Πηγή Αντί, Τεύχος 209, 9 Ιουλίου 1982, σελ. 26-27 (η υπογράμμιση είναι δική μας)
Απόφαση του «ΚΣ» σχετικά με την περίπτωση του Σωτήρη Πετρούλα
1. Το ΚΣ παράλληλα με την περίπτωση του Μ.Π. εξέτασε και όλες τις πλευρές που παρουσιάζει η περίπτωση του φ. Σ. Π. — Στην έρευνα του προβλήματος, που έγινε τόσο από το ΚΣ όσο και κατά την συζήτηση στο Γραφείο της Σπουδάζουσας προκείπτει το συμπέρασμα, ότι ο φ. Σ. Π. ανέπτυξε μέσα στις γραμμές της οργάνωσης μια παράλληλη δραστηριότητα, σχετικά με τα προβλήματα της συγκρότησης της οργάνωσης, της γραμμής-της, των προσανατολισμών-της, των μορφών δράσης-της κλπ. — Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τις απόψεις, που υπεράσπισε σε ανοιχτή συζήτηση έξω από το Θέατρο «Διάνα» μετά την αναγγελία της ενοποίησης, όλη τη δουλειά, που γίνονταν σε βάρος του κύρους της Οργάνωσης για «καμπιοκτόνους» κλπ. και το γεγονός ότι πριν είκοσι μέρες ακόμα δήλωνε υπεύθυνα ότι είχε ανάγκη να σκεφθεί αν θα... προσχωρήσει στην καινούρια οργάνωση και ζητούσε πίστωση χρόνου γι’ αυτό, εκφράζοντας έτσι κατά τον ποιό ανοιχτό τρόπο και τον πιο επίσημο την αντίθεση των απόψεών-του, σαν σύνολο, στην ίδια την αναγκαιότητα της δημιουργίας της ΔΝΛ και την γραμμή-μας. — Όλα αυτά συντελούνται μέσα σ' ένα κλίμα στενών και επιστήθιων σχέσεων με τον Μ. Π.
2. Εν τούτοις το ΚΣ θεωρεί ότι οι ευθύνες του φ. Σ. Π. δεν είναι οι ίδιες με του Μ. Π. που αποτελεί το κέντρο, τον εγκέφαλο της διαβρωτικής δραστηριότητας σε βάρος της οργάνωσης, όπως εκθέτουμε στη σχετική ανακοίνωσή-μας.
3. Με βάση τα πιο πάνω θεωρούμε ότι ο φ. Σ. Π. με όλη τη στάση-του έβλαψε σημαντικά την όλη υπόθεση της οργάνωσης, δεν βοήθησε καθόλου, αντίθετα δυσκόλεψε τη συσπείρωση γύρω στη γραμμή-μας, συντέλεσε σημαντικά, να διαβρωθεί το κύρος-της, και, τελικά, η όλη-του στάση είναι στάση ανθρώπου που δεν πιστεύει στην ίδια την οργάνωσή και τη γραμμή-της. Η δε τοποθέτηση-του απέ ναντι σ’ αυτά τα προβλήματα υπήρξε καθαρά εικονική. — Με βάση όλα αυτά, όλη τη δραστηριότητα που έβλαψε σημαντικά την υπόθεση της οργάνωσης μέχρι σήμερα, το ΚΣ αποφασίζει:
α) Να επιβάλει στον φ. Σ. Π. την ποινή της βαριάς μομφής.
β) Να συνοδευτεί αυτή με αυστηρή κριτική των απόψεών-του και όλης-του της δραστηριότητας μέσα στην οργάνωση,
γ) Θεωρεί ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εισηγητής των θέσεών-μας στην προσυνεδριακή δουλειά της οργάνωσης, και
δ) Θεωρεί επίσης, ότι δεν μπορεί να παίξει καθοδηγητικό ρόλο σε μια οργάνωση που αποτελεί νέα, ανώτερη φάση στο νεολαιίστικο κίνημα της χώρας-μας και στης οποίας την γραμμή δεν πιστεύει.