Ίσως ο μεγαλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής…

Μέσα απο τις ιστορίες του δρόμου και συνεχίζοντας μια ιστορία που ξεκίνησε λίγο πριν το καλοκάιρι αποφάσισα να αρχίσω μια σειρά από ωραίες ιστορίες, σχετικές με το ελληνικό ποδόσφαιρό. Πήγα λοιπόν και ρώτησα τον πατέρα μου που είναι ένας κλασικός παλιός «οπαδός» του Ολυμπιακού, μεγαλωμένος στην πιο πράσινη περιοχή της Αθήνας. Τον ρώτησα λοιπόν, ποιος είναι ο καλύτερος παίχτης που έχει δει στα τόσα χρόνια που παρακολουθεί ποδόσφαιρο. Ήμουν σίγουρος ότι δεν θα μου έλεγε κάποιον παίχτη του Παναθηναϊκού ή της ΑΕΚ, ήταν βέβαιο ότι θα μου έλεγε κάποιον που θα του είχε κάνει εντύπωση, την εποχή που ήταν και αυτός νέος και παρακολουθούσε με πάθος αυτό που λέμε βασιλιά των σπορ. Μονολεκτικά σχεδόν μου λέει ο πιο «ωραίος» παίχτης που είδα στα ελληνικά γήπεδα είναι ο Θανάσης Μπέμπης.


Θα προσπαθήσω και εγώ λοιπόν να παρουσιάσω λίγα στοιχεία από την καριέρα και την ιστορία αυτού του μεγάλου, του θρυλικού «Πινόκιο»….





Ο Θανάσης Μπέμπης γεννήθηκε το 1930 στην Αθήνα. Ξεκίνησε την καριέρα του απο τον Ακράτητο Πετραλώνων και μετά πήγε στον Φωστήρα. Το 1953 επιστρέφει στον Ακράτητο και την επόμενη χρονιά πηγαίνει στον Ολυμπιακό. Στον Ολυμπιακό έπαιξε μέχρι το 1963 όταν και πήγε στον Βύζαντα, όπου και σταμάτησε το ποδόσφαιρο.


Το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό ήταν αλησμόνητο και άκρως επιτυχημένο κατακτώντας αμέτρητους τίτλους. Με παίχτες θρύλους της εποχής όπως οι Ρωσίδης, Υφαντής, Κοτρίδης, Στεφανάκος, κέρδισε 5 συνεχόμενα Πρωταθλήματα Ελλάδος, 6 Πρωταθλήματα Πειραιά, 8 Κύπελλα Ελλάδος, αλλά και 1 Βαλκανικό Κύπελλο Δευτεραθλητών (1963).


Έπαιζε κυρίως ως επιθετικός μέσος και οργανωτής και λιγότερο ως επιθετικός και έχει κατακτήσει τα περισσότερα κύπελλα Ελλάδος από κάθε άλλο ποδοσφαιριστή (8 τρόπαια σε 9 τελικούς), ρεκόρ που έσπασε μόλις το 2009 ο Α. Νικοπολίδης με 9 κατακτήσεις. Τελευταίος τελικός για τον ερυθρόλευκο άσσο ήταν αυτός της 18ης Ιουλίου που διαιτήτευσε ο Ελβετός Χούμπερ και κέρδισε ο Ολυμπιακός με 3-0 απέναντι στον αδύναμο Πιερικό.


Όσοι τον έχουν δει κάνουν λόγο για ένα βιρτουόζο μέσο και από τους καλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Κυριαρχούσε στο χώρο του κέντρου με «όπλο» την άψογη τεχνική του. «Κόλαγε τη μπάλα» και ήταν αδύνατο να πάρει άλλος τη μπάλα από τα πόδια του. Κορυφαία στιγμή του, ένα ντέρμπι με τον ΠΑΟ που πέρασε σχεδόν όλη την αντίπαλη ομάδα και τον τερματοφύλακα, έβαλε τη μπάλα πάνω στη γραμμή, κάθισε επάνω της επιδεικτικά (και υπεροπτικά) περιμένοντας να πάνε κοντά του οι αντίπαλοι για να βάλει το γκολ. Είχε εκπληκτική τεχνική κατάρτιση με μοναδική ντρίπλα και μπαλιές ακριβείας! Πρόκειται για τον «εγκέφαλο» της υπερομάδας του 50, που έκλεψε τις καρδιές φίλων του Ολυμπιακού ως το «δέκα το καλό». «Τα πόδια του είχαν τόση επιδεξιότητα, όση το χέρι ενός ζωγράφου και η ακρίβεια των μεταβιβάσεών του, ήταν όμοια με αυτή ενός Ελβετού κλητήρα» είχε κάποτε πει με άκρως γλαφυρό τρόπο ένας δημοσιογράφος!


Ο Θανάσης Μπέμπης φόρεσε 17 φορές την φανέλα της Εθνικής σημείωσε και 1 τέρμα, ενώ στο αγώνα με την Αίγυπτο στο γήπεδο Μοχάμεντ Άλι για το Κύπελλο Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου πραγματοποίησε την παρθενική του εμφάνιση, όπως επίσης και οι Κώστας Πούλης, Μπάμπης Σεραφείδης και Ηλίας Παπαγεωργίου (17/2/1950).


Μερικές «στιγμές» του Θανάση Μπέμπη...

