υπό εξαφάνιση κοινωνικό κράτος, σε ένα δημόσιο υπηρέτη των ευνοούμενων του ΤΑΙΠΕΔ .
Τους άνεργους μηχανικούς
Τους αυτοαπασχολούμενος μηχανικούς, τους όλο και περισσότερο κακοπληρωμένους «συνεργάτες» των μεγάλων κατασκευαστικών και μελετητικών γραφείων, εν τέλει εργαζόμενους σε πολλούς εργοδότες
Τους μηχανικούς της εκπαίδευσης, που ζουν την απαξίωση του σημερινού σχολείου και της εργασίας τους.

Απέναντι στην μνημονιακή επίθεση, η νέα Διοίκηση του ΤΕΕ πρέπει να χαράξει κατευθύνσεις ενεργοποίησης των ίδιων των μηχανικών, για την αντιμετώπιση των ζωτικών τους προβλημάτων, με όρους νέων δικών του δομών και πολιτικών (καθιέρωση απλής αναλογικής, ίδρυση Τμήματος Αττικής, απόρριψη της μετατροπής της συνδικαλιστικής δράσης σε «επάγγελμα», ανοιχτή, εθελοντική και άμισθη συμμετοχή σε εισηγητικά όργανα, ομάδες και επιτροπές), με όρους δικής του αναβαθμισμένης δημοκρατίας και δικού του ελέγχου και συνεργασίας με κοινωνικούς φορείς και κινήματα.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

η συσπείρωση αριστερών μηχανικών,
απευθύνουμε σε εκείνους τους συναδέλφους και σε εκείνες τις παρατάξεις των μηχανικών που υπερασπίστηκαν και αγωνίζονται για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, ασφάλιση και πρόνοια,
πρόταση συγκρότησης ενός μετώπου που θα κερδίσει το ΤΕΕ από τα χέρια όσων το διαχειρίζονται από τότε που ιδρύθηκε, και για πρώτη φορά στην ιστορία του, θα βρεθεί στα χέρια των σκληρά δοκιμαζόμενων συναδέλφων και της κοινωνίας.
Δεν αναζητούμε συμφωνία σε μια συνολική πολιτική πλατφόρμα, προκρίνουμε στοιχεία που θεωρούμε βασικά για την ενωτική δράση της αριστεράς στους μηχανικούς όπως η απόρριψη της κατεύθυνσης ΤΕΕ, ΤΣΜΕΔΕ και ΕΤΑΑ για την Τράπεζα Αττικής, ασφαλιστικό και βεβαίως η δέσμευση μη συνεργασίας με μνημονιακές δυνάμεις. Τέτοια στοιχεία είναι
Ούτε ένα ευρώ αύξηση εισφορών καμίας κατηγορίας ασφαλισμένου, άμεση μείωση των εισφορών. Αύξηση των παροχών και των καλύψεων.
Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων που εφαρμόζονται. Κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού «παλιών» – «νέων», κατάργηση των ασφαλιστικών κατηγοριών.
Κάτω τα χέρια απ’ τα αποθεματικά – έξω το ταμείο από Τράπεζα Αττικής – χρηματιστήριο – ομόλογα. Πλήρη κάλυψη απ’ το κράτος των απωλειών του αποθεματικού. Τα αποθεματικά του ΤΣΜΕΔΕ να περάσουν από τα τραπεζικά, επενδυτικά, εργολαβικά και χρηματιστηριακά συμφέροντα στους δοκιμαζόμενους συναδέλφους
Πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους μηχανικούς.
Αναγνώριση των ανέργων συναδέλφων. Επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους συναδέλφους (μισθωτούς ή ΔΠΥ) και υποαπασχολούμενους συναδέλφους.
Άμεση επανέκδοση του Ενημερωτικού Δελτίου ΤΕΕ, τέρμα στη φίμωση και τη λογοκρισία
Η ίδρυση ταμείου ανεργίας για τους δοκιμαζόμενους συναδέλφους, η σταθερή αντίσταση στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, το μπλοκάρισμα κάθε απόπειρας εφαρμογής πιστοποιήσεων – εξετάσεων και φραγμών για τη πρόσβαση στο επάγγελμα, η ανάδειξη των συλλογικών συμφερόντων των εργαζόμενων μηχανικών και η υπεράσπιση των αγώνων τους για συλλογικές συμβάσεις, ενάντια στις απολύσεις.
Συγκεκριμένα για τη δημιουργία Ταμείου Ανεργίας & προνοιακών παροχών Μηχανικών.
Με μεταφορά πόρων από τους άλλους κλάδους του ΤΣΜΕΔΕ, με διεκδίκηση των χρωστούμενων κράτους και εργοδοσίας, με μεταφορά μέρους του ετήσιου πλεονάσματος (γιατί τα λεφτά υπάρχουν, αρκεί να μην τα σκορπάει κανείς στους κολλητούς και στην Τράπεζα Αττικής).
Με δημοκρατικό έλεγχο από την α/τεε και όχι από το γνωστό παραταξιακό κύκλωμα της συναλλαγής.
Με ουσιαστικές παροχές προς τους δοκιμαζόμενους συναδέλφους όπως :
Επίδομα Ανεργίας σε όλους τους συναδέλφους (μισθωτούς ή ελεύθερους επαγγελματίες)
Κάλυψη Ασφαλιστικών Εισφορών στις ίδιες κατηγορίες
Αποζημιώσεις σε περίπτωση ατυχήματος - ασθένειας
Πρόσθετες Νοσηλευτικές παροχές που δεν καλύπτει αυτή τη στιγμή ο Κλάδος Υγείας
Παροχές Μητρότητας (εφάπαξ επίδομα, αξιοπρεπής κάλυψη εξόδων εγκυμοσύνης, επίδομα λοχείας)

