Όταν το μήνυμα δεν φτάνει ακέραιο...

Απο:http://katalipsiesiea.blogspot.com/

και: http://www.press-gr.blogspot.com/

Γιατί έγινε κατάληψη στο κτήριο της ΕΣΗΕΑ...

«Το ξέρω ότι είναι διαστρεβλωμένο αλλά καλύτερα να παίζει έτσι, από τον να μην παίξει καθόλου, ε;» … Απαντά στο τηλέφωνο δημοσιογράφος μεγάλου ραδιοφωνικού σταθμού όταν της επισημάναμε ότι η κατάληψη της ΕΣΗΕΑ δεν είναι συμβολική διαμαρτία για τον ξυλοδαρμό των δημοσιογράφων στο πανεκπαιδευτικο αλλά μια πρωτοβουλία που θέλει να βάλει γενικά το θέμα του ρόλου των ΜΜΕ στα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Αποδεικνύεται και έτσι αυτές τις μέρες ότι ακόμη και για τα υποκείμενα που ως επαγγελματική ιδιότητα έχουν το να μεταφέρουν μηνύματα, οι δημοσιογράφοι δηλαδή, είναι δύσκολο να προσπεράσουν την ομίχλη που απλώνουν η αποστείρωση των μέσων και οι βορβορυγμοί της ηλεκτρονικής δημοκρατίας.
Ξέρουμε ότι το πιο δύσκολο πράγμα στις παρούσες συνθήκες είναι να φτάσει ένα μήνυμα συγκροτημένο και ολοκληρωμένο στον αναγνώστη, ακροατή, τηλεθεατή, όποιο άλλο κοινό, όταν αυτό διυλίζεται μέσα από θεσμικά μέσα. Αυτός ήταν και ένας από τους σημαντικότερους λόγους που μας ώθησαν να καταλάβουμε το κτήριο της ΕΣΗΕΑ. Τελικά και ο πλουραλισμός και πλούτος που αναπτύχτηκε στις συνελεύσεις και επί μέρους κουβέντες κατά την κατάληψη της ΕΣΗΕΑ έφτασε διαστρεβλωμένος στα περισσότερα από τα ΜΕΣΑ. Επιβεβαιώνεται έτσι η μεταξύ σοβαρού και αστείου διευκρίνηση της δημοσιογράφου ότι «τελικά το δυσκολότερο για τους δημοσιογράφους είναι να δώσουν βήμα στον εαυτό τους».
Ενας καταληψίας δημοσιογράφος