* Διετέλεσε προπονητής του Ολυμπιακού, όποτε του ζητήθηκε, απαριθμώντας 4 περάσματα από τον ερυθρόλευκο πάγκο!! Η αρχή έγινε την περίοδο από 29/1/80 - 17/2/80, ενώ καθήκοντα υπηρεσιακού τεχνικού ανέλαβε και το μεσοδιάστημα 26/11/1983 - 30/11/1983 οδηγώντας την ομάδα στην νίκη επί του Αιγάλεω με 5-0.

* 13/3/-6/5 (1984): ο Ολυμπιακός του Μπέμπη υποδεχόταν τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη, που έχει ήδη κατακτήσει τον τίτλο ενώ ο ίδιος ήθελε μόνο νίκη για να μη μείνει εκτός Ευρώπης!! Οι πράσινοι ήθελαν να κερδίσουν και να σηκώσουν την κούπα μέσα στο Καραϊσκάκη, αλλά και να αφήσουν τον αιώνιο εκτός Ευρώπης. Ο Μπέμπης κάνει έκκληση στην ΕΠΟ «να...στείλει ποδήλατα στο Καραϊσκάκη για να κάνουν οι Παναθηναϊκοί το γύρο του Καραϊσκάκη, αφού τόσο πολύ το θέλουν»!! Ο Ολυμπιακός κέρδισε 2-1, ενώ ο ίδιος αποσύρθηκε με τη δήλωση: «τον Παναθηναϊκό να κερδίζουμε κι ας χάνουμε απ' το Βούδα»!!

* Ανέλαβε τον Ολυμπιακό για τελευταία φορά για να καλύψει το κενό του Γκέοργκ Κέσλερ από τις 30/4/85 - 16/6/1985!! Ο Μπέμπης δεν ξανακάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακού, αλλά έχει ένα σπάνιο ρεκόρ: στις 4 θητείες του εκεί δε γνώρισε ποτέ την ήττα (9 νίκες/5 ισοπαλίες).

* 1956: στην μοναδική -ίσως- ελληνική αθλητική ταινία «Οι Άσσοι των Γηπέδων» ο Έλληνας σκηνοθέτης, δραματοποιεί μία ανταρσία που συνέβη 3 χρόνια πριν όταν οι Έλληνες διεθνείς ( Μουράτης, Λινοξυλάκης, Μανταλόζης και Πετρόπουλος υποδύθηκαν τους εαυτούς τους), αρνήθηκαν (εκτός του Ρωσσίδη) να κατεβούν σε αγώνα με το Ισραήλ επειδή όπως είπε αργότερα ο Μπέμπης: «Για να προετοιμαστούμε με την Εθνική είχαμε χάσει τα μεροκάματά μας. Μας είχαν τάξει, αν θυμάμαι καλά, 800-1.000 δρχ. Δεν μας τις έδωσαν και αντιδράσαμε όχι εγκαταλείποντας την Εθνική, αλλά πηγαίνοντας μόνοι μας σε άλλο ξενοδοχείο, μακριά από τους υπευθύνους. Δεν το κάναμε για τα χρήματα. Ήταν δόξα και τιμή να αγωνίζεσαι με την εθνική ομάδα. Διοικούσαν κοράκια την ομοσπονδία και η αντίδρασή μας αυτούς στόχευε»!! Την επομένη και ύστερα από τις ανάλογες διαβεβαιώσεις, η Ελλάδα του Κώστα Νεγρεπόντη έδωσε κανονικά το παρών στον αγώνα και πήρε τη νίκη (1-0) με γκολ του Μπέμπη, στο 52' .

* 1960-62: ο Μπέμπης είχε την τύχη να αγωνιστεί υπό τις οδηγίες του δασκάλου του είδους, Ντζίνα Σιμονόφσκι, του Γιουγκοσλάβου τεχνικού που ανακάλυπτε και δούλευε με ταλέντα όπως οι: Βαγγέλης Μίλησης, Μπαρμπαλιάς, Πλέσσας, Ν. Σιδέρης και Αντώνης Τζανετουλάκος που έμειναν στην ιστορία ως «τα μωρά του Σιμονόφσκι»!! Συνεργάστηκε επίσης με τους Ντραγκίσεβιτς, Κέμενι, Βάλε και Χέλμη!!

* 1961 (4/7): οι Πειραιώτες εκείνη τη χρονιά υπό τις οδηγίες του Σιμονόφσκι πέτυχαν έναν από τους μεγαλύτερους άθλους της ιστορίας τους. Επικράτησαν με 2-1 της μεγάλης Σάντος του τεράστιου Πελέ, ο οποίος τότε είχε κατακτήσει το πρώτο του Παγκόσμιο Κύπελλο. Η βραζιλιάνικη ομάδα έκανε περιοδεία στην Ευρώπη και έδινε φιλικά παιχνίδια και δεν είχε χάσει κανένα ματς ως τότε!!

* Βραβεύτηκε το 2001 από τον ΠΣΑΤ στην καθιερωμένη ετήσια γιορτή.


Όσοι τον είδαν, κάνουν λόγο για ένα βιρτουόζο μέσο και από τους καλύτερους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Κυριαρχούσε στο χώρο του κέντρου με «όπλο» την άψογη τεχνική του. Είχε εκπληκτική τεχνική κατάρτιση με μοναδική ντρίπλα και μπαλιές ακριβείας!! Πρόκειται για τον «εγκέφαλο» της υπερομάδας του 50, τον «Πινόκιο», που έκλεψε τις καρδιές φίλων του Ολυμπιακού ως το «δέκα το καλό!