Διαρκές ζητούμενο για μας αποτελεί η ανατροπή της νεοφιλελεύθερης επίθεσης που διεκπεραιώνεται από την κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ. Η υπηρέτηση συνολικών πολιτικών στόχων είναι άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα για την επιβίωση των συναδέλφων μηχανικών μπροστά στην τεράστια πίεση της ανεργίας που βιώνει ο κλάδος. Παλεύουμε μαζί με την κοινωνία και τους εργαζόμενους για την πολιτική ανατροπή.
Ούτε μια απόλυση εργαζομένου στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους
Δημόσιες Τεχνικές Υπηρεσίες και έργα σε όφελος της κοινωνίας και όχι σε όφελος τραπεζών και επενδυτών
Όχι στα ΣΔΙΤ, στις συμβάσεις παραχώρησης, στις “απελευθερώσεις”
Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων αγαθών (ενέργεια – νερό – συγκοινωνίες). Δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία, ενημέρωση συγκοινωνίες.
Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και κοινής ωφέλειας με εργατικό-λαϊκό έλεγχο.
Να ακυρωθούν όλοι οι κατ’ επιταγή του Μνημονίου, Νόμοι και Συμβάσεις.
Να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Στάση πληρωμών σε δανειστές και κερδοσκόπους και διαγραφή του χρέους.
Καμία θυσία για το ευρώ, ρήξη με την πολιτική και τις δομές της ΕΕ.
Όχι στη φορολογική ληστεία. Άρνηση-ανυπακοή στην πληρωμή όλων των χαρατσιών.
Όχι στον κρατικό αυταρχισμό, τη δημοκρατική εκτροπή και την ποινικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων.
Η διέξοδος από τη κρίση για τους εργαζόμενους μηχανικούς δεν συνδέεται μόνο με το αν θα φορτωθούμε για άλλη μια θητεία το διαρκές τρίδυμο ΠΑΣΚ – ΔΚΜ/ΔΑΠ – ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ στην ηγεσία του ΤΕΕ. Προϋποθέτει κυρίως την ανάπτυξη αγώνων σε συμπόρευση με όλους τους εργαζόμενους για να ανατραπεί η κυβέρνηση και οι πολιτικές της καταστροφής, για να βαθύνει το ρήγμα ενάντια στην δομή και τις πολιτικές της ΕΕ.
Σε αυτή τη κατεύθυνση επιμένουμε ότι είναι απαραίτητο μαζί με τη δράση μας στους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς (ΣΜΤ, ΕΜΔΥΔΑΣ, ΣΤΕΒ) φορείς των μηχανικών, να ενδυναμωθούν και να υποστηριχτούν νέες απόπειρες συλλογικής αντίστασης και αλληλεγγύης όπως η Ανοιχτή Συνέλευση Μηχανικών, αλλά και κάθε άλλη προσπάθεια κλαδικής ή επιχειρησιακής συσπείρωσης, που κατάφερε να κινητοποιήσει και να υπερασπιστεί συλλογικά κοινωνικά συμφέροντα.
Η συνεχιζόμενη ματαίωση της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών των μηχανικών, ψηφισμένες από το 2ο Μνημόνιο, τον Ιούνιο του 2011, μέσα από μια πεισματική κινητοποίηση λίγων μόνο συναδέλφων αποτελεί παρακαταθήκη, ενότητας στη δράση και ανυποχώρητου αντικυβερνητικού αγώνα.

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ

Απευθυνόμαστε σε όλους αυτούς που βρέθηκαν στους δρόμους και τα κινήματα της τελευταίας τριετίας, που δρουν στα σωματεία, που αγωνίζονται απέναντι στις κυβερνητικές διοικήσεις φορέων και οργανισμών, που στηρίζουν τους ανέργους, που το κάνουν χωρίς πολιτική φιλοδοξία, χωρίς κομματική εντολή, επειδή το ζουν, το πιστεύουν και το αισθάνονται. Όλοι αυτοί που πέρα από τις μικρές ή μεγάλες πολιτικές διαφορές μας κατανοούν την αιτία της ζοφερής καθημερινότητας μας και την απάντηση που πρέπει να δοθεί. Απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου στην εργασία σαν απάντηση στην καπιταλιστική κρίση, μόνο η συγκρότηση μετώπου από την πληττόμενη πλειοψηφία που θα θέλει να αποτρέψει την καταστροφή και να ανατρέψει την πολιτική ηγεμονία του κεφαλαίου, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μια άλλη κοινωνία.

Βεβαίως απευθυνόμαστε στις παρατάξεις που στηρίξαμε την κοινή εκπροσώπησηστη ΔΕ του ΤΕΕ (ΑΕΠ-ΕΜ, ΑΜΑΚ, ΑΧΜΜΕΤ, ΑΑΣΜΗ). Πιστεύουμε ότι η πείρα της κοινής μας εκπροσώπησης στη ΔΕ αλλά κυρίως μέσα στην αγωνιστική δράση των μηχανικών, δικαίωσε την ενωτική μας επιμονή.

Η εξαγγελία νέας παράταξης από εκατοντάδες συναδέλφους, πολλοί από τους οποίους εγκαταλείπουν το σχήμα της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, με έντονα επικριτικά σχόλια για τη δράση του ΤΕΕ και με αναφορά σε κινηματικές πρακτικές και αντιμνημονιακές προθέσεις, είναι θετική εξέλιξη. Ευχόμαστε να ολοκληρωθεί με αντίστοιχες θέσεις, δράσεις και συμπεριφορές, σε ρήξη με την προηγούμενη στάση των εκπροσώπων της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ στο ΤΕΕ.

Όλους αυτούς τους καλούμε σε κοινή συνάντηση με στόχο τη Διακήρυξη ενός ενωτικού πλαισίου δράσης στον χώρο του ΤΕΕ (και όχι μόνο).

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Η συσπείρωση αριστερών μηχανικών στα τριάντα χρόνια της ύπαρξής της είχε καθοριστική προσφορά σε κορυφαίες στιγμές του κινήματος των μηχανικών. Ασφαλώς δεν έλειψαν αδυναμίες και όρια στη δράση της. Σε κάθε περίπτωση όμως κινηθήκαμε στους χώρους του ΤΕΕ ως συστηματική αντιπολίτευση στις κυρίαρχες πολιτικές με τη λογική «εντός, εκτός και εναντίον» χωρίς ποτέ να ενδώσουμε στις σειρήνες της ενσωμάτωσης, ούτε να επιλέξουμε τον αναχωρητισμό της επαναστατικής καθαρότητας. Επιλέξαμε να αποτελέσουμε μια πραγματικά αυτόνομη πολιτικό-συνδικαλιστική παράταξη που ενώνει εργαζόμενους συναδέλφους πάνω στα προβλήματα και τη δράση, ανεξάρτητα από την πολιτική τους ένταξη.
Σήμερα στην παράταξη μας βρίσκονται συναγωνιστές από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ καθώς και δεκάδες ανένταχτοι συνάδελφοι, όπου παρά τις επιμέρους διαφωνίες μας επιλέγουμε να λειτουργούμε και να δρούμε από κοινού, πιστεύουμε με θετικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους μηχανικούς. Επιλέξαμε να μιλάμε τόσο για τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα όσο και για τα ζητήματα του χώρου μας με τρόπο πολιτικό, ριζοσπαστικό, αλλά και ενωτικό δείχνοντας ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος για την Αριστερά πέρα από τις λογικές κομματικής καθαρότητας και τα περίκλειστα τείχη των μηχανισμών.